✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز چهاردهم محرم‌الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓برخی هیأت‌ها تا پاسی از شب، مراسم عزاداری را ادامه می دهند به گونه‌ای که موجب قضا شدن نماز صبح عزاداران می‌گردد؛ آیا عمل مذکور، جایز است؟ ✅ بديهی است که نمازِ واجب، مقدّم بر شرکت در مجلس عزاداری اهل‏بيت (عليهم السلام) است و ترک نماز و قضا کردن آن، به بهانه این مجالس جايز نيست؛ مقتضی است که برنامه های هیأت به گونه‏‌ای تنظیم شود که مزاحم نماز نباشد. ❓برگزاری مراسم زیارت عاشورا و دهۀ محرم و ایام فاطمیه در ساعت اداری در دستگاه‌های اجرائی چه حکمی دارد؟ ✅ اگر موجب تضییع حقوق مراجعه کنندگان نشود، اشکال ندارد، البته اگر در این زمینه مقرراتی وجود دارد، باید مراعات شود. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#یا_رازِقَ_الطِّفْلِ_الصَّغِیرِ»         روز سه‌شنبه، ١۴٠٢/٠۵/١٠ ✍️ مناسبت روز: امروز در تقویم با عنوان روز جهانی «شیر مادر» ثبت شده است؛ لذا سخن خود را با حدیث نبوی آغاز می‌کنیم که پیامبر اکرم (ص) فرمودند: «لَيسَ لِلصَّبِيِّ لَبَنٌ خَيرٌ مِن لَبَنِ اُمِّهِ»: «برای كودك، هیچ غذایی (شیری) بهتر از شير مادرش نيست» (عيون أخبارالرّضا (ع)، ج۱ ، ص۸) از جمله حقوق کودک، که در اسلام بر آن تأکید شده، تغذیه با شیر مادر است؛ به‌گونه‌ای که خداوند متعال در آیه ٢٣٣ سوره مبارکه بقره، از مادران می‌خواهد که کودکان خود را دو سال تمام شیر دهند: «اَلْوالِداتُ یرْضِعْنَ اَوْلادَهُنَّ حَولَینِ کامِلَینِ لِمَنْ اَرادَ اَنْ یتِمَّ الرَّضاعَه...» در روایات اسلامی نیز شیر مادر جزو حقوق کودک دانسته شده؛ چنانچه امام صادق (ع) می‌فرمایند: «(حداقل دوره) شيرخوارى کودک، ۲۱ ماه است؛ پس هر چه كم شود، ظلم و ستم بر كودك شده است» (الكافی، ج۶ ، ص۴۰)؛ امیرالمؤمنین (ع) نیز می‌فرمایند: «برای تغذيه كودك، هيچ شيری از شير مادرش با بركت‏تر نيست» (همان) یافته‌های علمی روز نیز بر تأثیرگذاری مستقیم شیر مادر بر کودک تأکید دارد و سلامت و نیرومندی و یا بیماری و ناتوانی کودک در زمان حاضر و آینده را وابسته به آن می‌داند. ✍️ نکته مهم دیگر در این زمینه که قابل تأمل است، تأکید اسلام بر نقش تغذیه حلال در شیر مادر برای سلامت روحی کودک است؛ اسلام همواره به مسلمانان سفارش می‌کند که با کار و تلاش، روزی حلال به دست آورند؛ تا جایی که خداوند در شب معراج، خطاب به پیامبرش فرمود: «ای احمد! عبادت ده جزء دارد که نه جزء آن به دست آوردن روزی حلال می باشد»: «يا احمد؛ ان العبادة عشرة اجزاء ، تسعة منها طلب الحلال» (مستدرك الوسائل، ج١٣، ص٢٠) لذا تأکید شده که اگر تغذیه مادر در دوران بارداری و شیرخواری کودک، از راه حرام باشد، سلامت روحی طفل به خطر می‌افتد و زمینه بدبختی و ضلالت او فراهم می‌گردد؛ بنابراین مادرانی که به فرزند عزیزشان عشق می‌ورزند، باید مراقب نوع تغذیه خود باشند و بدانند که همانگونه که غذاهای فاسد و آلوده، کودک آنها را بیمار و چه‌بسا از بین می‌برد، شیری که با تغذیه حرام به وجود آمده نیز، قلب و روح کودک آنها را بیمار می‌کند و اثر مستقیم بر آینده کودک دلبندشان دارد؛ ✍️ چنانچه حضرت آیت‌الله‌العظمی مظاهری (دامت‌برکاته) در کتاب «تربیت فرزند از نظر اسلام»، ص ۶٨، نقل می‌کنند: «زمانی که علامه مجلسی (ره) هفت ساله بودند، همراه پدرشان به مسجد می‌رفتند؛ روزی هنگامی که مردم در صحن مسجد مشغول نماز شدند، با سوزنی، مشک سقایی را که در گوشه‌ای آویزان بود سوراخ کردند؛ وقتی پدر گرامیشان موضوع را فهمیدند، ناراحت شدند و با خودشان فکر کردند که ما همه مسائل و دستورات اسلامی را در تولد و رشد این کودک رعایت کرده‌ایم و از نظر غذا نیز مواظب بودیم که غذای حرام و حتی شبهه‌ناک نخورد، پس چرا این بچه چنین کاری را کرده است؟! بعد از بازگشت از مسجد، موضوع را با همسر خود در میان گذاشتند و ایشان بعد از کمی فکر، به یاد آورد که در دوران بارداری، سوزنی در انار خانه همسایه فرو کرده و اندکی از آب آن را به گمان اینکه ترش است، مکیده است؛ ولی چون انار شیرین بود، آن را همانجا گذاشته و فراموش کرده به صاحبخانه چیزی بگوید؛ بدین ترتیب، یک سر سوزن از آب غصبی انار همسایه، اثر خود را گذاشته و تبدیل به سوزن در مشک سقا شده است». 👈 در پایان نباید فراموش کرد که شیر مادر، نشانه‌ای از قدرت لایزال الهی است که حضرات معصومین (ع) نیز به این موضوع اشاره نموده‌اند و حتی در برخی از ادعیه، خداوند را با نام «یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ» مورد خطاب قرار داده‌‌اند که به‌عنوان پایان‌بخش سخن امروز دعای بسیار مهمی از امام سجاد (ع) را تقدیم می‌نمایم که حضرت فرمودند: «پدرم در روز عاشورا مرا به سینه خویش چسبانده و فرمودند: ای فرزندم! دعایی را که مادرم فاطمه (س) آن را به من آموخت، فراگیر! که ایشان نیز از رسول الله (ص) و آن حضرت نیز از جبرئیل (ع) آن را فرا گرفته بودند تا در حوائج، مهمّات و پیش‌آمدهای عظیمی که رخ می‌دهد کارگشا است» و سپس فرمودند: «(الهی) بِحَقِّ یس وَ الْقُرآنِ الْکَرِیمِ وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرآنِ الْعَظِیمِ یا مَنْ یَقْدِرُ عَلَی حَوائِجِ السّائِلِینَ یا مَنْ یَعْلَمُ ما فِی الضَّمِیرَ یا مُنَفِّسَ عَنِ الُمَکُرُوبِینَ یا مُفَرِّجَ عَنِ الْمَغْمُوْمِینَ یا راحِمَ الشَّیْخِ الْکَبیرِ یا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغِیرِ، یا مَنْ لا یَحْتاجُ اِلَی التَّفْسِیرِ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَافْعَلْ بِی...» سپس حاجات خود را ذکر کنند. (دعوات، قطب‌الدین راوندی، ص۵۴) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز پانزدهم محرم الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓آیا می‌توان از وسائل تکیه، حسینیّه و هیأت در محل دیگر، اعم از حسینیه و هیأت یا غیر آن استفاده کرد؟ ✅ تابع کیفیت وقف و قصد اهداء کنندگان است، لذا اگر برای استفاده در هیأت یا حسینیه خاص وقف یا اهدا شده است، نباید به جای دیگر ببرند. ❓شخصی مِلک خود را برای برپایی مجالس عزاداری سیدالشهداء (ع) در محل، وقف کرده است، ولی در حال حاضر متولّی وقف، توانایی اقامه عزا در محل ذکر شده در وقفنامه را ندارد، آیا جایز است در شهری که در آن اقامت دارد مجالس عزاداری را برگزار کند؟ ✅ اگر وقف، مخصوص اقامه مجالس عزاداری در همان مکان باشد، تا زمانی که عمل به وقف هرچند با گرفتن وکيل برای آن، درهمان مکان ممکن باشد، حق ندارد آن مجالس را به جای ديگر انتقال دهد، لذا واجب است فردی را نايب بگيرد تا در آنجا مجالس عزاداری را برپا نماید. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#شیخ_شهید»        روز چهارشنبه، ١۴٠٢/٠۵/١١ ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز شهادت عالم مجاهد #شیخ_فضل‌الله_نوری (ره) بود، لذا سخن خود را به این عالم عامل، اختصاص می‌دهیم؛ آیت‌الله فضل‌الله کجوری، مشهور به شیخ فضل‌الله نوری از مجتهدان و علمای برجسته و از پیشروان جنبش مشروطه در ایران به شمار می‌رود؛ شخصیت این عالم بزرگوار به گونه‌ای بود که حتی مخالفانش نیز از او به نیکی یاد کرده‌اند، برای نمونه، ناظم‌الاسلام کرمانی، روزنامه‌نگار و قاضی عصر مشروطه ایران، که از مخالفان فکری شیخ بود، درباره او می‌نویسد: «وی شخص اول عالمان اسلام و از لحاظ سلوک، دارای حسن و مراتب علمیه بوده و نکات ریاست و سیاست را بهتر از دیگران شناخته بود» (تاریخ بیداری ایرانیان، ج ۱، ص ۵۰۴) 👈 بی‌شک پیروزی انقلاب مشروطیت در زمان مظفرالدین‌شاه قاجار یکی از بزرگ‌ترین تحولات سیاسی و مذهبی تاریخ معاصر ایران است؛ در این میان، گروهی از روحانیون با طرح مسأله مشروطه‌ی مشروعه کوشیدند، برای حفظ پیوند جامعۀ مسلمانان ایران با آیین اسلام و مقابله با نفوذ اندیشه‌های غربی، قرائت تازه‌ای از اندیشۀ سیاسی تشیع دربارۀ معیارهای مشروعیت یا عدم مشروعیت نظام مشروطه ارائه دهند؛ شیخ فضل‌الله نوری (ره) یکی از برجسته‌ترین این روحانیون محسوب می‌شود که ابتدا با هواداری از نهضت مشروطه، بستر پیروزی آن را فراهم آورد، اما پس از پی بردن به مبانی تفکر برخی از مشروطه‌خواهان، درصدد هماهنگ کردن قوانین مشروطه با موازین شرع مقدس برآمد، ولی در این راه با مخالفت شدید استعمارگران و غربگراها روبه‌رو شد و بعد از مدتی با باور به وجود تضاد بنیادین میان نظام مشروطه ایجاد شده با مبانی اسلام، به مخالفت با آن پرداخت؛ البته شیخ فضل‌اللّه، هرگز با اصل مشروطیت، مخالفتی نداشت و بحث او در کیفیت و چگونگی آن بود؛ چنانچه در سخنان خود، بارها به این نکته تأکید کرده و گفته بود: «من مخالف اساس مشروطیت نیستم، بلکه اول شخصی که طالب این اساس بود، من بودم و فعلاً هم مخالفتی ندارم، امّا مشروطه‌ای که قانون اساسی و قوانین داخلی مملکتی آن، مطابقت با شرع مقدس باشد» (تاریخ پیدایش مشروطیت، ص ۱۳۹)؛ همچنین وقتی مخالفانش به او تهمت طرفداری استبداد زدند، او در پاسخ به آنها گفت: «من واللّه با مشروطه مخالفت ندارم، با اشخاص بی‌دین و فرقه‌های گمراه و گمراه‌گر مخالفم که می‌خواهند به مذهب اسلام لطمه بزنند» (همان) بنابراین شیخ فضل الله (ره) به‌خاطر عدم تطبیق قوانین مشروطیت با شرع مقدس، مسیر خود را از مسیر مشروطه‌خواهان جدا کرد و به همین دلیل نیز با برنامه‌ریزی و توطئه‌ی استعمارگران، به دست همرزمان سابقش، به دار آویخته شد؛ لذا در حقیقت باید او را «شهید مدافع دین و ابقاء اسلام» نامید. اعدام شیخ فضل الله نوری (ره) یکی از فرازهای بسیار تلخ تاریخ معاصر ایران است که در پشت پرده آن، نفوذ و توطئه بیگانگان، کاملاً مشهود بوده و می‌بایست درس عبرتی برای همه‌ی انقلابیون و آزادی‌خواهان ایران اسلامی باشد؛ چنانچه «جلال آل‌احمد» در کتاب «خدمت و خیانت روشنفکران» می‌نویسد: «من نعش آن بزرگوار را بر سَرِ دار، همچون پرچمی می‌دانم که به علامت استیلای غرب‌زدگی پس از ۲۰۰ سال کشمکش، بر بام سرای این مملکت افراشته شد» ✍️ امامین انقلاب نیز بر این موضوع صحه گذاشته‌اند، چنانچه حضرت امام خمینی (ره) فرمودند: «تاریخ یک درس عبرت است برای ما؛ شما وقتی که تاریخ مشروطیت را بخوانید، می‌بینید که در مشروطه بعد از اینکه ابتدا پیش رفت، دست‌هایی آمد و تمام مردم ایران را به دو طبقه تقسیم بندی کرد... یک دسته طرفدار مشروطیت، یک دسته دشمن مشروطه... و تا آنجا (پیشرفتند و مردم و علما را به جایی رساندند) که مثل مرحوم حاج شیخ فضل الله نوری در ایران برای خاطر اینکه می‌گفت مشروطه باید مشروعه باشد و آن مشروطه‌ای که از غرب و شرق به ما برسد قبول نداریم، ‌در همین تهران به دار زدند و مردم هم پای [دار] او رقصیدند و کف زدند...» (صحیفه امام؛ ج ۱۸، ص ۱۷۰ - ۱۷۱) حضرت امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) نیز در خطبه‌های نماز جمعه در مرداد ۶٣ فرمودند: «شهيد آيت‌الله شيخ فضل الله نورى، مظهر جريانی است كه در مقابل انحراف مشروطيت ايستاد؛ بنده به دليل همين خصوصيت از شيخ شهيد نوری با همه وجود دفاع می‌كنم؛ البته طبيعی است كه ما نمی‌خواهیم بگوييم شيخ فضل‌الله در همه موضعگیری‌ها و حركات و گفته‌هايش صددرصد بر طبق مصلحت رفتاركرده، نه ممكن است يك جا هم چيزى را درست تشخيص نداده باشد اما اين حقيقت فراموش نشدنی است كه مرحوم شيخ فضل‌الله نوری، شهيد ابقاء اسلام در محتوای مشروطيت شد». ✍️ روحش شاد، یادش گرامی، نامش جاودان و راهش همواره پررهرو باد. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #گلبرگ_احکام مناسبت: روز شانزدهم #محرم الحرام موضوع: #احکام_عزاداری ❓استفاده از طبل، سِنج و شیپور در مراسم عزاداری چه حکمی دارد؟ ✅ اگر به نحو متعارف و متناسب با مراسم عزاداری نواخته شود، اشکال ندارد. ❓زنجیر زدن در دسته های عزاداری، چه حکمی دارد؟ ✅ اگر به نحو متعارف و به گونه‌ای باشد که از نظر عرفی از مظاهر حزن و اندوه در عزاداری محسوب شود، اشکال ندارد. ❓در برخی از مناطق با زنجیرهایی که تیغ دارد زنجیر می‌زنند و پابرهنه وارد آتش و ذغال داغ می‌شوند، نظر شریف حضرت عالی در این باره چیست؟ ✅ هر کاری که برای انسان ضرر قابل توجه داشته باشد و یا باعث وهن دین و مذهب شود حرام است و مؤمنین باید از آن اجتناب کنند و مخفی نیست که بیشتر این امور باعث بدنامی و وهن مذهب اهل‌بیت علیهم السلام می شود و این از بزرگترین ضررها و خسارت هاست. 📚منبع: khamenei.ir https://eitaa.com/ROOZBARG