دعای روز سه‌شنبه کانال فرهنگی قرآن و عترت👇👇👇👇👇👇 ‎‌ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ ‌‌ @Qvaetrat ┗━━━🍂━ #دعای_ایام_هفته

کانال فرهنگی قرآن و عترت👇👇👇👇👇👇 ‎‌ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ ‌‌ @Qvaetrat ┗━━━🍂━ 👇👇👇👇👇👇👇👇 💐پيامبر اکرم  صلی الله علیه و آله و سلم میفرمایند: خَيْرُ الْقُلُوبِ أَوْعَاهَا لِلْخَيْرِ وَ شَرُّ الْقُلُوبِ أَوْعَاهَا لِلشَّرِّ فَأَعْلَى الْقَلْبِ الَّذِي يَعِي الْخَيْرَ مَمْلُوٌّ مِنَ الْخَيْرِ إِنْ نَطَقَ نَطَقَ مَأْجُوراً وَ إِنْ أَنْصَتَ أَنْصَتَ مَأْجُوراً.   ✅بهترين قلب ها، قلبى است كه ظرفيت بيشترى براى خوبى دارد و بدترين قلب ها، قلبى است كه ظرفيت بيشترى براى بدى دارد، پس عالى ترين قلب، قلبى است كه خوبى را در خود دارد و لبريز از خوبى است. اگر سخن بگويد، سخنش در خور پاداش است و اگر سكوت كند، سكوتش درخور پاداش است. جعفريات(اشعثیات) ص 168 🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹

کانال فرهنگی قرآن و عترت👇👇👇👇👇👇 ‎‌ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ ‌‌ @Qvaetrat ┗━━━🍂━ 💠بزرگواری امام حسن (ع) کنیزی از کنیزهای امام حسن (ع) روزی یک شاخه گل نزد امام حسن (ع) آورد و به آن حضرت هدیه کرد، امام حسن (ع) در مقابل آن هدیه او را آزاد نمود. بعضی از حاضران گفتند: به خاطر یک شاخه گل، او را آزاد ساختی؟ امام حسن (ع) فرمود: خداوند این ادب را به ما آموخته است، آنجا که (در آیه 86 سوره نساء) می فرماید: واذا حییتم بتحیة فحیوا باحسن منها او ردوها وهنگامی که کسی به شما تحیحت می گوید (احترام کند) پاسخ او را بهتر گوئید در این مورد تحیت بهتر، همان آزاد کردن اوست 📚تفسیر نمونه، ج 4، ص 42

کانال فرهنگی قرآن و عترت👇👇👇👇👇👇 ‎‌ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ ‌‌ @Qvaetrat ┗━━━🍂━ گریه امام حسن (ع) از عذاب الهی هنگامی که امام حسن (ع) در ساعات آخر عمر، قرار گرفت گریه می کرد، یکی از حاضران گفت: ای پسر رسول خدا! با اینکه در محضر خدا دارای مقام ارجمندی هستی، و آن حضرت در شأن و مقام تو، سخن بسیار فرموده، و بیست بار پیاده از مدینه به مکه برای انجام حج رفتی و سه بار همه اموال خود را به فقیر دادی، در عین حال گریه می کنی؟ (تو باید شادان باشی که با آنهمه مقامات ارجمند، از دنیا می روی نه گریان) امام حسن (ع) فرمود: انما ابکی لحصلتین : بدان که گریه ام برای دو موضوع است لهول المطلع و فراق الاحبة برای وحشت روز قیامت که هر کس به اطراف می نگرد، تا از اوضاع اطلاع یابد، و برای جدایی از دوستان 📚امالی صدوق، مجلس 39، حدیث 9

کانال فرهنگی قرآن و عترت👇👇👇👇👇👇 ‎‌ ┏━━━🍃🌺🍃━━━┓ ‌‌ @Qvaetrat ┗━━━🍂━ 💠کمک رسانی امام سجاد (ع) به مستمندان، و آمادگی برای سفر! امام سجاد (ع) شبانه به طور ناشناس، آرد و نان و گندم و... درمیان انبان به دوش می گرفت، و به خانه فقرای مدینه می رسانید، عده ای از مستمندان مردم مدینه با تأمین معاش، زندگی می کردند، ولی نمی دانستند که معاش آنها از کجا و از ناحیه چه کسی تأمین می شود، زیرا شبانه در تاریکی از ناحیه شخص ناشناسی، غذای آنها می رسید. هنگامی که امام سجاد (ع) از دنیا رفت، آن شخص ناشناس، دیگر نیامد، فهمیدند که او امام سجاد (ع) بوده است . زهری (یکی از سرشناسان آن عصر) می گوید: در یک شب سرد بارانی امام سجاد (ع) را در تاریک دیدم که انبان آرد بر پشت گرفته بود و حرکت می کرد، گفتم: ای پسر رسول خدا(ص) این باری که به دوش گرفته ای چیست؟ فرمود: می خواهم به سفری بروم، این بار توشه این سفر است که به محله حریز می برم. گفتم: غلام من همینجا است، او بجای شما می برد، شما زحمت نکشید. فرمود: نه، من خودم می برم. گفتم: به من بده من ببرم، همانا اگر من آن بار را حمل کنم، مقام شما را ارجمند نموده ام (احترام شما حفظ خواهد شد) فرمود: ولی من خودم را بلند مقامتر از چیزی (انبان غذا) که مایه نجات من در سفر، و نیکی ورود من بر آن کسی که در این سفر بر او وارد می شود نمی دانم، تو را به خدا، مرا تنها بگذار، آنگاه رفت. ولی چند روز گذشت، دیدم امام سجاد (ع) به سفر نرفت، آن حضرت را دیدم و عرض کردم: به مسافرتی که فرمودی در پیش دارم، نرفتی فرمود: ای زهری! منظور از سفر، آن نبود که تو گمان کردی (که سفر دنیا باشد) بلکه منظورم سفر مرگ بود، برای این سفر آماده باش، و بدان که آمادگی برای این سفر به این است که: 1 - از گناه دوری کنی. 2 - و کارهای نیک و کمک رسانی، انجام دهی آری حضرت آن بار انبان را برای مستمندان می برد تا توشه سفر آخرتش گردد 📚 اعیان الشیعه، ج 1 ص 633