#روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «مسجد، خانه‌ی خدا و مؤمنین» (٢)         روز چهارشنبه، ١۴٠١/٠١/١٠ ✍️ مناسبت روز: در دهه تکریم و تعظیم مساجد قرار داریم و در روز گذشته عرض شد که در روایات اسلامی، علاوه بر اینکه مسجد به‌عنوان «خانه خدا» معرفی شده، از آن به‌عنوان «خانه مؤمنين» نیز نام برده شده است لذا سخن امروز را با این موضوع، آغاز می‌نمائیم؛ خانواده، نهادی اجتماعی و مسجد نیز مکان و نهاد مقدسی برای برنامه‌های اجتماعی مسلمانان است؛ لذا این دو نهاد، در فرهنگ اسلامی، ارتباط تنگاتنگی با هم دارند و از یکدیگر متأثر هستند! ارتباط بین این دو نهاد مهم اجتماعی، از نوع ارتباط دو سویه می‌باشد که هر دو می‌توانند از هم تأثیر بپذیرند! مسجد، نهادی برخاسته از درون اسلام است که طبق روایات اسلامی، حق ويژه‌ای به گردن همه مسلمانان دارد و ادای حق آن، بر همگان لازم و واجب است! حق مسجد آن است که همه‌ی مسلمانان برای آن احترام و ارزش قائل شده، و در تکریم و تعظیم آن بکوشند وحضور مستمر و مؤثر در مساجد داشته باشند؛ و بدانند که اهمیت این موضوع تا به آنجاست که امام جعفر صادق(ع) فرمودند: «سه چیز در نزد پروردگار متعال (در روز قیامت) شکایت می‌کنند که اولین آنها مسجدی است که خراب شده و مردم در آن نماز نمی‌خوانند...» (کافی؛‌ ج ۲، ص ۶۱۳) البته این خرابی و شکایت مسجد، می‌تواند به معنای خرابی ساختمان مسجد، و یا به معنای عدم برنامه‌ریزی و بهره‌برداری درست از این مکان مقدس برای هدایت مردم باشد! چنانچه امیرالمؤمنین (ع) فرمودند: «روزگاری بر مردم خواهد آمد که از قرآن، جز نشانه‌ای! و از اسلام، جز یک نام، باقی نخواهد ماند! و هرچند مساجد آنان (از نظر ظاهری) در آن روزگار آبادان است، اما از نظر هدایت‌گری، ویران است...» (نهج البلاغه؛ حکمت ۳۶۹) تأکید حضرت امیر (ع) بر نقش هدایتیِ مسجد در این حدیث گرانقدر، نشان‌گر آن است که مساجد در مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) از نهادهای تأثیرگذار اجتماعی است که باید نقش هدایت افراد جامعه و خانواده‌های مسلمان را برعهده داشته باشد! اما این موضوع، زمانی در جامعه عملی می‌شود که برنامه‌ ریزی مؤثر فرهنگی در حوزه خانواده طراز اسلامی در مساجد انجام و اجرا شود! بنابراین وقتی می‌توانیم مسجدی را آباد، پویا، فعال و موفق بدانیم؛ که برنامه‌های آن، فقط منحصر به برگزاری نماز جماعت و مراسم ختم و سوگواری نباشد، و به‌گونه‌ای برنامه‌ریزی و عمل نماید که همه اعضای خانواده‌ محل، از کودکان و نوجوانان گرفته تا زنان و مردان جوان و میانسال و حتی سالخورده، آن را به عنوان «خانه‌ی دوم» خود دانسته، و در اوقات عبادت و حتی اوقات فراغت با برنامه‌های پربار و هدفمند مسجد، همراه شوند! بدیهی است در این صورت، مساجد، اثرات ماندگاری در جامعه ایجاد خواهند نمود، که یکی از این اثرات، تربیت اسلامی نسل جدید می‌باشد! بر همین اساس، استاد شهید مطهری (ره) در کتاب «گفتارهای معنوی» تأکید می‌کند که مؤمنین، همواره می‌بایست با فرزندانشان، در برنامه‌های مساجد شرکت نمايند، تا کودکان با مسجد و برنامه‌های دینی مأنوس شوند! لذا همانطور که برخی از کارشناسان اجتماعی، مدرسه را خانه دوم دانش‌آموزان می‌دانند، با قاطعیت بیشتر، می‌توان گفت که مساجد «خانه‌ی دوم» کل اعضای خانواده است و تنها در این‌صورت است که می‌توانیم شاهد تربیت و حضور پرنشاط و مؤثر نسلی مؤمن، متعهد و بهشتی در جامعه اسلامی باشیم! چنانچه پیامبر اکرم(ص) در این زمینه می‌فرمایند: «هرکس که قرآن همدم او و مسجد، خانه وی باشد، خداوند متعال خانه‌ای در بهشت برای او بنا خواهد کرد!» (الجعفریات‌؛ ص۳۱) ✍️ علاوه بر آنچه گذشت، با نگاه در تاریخ اسلام نیز، می‌توانیم به اهمیت پیوند خانواده و مسجد پی‌ببریم، چنانچه هرگاه مسلمانان پیوند بیشتری با مساجد داشتند، دوران توأم با موفقیت و عظمت را پشت سر گذاشته‌اند! لذا «روژه گارودى» فیلسوف مسلمان فرانسوى، در کتاب «مسجد آینه اسلام» می‌گوید: «در دوران عظمت اسلام، تمام زندگى مردم مسلمان در مسجد جریان داشت، و حتی قراردادهاى تجارى آنان نیز در مساجد بسته مى‌شد...» ✍️ در پایان این مبحث، تذکر این نکته ضروری است که مساجد در صدر اسلام «کانون عبادت، تعليم و تربيت، فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی، مرکز دادخواهی و قضاوت، پایگاه نظامی، پایگاه تعاون و وحدت اجتماعی و حتی زمینه ساز توسعه اقتصادی» بوده‌اند! که متأسفانه امروزه مساجد ما، با صدر اسلام، فاصله فراوانی پیدا کرده‌اند که انشاالله امیدواریم با فرهنگ سازی و تحققِ شعار «#مسجد_خانه_دوم_من_است»، بتوانیم این فاصله را از بین برده و گامی بلند در راستای رسيدن به الگوی مسجد طراز اسلامی در سیره اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم السلام) برداریم! https://eitaa.com/ROOZBARG

🔰 «#گلبرگ_احکام» مناسبت: «سالروز وجوب روزه با نزول آیه ١٨٣ سوره بقره» موضوع: «#احکام‌_روزه» ❓آیا اگر کسی بعضی از ضروریات دین مانند روزه را انکار کند، حکم کافر را دارد یا خیر؟ ✅ اگر انکار هر يک از ضروريات دين به انکار رسالت يا تکذيب پيامبر اکرم اسلام(صلى الله عليه وآله) يا وارد کردن نقصى به شريعت منجر شود، باعث کفر و ارتداد است. ❓اگر از چند ماه رمضان روزه قضا داشته باشیم، آیا برای انجام قضای روزه، ترتیب لازم است؟ ✅ اگر از چند ماه رمضان روزه قضا داشته باشد، قضاى هر كدام را كه اول بگيرد مانعى ندارد، ولى اگر وقت قضاى رمضان آخر تنگ باشد، مثلا پنج روز از رمضان آخر قضا داشته باشد و پنج روز هم به رمضان مانده باشد، بايد اول، قضاى رمضان آخر را بگيرد. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

#روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «استقبال از ماه رحمت و برکت»         روز پنجشنبه، ١۴٠١/٠١/١١ ✍️ مناسبت روز: امروز ۲۸ شعبان برابر با سالروز وجوب «روزه ماه رمضان» در سال دوم هجری در مدینه منوره با نزول آیه ۱۸۳ سوره بقره است: «یا أَیهَا الَّذینَ آمَنُوا کتِبَ عَلَیکمُ الصِّیامُ کما کتِبَ عَلَی الَّذینَ مِنْ قَبْلِکمْ لَعَلَّکمْ تَتَّقُون»: «اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! روزه بر شما مقرّر گرديد، همان‌گونه كه بر كسانى كه پيش از شما بودند مقرّر شده بود، باشد كه پرهيزگار شويد»؛ همچنین در آستانه ماه مبارک رمضان قرار داریم، لذا سخن امروز را با موضوع استقبال از این ماه پربرکت آغاز می‌نمائیم: «ماه مبارک رمضان»، ماه رحمت، ماه گشودن درب‌های مغفرت الهی بر بندگان و ماه سُرورِ اولیای الهی هستیم؛ ماهی که خداوند رحمان و رحیم، سفره ضیافتی به وسعت عالَم، پهن کرده و تمام مردم، از فقیر و غنی، جوان و پیر، عرب و عجم، بی‌هیچ تفاوتی به این مائده الهی دعوت می‌شوند و سپس خداوند، درب رحمت و برکت خود را گشوده و چشم به راه است تا بندگانش را با برکات مادی و معنوی، سیراب کند! وسعت رحمت و برکت خداوند در این ماه، چنان عظیم است که اولیاء الهی، همواره چشم به راه این ماه بوده‌ و دست به دعا بر می‌داشتند تا توفیق درک این ماه، نصیبشان گردد! لذا هرچند در این مجال کوتاه از ماه بزرگ خدا، گفتن سخت است امّا: آب دریا را، اگر، نَتْوان، کِشید             هم، به قدرِ تشنگی، بايد چِشید ✍️ «رمضان»، تنها ماه قمری است که نامش در قرآن آمده: «شَهْرُ رَمَضانَ الذّى أُنزِلَ فِیهِ القُرْآنُ هُدًى لِلنّاس...» (بقره/۱۸۵) و خداوند متعال در این ماه بزرگ، کتاب‌های آسمانی قرآن، انجیل، تورات، صحف و زبور را نازل نموده است! پیامبر اکرم (ص) نیز این ماه را، ماه امت اسلامی خوانده و فرمودند: «ماه رجب، ماه خدا؛ و ماه شعبان، ماه من؛ و ماه رمضان، ماه امت من است... هر کس تمام این ماه را روزه بگیرد، بر خدا واجب است که تمامی گناهانش را ببخشد و بقیه عمرش را تضمین کند و او را از تشنگی و عطش دردناک روز قیامت امان دهد!» (وسائل الشیعه، ج ٢، ص ۶٢٨) همچنین در مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) در رابطه با اهمیت و عظمت ماه مبارک رمضان، تأکید فراوان شده که در این مجال کوتاه به دو حدیث نورانی اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ امام صادق (ع): «ماه رمضان، همچون سایر ماه‌ها برایتان نباشد! چراکه برای این ماه، در پیشگاه حضرت حق، حرمت و فضیلتی بسیار است!» (فضائل الأشهر الثلاثه، ص ٧۶)؛ 2️⃣ امام رضا (ع): «نیکی‌ها در ماه رمضان پذیرفته، و بدی‌ها در آن آمرزیده است، کسی که در ماه رمضان، آیه‌ای از کتاب خداوند بخواند، همانند کسی است که در ماه‌های دیگر، کل قرآن را ختم کرده و کسی که در این ماه بر روی برادر ایمانی خود بخندد (و او را خوشحال کند)، در روز قیامت او را دیدار نکند، جز آنکه در روی او بخندد (و او را خوشحال کند) و به بهشت مژده‌اش دهد، و کسی که در این ماه به مؤمنی کمک کند، خدای تعالی در هنگام عبور بر صراط کمکش کند، در آن روزی که گام‌ها بلغزد! و کسی که خشمش را در این ماه نگهدارد، خداوند خشمش را در روز قیامت از او بازدارد! و کسی که درمانده اندوهگینی را در این ماه، دستگیری و نجات دهد، خداوند در قیامت، او را از هراس بزرگ آن روز، در امان دارد! و کسی که ستمدیده‌ای را در این ماه یاری کند، خداوند او را در دنیا بر دشمنانش یاری داده و در روز قیامت نیز، هنگام حساب و در کنار میزان یاریش می‌کند!» و سپس فرمودند: «ماه رمضان؛ ماه برکت، ماه رحمت، ماه مغفرت، ماه توبه، ماه انابه و بازگشت به درگاه الهی است؛ و کسی که در ماه رمضان آمرزیده نشود، در چه ماهی می‌خواهد آمرزیده شود؟! پس، از خداوند بخواهید در این ماه، روزه‌ شما را بپذیرد، و آن را آخرین سال عمر شما قرار ندهد، و توفیق اطاعت خود را به شما داده، و از نافرمانیش شما را نگهدارد، که به راستی، خداوند بهترین کسی است که از او درخواست می‌کنند!» (بحارالانوار، ج ۹۶، ص ۳۴۰) ماه مبارک رمضان، در میان مسلمانان، همواره از احترام، اهمیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده و ماه سلوک روحی آنان است؛ و مؤمنین و مؤمنات با مقدمه سازی و فراهم کردن زمینه‌های معنوی در ماه‌های رجب و شعبان، خود را برای ورود به این ماه شریف و پربرکت آماده می‌کنند، و با حلول این ماه با شور و اشتیاق و دادن اطعام و افطاری به نیازمندان، شب زنده‌داری و عبادت، تلاوت قرآن، دعا، استغفار، دادن صدقه، روزه‌داری و... روح و جان خود را از سرچشمه فیض الهی سیراب می‌کنند! https://eitaa.com/ROOZBARG

🔰 «#گلبرگ_احکام» مناسبت: «دوازدهم فروردین، روز جمهوری اسلامی» موضوع: «#احکام_نظام_اسلامی» ❓آیا حفظ نظام اسلامی، واجب است؟ ✅ حفظ نظام اسلامی از مهم ترین واجبات است و انجام هر عملی که سبب ضرر و تضعیف نظام اسلامی شود، حرام است...؛ ❓آیا رعایت قوانین دولت اسلامی لازم است؟ ✅ رعایت قوانین و مقررات دولت اسلامی واجب شرعی است و تخلف‏‎ ‎‏از آن گناه است. 📚 استفتائات امام خمینی (ره) ✅ با ما همراه شوید...👇👇👇 https://eitaa.com/ROOZBARG

#روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «دوازدهم فروردین، عید ملی و مذهبی» ✍️ مناسبت روز: دوازدهم فروردین، یکی از روزهای تاریخی و مهم ایران اسلامی است؛ در این روز، ملت بزرگ ایران با رأی ٩٨‌/٢ درصدی خود، ساختار و نظام سیاسی کشور ایران را، پس از ٢۵٠٠ سال، از نظام سلطنتی، به نظام اسلامی و حکومت جمهوری و مردمی تغییر دادند؛ لذا ضمن گرامیداشت روز «جمهوری اسلامی»، سخن امروز را آغاز می‌نمائیم؛ پس از قرن‌ها، ترویج تئوری جدایی دین از سیاست، و سیطره نظام‌های حکومتی لائیک بر دنیا؛ و منحصر نمودن قوانین شرعی و الهی، به‌عنوان امری خصوصی در زندگی فردی انسان‌ها! در روز پرشکوه ١٢ فروردین سال ١٣۵٨ شمسی، نظامی در ایران متولد شد که نور اسلام عزیز را، دگرباره، نه فقط در ایران، بلکه در سراسر جهان متجلّی ساخت و باعث بیداری اسلامی جهانیان گردید؛ و تمامی نظریه‌های ضد دینی و لائیک را باطل کرده و حکومتی مردمی براساس موازین و آموزه‌های الهی، و با شعار «استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی» ایجاد نمود! در واقع «جمهوری اسلامی»، شکل نوینی از نظام‌ دموکراسی است که تلاش می‌کند با الهام از قوانین و تعالیم نجات بخش مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع)، الگوی جدیدی در زندگی اجتماعی و سیاسی بشر امروزی ارائه دهد؛ تا بر اساس آن، تمامی نیازهای مادی و معنوی انسان، در کنار یکدیگر فراهم شود؛ لذا در زمان تعیین نظام سیاسی کشور، پس از سرنگونی نظام شاهنشاهی، امام راحل از همان ابتدا تأکید فراوانی بر استقرار «جمهوری اسلامی، نه یک کلمه کمتر و نه یک کلمه بیشتر» داشتند! ✍️ بر این اساس، اصل «جمهوریت» و اصل «اسلامیت»، اصولی جدایی‌ناپذیر در نظام حکومتی ایران شد و ملت قهرمان ایران تا به امروز، برای تثبیت و استمرار این نظام مقدس، هزینه‌های مادی و معنوی، و شهیدان زیادی تقدیم نموده‌اند؛ «جمهوریت» به معنای حکومت برخاسته از اراده و رأی مردم و یا همان «دموکراسی» است، که گنجانده شدن این واژه برای انقلاب، نشان از احترام امام راحل به رأی مردم دارد؛ چنانچه ایشان همواره می‌فرمودند: «مردم ولی‌نعمت ما هستند!» البته آنچه نظام ما را از دیگر نظام‌های جمهوری در جهان جدا می‌نماید، «اسلامیت» آن است که این اصل نیز براساس رأی مستقیم ملت مسلمان ایران در ١٢ فروردین ماه سال ١٣۵٨ شکل گرفت! در کنار این دو اصل، یکی از شعارهای مهم مردم در ایام انقلاب، «آزادی» بود که با استقرار نظام جمهوری اسلامی، شکل عملی به خود گرفت و قشرهای مختلف با حضور در تمامی صحنه‌ها، آزادانه به خواسته‌های مشروع خود، جامه عمل پوشانده و در تعیین سرنوشت خود، مشارکت نمودند! گرچه لغت «آزادی» همانند بسیاری از واژه‌ها، در جهان امروز، مورد سوء استفاده قرار گرفته، و توسط نظام سلطه، مصادره، و به نام آن، جنایت‌های زیادی انجام، و حقوق بسیاری از مردم، تضییع شده است! ولی این واژه در اسلام، معنای بلندی دارد و بر این اساس، مردم طبق قانون برای تعالی و کمال خود و جامعه، از حقِ آزادی انتخاب، آزادی بیان و... برخوردارند وکسی نمی‌تواند این حقوق را از مردم سلب نماید! و در مکتب اهل‌بیت (ع)، حتی سلب آزادی و حق انتخاب از خود نیز نوعی ظلم به خویشتن، محسوب می‌شود! «استقلال» نیز یکی دیگر از شعارها و خواسته‌های مردم از نظام جمهوری اسلامی ایران بود که با استقرار آن، ملت ایران از وابستگی به شرق و غرب و همه‌ی ابرقدرت‌های پوشالی دنیا، رهایی یافت و در عرصه بین الملل، با حفظ اصول و ارزش‌های انسانی و اسلامی به دفاع از حقوق خویش پرداخت! ✍️ بر همین اساس، بنیان‌گذار جمهوری اسلامی ایران، حضرت امام خمینی (ره)، با نگاه ژرف و دوراندیشانه، در پیامی به ملت ایران، ١٢ فروردین را روز «عید» و «جشن استقلال و آزادی ملت» مسلمان ایران، نامیده و فرمودند: «صبح گاه ١٢ فروردین که روز نخستین حکومت «اللّه» است، از بزرگ‌ترین اعیاد مذهبی و ملی ماست! ملت ما باید این روز را عید بگیرند و زنده نگه دارند؛ روزی که... سلطه‌ی شیطان، برای همیشه رخت بربست و «حکومت مستضعفین» که حکومت خداست، به جای آن نشست...» (صحیفه امام، ج۶، ص۴۵٢) همچنین رهبر فرزانه انقلاب، حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) نیز «روز جمهوری اسلامی» را از ایام‌اللّه دانسته و فرمودند: «۱۲ فروردین، فقط روز عید مردم ایران نیست، بلکه عید همه کسانی است که مسلمانند...» ✍️ در پایان، باید اذعان نمود که هرچند متأسفانه ما هنوز با آرمان‌های امامین انقلاب، فاصله‌ی زیادی داریم اما باید تمامی مساعی خویش را به کار بندیم تا «نظام جمهوری اسلامی» را به معنای واقعی محقق نموده تا انشاالله این نظام مقدس را به مقدمه حکومت عدل و داد مهدوی و تمدن بزرگ اسلامی تبدیل کنیم! https://eitaa.com/ROOZBARG

🔰 «#گلبرگ_احکام» مناسبت: «روز طبیعت» موضوع: «احکام_محیط زیست» ❓شکستن شاخه‌ی درختان چه حکمی دارد؟ ✅ بی‌جهت نباید شاخه‌ی درختان را شکست! و اگر درخت متعلق به مردم یا اموال بیت‌المال باشد، این کار حرام شرعی است... ❓آیا شرعاً باید افراد را از ریختن زباله در فضای عمومی و لطمه‌زدن به محیط زیست نهی کنیم؟ ✅ اگر ما معنای منکر را بدانیم، می‌فهمیم که این کار (قطعاً) نهی از منکر است...؛ از نظر فقهی به هر کار ناپسند، منکر می‌گویند؛ حالا ممکن است مکروه باشد یا حرام! نهی دیگران از کار حرام، واجب است و نهی از کار مکروه، مستحب است! بنابراین اگر حتی نگوییم که ریختن زباله در مکان‌های عمومی حرام است! «که در مواردی قطعاً ریختن زباله و لطمه‌زدن به محیط زیست حرام است!»، نهی کردن دیگران از این کار، مصداق نهی از منکر واجب يا (حداقل) مستحب است! لذا ما باید از لطمه‌زدن به محیط زیست (خودداری و) جلوگیری کنیم. ❓تکلیف ما درباره‌ی آداب چمن گره‌زدن در روز طبیعت چیست؟ ✅ اصل این مسئله مبنایی ندارد و از نظر دینی هم تأیید نشده است و اثر و فایده‌ای هم برای آن غرضی که افراد چمن را گره می‌زنند ندارد؛ علاوه بر اینکه اگر چمن متعلق به فضاهای عمومی باشد گاهی اصلاً این کار جایز نیست که وارد بشوید و اگر زمین کاشته‌شده‌ی مردم هست، نباید وارد آن بشوید و اگر صاحب زمین راضی نباشد مرتکب حرام شده‌اید و اگر خسارتی هم وارد شود، باید جبران کنید. ❓آیا انجام مراسم روز سیزدهم فروردین (سیزده بدر) اشکال دارد؟ ✅ فی نفسه حرام نیست؛ هر چند چنین چیزی مبنای شرعی ندارد. 📚 farsi.khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

#روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «اسلام و سیزده‌به‌در»         روز شنبه، ١۴٠١/٠١/١٣ ✍️ مناسبت روز: سیزدهم فروردین ماه هر سال، روز پایان جشن‌های نوروزی است، که مردم بنا بر سنتی دیرینه، از خانه‌ها بیرون می‌آیند و به دشت و صحرا و باغ می‌روند تا آخرین روز عید را در طبیعت، ودر کنار سبزه و گیاه و آب روان چشمه‌ها و جویبار‌ها بگذرانند؛ در تقویم‌های رسمیِ ایران نیز، بعد از انقلاب اسلامی، این روز، به‌عنوان «روز طبیعت» نامگذاری شده و از تعطیلات رسمی کشور است؛ در تاریخ آمده که ایرانیان باستان در آغاز سال نو، پس از دوازده روز جشن‌ شکرگزاری به دلیل آفرینش دوازده ماه سال، روز سیزدهم نوروز را در باغ و صحرا سپری می‌کردند تا با آمادگی کامل، کار و تلاش در سال جدید را آغاز نمایند، لذا به همین مناسبت در روزبرگ امروز رسم «سیزده‌به‌در» را از دیدگاه اسلام بررسی می‌نمائیم؛ برخی از مردم بر این باورند که عدد سیزده و سیزدهمین روز سال، «نحس» است و باید نحسی آن را در طبیعت از وجود خود، دور کنند! و در مقابل، افرادی نیز سیزده‌به‌در را برگرفته از خرافات و جهالت می‌دانند و کاملاً آن را نفی و نهی می‌کنند؛ اما دین مترقی اسلام که دین اعتدال است، همواره با هرگونه افراط و تفریط در عقیده و عمل، مخالف بوده و رویکرد بزرگان دینی ما نیز در برخورد با سنت‌های پیشینیان هر قوم، در صورتیکه مخالف اصول و احکام دینی نباشد، هیچ گاه نفی و نهی کامل نبوده است! ✍️لذا در اسلام باید «سیزده‌به‌در» را از دو زاویه متفاوت بررسی کرد: 1️⃣ «سیزده‌به‌در نحس!» در قرآن کریم، دو بار کلمه‌ی «نحس» آمده و هر دو هم در مورد قوم عاد است و جالب آن که هردو نیز درباره روز و ایام، به کار برده شده است: «فِي يَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِرٍّ» (قمر/١٩) و «فِي أَيَّامٍ نَحِسَاتٍ» (فصلت/١۶)‌‌‌؛ پس اسلام، طبق ظاهر این آیات، وجود نحسی در برخی از ایام را تأیید کرده است! اما درباره معنای کلمه «نحس» در این آیات، در میان مفسران، اختلاف نظر وجود دارد؛ برخی آن را «روز پر باد و غبار» و برخی دیگر به معنای «شومی روز»، و گروهی نیز به معنای «روز ترسناک و سخت» تفسیر نموده‌اند؛ اما با نگاه دقیق‌تر به این آیات، درمی‌یابیم که در آنها تصریح شده که روزی که قوم گنه‌کار عاد به کیفر اعمال زشت خود برسند، آن روز برایشان نحس، شوم و ترسناک است! لذا بر این مبنا، منشأ و علت نحوست و شومی، مربوط به اعداد و روز و ایام نیست! بلکه به واسطه اعمال زشت و ناپسند انسان‌هاست! در روایات نیز بر این موضوع تأکید گردیده، چنانچه یکی از اصحاب امام هادی (ع) قصد زیارت امام (ع) را کرد، در راه، با سواری برخورد کرد و کتفش مجروح و لباسش پاره شد؛ هنگامی که به محضر امام رسید، عرضه داشت: این روز، چه روز بدی است، خداوند مرا از شرّ آن حفظ فرماید! حضرت در جواب فرمودند: «چرا اشتباه خودت را بر عهده روز می‌گذاری که هیچ گناهی ندارد!» و اضافه فرمودند: «آنچه به بشر می‌رسد، نتیجه اعمال خود اوست، گناه ایام چیست که روزها را متهم می‌کنید؟» بر این اساس، آنچه باید بشر آن را نحس بداند و از آن اجتناب نماید، اعمال زشت و ناپسند آدمی است که بالاخره هم روزی، گریبان او را خواهد گرفت! وگرنه ایام و اعداد، هرگز در ذاتشان نحوستی ندارند!        2️⃣ «روز طبیعت» اما اگر مراسم سیزده‌به‌در، به عنوان «روز طبیعت» و خارج شدن از فضای آلوده شهر و پناه بردن به دل طبیعت و استفاده از نعمت‌ها و زیبایی‌های هستی و هوای پاکیزه، و تفریح و استراحت سالم و بدون گناه باشد، از نظر اسلام، رسم بسیار پسندیده و خوبی است‌‌‌! به خصوص اگر این کار، همراه با تفکر و اندیشه در زنده شدن مجدد درختان و گیاهان، و ذکر  عظمت و قدرت نامحدود خالق یکتا باشد! چنانچه خداوند در آیه ٢٠ سوره عنکبوت می‌فرماید: «قُلْ سِیرُواْ فِى الْأَرْضِ فَانظُرُواْ کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ...»: «بگو در زمین سِیر کنید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را آغاز کرده است...» همچنین در روایات نیز بر تفریح سالم و بهره‌مندی از نعمت‌های حلال الهی تأکید گردیده، چنانچه پیامبر گرامی اسلام فرمودند: «انسان عاقل، ایام خود را به چهار بخش تقسیم می کند...و بخشی از ساعات را برای تفریح و بهره‌مندی از نعمت‌های حلال خداوند می‌گذارد!» (وسایل الشیعه ج۱۶ ص۹۷)؛ همچنين در روایتی دیگر فرمودند: «تفریح داشته باشید، همانا من ناراحتم که در دین شما خستگی و بی‌نشاطی به وجود آید!»(نهج الفصاحه ص۲۵۹)؛                 ✍️ در پایان بديهی است که تکمیل کننده این تفریح سالم، دوری از خرافاتی مانند «گره زدن سبزه» و همچنین دوری از هرگونه گناه و معصیت است که مسلماً آلوده نمودن و تخریب و آسیب رساندن به فضاهای سبز و درختان و محیط زیست از جمله همین گناهان است! https://eitaa.com/ROOZBARG