#نقطه_اوج_انسانی۱ #تفسیر_قرآن_کریم #قرآن «وَ إِذْ قَالَ رَبُّك لِلْمَلَئكَةِ إِنى جَاعِلٌ فى الأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُوا أَ تجْعَلُ فِيهَا مَن يُفْسِدُ فِيهَا وَ يَسفِك الدِّمَاءَ وَ نحْنُ نُسبِّحُ بحَمْدِك وَ نُقَدِّس لَك قَالَ إِنى أَعْلَمُ مَا لا تَعْلَمُونَ‏» (بقره، 30) (به خاطر بياور) هنگامى را كه پروردگارت به فرشتگان گفت: «من در روى زمين، جانشينى [= نماينده‏اى‏] قرار خواهم داد.» فرشتگان گفتند: «پروردگارا! »آيا كسى را در آن قرار مى‏دهى كه فساد و خونريزى كند؟! (زيرا موجودات زمينى ديگر، كه قبل از اين آدم وجود داشتند نيز، به فساد و خونريزى آلوده شدند. اگر هدف از آفرينش اين انسان، عبادت است،) ما تسبيح و حمد تو را بجا مى‏آوريم، و تو را تقديس مى‏كنيم.» پروردگار فرمود: «من حقايقى را مى‏دانم كه شما نمى‏دانيد.» بنابر آیات قرآن کریم، انسان موجودی است دوبعدی از یک سو ریشه در خاک دارد که همان جنبه ی مادی اوست و از سوی دیگر رو به بارگاه اعلی و ربوبی دارد که جنبه باطنی یا بعد معنوی انسان است. آیه بالا از ماجرای خلقت آدمی پرده برداشته است. خداوند در این آیه از انسان کامل به خلیفه خود بر زمین یاد کرده و تاج افتخار بر سر او نهاده است. خداوند در آغاز خلقت آدم، فرشتگان را از خلقت آدم آگاه نمود. این مطلب برای فرشتگان که از اسرار خلقت آدم اطلاع نداشتند سوال انگیز بود. آنان در کمال تعجب گفتند: «خدایا چرا در روی زمین موجودی را خلیفه خود قرار دادی که می تواند فساد کند و خون بریزد. اگر هدف این است که آن موجود تو را ستایش و عبادت کند، ما همگی این کار را انجام می دهیم.» خداوند نخست به آنها یک جواب اجمالی داد که: «آنچه را که من میدانم شما نمی دانید»؛ یعنی شما از اسرار وجودی انسان خبر ندارید و نمس دانید که انسان دارای چه #استعدادها و #لیاقت هایی است. سپس این ادعا را برایشان ثابت کرد و به آدم علیه السلام، اسرار عالم و حقیقت موجودات را تعلیم داد و او به شایستگی همه را دریافت، حال آنکه فرشتگان از درک واقعی ین اسرار عاجز ماندند و برتری آدم علیه السلام برآنان نمایان شد. از این ماجرا می فهمیم که نهاد انسان شایستگی دارد تا از سویی در زمین فسادورزی کرده و از پست ترین جانداران باشد و از سویی به حقایق باطنی عالم دست یافته و از بارگاه فرشتگان فراتر رود. قرآن کتاب زندگی http://eitaa.com/joinchat/47579154C8f70b97d6d