✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_رکوع ١٠٣٩. اگر بعد از رسيدن به حد ركوع و آرام گرفتن بدن سر بردارد و دو مرتبه به قصد ركوع به اندازه ركوع خم شود نمازش باطل است، و نيز اگر بعداز آنكه به اندازه ركوع خم شد و بدنش آرام گرفت به قصد ركوع به قدرى خم شود كه از اندازه ركوع بگذرد و دوباره به ركوع برگردد بنابر احتياط واجب نمازش باطل است و بهتر آن است كه نماز را تمام كند و از سر بخواند. ١٠۴٠. بعد از تمام شدن ذكر ركوع بايد راست بايستد و بعد از آنكه بدن آرام گرفت به سجده رود، و اگر عمداً پيش از ايستادن يا پيش از آرام گرفتن بدن، به سجده رود نمازش باطل است. ١٠۴١. اگر ركوع را فراموش كند و پيش از آنكه به سجده برسد يادش بيايد، بايد بايستد بعد به ركوع رود و چنانچه به حالت‏خميدگى به ركوع برگردد نمازش باطل است. ١٠٤٢. اگر بعد از آنكه پيشانى به زمين برسد، يادش بيايد كه ركوع نكرده، بنابر احتياط واجب بايد بايستد و ركوع را بجا آورد، و نماز را تمام كند و آن را دوباره بخواند. 📚 توضیح المسائل امام خمینی (ره) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «هفتم صفر؛ روز ماتم یا سُرور شیعیان؟» روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/٠۶/٢٣         ✍️ مناسبت روز: در منابع تاریخی برای روز هفتم ماه صفر، دو مناسبت مهم نقل شده است: یکی از آنها، ولادت امام کاظم(ع) و دیگری روایت شهادت امام حسن مجتبی(ع) است؛ که هر دو مناسبت نیز سال‌ها در تقویم نوشته شده است، حال سؤال این است که: ❓وظیفه‌ی شیعیان در این روز چیست؟ آیا باید مسرور باشند یا مراسم ماتم و سوگواری برپا نمایند؟ ✅ در جواب این سؤال باید گفت؛ اگرچه به پا کردن مراسم عزاداری برای حضرات معصومین(ع)، از جهت مظلومیت‌ آنان و فضیلت عظیم این آیین‌ها در تمام اعصار، پسندیده است، اما حقیقت آن است که درباره هفتم ماه صفر، از هیچ‌یک از این دو مناسبت مهم نمی‌توان گذشت! چنانچه سال‌ها در شهر مقدس قم که قطب حوزه‌های علمیه جهان تشیع محسوب می‌شود، در این روز ضمن گرامیداشت روز ولادت امام موسی کاظم(ع)، برای شهادت امام حسن مجتبی(ع) مراسم سوک و ماتم برگزار نموده و می‌نمایند؛ اما نکته‌ی مهمی که باید مورد توجه قرار گیرد، این است که هیچگونه تناقضی در فلسفه‌ی برگزاری مراسم ولادت امام هفتم و شهادت امام دوم شیعیان وجود ندارد! چراکه همه‌ی اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) برگرفته از یک نور واحد هستند: «کُلُّهُم نورٌ واحدٌ»؛ و هدف از برگزاری مراسم بزرگداشت برای ولادت و شهادت آنها نیز جهت زنده نگهداشتن شعائر اسلامی، تبیین فرهنگ و معارف اهل‌بیت و الگوگیری از خاندان عصمت و طهارت علیهم‌السلام است! همچنین برگزاری این مراسمات، نشانه‌ی محبت و ارادت به اهل‌بیت رسول اکرم(ص) است، چنانچه طبق آیه ٢٣ سوره شوری، دوستى آنها بر همه‌ی مسلمانان واجب شده است: «... قُلْ لَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَىٰ...»: «(ای پیامبر) بگو: من از شما اجر رسالت، جز این نخواهم که مودّت و محبّت مرا در حقّ خویشاوندان من منظور دارید (و دوستدار آل محمّد باشید)» از این رو، امیرالمؤمنین (ع) با تأکید بر محبت اهل‌بیت (ع)، فرمودند: «شیعیان و پیروان ما در شادى و حزن ما شریکند و دارایی و جان خویش را در راه ما بذل می‌کنند، آنان از ما هستند و بازگشتشان به سوی ما است»: «...یفرحون لفرحنا و یحزنون لحزننا و یبذلون اموالهم و انفسهم فینا،اولئک منّا و الینا» (بحارالأنوار،‏ ج ١٠ ، ص ١١۴) همچنین امام صادق(ع) فرمودند: «شیعیان ما پاره‏ايى از وجود ما هستند و از زیادى گل ما آفریده شده‏اند؛ آنچه ما را بدحال یا خوشحال مى‏سازد، آنان را نیز بدحال و خوشحال مى‏گرداند»: «شیعتنا جزء منا خلقوا من فضل طینتنا یسوؤهم ما یسؤنا و یسرّهم ما یسرّنا» (بحارالأنوار،‏ ج۶۴، ص٧۶) امام رضا (ع) نیز به ریان بن شبيب، فرمودند: «اگر خوشحال می‌شوید از اینکه در درجات عالی بهشت با ما باشید، در حزن ما محزون و در شادی ما شاد باشید!» (أمالی شيخ صدوق، ص١٣٠) بنابراین در فرهنگ شیعه، فرقی نمی‌کند که شما، مراسم جشن برپا کنید یا عزادارى! بلکه آنچه اهمیت دارد اخلاص در عمل، و معرفت و شناخت نسبت به خاندان عصمت و طهارت (ع) است؛ لذا شایسته است که مؤمنین در روز هفتم صفر، با تأسی به علماء و مراجع عظام تقلید، ضمن بزرگداشت و تکریم مقام امام کاظم (ع)، با برگزاری مراسم عزاداری، احترام ایام سوگواری امام حسن مجتبی (ع) را به جا آورده، و با ذکر مناقب، فضایل و آرمان‌های این دو امام همام، شور و شعور و شناخت و عاطفه را درهم آمیخته و در پرتو آن، به دنبال الگوگیری و پیاده کردن اوصاف اهل‌بیت (ع) در وجود خویشتن و انتقال‏دهنده فرهنگ ناب شیعى به نسل‌های آینده باشند! https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز جنگ نهروان (خوارج) موضوع: #احکام_تکفیر_و_ارتداد ❓از نظر شرع مقدس، «تکفیر» چه معنا و حکمی دارد و «ارتداد» چه تفاوتی با آن دارد؟ ✅ به کسانی که بی‌دلیل شرعی، دیگر مسلمانان را کافر می‌دانند، «تکفیری» می‌گویند و بنابر نظر فقهای شیعه، اگر کسی به مسلمانی بی‌دلیل نسبت کفر دهد، فعل حرام انجام داده و مستوجب تعزیر است. ✅ کسی که ضروریات دین را انکار کند، «مرتد» است و مبحث ارتداد «بیرون آمدن از دین»، از دایره تکفیر، خارج است. ✅ ارتداد فرد مسلمان با وجود شرایطی چون بلوغ، عقل، اختیار و قصد و با اقرار خود او یا گواهی عادل، اثبات می‌گردد و احکام و مسائل ارتداد (جز برخی جزئیات) را همه‌ی مذاهب اسلامی قبول دارند. 📚 جواهر الکلام، ج۴۱، ص۶۰۵؛ و دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، ج۷، ص۴۴۴ ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «خوارج، بزرگترین خطر برای اسلام و مسلمین» روز چهارشنبه، ١۴٠٠/٠۶/٢۴         ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم، اما فردا، نهم صفر، سالروز جنگ نهروان در سال ۳٩ هجری قمری، بین سپاهیان امیرالمؤمنین (ع) و فرقه‌ی تکفیری خوارج است؛ لذا سخن امروز را به این موضوع اختصاص می‌دهيم؛ پیدایش «خوارج» یکی از انحرافات بزرگ سیاسی و فکری در تاریخ اسلام است؛ و در حقیقت، ظهور این فرقه‌ی تکفیری، سمبل گرایش افراطی جهان اسلام در عرصه اندیشه‌ی سیاسی و اجتماعی می‌باشد! ❓اما سؤال مهم این است که چگونه چنین جریانی افراطی و بی‌منطقی در میان مسلمین پدید آمد؟ ✅ در جواب این پرسش باید بدانیم که پیدایش فرقه‌ی «خوارج» به صورت رسمی درجنگ «صفّین» شکل گرفت، و زخم بزرگی در پیکر جامعه اسلامی به‌وجود آورد؛ این گروه جاهل، متعصب و پرخاشگر که نقاب تقوا و دینداری بر چهره داشتند، انحراف خود را از عدم تبعیت از قرآن ناطق (ولی زمان خود) آغاز و با تفسیر به رأی از قرآن کریم و ایجاد عقاید و باورهای افراطی و دور از منطق خود، دیگر مسلمانان را کافر نامیده و همواره در طول تاریخ برای اسلام و مسلمین مشکل ساز بوده‌اند؛ آنها در جهان اسلام پی در پی فتنه انگیزی کرده و مشکلات زیادی برسر راه حاکمیت اسلام و مسلمین، پدید آورده‌اند؛ از این رو امیرالمؤمنین (ع) خوارج را مردمی کم عقل، بی بصیرت و آلت دست شیطان دانسته و در نهروان به مصاف جَهل آنها رفتند؛ ولی متأسفانه باقی ماندگان این تفکر تکفیری، بالاخره امیر مؤمنان را به شهادت رساندند! ✍️ نکته بسیار مهم و قابل‌توجه این است که «خوارج» جریانی تاریخی و تمام‌شده نیستند! بلکه در طول تاریخ، تکرار شده و همواره طرفداران جاهل این تفکر متحجرانه به عنوان خطری جدی برای جامعه اسلامی، بهترین آلت دست برای منافقین و دشمنان اسلام و مسلمین بوده و هستند و به تعبیر استاد شهید مرتضی مطهری (ره): «هم‌اکنون نهروانی‌های فراوانی وجود دارند و مانند عصر و عهد امیرالمؤمنین (ع)، خطرناک‌ترین دشمن داخلی اسلام همین‌ها هستند، همچنان ‌که معاویه‌ها و عمروعاص‌ها نیز همواره وجود داشته و دارند و از وجود «نهروانی» ها... به موقع استفاده می‌کنند... و این جریان همواره در دنیا ادامه دارد...» (جاذبه ودافعه علی "ع"، ص ١٣٩) همچنان که امروز نیز تفکرِ خوارج، در قالب گروه‌های تکفیری داعش، القاعده، النصره و... متبلور شده، و چهره‌ای زشت، خشن و خونریز از اسلام متحجر را به نمایش گذاشته‌ است؛ لذاست که باید این جریان تکفیری و تندرو را همواره به‌عنوان بزرگ‌ترین خطر مستمر و نهفته در مقابل اسلام ناب و مکتب اهل بیت عصمت و طهارت علیهم‌السلام معرفی نمود و بر ضرورت تداوم هوشیاری جبهه حق در برابر این جریان منحرف تأکید کرد، چنانچه امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: «جهاد با خوارج، برترین جهاد است و والاترینِ شهیدان، شهیدان در پیکار با آنها و برترینِ مجاهدان، پیکارگران با خوارج هستند!» (دعائم الإسلام/ ج ١/ ص ٣٩٣) ✍️ بنابراین مسلمانان جهان، همواره باید هوشیار بوده و فراموش نکنند که: 1️⃣ «خوارج» بر اثر «بی‌بصیرتی» و «عدم تبعیت مطلق از ولی زمان خود» و «تفسیر به‌رأی از قرآن و دین به وجود آمدند و این تهدید همیشه در کمین افکار و عقاید واعمال همه‌ی ماست! 2️⃣ به تصریح روایتی که از حضرت امیرالمؤمنین (ع) گذشت، امروزه نیز مبارزه با خوارج زمان، وظیفه همه‌ی مسلمانان جهان است و رزمندگان و شهدای مدافع حرم که در برابر داعش و دیگر گروه‌های تکفیری زمان صف کشیده‌اند، از برترین و با فضیلت‌ترین مجاهدان و شهیدان تاریخ‌اند! و سخن امروز را باسلام و صلوات به روح پرفتوح همه‌ی شهدای مدافع حرم که در برابر تکفیری‌ها مردانه ایستادند، بالاخص سردار دل‌ها، شهید سلیمانی عزیز به پایان می‌بریم. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: سالروز آغاز جنگ نهروان (خوارج) موضوع: #احکام_کفر_و_ارتداد ❓آیا اگر کسی بعضی از ضروریات دین مانند روزه و غیر آن را انکار کند، حکم کافر را دارد یا خیر؟ ✅ اگر انکار هر يک از ضروريات دين به انکار رسالت يا تکذيب پيامبر اکرم اسلام (ص) يا وارد کردن نقصى به شريعت منجر شود، باعث کفر و ارتداد است. ❓آیا مجازات‌هایی که برای مرتد و کفّار حربی وضع شده، از امور سیاسی و مسئولیت‏های رهبری‏ است یا این که مجازات‌های ثابتی تا روز قیامت هستند؟ ✅ حکمِ شرعىِ الهى است. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «عمار، شاخص بصیرت و روشنگری» روز پنجشنبه، ١۴٠٠/٠۶/٢۵         ✍️ مناسبت روز: نهم صفر، سالروز شهادت جناب عمار بن ياسر (ره) از صحابه‌ی برجسته و خاص پیامبر (ص) و حضرت امیرالمؤمنین (ع) است که در تمامی صحنه‌ها یار مخلص و مشاور امین آن بزرگواران بود و بالاخره در سال ۳۷ هجری قمری در ۹۴ سالگی به ضرب شمشیر سپاهیان معاویه، در جنگ صفین به فیض شهادت نایل آمد؛ لذا سخن امروز را به این شخصیت بصیر و شجاع اختصاص می‌دهیم؛ درخشش صفحات تاریخ، مدیون تاریخ‌سازانی است که در زمانی حساس به نقش‌آفرینی خطیر خود پی‌بردند و به بهترین شکل آن را ایفا کردند! بی‌شک «عمار یاسر» یکی از بی‌بدیل‌های تاریخ اسلام است؛ او یکی از «ارکان اربعه‌ی شیعه» به شمار می‌آید؛ «سلمان، مقداد، ابوذر و عمار» چهار شخصیت ممتازی که از دیدگاه اهل بیت عصمت و طهارت (ع) به عنوان ارکان اربعه یعنی چهار رکن و بنیان اساسی شیعه‌ مشهورند! «عمار» فرزند «یاسر» و «سمیه» از خانواده‌هاى اصیل اسلامى و مسلمانان پیشگام و اولین شهیدان اسلام است که در راه دین، متحمل شکنجه‌های بسیار شدید ابوجهل و همفکران او شده و سرانجام به مقام بلند شهادت نائل شدند؛ عمار فرزند جوان آنها نیز در سایه شفاعت جوانان مکه و ابراز انزجار صورى از آیین جدید نجات یافت؛ او، با قلبى مالامال از عشق به خدا و رسول او، دوران سخت آغاز اسلام در مکه را پشت سر گذاشت و به همراه رسول خدا (ص) به مدینه هجرت نمود و همه توان خود را در خدمت به اسلام و قرآن و در رکاب پیامبر اسلام به کار گرفت؛ [اعیان الشیعه، ج۸، ص۳۷۳] ستایش‌هاى فراوان پیامبر خدا از عمار یاسر، از او در میان مسلمانان، چهره‌اى محبوب، الگوى ایمان، اسوه‌ی حق و تجسم ارزش‌هاى قرآنى ساخته بود؛ چنانچه حضرت، عمار را یکى از چهار نفرى معرفی نمودند که بهشت، مشتاق آنان است! [اختصاص، ص ۱۲] عمار یاسر، به عنوان سربازى شجاع و با ایمان، همواره در رکاب پیامبر (ص) حضور داشت و در جنگ هاى متعدد، با جان‌فشانى خود، ایمان راستین خویش را به اثبات رساند؛ و پس از رحلت پیامبر نیز همچنان در راه دفاع از حق و ولایت و اهل‌بیت، استوار ماند و مانند برخی از صحابه بزرگ، دچار انحرافات سیاسى و دنیا طلبى‌هاى شیطانى و جاه طلبى نگشت و چون شاهد نادیده گرفته شدن توصیه هاى روشن رسول خدا درباره جانشینی امیرالمؤمنین (ع) بود، در راه دین و حمایت از حضرت على (ع) لحظه‌ای غفلت نکرد و با خلیفه اول بیعت ننمود! عمار، همانگونه که در طول حیات پیامبر خدا، مؤمنى جان بر کف و مدافع اسلام بود، در دوران امامت امیرالمؤمنین (ع) نیز شیعه‌اى مخلص و استوار بود؛ وى در دوران حکومت علوى، رئیس نیروهاى انتظامى در مدینه شد و پس از فتنه‌گرى‌هاى معاویه در شام و پیمان‌شکنى طلحه و زبیر و بروز زمینه‌هاى جنگ جمل و صفین، وى به همراهى امام حسن مجتبى (ع) مأمور تجهیز نیرو از شهر کوفه شد؛ «عمار» همواره معیار حق بود! چنانچه رسول خدا (ص) فرموده بودند: «ألحَقُّ مَعَ عَمّـار یَدوُرُ مَعَهُ حَیثُ دَار: حق همراه عمّـار است و او هر کجا که باشد، حقّ به دور او می‌چرخد!» (الغدیر، ج٩، ص٢۵) از این رو در بروز فتنه‌ها وقتى کار بر مسلمانان مشتبه مى‌شد، نگاه مى‌کردند عمار در کدام طرف است و همان جبهه را جبهه حق مى‌دانستند! و در نبرد جمل و صفین نیز، وجود عمار در میان لشکریان امیرالمؤمنین (ع) دلیلى مسلم در باطل بودن جبهه مقابل بود! بصیرت‌افزایی و حماسه آفرینى‌هاى عمار در دفاع از جبهه حق و رسوا کردن سپاه باطل در جنگ جمل و صفین بسیار چشمگیر بود؛ بگونه‌ای که طبق روایات، خطابه‌هاى روشنگر او، به سپاهیان حق، بصیرت و شناخت و قدرت می‌داد! [اختصاص، ص ۱۴] بی‌شک جناب عمار یاسر را باید «شاخص بصیرت و روشنگری» دانست، چنانچه حتی شهادت ایشان نیز باعث روشنگری و تزلزل در روحیه سپاه شام و رسوا نمودن معاویه شد! چراکه رسول خدا (ص) بارها فرموده بودند که گروه ستمکار و اهل بغى، عمار را مى کشند: «تَقتُلُکَ الفِئَةُ ألباغِیَّة» لذا شهادت او نیز باعث بصیرت‌افزایی مسلمانان شد! (شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج٨) امیرالمومنین (ع) بعد شهادت عماریاسر با اشک و دریغ، فریاد «أینَ عمّـار» سر دادند و فرمودند: «به‌راستی که هر کس قتل عمّـار را بزرگ نشمرد و غمگین نشود، از اسلام حظّ و بهره‌ای نبرده است!» (بحارالانوار، ج٣٣، ص١٩) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_قیام ❓منظور از قیام که در نماز به عنوان یکی از واجبات است، چیست؟ ✅ قيام يعنى ايستادن، که در دو جاى نماز، واجب و ركن است: هنگام گفتن تكبيرةالاحرام و قيام قبل از ركوع كه آن را «قيام متّصل به ركوع» گويند؛ و در دو جای دیگر، واجب است اما رکن نیست: قيام در موقع خواندن حمد و سوره و همچنين بعد از ركوع؛ ❓منظور از قیام متصل به رکوع چیست؟ ✅ قیام پیش از رکوع را قیام متصل به رکوع می‌گویند. ❓در قیام چه مواردی باید رعایت شود؟ ✅ نمازگزار در موقع قيام، نبايد بدن و پاها را حركت دهد و به طرفى خم شود يا به جايى تكيه كند، ولى اگر از روى ناچارى باشد مانعى ندارد. ❓آیا پس از اتمام سوره و قبل از خم شدن برای رکوع یک لحظه صبر کردن و ایستادن کافی است؟ ✅ صبر کردن و ایستادن در فرض سؤال لازم نیست؛ بلکه اگر از حالت ایستاده به رکوع برود، صحیح است. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) 📚 استفتائات آیت‌الله العظمی مکارم‌شیرازی (دامت‌برکاته) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «عالمِ انقلابی» روز جمعه، ١۴٠٠/٠۶/٢۶         ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم؛ اما دیروز، ٢۵ شهریور برابر با سالروز رحلت آیت‌الله ابوالقاسم خزعلی (ره)، فقیه، خطیب و از روحانیان سیاستمدار و شخصیت‌های برجسته نظام جمهوری اسلامی ایران است‌؛ لذا ضمن گرامیداشت نام و یاد این عالم بزرگوار، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ ابوالقاسم خزعلی، در سال ۱۳۰۴ هجری شمسی در بروجرد متولد و در ده سالگی به همراه خانواده به مشهد مقدس مهاجرت کرد و در آنجا ساکن شد؛ وی تحصیل علوم دینی را تا سطح رسائل، مکاسب و کفایه در حوزه علمیه مشهد پشت سر گذاشت و سپس راهی قم شد و در درس خارج فقه آیت‌الله العظمی بروجردی (ره) و خارج اصول امام خمینی (ره) و درس منظومه و اسفار علامه طباطبایی (ره) حاضر شد؛ آیت‌الله خزعلی، حافظ کل قرآن مجید و نهج البلاغه بود؛ اولین اثری که از وی به چاپ رسیده، تفسیر سوره فاتحةالکتاب است؛ همچنین دوره دو جلدی انوار جاودان در تفسیر قرآن، یکی دیگر از آثار ابوالقاسم خزعلی است؛ از مهم‌ترین فعالیت‌های فرهنگی ایشان می‌توان به تأسیس و ریاست بنیاد بین‌المللی غدیر، عضویت در هیأت موسس و شورای عالی مجمع جهانی اهل‌البیت (ع) و تأسیس و ریاست عالی مؤسسه تحقیقاتی حضرت ولی‌عصر (عج) اشاره نمود؛ بخش زیادی از زندگی آيت‌الله خزعلی به مبارزه با رژیم پهلوی گذشت؛ به‌گونه‌ای که در دههٔ ۱۳۴۰ تا ١٣۵٠ شمسی، سفرهای تبلیغی زیادی به نقاط مختلف ایران، به خصوص استان خوزستان، انجام داد؛ او در طول دوران حکومت پهلوی و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، همکاری نزدیکی با جامعه مدرسین حوزه علمیه قم داشت و در مبارزات آن مرکز با رژیم شاه به طور جدی شرکت می‌کرد که به‌سبب این فعالیت‌های سیاسی، یک بار در زندان قزل قلعه زندانی و سه بار به گناوه، دامغان و زابل تبعید شد؛ خزعلی، پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، به‌عنوانِ عضو مجلس خبرگان قانون اساسی، در تدوین قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران همکاری نمود؛ وی همچنین با حکم امام خمینی (ره) عضو شورای نگهبان شد و سه دوره نیز به عنوان نماینده استان خراسان در مجلس خبرگان رهبری حضور داشت؛ او در طول دوران جنگ تحمیلی، بارها در جبهه‌ حق علیه باطل حاضر شد؛ عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام و عضویت در شورای بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۳۶۸شمسی با حکم امام راحل از دیگر مسئولیت‌های ایشان بود؛ آیت‌الله ابوالقاسم خزعلی (ره) در سن ۹۰ سالگی، پس از عمری مجاهدت علمی و عملی، در صبح ۲۵ شهریور ۱۳۹۴ شمسی در تهران به علت بیماری درگذشت و پیکر او را به مشهد مقدس منتقل و در دار الزهد حرم امام رضا(ع) دفن نمودند؛ درپی رحلت این عالمِ عامل و پرهیزگار، رهبر معظم انقلاب پیام تسلیتی صادر و در بخشی از آن فرمودند: «... عمر با برکت این روحانی با فضیلت، سرشار از نقطه‌های درخشان است، سالیان دراز، بهره‌گیری از درس امام خمینی (ره) و دیگر فقهای بزرگ در قم و مشهد، همراهی با امام بزرگوار از آغازین روزهای نهضت انقلابی و دفاع شجاعانه از آن بزرگمرد در دوران دشوار اختناق طاغوتی با بیانی رسا و صریح، حضور در مسئولیت‌های سنگین پس از پیروزی انقلاب و عضویت در شورای نگهبان و مجلس خبرگان؛ صبر جمیل بر شهادت فرزندش در قم و در هنگامه‌ی حرکات انقلابی ملت ایران و آنگاه حفظ قرآن و انس با آن و با دریای بی‌پایان حدیث و نیز فعالیت بلندمدت در تبلیغ و بیان معارف اسلامی، و آنگاه ثبات قدم در خط اصیل و صراط مستقیم انقلاب در همه حال و تا پایان زندگی...؛ اینها سرفصل‌های مهم زندگی این عالم متقی و پُرکار است که در دیوان الهی مضبوط و مأجور است ان‌شاءالله...» (۲۵ شهریور ۱۳۹۴) ✍️ نامش جاودان، یادش گرامی و راهش همواره پُررَهرو باد. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_قیام ❓اگر نمازگزار هنگام قیام بیش از اندازه پاها را باز بگذارد نمازش چه حکمی دارد؟ ✅ اگر نمازگزار هنگام قیام پاها را بيش‏ از اندازه گشاد بگذارد بطورى كه از شكل ايستادن بيرون رود نمازش ‏باطل است، مگر اين‏كه ناچار باشد. ❓مقدار تأمل بعد از سر برداشتن از رکوع، باید چقدر باشد؟ ✅ همین مقدار که به صورت کامل بایستد کافی است. ❓اگر کسی تعادلش را در نماز از دست داده و به پهلو یا با صورت به زمین بخورد ولی هنوز رو به قبله باشد، در مورد نمازش چه حکمی دارد؟ ✅ اگر صورت نماز به هم نخورده، نماز را ادامه دهد و الا باید نماز را از اول بخواند. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) 📚 استفتائات آیت‌الله العظمی مکارم‌شیرازی (دامت‌برکاته) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «لَیلَةُالهَریر» روز شنبه، ١۴٠٠/٠۶/٢٧ ✍️ مناسبت روز: امشب طبق تاریخ، برابر با «لَیلَةُالهَریر» شبی از شب‌های جنگ صفین است که سپاهیان معاویه در اثر شکست نمایان و شدت سرما و ترس مثل سگ، فریاد می‌کشیدند! لذا از آنجا که عرب، در لغت به زوزه‌ی سگ در شب‌های سرد زمستانی، «هریر» می‌گوید؛ این شب را «لَیلَةُالهَریر» نامیدند! [لسان‌ العرب، ج ۵، ص۲۶۰] به گفته منقری از مورخان شیعه سده سوم هجری: «در آن شب جز صدای چكاچک شمشیر كه در دل مردان هول‌انگیزتر از بانگ رعد و فرو ریختن هراس‌آور كوه‌ها بود، صدایی به گوش نمی‌رسید!» [وقعةصفین، ص۴۷۸]؛ ابن مُسکَوَیه، مورخ نامی نیز در توصیف آن شب می‌گوید: «در آن شب، سپاهیان چندان جنگیدند كه نیزه‌ها همه درهم شكست و در کمان‌ها تیری نماند، سپس دست به شمشیر بردند!» [تجارب‌ الأمم، ج‌۱، ص:۵۳۵] حضرت علی(ع) در آن شب، پس از حمد و ستایش خدا، خطاب به سپاهیان خود فرمودند: «ای مردم، كار بر شما و بر دشمن بدین قرار رسیده كه می‌بینید جز واپسین دم دشمن باقی نمانده است... آن قوم به مرادی جز دینداری در برابر شما ایستادگی و لجاجت به خرج دادند تا به دست شما، بدین وضع دچار آمدند! انشاالله صبحگاهان بر آنان می‌تازیم و در پیشگاه خدای عزوجل به داوریشان می‌کشانیم!» و سپس برای پیروزی لشکر اسلام دعا کردند. [وقعةصفین، ص۴۷۸] در این زمان که معاویه، لشگر خود را شکست‌خورده می‌دانست و لشگر اسلام در آستانه پیروزی کامل بود، متأسفانه یکی از فرماندهان سپاه امیرالمؤمنین (ع) به نام «اشعث بن قیس کندی» که ریاست سپاهیان قبایل کنده و ربیعه را بر عهده داشت، در برابر حضرت علی (ع) اعتراض کرد و بین سپاهیان تفرقه ایجاد کرد و سپس خطبه‌ای خواند و ادامه جنگ را به صلاح اعراب ندانسته و گفت: «ای توده‌ی مسلمان، دیدید كه دیروز بر شما چه گذشت و چه اندازه از (دلیران) عرب نابود شدند! به خدا سوگند من بدین عمری كه به خواست خدا سپری كرده‌ام، هرگز روزی چنین سخت ندیده بودم! پس حاضران به غایبان باز گویند که به راستی اگر ما فردا از پیكار باز نایستیم، نسل عرب یكسره نیست و نابود شود! و حرمت‌هایی كه باید نگهداشته شود، جمله تباه می‌گردد! به خدا سوگند من این سخنان را از روی هراس از مرگ نمی‌گویم، لیكن من مردی كهنسالم و بر [زنان و] فرزندان پروا دارم كه اگر فردا همه نابود شویم چه بر سر آنان خواهد آمد!» [وقعةصفین، ص۴۸۰] معاویه با شنیدن این سخنان تفرقه‌افکنانه، خشنود شد و اشعث را ستود، و شامیان را نیز امر کرد که چنین سخنانی را خطاب به کوفیان بر زبان برانند و همین خیانت اشعث و عدم تبعیت از امیر مؤمنان (ع)، مقدمه دسیسه‌ی عمروعاص مبنی بر قرآن به سر نیزه‌ها کردن و به دنبال آن ماجرای حکمیت شد؛ [وقعةصفین، صص۴۸۱-۲۸۳] اشعث پس از به نیزه کشیده شدن قرآن‌ها توسط لشگر معاویه، با تحریک جمعی از اصحاب بی‌بصیرت، امیرالمؤمنین (ع) را مجبور کرد که پیشنهاد دعوت به کتاب‌الله را بپذیرند و جنگ بُرده را متوقف نمایند! [وقعة صفین، ص۴۸۲] او سپس نظر معاویه را درباره قرار دادن یک حَکَم از شام و دیگری از عراق را پسندید و با حَکَم بودنِ «عبدالله بن عباس» از جانب امام و عراقیان مخالفت کرد و خودش «ابوموسی اشعری» را پیشنهاد داد! [تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۸۹]؛ همچنین به گزارش یعقوبی مورخ قرن سوم، هنگام نوشتن صلح‌نامه میان نمایندگان دو سپاه بر سر لقب «امیرالمؤمنین» برای امام علی(ع) اختلاف شد و اشعث خواستار محو این لقب در صلح‌نامه گردید! [همان] هرچند خیانت‌های اشعث، به همین‌جا ختم نشد و در تاریخ آمده که او پس از جنگ نهروان نیز، هنگامی که امیرالمؤمنین (ع)، یارانشان را به جنگ با معاویه فراخواندند، با حضرت مخالفت و خستگی از جنگ را بهانه کرد و گفته او در سپاه حضرت تأثیر منفی گذاشت و به همین سبب، امام از جنگ مجدد با معاویه منصرف و راهی کوفه شدند! [تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۸۹] بر اساس منابع تاریخی، اشعث از ماجرای شهادت امام علی(ع) نیز آگاهی کامل داشته و به گزارش یعقوبی، هنگامی که ابن‌ملجم برای کشتن امیرالمؤمنین (ع) از مصر به کوفه رفت، یک ماه در منزل اشعث اقامت گزید و توطئه و شمشیرش را آماده می‌کرد! [تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۱۲] همچنین ذهبی در سیر اعلام النبلاء، ج۲، ص۴۰ آورده که اشعث، حضرت علی (ع) را به مرگ تهدید کرده بود! و امیرالمؤمنین (ع) در خطبه۱۹ نهج‌البلاغه، اشعث را «منافق» خطاب فرموده‌اند! ✍️ در پایان قضاوت را به شما می‌سپاریم که یک نفر منافق در جبهه و لباس حق، می‌تواند چقدر خیانت به اسلام و مسلمین نماید که متأسفانه امروزه نیز امثال «اشعث»، کم نیستند!         https://eitaa.com/ROOZBARG