✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «روز وحدت حوزه و دانشگاه» موضوع: #احکام_سفر_تحصیلی ❓کسانی که مدت غیر معیّنی مسافرت می‏کنند مانند طلاب علوم دینی که برای درس خواندن به حوزه علمیه می‌روند (و یا دانشجویی که برای تحصیل به دانشگاهی می‌رود) و یا کارمندان دولت که برای کار به مدت غیر معیّنی به شهری اعزام می‏شوند، نماز و روزه این افراد (در شهری که ساکن می‌شوند) چه حکمی دارد؟ ✅ در فرض مرقوم اگر بنا دارند مدت یکی دوسال در آنجا بمانند، نمازشان تمام و روزه‌شان صحیح است. ❓طلبه يا دانشجويانی که هر هفته حداقل دو روز برای تحصيل مسافرت می‏کنند و يا کارمندانی که هر هفته برای کارشان سفر می‏کنند، چه حکمی دارند؟ وبا توجه به اينکه آنها هر هفته مسافرت می‏‌نمايند، ولی امکان دارد به خاطر تعطيلی دانشگاه يا کارشان به مدت يک ماه در وطن اصلی خود بمانند و در خلال آن مدت مسافرتی نمی‏کنند، آيا بعد از گذشت يک ماه که سفر خود را دوباره آغاز می‏کنند، نمازشان در سفر اول طبق قاعده شکسته و بعد از آن تمام است؟ اگر پیش از این سفر کاری، سفر شخصی رفته باشد چطور؟ ✅ در سفر برای تحصيل علم، اعم از اين که سفرشان هفتگی باشد يا روزانه، حكم نماز و روزه، مبنی بر احتياط است؛ (یعنی افرادی که چنین وضعیتی دارند، با رعایت شرایط می‌توانند به فتوای مجتهد دیگر رجوع کنند و در صورت عدم رجوع، مقتضای احتیاط جمع بین نماز قصر و تمام است و در ماه رمضان باید احتیاطاً روزه بگیرند و بعداً قضای آن روزه را نیز بگیرند) 🔹ولی کسی که برای کار آزاد يا اداری، مسافرت می‌کند، اگر بين وطن يا محل سکونت و محل کارش هر ده روز حداقل یک مرتبه رفت و آمد نماید، بايد نماز خود را تمام بخواند و روزه او هم صحيح است، و اگر بين دو سفری که برای کار کردن می‌رود، ده روز در وطن يا جای ديگری بماند، در سفر اولی که بعد از اقامت ده روزه برای کار کردن می رود، نمازش شکسته است و نمی‌تواند روزه بگيرد؛ ولی چنانچه قبل از این سفر کاری، یک سفر شخصی رفته باشد، نماز در سفر شخصی شکسته و در سفر کاری پس از آن تمام است ولی با این حال، احتیاط به جمع بین قصر و تمام، در این سفر کاری است. 📚 أجوبةالاستفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «فاطمه (س)، الگوی هستی» روز شنبه، ١۴٠٠/٠٩/٢٧ مناسبت روز: امروز به روایتی سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) است، لذا ضمن عرض تسلیت و تعزیت، سخن امروز را با سلام و صلوات به روح مطهر بانوی دو عالم حضرت صدیقه کبری (س) آغاز می‌نمائیم؛ یکی از مهم ترین شیوه‌های تعلیم و تربیت، در تمامی مجامع، روشِ الگوگیری است که دین مبین اسلام نیز، بر این اصل مهم برای تربیت و تعالی آدمی تأکید نموده؛ زیرا شخصیت الگو، به عنوان یک نقطه‌ی کانونی در محور رشد و هدایت‌های اخلاقی تربیتی قرار گرفته و در شکل‌گیری رفتار فرد الگوگیرنده، آثار زیادی بر جای می‌گذارد! از سوی دیگر، آدمی فطرتاً به دنبال الگو می‌گردد تا رفتار و کردار خویش را با توجه به ویژگی‌های رفتاری و اخلاقی الگو، تنظیم نماید! به همين دلیل خداوند متعال در قرآن کریم به برخی از افرادِ الگو، به صورت مستقیم و به برخی از الگوها به‌صورت غیر مستقیم اشاره و بر پیروی و الگوگیری از آنها سفارش می‌نماید! چنانچه در آیه ٢١ سوره احزاب، رسول گرامی اسلام(ص) را به‌عنوان والاترین الگوی شایسته و اُسوه حسنه معرفی کرده است: «لَقَد كانَ لَكُم في رَسولِ اللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ...»؛ در روایات اسلامی نیز بر الگوگیری از پیامبر و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) تأکید شده و علاوه بر مردان الگو به برخی از زنان الگو و در رأس آنها به حضرت زهرا (س) اشاره شده تا زنان به دلیل خُلق و خوی، ویژگی‌ها و مسئولیت‌های خاص زنانه، الگویی خاص از جنس خود نیز داشته باشند تا از نظر مصادیق اسوه پذیری، به راه و رسم و سیره‌ی اخلاقی و خانوادگی او اقتدا کنند! بر همین اساس، حضرت زهرا (س) به عنوان پاره‌ی تن و جلوه‌ی تمام عیار سیره‌ی گفتاری و رفتاری پیامبر اعظم (ص)؛ اسوه و الگویی ملموس برای همه‌ی بشریت، مخصوصاً بانوان عزیز، در همه‌ی زمینه‌ها از جمله عبادت و بندگی خدا، تقوا، حجاب و عفاف، و الگوی چگونه زیستن و معاشرت کردن با والدین، همسر و فرزندان می‌باشند! چنانچه حُجّت الهی، حضرت صاحب‌الزمان (عج)، وجود مقدس حضرت زهرا (س) را، اُسوه نیکو و الگوی خویش دانسته‌اند: «إنَّ لِی فی إبنَةِ رَسولِ اللّهِ اُسوَةٌ حَسَنةٌ» (بحارالأنوار، ج ۵٣، ص ١٧۵) ✍️ بنابراین در این مجال کوتاه، به گوشه‌ای از سیره فاطمی برای الگوگیری اشاره می‌نماییم: 1️⃣ بهترین فرزند: حضرت زهرا (س) دختری بی‌نظیر برای مادر و پدر گرامیشان بودند تا آنجا که بعد از رحلت حضرت خدیجه (س)، پیامبر (ص) ایشان را «ام‌ابیها» نامیدند؛ چراکه فاطمه(س) همچون مادر به پیامبر(ص) محبت می‌ورزیدند و از ایشان نگهداری کرده و زخم‌ها و درد و رنج‌های حضرت را درمان می‌نمودند! [فاطمة الزهرا(س) بضعة قلب مصطفی(ص)، ج۱، ص۲۰۴] 2️⃣ بهترین همسر: حضرت فاطمه (س) در آیین همسرداری نیز یگانه روزگار و به معنای واقعی شریک و همراه و همراز همسر گرامیشان بودند؛چنانچه گاهی به علت وضعیت مهاجرت و دوران و شرایط تنگنای اقتصادی حاکم بر مسلمانان و جنگ‌های پی‌درپی، در خانه‌ی امیرالمؤمنین (ع) حتی غذای اندکی وجود نداشت و حضرت فاطمه (س) و فرزندان کوچکشان گرسنه می‌ماندند! اما هرگز چیزی به همسر گرامیشان نمی‌گفتند و از ایشان کوچکترین گلایه و درخواستی نمی‌کردند و حتی به پدر بزرگوارشان نیز در این موارد، سخنی نمی‌فرمودند! زیرا بیمِ آن داشتند که همسر عزیزتر از جانشان، نتواند خواسته ایشان را برآورده نموده و شرمنده شود! سیره‌ی حضرت زهرا (س) در همسرداری چنان بود که امیرالمومنین (ع) فرمودند: «سوگند به خدا ،که فاطمه (س) هیچ‌گاه مرا خشمگین نکرد و در هیچ کاری از من سرپیچی ننمود و من هرگاه به فاطمه نگاه می کردم، غم و اندوه از دلم زدوده می‌شد!» (بحارالانوار،جلد۴٣، صفحه ١٣۴» ✍️ این مبحث ادامه دارد... 🏴«سوزبرگ شهادت»: روزهای آخر عمر حضرت فاطمه بود! امیرالمؤمنین (ع)، كنار بستر همسر، خودشان از بی‌بی پرستاری می‌کردند! شیخ مفید و شیخ طوسی هر دو در اَمالی خودشان نقل كردند: «و كان یمرضها بنفسه» حضرت شخصاً پرستاری می‌كرد! و از بین مردم مدینه، فقط اسماء به حضرت كمك می‌كرد، «وتعینه على ذلك أسماء بنت عمیس»؛ لذا شبی هم كه می‌خواستند، فاطمه را درون قبر بگذارند، مَحرمی نبود که به امیرالمؤمنین (ع) کمک کند! ناگهان حضرت دیدند، دو دست شبیه به دست‌های رسول خدا(ص) از میان قبر پیدا شد تا فاطمه را تحویل گرفته و به درون قبر برد! اما امیرالمؤمنین (ع) چطور امانت را به پدر برگرداند! امانتی که سالم تحویل گرفتند، اما امروز باید با صورت نیلی، پهلوی شکسته و بازوی ورم کرده تحویل پدر دهند... «ألا لعنت الله علی القوم الظالمین من الأولین و الأخرين» 📚 جلاءالعيون علامه مجلسی، ص ١۴۵ و مناقب ابن شهر آشوب، ج ٣، ص ٣۶۵. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام موضوع: #احکام_همسرداری ❓بین اطاعت از شوهر و اطاعت از پدر و مادر در صورتی که نظرات متضاد داشته و هر یک بر نظر خود پافشاری کنند، نظر کدام یک را باید عمل کرد به گونه‌ای که حقوق آنها ضایع نشود؟ ✅ آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی): «اطاعت از والدین واجب نیست ولى اذیت کردن آنان حرام است، مگر در انجام واجبات و ترک محرّمات؛ و توجه داشته باشید اطاعت زن از شوهر، در برابر استمتاعات متعارف درخواست شده از جانب شوهر، بدون عذر شرعى و نیز در خروج از منزل بدون عذر شرعى لازم است، مگر آن‌که خروج از منزل در ضمن عقد شرط شده باشد و نسبت به سایر موارد اطاعت واجب نیست.» ✅آیت‌الله العظمی صافی گلپایگانی (دامت‌برکاته): «اگر نظرات همه‌ی آنها شرعی باشد چنانچه جمع بین دو حق ممکن نشود، زن لازم است اطاعت از شوهر کند.» ✅ آیت‌الله العظمی نوری همدانی (دامت‌برکاته): «موارد مختلف است و در صورت تزاحم، اوامر شوهر اطاعت شود و (البته در صورت امکان) رضایت والدین نیز جلب شود. ✅ آیت‌الله العظمی بهجت (ره): «حقوق واجبه ى همسر، مُقدّم است.» 📚 استفتاء از دفاتر آیات عظام، توسط سایت اسلام کوئست نت https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «فاطمه (س)، الگوی هستی ٢» روز یکشنبه، ١۴٠٠/٠٩/٢٨ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم ؛ اما دیروز به روایتی سالروز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) بود و ما از ضرورت معرفی الگو و اهميت الگوگیری به عنوان یکی از مهم‌ترین شیوه‌های تعلیم و تربیت، در دین مبین اسلام سخن گفتیم و سپس حضرت زهرا (س) را به‌عنوان اسوه و الگویی ملموس برای همه‌ی بشریت، مخصوصاً بانوان عزیز معرفی نمودیم، و در ادامه ابتدا به چگونگی رفتار حضرت زهرا (س) با پدر و مادر به‌عنوان «بهترین فرزند» اشاره نموده و سپس به سیره فاطمی در امر همسرداری به‌عنوان «بهترین همسر» پرداختیم که انشاالله در روزبرگ امروز نیز این مبحث را ادامه می‌دهیم: 🔹یکی دیگر از نکات درس‌آموز و ویژگی‌های الگو در سیره همسرداری حضرت زهرا (س)، «پذیرش مسئولیت فرزندان و انجام همه‌ی کارهای درون خانه بدون هیچ‌گونه مِنّت» بود! به‌گونه‌ای حضرت با وجود چهار فرزند کوچک و حضور مستمر امیرالمؤمنین (ع) در جبهه‌های نبرد، تمامی امورِ داخلی زندگی را، انجام داده و هرگز به همسر گرامیشان، گلگی ننمودند تا حدی که حضرت علی (ع) فرموده‌اند: «گاهی در اثر کار بسیار، دست‌های فاطمه مجروح می‌شد... و لباس هایش گردآلود و دودی می‌گردید؛ و در این امور، زحمت و رنج بسیار به او رسید!» (بحارالانوار، ج۴٣، ص١٣۴) همچنین در روایت آمده، روزی که پیامبر اکرم (ص)، کارها را بین حضرت علی(ع) و فاطمه(س) تقسیم نمودند و آوردن آب و تهیه هیزم و تمامی کارهای خارج از خانه را برعهده علی(ع) و درست کردن آرد و خمیر و پختن نان و وصله زدن لباس و کارهای درون خانه از جمله مسئولیت کودکان را به عهده فاطمه(س) گذاشتند و حضرت زهرا(س) از اینگونه تقسیم کار، بسیار خشنود شدند! (بحارالانوار، ج ۴٣، ص ٨١)؛ چرا که با این دستور، حضرت از برخورد و روبه رو شدن با نامحرمان در بیرون خانه، معاف گردیدند، و این تقسیم کار، الگویی بسیار مهم، برای تقویت عفاف و پاکی زنان در جامعه‌ی اسلامی است! 🔹یکی دیگر از ویژگی‌های الگو در روش همسرداری حضرت فاطمه (س)، «عشق و محبت سرشار به همسر» بود؛ به‌گونه‌ای که ایشان که خود از سرچشمه محبت و عطوفت رسول خدا (ص) و حضرت خديجه (س) سیراب شده و قلبشان مملوّ از محبت و عشق بود، تمام سعی و تلاش خود را به کار گرفته تا خانه را محل عشق و آرامش برای همسر گرامیشان قرار دهند! بزرگ بانوی اسلام، «جهاد زن را خوب شوهرداری می‌دانستند!» (كافى، ج ۵، ص٩) و با همسر گرامیشان، در عالی‌ترین مرحله صفا و مهربانی رفتار می‌نمودند؛ به‌گونه‌ای که نه تنها هرگز خاطر شوهر را نرنجاندند، بلکه یاوری مهربان در تمامی مراحل زندگی برای ایشان بودند و هرگاه امیرالمؤمنین به ایشان نگاه می‌کردند، همه‌ی رنج‌ها و اندوه‌هایشان برطرف می‌شد!» (بحارالانوار، ج۴٣، ص١٣۴) 🔹ویژگی درس‌آموز و الگوی دیگر در سیره فاطمی، «اطاعت پذیری حضرت زهرا (س) از همسر» بود، چنانچه در روایت آمده، پس از ماجرای تلخ سقیفه و حمله به خانه‌ی حضرت، خلیفه اول و دوم برای جلب افکار عمومی مردم، به فکر چاره افتادند تا به‌گونه‌ای از حضرت زهرا(س) دلجویی نمایند، لذا مکرر اجازه ملاقات می‌خواستند، ولی حضرت که آنها را غاصب خلافت می‌دانستند و در نتیجه حمله آنها، پهلویشان شکسته و فرزند عزیزشان حضرت محسن (ع) را از دست داده و به همسر گرامیشان، بی‌حرمتی شده بود، هرگونه درخواستی از طرف آنها را رد می نمودند! اما روزی امیرالمؤمنین (ع) وارد منزل شده و فرمودند: فاطمه جان، این دو نفر در پشت درب منزل، منتظر اجازه ورود هستند، آیا اجازه می‌دهید؟ و حضرت زهرا(س) بلافاصله فرمودند: «علی جان، خانه، خانه شماست و من همسر شما هستم و من هرگز با امر شما مخالفت نمی‌‌کنم!» (اعلام النساء، ج۳، ص۱۲۱۴) ✍️ بنابرآنچه گذشت، «احترام ویژه به همسر»، «حفظ آبرو و اسرار خانه»، «مسئولیت‌پذیری و کار و تلاش بدون مِنّت در درون خانه»، «رعایت حقوق همسر»، «عشق و محبت به همسر»، و «فرمان پذیری از همسر»، تنها بخش کوچکی از ویژگی‌های الگو در سیره فاطمی در رابطه با همسرداری است که بی‌شک الگویی شایسته برای یک زندگی موفق زناشویی است. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «ایام شب یلدا» موضوع: #احکام_صله_رحم ❓آیا برای انجام #صله_رحم حتماً باید دید و بازدید انجام گیرد؟ ✅ صله رحم منحصر در رفت و آمد و دید و بازدید حضوری نیست و با احوالپرسی و پیغام فرستادن از طریق تلفن و مانند آن هم محقق می‌شود. ❓حکم رفت و آمد خانوادگی و نیز حضور در مراسمات که در آن احتمال مبتلا شدن به کرونا وجود دارد، چیست؟ ✅ از وارد شدن به محلی که احتمال عقلایی مبتلا شدن (به مریضی) وجود دارد، اجتناب شود مگر اینکه با رعایت نکات بهداشتی، این احتمال منتفی و یا غیر قابل توجه باشد. ❓اگر شخصی به بیماری کرونا مبتلا شده یا برخی از علائم مشکوک به آن را دارد، آیا جایز است با کسانی که از وضعیت او اطلاع ندارند، رفت و آمد نماید؟ ✅ اگر احتمال عقلایی بدهد که موجب سرایت به دیگران گردد، باید از این کار اجتناب کند. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «اسلام و شب یلدا» روز دوشنبه، ١۴٠٠/٠٩/٢٩ مناسبت روز: فردا آخرین روز پاییز و شب آغاز زمستان است که ایرانیان بنابر رسوم کهن خود، این شب را به‌عنوان «شب یَلدا» یا «شب چلّه» جشن می‌گیرند؛ لذا سخن امروز را به این موضوع اختصاص می‌دهیم؛ درباره فلسفه پیدایش جشن شب یلدا، نکات مختلفی در تاریخ ایران زمین آمده است از جمله اینکه: ⬅️ ایرانیان باستان، که کشاورزی، بنیان زندگی آنان را تشکیل می‌داد و لحظه لحظه‌ی وجود نور حیات بخش خورشید برای آنها منشأ خیر و برکت فراوان بود، این شب را مقدس و مبارک می‌دانستند، زیرا از فردای آن، دوام تابش خورشید حتی برای لحظه‌ای بیشتر می‌شود! ⬅️ همچنین آورده‌اند که پیشینیان، نور و روشنایی و تابش خورشید را نماد نیکی و خوشبختی، و تاریکی و ظلمت شب را نماد بدی‌ها و زشتی‌ها می‌دانستند، لذا هر سال شب یلدا را به‌دلیل طی شدن بلندترین شب و تاریکی سال و به دنبال آن، طولانی شدن روزها و غلبه روشنایی بر تاریکی جشن می‌گرفتند و به‌گونه‌ای شب یلدا را شب تولد دوباره خورشید و روشنایی می‌دانستند! البته این سنت کهن، امروزه بدون دقت در فلسفه وجودی آن در بین بسیاری از ایرانیان رواج داشته و همچنان آن را پاس می‌دارند! ❓اما سؤالی که افراد زیادی از مردم، مخصوصاً افراد متدین می‌پرسند این است که آیا جشن شب یلدا، از نظر دین اسلام، امری مشروع و درست است و باید آن را ترويج نمود و یا اینکه یک آیین خرافی است که باید در برابر آن ایستاد و از تبلیغ و ترویج آن جلوگیری کرد؟ ✅ برای جواب به این سؤال، ابتدا باید بدانیم که اسلام دین اعتدال است و با هرگونه افراط و تفریط در عقیده و عمل مخالف بوده و رویکرد اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و بزرگان دینی ما نیز در برخورد با سنت‌های پیشینیان هر قوم، هیچ‌گاه نفی و نهی مطلق نبوده است، لذا نوع تعامل اسلام با سنت‌های اقوام و ملل، به چگونگی و محتوای آنها بستگی دارد؛ اگر سنت و آیینی مخالف کرامت انسانی و احکام اسلامی و آموزه‌های مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) باشد، بدیهی است که اسلام نیز با آن مقابله کرده و آن‌را نمی‌پذیرد! اما اگر آن سنت و آیین، موافق و مطابق با آموزه‌های دین اسلام بوده، و یا حداقل در تضاد با آنها نباشد، اسلام در مورد آن سنت، مانعی ایجاد نمی‌کند؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) هنگام فرستادن مالک اشتر (ره) به سوی مردم مصر، که سرزمینی با فرهنگ کهن چندهزار ساله بودند، به او سفارش کردند که «سنت‌ها و آیین‌های نیکی را که بخش وسیعی از مردم آن سرزمین انجامش داده (و در دل مردم آن سرزمین جا گرفته) و موجب برقراری الفت و دوستی میان آنان بوده را حفظ کند». (نهج البلاغه، ص ۴٣١) ⬅️ بنابر آنچه گذشت با بررسی آیین شب یلدا در می‌یابیم که این رسم کهن نه تنها در زمره سنت‌های نکوهیده و بر خلاف دستورات دینی نیست، بلکه برخی از آموزه‌های دینی در آن وجود دارد که می‌تواند با هدایت و راهبری درست، بسیار ارزشمند و مفید باشد! سنت‌های نیکویی همچون صله رحم، احترام و عیادت از پدر و مادر و بزرگان فامیل، گوش دادن به سخن بزرگان و داستان‌های گذشتگان که باعث تفکر و عبرت آدمی می‌شود، دادن هدیه به يکديگر، خواندن اشعار حکمت‌آمیز از دیوان حافظ و دقت در گذر زمان و نظم در جهان هستی و چگونگی پیدایش فصول و شب و روز که همه آنها مورد تأیید و تأکید دین مبین اسلام است‌؛ همچنین از آن‌جا که این شب، مصادف با شروع فصل زمستان است و از دیدگاه روایات اسلامی، زمستان، بهار عبادت به شمار می‌آید، لذا آغاز آن را می‌توان، به عنوان شب مبارکی برای عبادت و بندگی خدا مطرح نمود! چنانچه امام صادق(ع) می‌فرمایند: «زمستان بهار مؤمن است، شبش بلند و کمکی برای عبادت و شب‌زنده‌داری است و روزش کوتاه و کمکی برای روزه گرفتن است». (امالی شیخ صدوق، ص٢٣٧) ✍️ البته نکات فوق‌الذکر و عدم مخالفت اسلام با این جشن و تأييد برخی رسوم «شب یلدا» بدان معنا نیست که تمام آنچه که امروزه به مناسبت این رسم کهن انجام می‌شود مورد تأیید اسلام باشد! لذا بدیهی است که انجام کارهایی همچون اسراف و تبذیر در خوراک و پوشاک، تجملات، چشم و هم‌چشمی ها، غافل شدن از یاد خدا و ایجاد مجالس‌ لهو و لعب، وگناه و معصیت و موارد دیگری که در تضاد با آموزه‌های دینی است، هیچ‌گاه مورد تأیید اسلام نبوده و این شب هم استثنایی از دیگر شب‌های سال نیست! در پایان نباید فراموش کنیم که امسال شب یلدا با ایام بیماری منحوس کرونا همراه است و به همین دلیل، اگر حضور ما در منازل یکدیگر و بزرگان فامیل و همچنین جمع شدن در این شب بدون رعایت نکات بهداشتی، باعث گسترش بیماری و ضرر به خود و دیگران شود، مسلماً دچار گناه و معصیت می‌شویم و در برابر دیگران، ضامن خواهیم بود. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: «آغاز فصل زمستان به‌عنوان بهار مؤمنان» موضوع: #احکام_نماز_شب ❓آیا هنگام خواندن نماز شب، واجب است که کسی متوجه نماز خواندن ما نشود؟ و آیا واجب است که آن را در تاریکی بخوانیم؟ ✅ خواندن نماز شب در تاريکى و مخفى کردن آن از ديگران شرط نيست، اما ريا هم در آن جايز نيست. ❓لطفاً کیفیت «نماز شب» را به تفصیل برای ما بیان فرمایید؟ ✅ نماز شب يازده رکعت است، هشت رکعت آن که به‌صورت دو رکعت، دو رکعت، خوانده مى‌شود، که «نماز شب» نام دارد و دو رکعت آن «نماز شفع» است که مانند نماز صبح خوانده مى‌شود، و يک رکعت هم «نماز وتر» نام دارد که در قنوت آن استغفار و دعا براى مؤمنين و طلب حاجات از خداوند منّان به ترتيبى که در کتاب‌های ادعيه ذکر شده، مستحب است. 📚استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «زمستان، بهار مؤمنان» روز سه‌شنبه، ١۴٠٠/٠٩/٣٠ مناسبت روز: امروز آخرین روز پاییز و فردا اولین روز از فصل زیبای زمستان است که بدون تردید دارای جاذبه‌های فراوانی است که فقط در این مقطع از سال دیده می‌شوند؛ اگر چه در آن، از طراوت بهار و سرسبزی تابستان خبری نیست، ولی شاخه‌های عُریان درختان و برف و سرما و بادهای زمستانی، مناظر بدیعی را ایجاد می‌نماید که برگ دیگری از دفتر آفرینش و نشانگر قدرت لایزال خالق زیبائی‌هاست! گرچه بسیاری از انسان‌ها، بجای بهره بردن از جلوه‌های بی‌مثال زمستان، و اندیشیدن در مظاهر قدرت الهی، این فصل بی‌بدیل را به غفلت و با آرزوی رسیدن به بهار، پشت سر می‌گذارند! هرچند که با کمترین دقت و تأمل در چگونگی پیدایش و دگرگونی فصول سال و همچنین توجه به خواب زمستانی طبیعت و حیات مجدد آن در بهار، آدمی به تفکر و تعقل در نظام هستی وادار می‌شود! چنانچه در آیات و روایات اسلامی نیز، «زمستان» را به مرگ زمین و اتمام مظاهر فریبنده دنیا و «بهار» را به قیامت و رستاخيز تشبیه نموده‌اند! ازاین‌رو فصل سرد زمستان، هرساله، تلنگری به آدمی است که خود را برای ترک دنیا و رفتن به سرای عُقبی، آماده نموده و توشه‌ی لازم را برای خود فراهم نماید، و شاید به همین دلیل، امام صادق (ع) فرمودند: «زمستان بهار مؤمن است که از شب‌های طولانی‌اش برای شب زنده‌داری و از روزهای کوتاهش برای روزه‌داری بهره می‌گیرد»: «الشِّتَاءُ رَبِیعُ الْمُؤْمِنِ یَطُولُ فِیهِ لَیْلُهُ فَیَسْتَعِینُ بِهِ عَلَی قِیَامِهِ وَ یَقْصُرُ فِیهِ نَهَارُهُ فَیَسْتَعِینُ بِهِ عَلَی صِیَامِهِ» (وسائل الشيعه، ج١٠، ص۴١۴) چراکه در این فصل، مظاهر طبیعت کاهش یافته و جهان هستی از سر و صدا، و جنب و جوش می‌افتد، و به همین دلیل، هوای نَفْسْ و شیطان درون آدمی نیز، فرصت کمتری برای جولان پیدا می‌نماید! لذا انسان‌، از گرو آرزوهای بلند و لذت‌های واهی دنیا بیرون آمده و فرصت عبادت و بندگی خدا را پیدا می‌کند! همچنین از آنجا که در زمستان، روزها کوتاه و شب‌ها بلند است‌؛ تا حد زیادی از فرصتِ مشغله‌های دنیوی و مظاهر غافل کننده آن، کاسته شده و بر زمان آرامش و اندیشیدن به جلوه‌های حقیقی دنیا، افزوده می‌شود! در سیره‌ی اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) نیز آمده که در شب‌های بلند زمستان و در سکوت شبانه با خالق و رب خود خلوت نموده و به راز و نیاز و تفکر و اندیشه در نظام هستی و نِعَمِ الهی می‌پرداختند؛ چنانچه از امام صادق(ع) نقل شده است: پیامبر اکرم (ص) موقعی که می‌خواستند بخوابند، ظرف آب را بالای سرشان می‌گذاشتند چیزی هم روی ظرف قرار می‌دادند؛ بعد مقداری می‌خوابیدند و برمی‌خاستند؛ سپس قبل از اینکه وضو بگیرند، به ستارگان آسمان نگاه می‌کردند و در خلقت آسمان‌ها و صنع خدا فکر می‌کردند و این آیه را تلاوت می‌فرمودند: «إِنَّ في‏ خَلْقِ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ لَآياتٍ لِأُولِي الْأَلْباب»: «همانا در آفرینش آسمان‌ها و زمین و در کاستى و فزونى شب و روز نشانه‌هایى (بر اقتدار خدا و فرمانروایى او بر آسمان‌ها و زمین) است، این نشانه‌ها را خردمندان در مى‌یابند»؛ بعد از آن، وضو می‌گرفتند و چهار رکعت نماز شب با رکوع و سجود طولانی می‌خواندند و می‌خوابیدند؛ بعد از کمی استراحت، دوباره بیدار می‌شدند، وضو می‌گرفتند و مجدداً چهار رکعت نماز شب می‌خواندند و دوباره کمی می‌خوابیدند و بلند می‌شدند و دوباره وضو گرفته و نماز شفع و وتر را می‌خواندند! چراکه آن قدر عشق به عبادت و راز و نیاز با خداوند بی‌نیاز داشتند که نمی‌خواستند طولانی بخوابند (و از لذت مناجات بی‌بهره شوند)؛ (همان) ✍️ در پایان سخن امروز از درگاه خداوند متعال مسئلت می‌نمائیم تا در فصل بندگی و بهار مؤمنان، توفیق تفکر، عبادت و نیایش را به همه‌ی ما عنایت فرماید تا غفلت در فصل سرما، مایه‌ی حسرت ما در سرای عقبی نگردد! چنانچه آورده‌اند: حضرت عیسی (ع) پس از رحلت حضرت مریم (س)، شبی روح مادر را ملاقات نموده و فرمودند: «مادر جان، آیا هیچ آرزویی دارید؟» حضرت مریم (س) پاسخ دادند: «آری، آرزویم این است که در دنیا بودم و شب‌های بلند و سرد زمستانی را با مناجات و عبادت در درگاه خدا به بامداد می‌رساندم...» (داستان‌هایی از یاد خدا، ص ۲۸) https://eitaa.com/ROOZBARG