#قرائت_قرآن_به_نیت_فرج ..بسم الله النّور.. (آیه ۱۱ سوره مبارکه یس) اندکی تدبر🍀 1- بر سيه دل چه سود خواندن وعظ، نرود ميخ آهنين در سنگ. سَواءٌ عَلَيْهِمْ‌ ... 2- حساب اتمام حجّت، از حساب تأثيرگزارى سخن و تأثيرپذيرى مردم جداست. (با اين كه در مورد گروهى، احتمال تأثير نيست ولى بايد پيامبر با آنان اتمام حجت كند و هشدار دهد.) سَواءٌ عَلَيْهِمْ‌ ... 3- قرآن، مايه‌ى ذكر است و پيروى از آن، وسيله‌ى يادآورى فراموش شده‌ها و بيدارگرى فطرت خفته انسان است. «اتَّبَعَ الذِّكْرَ» 4- رحمت گسترده‌ى الهى، نبايد موجب بى‌پروايى ما شود. «خَشِيَ الرَّحْمنَ» 5- نشانه‌ى ايمان و خشيت واقعى، پروا داشتن در نهان است. «بِالْغَيْبِ» 6- بيم و اميد در كنار هم لازم است. در جمله‌ «خَشِيَ الرَّحْمنَ» هم خشيت است و هم رحمت. «1». بقره، 6. «2». اعراف، 193. جلد 7 - صفحه 524 7- ترس از خدا در خلوت و درون مهم است نه در ظاهر و حضور در برابر مردم. «خَشِيَ الرَّحْمنَ بِالْغَيْبِ» 8- وظيفه انبيا هم انذار و هشدار است، إِنَّما تُنْذِرُ ... هم اميد وبشارت. «فَبَشِّرْهُ» 9- كسى بشارت بهشت را دريافت مى‌كند كه هشدار پيامبران او را متذكّر كرده باشد. تُنْذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ ... فَبَشِّرْهُ‌ ... منابع: تفسیر نور محسن قرائتی @REYHANATONNABYY1437

#قرائت_قرآن_به_نیت_فرج ‌‌..بسم الله النّور.. (آیه ۱۴۸ سوره مبارکه بقره) اندکی تدبر🍀 بعضى مفسّران، مراد از «هو» در «هُوَ مُوَلِّيها» را خدا دانسته‌اند كه در اين صورت معناى آيه چنين مى‌شود: هر كس قبله‌اى دارد كه خداوند آنرا تعيين كرده است. سبقت در كار خير، ارزش آن را افزايش مى‌دهد. در قرآن با واژه‌هاى‌ «سارِعُوا»، «سابِقُوا» و «فَاسْتَبِقُوا» در مورد كار خير بكار رفته است. و در ستايش انبيا مى‌فرمايد: «يُسارِعُونَ فِي الْخَيْراتِ» «1»* آنها در نيكى‌ها، شتاب و سرعت مى‌گيرند. در برخى روايات ذيل اين آيه آمده: در زمان ظهور امام زمان عليه السلام علاقمندان آن حضرت، از اطراف و اكناف جهان يكجا در حضور ايشان جمع خواهند شد. «2» پیام ها 1- هر امتّى قبله‌اى داشته ومسئله قبله، مخصوص مسلمانان نيست. «لِكُلٍّ وِجْهَةٌ» 2- بحث‌هاى بيهوده را رها كنيد و توجّه و عنايت شما به انجام كارهاى خير باشد. «فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ» 3- به جاى رقابت و سبقت در امور مادّى، بايد در كارهاى خير از ديگران سبقت گرفت. «فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ» 4- روز قيامت، خداوند همه را يكجا جمع خواهد كرد و اين نمونه‌اى از مظهر قدرت الهى است. «يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعاً» منابع: تفسیر نور محسن قرائتی @REYHANATONNABYY1437

#قرائت_قرآن_به_نیت_فرج ..بسم الله النّور.. (آیه ۵۳ سوره مبارکه زمر) اندکی تدبر🍀 در تمام كلمات اين آيه لطف و مهر الهى نهفته است: 1. پيام بشارت را رسول خدا صريحاً اعلام كند. «قُلْ» 2. خداوند انسان را مخاطب قرار داده است. «يا» 3. خداوند همه را بنده‌ى خود و لايق دريافت رحمتش دانسته است. «عِبادِيَ» 4. گناهكاران بر خود ستم كرده‌اند و به خدا ضررى نرسانده‌اند. «أَسْرَفُوا عَلى‌ أَنْفُسِهِمْ» 5. يأس رحمت است، چون لفظ «اللَّهِ» جامع‌ترين اسم اوست). 7. وعده‌ى رحمت قطعى است. «إِنَّ اللَّهَ» 8. كار خداوند بخشش دائمى است. «يَغْفِرُ» 9. خداوند همه‌ى گناهان را مى‌بخشد. «الذُّنُوبَ» 10. خداوند بر بخشش همه‌ى گناهان تأكيد دارد. «جَمِيعاً» 11. خدا بسيار بخشنده و رحيم است. «إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ» خداوند با اين همه رأفت و مهربانى اعلام مى‌كند كه تهديدهاى آيات قبل، براى تربيت انسان‌هاست نه انتقام و كينه. جلد 8 - صفحه 188 مراد قرآن از اينكه مى‌فرمايد: خداوند همه گناهان را مى‌بخشد، آن نيست كه انسان گناه كند و بگويد خدا مى‌آمرزد، بلكه مراد آن است كه همه گناهان هر قدر هم بزرگ باشند قابل آمرزش است و نبايد از رحمت الهى مأيوس بود و طبيعتاً راه دريافت آمرزش الهى، توبه و جبران گناه است كه در آيه بعد آمده است. منبع:تفسیر نور محسن قرائتی @REYHANATONNABYY1437

#قرائت_قرآن_به_نیت_فرج ..بسم الله النّور.. (آیه ۲۱ سوره مبارکه رعد) اندکی تدبر🍀 قطع رحم به تنهايى سبب فساد بر روى زمين نمى‌شود، بلكه اين رها كردن رهبرى الهى است كه گرفتار شدن در چنگال طاغوت و گسترش و نشر فساد و تباهى را بدنبال مى‌آورد.ارتباطاتى را كه خداوند به آن امر فرموده، بسيار متنوّع و فراوان است، از جمله: الف: ارتباط فرهنگى با دانشمندان. «فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ كُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ» «1» ب: ارتباط اجتماعى با مردم. «اصْبِرُوا وَ صابِرُوا وَ رابِطُوا» «2» ج: ارتباط عاطفى با والدين. «وَ بِالْوالِدَيْنِ إِحْساناً» «3» د: ارتباط مالى با نيازمندان. «مَنْ ذَا الَّذِي يُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً» «4» ه: ارتباط فكرى در اداره جامعه. «وَ شاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ» «5» و: ارتباط سياسى با ولايت. «وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ» «6» ز: ارتباط همه جانبه با مؤمنان. «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ» «7» ح: ارتباط معنوى با اولياى خدا. «لَقَدْ كانَ لَكُمْ فِي رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ» «8» صله رحم‌: صله‌ى‌رحم تنها به ديدن و ملاقات كردن نيست، كمك‌هاى مالى نيز از مصاديق صله‌ى‌رحم بشمار مى‌رود. امام صادق عليه السلام فرمودند: در اموال انسان غير از زكات، حقوق ديگرى نيز واجب است و آنگاه اين آيه را تلاوت فرمودند. «9» البتّه شايد مراد امام عليه السلام از حقوق ديگر، همان خمس باشد. پیام ها 1- حفظ پيوندهاى مكتبى و الهى، نشانه‌ى عقل صحيح است. 2- ما بايد بخاطر فرمان خدا با بستگان ارتباط برقرار كنيم @REYHANATONNABYY1437

#قرائت_قرآن_به_نیت_فرج ..بسم الله النّور.. (آیه ۵۸ سوره مبارکه نساء) اندکی تدبر🍀 امانتدارى و رفتار عادلانه و دور از تبعيض، از نشانه‌هاى مهم ايمان است، چنانكه خيانت به امانت، علامت نفاق است. در حديث است: به ركوع و سجود طولانى افراد نگاه نكنيد، بلكه به راستگويى و امانتدارى آنان بنگريد. «1» در روايات متعدّد، منظور از امانت، رهبرى جامعه معرّفى شده كه اهلش اهل‌بيت عليهم السلام مى‌باشند. اين مصداق بارز عمل به اين آيه است. آرى، كليد خوشبختى جامعه، بر سر كار بودن افراد لايق ورفتار عادلانه است و منشأ نابسامانى‌هاى اجتماعى، رياست نااهلان وقضاوت‌هاى ظالمانه است. حضرت امير عليه السلام فرموده است: هر كس خود را در جامعه بر ديگران مقدّم بدارد و پيشوا شود در حالى كه بداند افراد لايق‌تر از او هستند، قطعاً او به خدا و پيامبر و مؤمنان خيانت كرده است. پیام ها 1- سپردن امور به كاردانان و قضاوت عادلانه، از مصاديق عمل صالح و از نشانه‌هاى ايمان است. (با توجّه به آيه قبل) 2- هر امانتى صاحبى دارد وهركس لياقت واستعداد كار ومقامى را دارد. «أَهْلِها» 3- در اداى امانت و دادگرى، ايمان شرط نيست. نسبت به همه‌ى مردم بايد امين و دادگر بود. «أَهْلِها، النَّاسِ» 4- قاضى و حاكم بايد عادل باشد. «تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ» 5- تشكيل حكومت لازم است. لازمه‌ى سپردن مسئوليّت‌ها به اهلش و قضاوت عادلانه برقرارى نظام و حكومت الهى است. تُؤَدُّوا الْأَماناتِ‌ ... تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ‌ 6- موعظه‌ى خوب، آن است كه علاوه بر پندهاى اخلاقى، به مسائل اجتماعى و قضايى هم توجّه كند. «نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ» @REYHANATONNABYY1437

#قرائت_قرآن_به_نیت_فرج ..بسم الله النّور.‌‌. (آیه ۸۸ سوره مبارکه انبیاء) و اندکی تدبر🍀 آنچه پيرامون داستان حضرت يونس در تفاسير آمده اين است كه آن حضرت سال‌هاى بسيارى مردم را به سوى خداپرستى دعوت كرد ولى از اين ميان تنها دو نفر به او ايمان آوردند، يكى شخصى عابد و ديگرى انسانى عالم، وقتى وضع بدين صورت ادامه يافت، عابد به يونس عليه السلام پيشنهاد نفرين كرد و حضرت كه از سرسختى و لجاجت آنان به ستوه آمده بود به اين كار اقدام نمود و به محض پيدا شدن آثار بلا، بدون كسب اجازه از محضر خداوند، با خشم و غضب از منطقه خارج شد به اين گمان كه ديگر از دست آنان راحت شده است، امّا نمى دانست كه خداوند بخاطر اين كار زندگى را بر او سخت خواهد كرد. وقتى از آنجا خارج شد، به سوى دريا رفت، سوار بر كشتى شده و به منطقه‌اى ديگر عزيمت نمود. در ميانه‌ى راه ناگهان كشتى به خاطر مواجه شدن با نهنگى بزرگ، دچار اضطراب گرديد و چيزى نمانده بود تا همه اهل كشتى غرق شوند. صاحبان كشتى تصميم گرفتند تا براى رفع اين بلا، يك نفر از ساكنان كشتى را به دريا بيندازند و خود را از اين مصيبت رها سازند و چون قرعه كشيدند، نام يونس عليه السلام درآمد، لذا او را به دريا انداختند، بلافاصله نهنگ او را بلعيد و به درون دريا رفت، امّا به امر الهى از خوردن و هضم او منع گرديد. يونس عليه السلام در آن تاريكى‌هاى شكم ماهى و اعماق آب به ظلم خود، به خروج نابجا از ميان مردم پى برد و به آن اعتراف كرد، پس خداوند دعاى او را مستجاب فرمود و او را از آن حال نجات داد. از آن پس يونس لقب «ذوالنون» به معناى صاحب ماهی یافت. 1- در بيان تاريخ، هميشه از شيرينى‌ها و موفّقيّت‌ها سخن نگوييم، بلكه به حوادث تلخ و شكست‌ها نيز اشاره كنيم. «وَ ذَا النُّونِ» جلد 5 - صفحه 488 2- هرگز رسالت الهى خويش را پايان يافته تلقّى و آن را رها نكنيم. «إِذْ ذَهَبَ» 3- گاه يك حركت عجولانه، بدون حساب و بى‌اجازه، كيفر سختى را بدنبال مى‌آورد. «إِذْ ذَهَبَ‌- فَنادى‌ فِي الظُّلُماتِ» 4- خداوند بر خيالات، افكار و گمان‌هاى ما آگاه است. «فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ» 5- گاهى انبيا بر حوادث آينده‌ى خود آگاهى ندارند. «فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ» 6- يك غضب بيجا، گاه يك پيامبر خدا را گرفتار مى‌كند. «مُغاضِباً- فَنادى‌» منابع:تفسیر نور محسن قرائتی @REYHANATONNABYY1437

#قرائت_قرآن_به_نیت_فرج ..بسم الله النّور.. (سوره مبارکه قدر) اندکی تدبر🍀 این سوره نزول قرآن در شب قدر را بیان مى‏کند، و آن شب را تعظیم نموده از هزار ماه بالاتر مى‏داند، چون در آن شب ملائکه و روح نازل مى‏شوند، و این سوره، هم احتمال مکى بودن را دارد، و هم مى‏تواند مدنى باشد، و روایاتى که درباره سبب نزول آن از امامان اهل بیت (علیهم السلام) و از دیگران رسیده خالى از تایید مدنى بودن آن نیست، و آن روایاتى است که دلالت دارد بر اینکه این سوره بعد از خوابى بود که رسول خدا(ص)دید، و آن خواب این بود که دید بنى امیه بر منبر او بالا مى‏روند، و سخت اندوهناک شد، و خداى تعالى براى تسلیتش این سوره را نازل کرد(و در آن فرمود شب قدر بهتر از هزار ماه حکومت‏بنى امیه است). خداوند،امور عالم را از طریق فرشتگان و با واسطه آنان به انجام می رساند.لذا در بسیاری از آیات قرآن،فعل ها و ضمیرهای مربوط به خداوند به صورت جمع آمده است.چنانکه در آغاز این سوره می فرماید: «إِنّا أَنْزَلْناهُ» ما قرآن را نازل کردیم. * از انضمام آیه «إِنّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ» با آیه «شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ» [4]معلوم می شود که شب قدر در ماه رمضان است،امّا اینکه کدام یک از شب های ماه رمضان است،در قرآن چیزی بر آن دلالت ندارد و در روایات نیز به صورت مردّد میان یکی از سه شب آمده است.چنانکه از امام صادق علیه السلام در مورد شب قدر پرسیدند:آن حضرت فرمود:در شب نوزدهم،بیست و یکم و بیست و سوم رمضان جستجویش کن. [5]البته معروف میان اهل سنّت آن است که شب بیست و هفتم رمضان،شب قدر است. شب قدر،شب شکرگزاری و تشکر از خداوند است.زیرا مهم ترین نعمت خداوند بر بشر،یعنی قرآن نازل شده است. «إِنّا أَنْزَلْناهُ فِی لَیْلَهِ الْقَدْرِ» خداوند در شب قدر،امور یک سال را تقدیر می کند،چنانکه قرآن در جایی دیگر می فرماید: «فِیها یُفْرَقُ کُلُّ أَمْرٍ حَکِیمٍ»[13] در آن شب،هر امر مهمّی،تعیین و تقدیر می شود.بنابراین، شب قدر منحصر به شب نزول قرآن و عصر پیامبر نیست،بلکه در هر رمضان،شب قدری هست که امور سال آینده تا شب قدر بعدی،اندازه گیری و مقدّر می شود. منابع: تفسیر نور محسن قرائتی  .بقره،185.  وسائل الشیعه،ج 10،ص 360 دخان.۴ @REYHANATONNABYY1437

#قرائت_قرآن_به_نیت_فرج ..بسم الله النّور.. (آیه ۱۸۶ سوره مبارکه بقره) اندکی تدبر🍀 برخى از رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‌پرسيدند: خدا را چگونه بخوانيم، آيا خدا به ما نزديك است كه او را آهسته بخوانيم و يا دور است كه با فرياد بخوانيم؟! اين آيه در پاسخ آنان نازل شد. دعا كننده، آنچنان مورد محبّت پروردگار قرار دارد كه در اين آيه، هفت مرتبه خداوند تعبير خودم را براى لطف به او بكار برده است: اگر بندگان خودم درباره خودم پرسيدند، به آنان بگو: من خودم به آنان نزديك هستم وهرگاه خودم را بخوانند، خودم دعاهاى آنان را مستجاب مى‌كنم، پس به خودم ايمان بياورند ودعوت خودم را اجابت كنند. اين ارتباط محبّت‌آميز در صورتى است كه انسان بخواهد با خداوند مناجات كند. دعا كردن، همراه وهمرنگ شدن با كلّ هستى است. طبق آيات، تمام هستى در تسبيح و قنوتند؛ «كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ» «1» و تمام موجودات به درگاه او اظهار نياز دارند؛ «يَسْئَلُهُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» «2» پس ما نيز از او درخواست كنيم تا وصله ناهمگون هستى نباشيم. پیام ها 1- دعا در هرجا ودر هر وقت كه باشد، مفيد است. چون خداوند مى‌فرمايد: من نزديك هستم. «فَإِنِّي قَرِيبٌ» آنچه از اوقات مخصوصه، يا اماكن مقدّسه براى دعا مطرح شده براى فضيلت است. 2- خداوند به ما نزديك است، ولى ما چطور؟ اگر گاهى قهر او دامن ما رامى‌گيرد، به خاطر دورى ما از خداوند است كه در اثر گناهان مى‌باشد. «فَإِنِّي قَرِيبٌ» 3- استجابت خداوند دائمى است، نه موسمى. «اجيب» نشانه‌ى دوام است. 4- با آنكه خدا همه چيز را مى‌داند، امّا دعا كردن وظيفه‌ى ماست. «فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي» 5- دعا آنگاه به اجابت مى‌رسد كه همراه با ايمان باشد. «وَ لْيُؤْمِنُوا بِي» 6- دعا، وسيله‌ى رشد و هدايت است. «لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ» منابع: تفسير نور(10جلدى)، ج‌1، ص: 291 @REYHANATONNABYY1437

#قرائت_قرآن_به_نیت_فرج ..بسم الله النّور.. (آیه ۱۰۷ سوره مبارکه یونس ) اندکی تدبر🍀 مقصود خدا، خير رساندن است. از اين رو در مورد خير، «يُرِدْكَ» و اراده به كار رفته و در ضرر، تعبير «يَمْسَسْكَ» آمده است. «4» خيرى كه به انسان مى‌رسد، فضل الهى است، نه استحقاق انسان. «لِفَضْلِهِ» خواست خدا، بر اساس حكمت است و مشيّت‌هاى او در كنار حكيم بودن او معنى مى‌شود. «يُصِيبُ بِهِ مَنْ يَشاءُ» منبع:تفسیر نور محسن قرائتی @REYHANATONNABYY1437

#قرائت_قرآن_به_نیت_فرج ..بسم الله النّور.. (آیه ۵۶ سوره اعراف) اندکی تدبر🍀 امام باقر عليه السلام فرمود: «خداوند به واسطه‌ى پيامبر و قرآن، زمين را اصلاح كرد و فرمود: بعد از اصلاح فساد نكنيد». «1» آرى، آمدن هريك از انبيا، يك اصلاح بزرگ اجتماعى را بدنبال دارد و انحراف از آيين و دستورات آنان، عامل فساد و تباهى در جامعه است. بين دو فرمان‌ «ادْعُوا» در آيه‌ى قبل و اين آيه، جمله‌ى‌ «لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ» آمده تا اشاره كند كه دعاى زبانى بايد همراه با تلاش اصلاح طلبانه‌ى اجتماعى باشد، نه با زبان دعا كردن و در عمل فساد نمودن. اين آيه و آيه‌ى قبل، شرايط كمال دعا و آداب آن و زمينه‌هاى استجابت را مطرح كرده است، كه عبارتند از: الف: دعا، همراه با تضرّع. «تَضَرُّعاً» ب: دعا، پنهانى و دور از ريا. «تَضَرُّعاً وَ خُفْيَةً» ج: دعا، بدون تجاوز از مرز حقّ. «إِنَّهُ لا يُحِبُّ الْمُعْتَدِينَ» د: دعا، همراه بيم و اميد. «خَوْفاً وَ طَمَعاً» ه: دعا، بدون تبهكارى. «لا تُفْسِدُوا» و: دعا، همراه با نيكوكارى. «الْمُحْسِنِينَ» لقمان حكيم به فرزندش فرمود: «فرزندم! اگر دل مؤمن را بشكافند در آن دو نور خواهند يافت؛ يكى نور ترس الهى و ديگرى نور اميد و رحمت كه هر دو با هم يكسانند». «2» پیام ها 1- جامعه‌ى اصلاح شده نيز در معرض خطر است. وَ لا تُفْسِدُوا ... بَعْدَ إِصْلاحِها 2- انقلابيون اصلاحگر، بى‌نياز از دعا و مناجات نيستند. وَ ادْعُوهُ خَوْفاً ... 3- آبادى‌هاى زمين را تخريب نكنيد. «وَ لا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلاحِها》 4- انسان بايد ميان خوف و رجا باشد. اين اعتدال را خداوند، «احسان» ناميده است. «قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ» 5- سيره و روش نيكوكاران، دورى از فساد است. لا تُفْسِدُوا ... قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ‌ 6- احسان، زمينه‌ساز دريافت رحمت الهى است و بدون آن، انتظار رحمت بى‌جاست. «قَرِيبٌ مِنَ الْمُحْسِنِينَ» آرى، دعاى مستجاب همراه بانيكوكارى است. منابع: «۱». كافى، ج 8، ص 58. «۲». تفسير اثنى‌عشرى. جلد ۳ - صفحه ۸۴ تفسیر نور محسن قرائتی @REYHANATONNABYY1437

#قرائت_قرآن_به_نیت_فرج ..بسم الله النّور.. (آیه ۵۰ سوره مبارکه روم) اندکی تدبر🍀 پیام ها 1- سختى‌ها و نوميدى‌ها، لذّت نعمت‌ها را چند برابر مى‌كند. يَسْتَبْشِرُونَ‌- وَ إِنْ كانُوا ... لَمُبْلِسِينَ‌ آب كم جو تشنگى آور به دست‌ تا كه جوشد آبت از بالا و پست‌ 2- باران، رحمت الهى است. «فَانْظُرْ إِلى‌ آثارِ رَحْمَتِ اللَّهِ» 3- بارش باران و حيات مجدّد زمين، نشانه‌اى از برپايى قيامت است. «يُحْيِ الْأَرْضَ‌- لَمُحْيِ الْمَوْتى‌» صحنه‌ى مرگ و حيات، هر لحظه جلو چشم ماست، «إِنَّ ذلِكَ لَمُحْيِ الْمَوْتى‌» و مشت نمونه‌ى خروار است. «إِنَّ ذلِكَ لَمُحْيِ الْمَوْتى‌» اين اطعمه و ثمار و رياحين و گلها و الوان اطعمه فراوان در باغ و بستان و كوه و هامان، براى تو مهيا كرده و تو منكر احسان و عاصى فرمان اوئى و بجاى شكر، كفران و با نعمت، عصيان بجا مى‌آورى‌ «1». إِنَّ ذلِكَ لَمُحْيِ الْمَوْتى‌: بدرستى كه آن ذاتى كه قادر است بر زنده كردن زمين بعد از مردن آن و اخراج اشجار و نباتات، هر آينه زنده گرداننده مردگان است، يعنى هر آينه قادر است بر زنده نمودن آنان، زيرا زنده كردن زمين، احداث مثل آنست كه در او بوده از قواى نباتيه و زنده نمودن مردگان‌ منابع: تفسیر نور محسن قرائتی تفسیر اثنی عشری @REYHANATONNABYY1437

#قرائت_قرآن_به_نیت_فرج ..بسم الله النّور.. (آیه ۳۱ سوره مبارکه آل عمران) اندکی تدبر🍀 شخصى به امام صادق عليه السلام عرض كرد: جانم فدايت، ما فرزندان خود را به نام‌هاى شما و پدرانتان مى‌ناميم، آيا براى ما مفيد است؟ حضرت فرمودند: مگر دين غير از محبّت است، خداوند فرموده است: «إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي» «3» پیام ها 1- هر ادّعايى با عمل ثابت مى‌شود. «إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي» كار با سعى است نى با ادّعا ليس للانسان الّا ما سعى‌ 2- لازمه‌ى ايمان به خدا، پيروى از اولياى خداست. «فَاتَّبِعُونِي» (آرى، اسلام منهاى روحانيّت واقعى، محكوم است.) 3- هر كس در عمل سست است، در حقيقت پايه‌ى محبّت او سست است. «تُحِبُّونَ ... فَاتَّبِعُونِي» 4- در راه اصلاح جامعه، از عواطف كمك بگيريم. «إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ» «1». نساء، 80. «2». فتح، 10. «3». تفسير عيّاشى، ج 1، ص 167. جلد 1 - صفحه 499 5- عمل، سخن و سكوت رسول خدا، حجّت و قابل پيروى است. «فَاتَّبِعُونِي» 6- پيامبر معصوم است، زيرا فرمان پيروى عام و بى‌چون وچرا براى غير معصوم، حكيمانه نيست. «قُلْ ... فَاتَّبِعُونِي» 7- اگر مى‌خواهيد خداوند شما را دوست بدارد، بايد از رسول اللّه پيروى كنيد. «فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ» 8- انسان مى‌تواند به جايى برسد كه رضاى او، رضاى خدا و پيروى از او، پيروى از خدا باشد. «فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ» 9- امتياز دين الهى بر قوانين بشرى، وجود عنصر محبّت، الگوى عملى و صلاحيّتِ قانون‌گزار است. «تُحِبُّونَ ... فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ» 10- بهترين پاداش‌ها، پاداشِ معنوى است. محبوبيّت نزد خدا ودريافت مغفرت، بهترين پاداش براى مؤمنان است. «يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ» 11- نشانه‌ى دوستى، سرپوش گذاردن روى بدى‌ها و برخورد با عفو و رحمت است. «يُحْبِبْكُمُ ... يَغْفِرْ لَكُمْ» 12- كارهاى نيك، مايه‌ى آمرزش گناهان است. «فَاتَّبِعُونِي ... يَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ» منابع: تفسیر نور محسن قرائتی @REYHANATONNABYY1437