✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام حرکت زوار حسینی برای راهپیمایی عظیم اربعین موضوع: «#احکام_اربعین» ❓در خصوص زیارت اربعین آیا باید روز اربعین در کربلا حضور داشت یا اینکه روز قبل یا بعد نیز ثواب اربعین را دارد؟ ✅ انجام زیارت سید الشهداء (علیه‌السلام) در هر زمان مستحب و دارای ثواب عظیم است ولی ثواب زیارت زمان خاص، مختص به انجام زیارت در همان زمان خاص است؛ البته انجام زیارت قبل یا بعد از آن موقع به رجاء آن ثواب مخصوص، مانعی ندارد. ❓حکم نماز در کربلا (داخل صحن شریف) از نظر شکسته یا کامل خواندن چیست؟ ✅ نماز داخل صحن شريف برای مسافر شکسته است. ❓نماز مسافر در حرم امام حسین(ع) در چه محدوده مخیر بین قصر و اتمام است؟ ✅ تمام روضه شريفه داخل حرم را كه از طرف بالای سر و پايين پا منتهی به پنجره‌ها و درها و رواق می‌شود و از طرف پشت سر تا مسجد امتداد دارد، شامل می‌شود. 📕منبع: leader.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «۱۷ شهریور، روز خدا»        روز پنجشنبه، ١۴٠١/٠۶/١٧ ✍️ مناسبت روز: امروز در تقویم شمسی، «روز شهدا» و سالروز حماسه خونین هفده شهریور سال ١٣۵٧ است؛ حادثه‌ای بسیار عظیم که اگر سالیان متمادی در وصف آن و یاد بیش از چهارهزار شهید آن، سخن گفته شود، بازهم از ادای حق آن واقعه بزرگ، عاجز خواهیم بود؛ حماسه‌ای که مردم آزاده ایران، برای دفاع از استقلال، آزادی و ایجاد نظام جمهوری اسلامی آفریدند و به وسیله جلادان شاه و کماندوهای آمریکایی و اسرائیلی به خاک و خون نشستند و میدان ژاله تهران را به «میدان شهدا» تبدیل کردند؛ این روز تیره که در تاریخ به «جمعه‌ی سیاه» معروف شد، چهره واقعی حکومت سفاک شاهنشاهی و دولت به اصطلاح «آشتی ملی» آن را، برای جهانیان نمایان کرد و با جدایی کامل ملت از حکومت، امکان هر نوع پیوستگی یا سازش را از بین برد؛ لذا بی‌تردید باید آن را به عنوان نقطه‌ی عطف مبارزات ملت مسلمان ایران علیه رژیم منحوس پهلوی دانست، چنانچه در کمتر از چند ماه، خون‌های ریخته شده در ١٧ شهریور به ثمر رسید و نظام جمهوری اسلامی ایران شکوفا شد؛ امام راحل (ره) در اولین سالگرد این حماسه بزرگ فرمودند: «هفده شهريور سال گذشته «مِنْ ايّام اللَّه» از ايام خدايى بود، كه يك ملت، زن و مردش، جوان و غير جوانش، بايستند و خون بدهند براى احقاق حق! اين روز خداست! هفده شهريور «مِنْ ايام اللَّه» است، بايد متذكر آن باشيد؛ بايد يادآورى كنيد اين «ايّام اللَّه» را؛ چنانچه امسال كرديد؛ اين «ايّام اللَّه» نباید از ياد برود؛ براى اينكه اين ايامند كه آدم سازند؛ اين ايّام است كه جوان‌های ما را از عشرتكده‏ها بيرون آورده و به ميدان جنگ مى‏برد؛ اين ايّام الهى هست كه ملت ما را بيدار مى‏كند، و بيدار كرده است؛ (خداوند) امر مى‌كند: ذَكِّرْهُمْ بِايّامِ اللَّه؛ «ايّام اللَّه» را در ذكر مردم وارد كنید؛ يادتان نرود اين ايام بزرگى كه بر ملت ما گذشت! و «ايّام اللَّه» بود... مثل ١٧ شهريور...» (صحيفه امام، ج‏٣، ص: ۵١٢) همچنین حضرت امام (ره) در سخن دیگری، قیام ١٧ شهریور مردم ایران را با جنگ صفین مقایسه کرده و فرمودند: «قيام شما در مقابل ديكتاتور اصلى كه تمام شعائر ملى و مذهبى را زير پا گذاشته، چون قيام اميرالمؤمنين (ع) در مقابل معاويه مى‏باشد كه عملى بيش از اعمال آن ديكتاتور مرتكب نشده بود؛ حضرت على (ع) در مقابلِ ستمكارى بودند كه با امامت جمعه و جماعت و تشبث به اسلام، خون مردم را مى‏مكيد؛ قيام در مقابل ظلم و ظالم بود و چندين هزار فدايى داد كه «عمار ياسر» يكى از آنها بود؛ شما هم در مقابل ديكتاتور عصر كه با اسم اسلام و تشبث به قرآن خون ملت را مى‏مكید، (قیام کردید) در صورتى كه تعداد كشتگان ما به تعداد كشتگان «صفين» باز نرسيده...» (چنانچه مورخين، تعداد شهداى صفين را از هفتاد هزار تا صد و ده هزار نفر نوشته‌اند)؛ [صحيفه امام، ج‏٣، ص: ۴۶۴] رهبر فرزانه انقلاب نیز در سالروز قیام هفده شهریور در سال ١٣۵٩ شمسی فرمودند: «شما مردم ایران که شاهد عاشورای میدان شهدا، شاهد عینی عاشورای 17 شهریور هستید، جا دارد اگر اشک بریزید و گریه کنید، این گریه ما بر شهیدانمان به هیچ وجه گریه تاسف نیست. این خون های پاک و عزیز یک ملت را نجات داد، یک قدرت عظیم جهانی را به عقب نشاند؛ اما ما باید سنت مرثیه خوانی این عزیزان را زنده کنیم». ✍️ در پایان بدیهی است که حفظ نظام مقدس جمهوری اسلامی که به واسطه خون هزاران هزار شهید به وجود آمده و دفاع از آن، از اهم واجبات دینی و ‌یکی از اساسی‌ترین موضوعات فقه سیاسی است؛ چنانچه حضرت امام خمینی (ره) در کتاب البیع، جلد دوم، ص ۴۶١ می‌فرمایند: «حفظ نظام اسلامی از مهم ترین واجبات است» ایشان همچنین انجام هر عملی که سبب ضرر و تضعیف نظام اسلامی شود را شرعاً حرام دانسته و رعایت قوانین و مقررات دولت اسلامی را واجب شرعی و تخلف‏‎ ‎‏از آن گناه و معصیت می‌دانند. (استفتائات امام خمینی (ره)، سؤال ١٢٣٨٢) انشاالله که به گونه‌ای عمل کنیم که در دنیا و آخرت، هیچ‌گاه شرمنده شهدای عزیز انقلاب اسلامی و امام شهدا نشویم! https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: ایام حرکت زوار حسینی برای راهپیمایی عظیم اربعین موضوع: «#احکام_اربعین» ❓حکم اخذ روادید برای زیارت اربعین چیست؟ ✅ در هر صورت، رعایت قوانین و مقررات لازم است. ❓دیده شده در ایام اربعین یا غیر آن، زائرین برای خرید ارز از صرافی‌های غیر مجاز اقدام به خرید ارز می‌کنند، آیا خرید از صرافی‌های غیر مجاز حرام است؟ ✅ تابع قوانین مربوط است. ❓آیا سفر زیارت اربعین برای طلاب و دانشجویان در ایام تحصیلی اشکال دارد؟ ✅ تابع قوانین و مقررات مربوط است. 📕منبع: leader.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «لَیلَةُالهَریر» روز جمعه، ١۴٠١/٠۶/١٨ ✍️ مناسبت روز: امروز مناسبت خاصی نداریم اما شب گذشته طبق تاریخ، برابر با «لَیلَةُالهَریر»، شبی از شب‌های بسیار سخت جنگ صفین بود که سپاهیان معاویه در اثر شکست نمایان و شدت سرما و ترس مثل سگ در بیابان، ناله می‌کردند؛ لذا از آنجا که عرب، در لغت به زوزه‌ی سگ در شب‌های سرد زمستانی، «هریر» می‌گوید؛ این شب به «لَیلَةُالهَریر» معروف شد. [لسان‌ العرب، ج ۵، ص۲۶۰] به گفته «مِنْقَری» از مورخان قرن سوم هجری: «در آن شب جز صدای چكاچک شمشیر كه در دل مردان هول‌انگیزتر از بانگ رعد و فرو ریختن هراس‌آور كوه‌ها بود، صدایی به گوش نمی‌رسید!» [وَقْعَةُ صِفّین، ص۴۷۸]؛ ابن مُسکَوَیه رازی، مورخ نامی ایرانی نیز در توصیف «لَیلَةُالهَریر» می‌گوید: «در آن شب، سپاهیان چنان جنگیدند كه نیزه‌ها همه درهم شكست و در کمان‌ها تیری باقی نماند، و سپس دست به شمشیر بردند...» [تجارب‌ الأمم، ج‌۱، ص۵۳۵] همچنین در آن شب، حضرت علی(ع) پس از حمد و ستایش خدا، خطاب به سپاهیان خود فرمودند: «ای مردم، كار بر شما و بر دشمن بدین قرار رسیده که جز واپسین دم دشمن باقی نمانده است... آن قوم به مرادی جز دینداری در برابر شما ایستادگی و لجاجت به خرج دادند تا به دست شما، بدین وضع دچار شدند؛ انشاالله صبحگاهان بر آنان می‌تازیم و در پیشگاه خدای عزوجل به داوریشان می‌کشانیم» و سپس برای پیروزی لشکر اسلام دعا نمودند. [وَقْعَةُ صِفّین، ص۴۷۸] مورخین آورده‌اند که در این شب لشگریان معاویه، شکست کامل خود را پذیرفته بودند، ولی متأسفانه در روز بعد یکی از فرماندهان سپاه امیرالمؤمنین (ع) به نام «اَشْعَث بْن قَیس کِنْدی» که ریاست سپاهیان قبایل کنده و ربیعه را بر عهده داشت، در برابر حضرت علی (ع) لب اعتراض گشود و بین سپاهیان تفرقه ایجاد کرد و سپس خطبه‌ای خواند و ادامه جنگ را به صلاح اعراب ندانسته و گفت: «ای توده‌ی مسلمان، دیدید كه دیشب بر شما چه گذشت و چه اندازه از (دلیران) عرب نابود شدند؛ به خدا سوگند من بدین عمری كه به خواست خدا سپری كرده‌ام، هرگز شبی چنین سخت ندیده بودم؛ پس حاضران به غایبان باز گویند که به راستی اگر ما از پیكار باز نایستیم، نسل عرب یكسره نیست و نابود خواهد شد و حرمت‌هایی كه باید نگهداشته شود، جمله تباه می‌گردد؛ به خدا سوگند من این سخنان را از روی هراس از مرگ نمی‌گویم، لیكن من مردی كهنسالم و بر [زنان و] فرزندان پروا دارم كه اگر فردا همه نابود شویم چه بر سر آنان خواهد آمد» [وقعةصفین، ص۴۸۰] پس معاویه ملعون با شنیدن این سخنان تفرقه‌افکنانه، خشنود شد و اشعث را ستود، و شامیان را نیز امر کرد که چنین سخنانی را خطاب به کوفیان بر زبان برانند و همین خیانت اشعث و عدم تبعیت از امیر مؤمنان (ع)، مقدمه دسیسه‌ی عمروعاص و قرآن به سر نیزه‌ها کردن و به دنبال آن ماجرای حکمیت شد. [وقعةصفین، صص۴۸۱-۲۸۳] پس از به نیزه کشیده شدن قرآن‌ها توسط لشگر مکر نیز باز هم «اشعث» با تحریک جمعی از اصحاب بی‌بصیرت، امیرالمؤمنین (ع) را مجبور کرد که پیشنهاد دعوت به کتاب‌الله را بپذیرند و جنگِ پیروز را متوقف نمایند؛ [وقعة صفین، ص۴۸۲] او سپس نظر معاویه را درباره قرار دادن یک حَکَم از شام و دیگری از عراق را پسندید و با حَکَم شدن «عبدالله بن عباس» از جانب امام و عراقیان مخالفت کرد و «ابوموسی اشعری» را پیشنهاد داد؛ [تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۱۸۹]؛ همچنین به گزارش یعقوبی مورخ قرن سوم، هنگام نوشتن صلح‌نامه میان نمایندگان دو سپاه بر سر لقب «امیرالمؤمنین» برای امام علی(ع) اختلاف شد و اشعث در اینجا نیز خواستار محو این لقب در صلح‌نامه گردید؛ [همان] البته خیانت‌های اشعث، به همین‌جا ختم نشد و در تاریخ آمده که او پس از جنگ نهروان نیز، هنگامی که امیرالمؤمنین (ع)، یارانشان را به جنگ مجدد با معاویه فراخواندند، با حضرت مخالفت کرد و خستگی از جنگ را بهانه نمود و گفته او در دیگر سپاهیان حضرت نیز تأثیر منفی گذاشت و به همین سبب، امام از جنگ با معاویه منصرف و راهی کوفه شدند. [تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۸۹] بر اساس منابع تاریخی، «اشعث» در ماجرای شهادت امام علی(ع) نیز نقش داشته و به گزارش یعقوبی، هنگامی که ابن‌ملجم برای کشتن امیرالمؤمنین (ع) از مصر به کوفه رفت، یک ماه در منزل اشعث اقامت گزید و توطئه و شمشیرش را آماده نمود؛ [تاریخ الیعقوبی، ج۲، ص۲۱۲] همچنین «ذهبی» در سیر اعلام النبلاء، ج۲، ص۴۰ آورده که اشعث، قبلاً هم حضرت علی (ع) را به مرگ تهدید کرده بود! ✍️ براساس از آنچه گذشت، درمی‌یابیم که وجود یک فرد منافق در جبهه و لباس حق، چقدر برای اسلام و مسلمین خطرناک است؛ لذا همیشه باید هوشیار بود چراکه در تاریخ، امثال «اشعث‌ها»، کم نبوده‌اند!         https://eitaa.com/ROOZBARG