💥قال الامام علی علیه‌السلام: اِزْهَدْ فِي اَلدُّنْيَا يُبَصِّرْكَ اَللَّهُ عَوْرَاتِهَا. 🏜 امیرالمؤمنین علیه‌السلام: از حرام دنيا چشم پوش، تا خدا زشتى‌هاى آن را به تو نماياند. 📜 نهج‌البلاغه، حکمت۳۹۱ #امام_علی #نهج_البلاغه 💐کانال احکام آیت‌الله مکارم @RESANE_FADIYA

☄فرق ميان اين دو كار #نهج_البلاغه 📿شَتَّانَ مَا بَيْنَ عَمَلَيْنِ عَمَل تَذْهَبُ لَذَّتُهُ وَتَبْقَى تَبِعَتُهُ وَعَمَل تَذْهَبُ مَؤُونَتُهُ وَيَبْقَى أَجْرُهُ 🟤اين دو عمل چقدر با هم متفاوتند: عملى كه لذتش مى رود و عواقب سوء آن باقى مى ماند و عملى كه زحمتش مى رود و اجر و پاداشش باقى است ✍در ميان كارهاى نيك و بد و اعمال حسنه و سيئه ـ با اين كه هر كدام جنبه مثبت و منفى دارند ـ اين تفاوت آشكار ديده مى شود; اعمال گناه آلود داراى لذتى موقتى و ناپايدار است كه به زودى زايل مى گردد ولى عواقب بد آن هم در دنيا و هم در آخرت دامان انسان را مى گيرد. مثلاً انسانى براى برخوردارى از لذتى آنى به شراب پناه مى برد. ممكن است اين ماده مخدر ساعتى او را از غم و اندوه تهى كند و در نشئه اى لذت بخش فرو برد; اما به زودى پايان مى يابد و آثار سوء آن در تمام اعضاى بدن او تدريجاً ظاهر مى شود و در آخرت نيز از شراب طهور بهشتى و نوشيدن آب كوثر محروم مى گردد. ولى به عكس،انسانى كه به سراغ بندگى خدا مى رود و در ميدان جهاد با نفس و جهاد با دشمن حاضر مى شود، هر چند با مشكلاتى روبرو مى گردد; اما اين مشكلات تدريحا از بين مى رود و اجر و پاداش دنيوى و اخروى آن باقى مى ماند. هوس رانى و شهوت رانى همچون کف هاى روى آب است که «(فَیَذْهَبُ جُفَاءً); سرانجام کف ها به بیرون پرتاب مى شوند»و اعمال نیک همچون آب زلال که به مصداق «(وَأَمَّا مَا یَنفَعُ النَّاسَ فَیَمْکُثُ فِى الاَْرْضِ); ولى آنچه به مردم سود مى رساند (= آب یا فلزّ خاص) در زمین مى ماند» باقى و برقرار خواهد بود. 📚 #حکمت_121

تضادّ نعمتهاى دنيا: #نهج_البلاغه ▫️أَيُّهَا النَّاسُ إنَّمَا أَنْتُمْ فِي هذِهِ الدُّنْيَا غَرَضٌ.. 🟤 اى مردم ! شما در اين جهان هدفى هستيدکه تيرهاى مرگ يکى بعد از ديگرى به سوى شما پرتاب مى شود همراه هر جرعه اى،بيم گلوگير شدن است،و با هر لقمه اى امکان گرفتن راه نفس به هيچ نعمتى از دنيا نمى رسيد جز اين که نعمت ديگرى را از دست مى دهيد ✍از يکسو اشاره به آفات مرگزا، اعم از فردى مانند انواع بيماريها، حمله حيوانات، درگير شدن با افراد شرور، سقوط از بلندى و مانند آن و آفات جمعى مانند زلزله ها، قحطيها و جنگها مى کند و از سوى ديگر همراه بودن هر نعمتى با نقمت، و هر پيروزى با مشکلات را ياد آور مى شود، که ساده ترين آن همان است که امام در عبارت خود بيان فرموده و آن اين که همان زمان که انسان آب گوارايى را مى نوشدممکن است در مجراى تنفس او وارد شودو او را خفه کند، و در همان هنگام که غذاى لذيذى را مى خورد ممکن است گلوگير او گرددو به مرگش بينجامد.واز سوى سوّم به تضادّ مواهب مادى دنيا اشاره کرده، مى فرمايد آنها قابل جمع نيستند، انسان به يکى مى رسد از ديگرى جدا مى شودمثلاً از نعمت فرزند محروم است خدا فرزندانى به او مى دهد ولى فرزندان آسايش او را سلب مى کنند. و يا اين که فقير است و مالى ندارد و سخت در زحمت است خداوند اموالى به او مى بخشد امّا حفظ و مديريت اموال مجالى براى استراحت او نمى دهدمرکب نداردگرفتار مشکلات است، ولى با پيدا کردن مرکب انواع هزينه ها و مشکلات نگهدارى و امثال آن دامان او را مى گيردو به همين ترتيب هر نعمتى را به چنگ مى آورد، نعمتى را از دست مى دهد @RESANE-FADIYA

#نهج_البلاغه ▫️وَهَانَتْ عَلَيْهِ نَفْسُهُ مَنْ أَمَّرَ عَلَيْهَا لِسَانَهُ 🟠کسى که زبانش را بر خود امير سازد شخصيت او تحقير مى شود. ✍منظور از امير شدن زبان آن است که از تحت کنترل عقل و فکر خارج شود و هرچه بر زبانش آمد بگويد. بديهى است سخنانى که از فکر و عقل و تقوا سرچشمه نمى گيرد در بسيارى از موارد خطرهايى ايجاد مى کند که انسان قادر بر جبران آن نيست و گاه اسباب رنجش افراد آبرومند و سبب ايجاد اختلاف در ميان مردم و کينه و دشمنى نسبت به گوينده و ديگران مى شود 📘#حکمت_2

🧡زیباترین وصف قرآن از لسان امیر مومنان علیه‌السلام #نهج_البلاغه 🌱قرآن نورى است كه خاموشى ندارد، چراغى است كه درخشندگى آن زوال نپذيرد، دريايى است كه ژرفاى آن درك نشود، راهى است كه رونده آن گمراه نگردد، شعله اى است كه نور آن تاريك نشود، جدا كننده حق و باطلى است كه درخشش برهانش خاموش نگردد، بنايى است كه ستون هاى آن خراب نشود، شفا دهنده اى است كه بيمارى هاى وحشت انگيز را بزدايد، قدرتى است كه ياورانش شكست ندارند، و حقّى است كه يارى كنندگانش مغلوب نشوند. قرآن، معدن ايمان و اصل آن است، چشمه هاى دانش و درياهاى علوم است، سرچشمه عدالت، و نهر جارى دل است، پايه هاى اسلام و ستون هاى محكم آن است، نهرهاى جارى زلال حقيقت، و سرزمين هاى آن است. دريايى است كه تشنگان آن، آبش را تمام نتوانند كشيد، و چشمه اى است كه آبش كمى ندارد، محل برداشت آبى است كه هرچه از آن برگيرند كاهش نمى يابد، منزلى است كه مسافران راه آن را فراموش نخواهند كرد، و نشانه هايى است كه روندگان از آن غفلت نمى كنند، كوهسار زيبايى است كه از آن نمى گذرند... 📗#خطبه_198 @RESANE_FADIYA