eitaa logo
روزبرگ شیعه (ره توشه معارفی)
1.4هزار دنبال‌کننده
1.3هزار عکس
1.8هزار ویدیو
54 فایل
ادمین: https://eitaa.com/Mkiani110 وابسته به امور مساجد استان اصفهان پشتیبان نشر: ✅ ستاد اقامه نماز استان اصفهان ✅اداره کل تبلیغات اسلامی استان اصفهان ✅ اداره کل اوقاف و امور خیریه استان اصفهان ✅ مرکز رسانه و فضای مجازی حوزه‌های علمیه کشور
مشاهده در ایتا
دانلود
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «حضرت (س)، ١» مناسبت روز: امروز سیزدهم جمادی‌الثانی به عنوانِ «روز تکریم مادران و همسران شهدا» نام گرفته و علت این نامگذاری، آن است که مشهور است که «حضرت ام‌البنین (س)» همسر امیرالمؤمنین (ع) و مادر چهار شهید شجاع دشت نینوا، از جمله حضرت ابوالفضل العباس (ع)، در چنین روزی در جوار رحمت حضرت حق آرمیدند؛ لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند حضرت ام‌البنین (س) آغاز می‌نمائیم؛ به راستی چه روز بزرگی است، روز تکریم از دلاور مادران تاریخ که همچون بانوی ایثار، حضرت ام‌البنین (س) پسرانی شجاع و مؤمن تربیت نموده و با وجود عشق بی‌همتای مادری، فرزندان عزیزتر از جانشان را در راه اسلام و ولایت فدا کردند؛ و چه با عظمت است، ایثار و شهامت شیر زنان و همسران شهیدان سرافراز که بسیاری از آنان نوعروس بودند، اما با صبر و استقامت و توکل به خداوند متعال، و عشق به سالار شهیدان، همسران خود را برای حضور در جبهه‌های حق علیه باطل یاری و حمایت نمودند. بی‌شک الگوی تمامی این شیر زنان و دلاور مادران، بانوی ایثارگر تاریخ، حضرت ام‌البنین (س) است که اگر چه خودشان در دشت کربلا حضور نداشتند، اما عطر ایمان، عشق به ولایت، و شجاعت و معرفت را قطره قطره در کام فرزندانشان نشاندند، تا در دشت خونین کربلا، ولایت‌مداری، وفاداری و شجاعت و شهامت حضرت ابوالفضل (ع) و دیگر فرزندان ایشان، لرزه بر تن دشمنان اسلام اندازند؛ عالمان شیعه در طول تاریخ، همواره شجاعت، فصاحت و علاقه‌ی شدید حضرت ام البنین (س) به امیرالمؤمنین و اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) را ستوده‌اند و از ايشان به نیکی و بزرگی یاد کرده‌اند؛ چنانچه شهید ثانی (ره) می‌گوید: «ام‌البنین (س) نسبت به خاندان پیامبر خدا، محبت شدیدی داشت و خود را وقف خدمت به آنان کرده بود؛ و اهل‌بیت (ع) نیز برای ایشان، احترام ویژه قائل بودند و در روزهای عید، به نزد ایشان می‌رفتند» [ستاره درخشان مدینه، ص۷]؛ ✍️ هرچند متأسفانه از زندگانی و شخصیت حضرت ام‌البنین (س)، هیچ گزارش کاملی که تلفیقی از مستندات معتبر تاریخی، زمان شناسی و تحلیل‌های عبرت آموز و بازنمایی شخصیت و زندگی این بانوی بزرگ اسلام باشد، در دست نیست، اما از همین روایات موجود می‌توان، ادوار زندگی پرافتخار آن حضرت را به شش دوره تقسیم کرد: 1️⃣ از زمان تولد تا ازدواج: «اصالت و شجاعت خانوادگی» این مقطع از زندگانی حضرت، حدود بیست سال به طول انجامیده و بانو در خانواده‌ای با اصالت و در قبیله‌ی بسیار شجاع بنی‌کلاب پرورش یافته‌اند تا جایی که شایستگی و لیاقت همسری حضرت امیر (ع) را کسب نموده‌اند؛ 2️⃣ از ازدواج با امیرالمؤمنین (ع) تا خلافت علوی: «دوران تربیت یافتگی» بالاترین افتخار حضرت ام‌البنین (س) را باید ازدواج با حضرت علی (ع) دانست که مسلماً دلیلی روشن بر لیاقت و شایستگی ایشان می‌باشد؛ تاریخ ازدواج آن حضرت در سال ٢٣ هجری قمری، یعنی در دوران مهجوریت و خانه‌نشینی حضرت علی (ع) بوده و تا آستانه خلافت امام، حداقل دوازده سال به طول انجامیده است؛ در این دوران سخت که حضرت علی (ع) به‌گونه‌ای در حصر اجباری در مدینه به سر می‌بردند، بیشترین فرصت را برای رشد فکری و تربیتی و اخلاقی همسر گرامیشان و فرزندانشان داشته‌اند‌ لذا این دوران را باید دورانی سراسر تلاش برای همراهی و همانندی با امام در ابعاد مختلف اخلاقی و علمی و عبادی برای حضرت ام‌البنین (س) دانست؛ 3️⃣ دوران خلافت علوی: «الگویی شایسته در همسری خلیفه مسلمین» دوران خلافت امیرالمؤمنین (ع)، دورانی کوتاه اما پر حادثه و همراه با فتنه‌های پیاپی بود که تا شهادت حضرت علی (ع) در حدود ۵ سال به طول انجامید؛ در این دوران، حضرت ام‌البنین (س) به همراه امیرالمؤمنین (ع) به شهر کوفه هجرت نمودند و به علت مقام و جایگاه حضرت امیر (ع)، زمینه‌های اجتماعی متعددی پیش روی ایشان گشوده شد، ولی حضرت ام‌البنین (س) با الگوگیری از آموزه‌های قرآنی درباره‌ی «نساء‌النبی»، همچنان خدمت و همراهی با حضرت علی (ع) در قالب همسر و یاوری مهربان در خانه، و متولد نمودن و پرورش دادن فرزندانی با ایمان و شجاع همچون حضرت اباالفضل (ع) و برادران ایشان را بر هر کار دیگری ترجیح دادند و الگویی شایسته از زن برگزیده در جامعه علوی ارائه نمودند تا همه بدانند که در اسلام، بالاترین وظیفه زن در دو جبهه‌ی «همسری» و «مادری» و تربيت کردن فرزندان صالح است. ✍️ این مبحث ادامه دارد... 📚 برداشتی از کتاب پژوهشی مادر پسران، نوشته محمد رضایی آدریانی https://eitaa.com/ROOZBARG
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
5.96M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
☀️ دوشنبه ٢۶ ١۴٠٣ 🌙 الإثنين ١۴ ١۴۴۶ 🌲 دسامبر 2024 16 Monday ❇️ وقایع مهم روز: ☀️ روز حمل و نقل و رانندگان 💠 حدیث روز 💠 💎 پيامبر اکرم (ص): «سافِرُوا تَصِحُّوا و تَغنَموا» «سفر كنيد تا سالم باشيد و بهره‌ها نصیبتان گردد» 📚بحار الأنوار ، ج ۷۶ ، ص ۲۲۱ ‌ •┈┈••✾••┈┈• https://eitaa.com/ROOZBARG
341K
مناسبت: «روز حمل و نقل و رانندگان» موضوع: ❓کسی که سفر مقدمه‌ی شغل اوست، آیا در سفر نمازش تمام و روزه‌اش صحیح است یا آن که این حکم اختصاص به کسی دارد که اصل شغل او مسافرت باشد؟ و این گفته مراجع تقلید که می‌فرمایند: کسی که شغل او مسافرت است چه معنایی دارد؟ آیا اصلاً کسی یافت می‌شود که خود سفر، شغل او باشد؟ زیرا چوپان و راننده و ملوان و غیر آن‏ها هم کارشان چوپانی و رانندگی و کشیترانی است نه سفر!؟ ✅ کسى که سفر مقدمه کار او است، اگر در خلال هر ده روز، حداقل يک بار براى کار به محل کارش رفت و آمد نمايد، نمازش تمام و روزه‌اش صحيح است، و در کلمات فقها، مراد از کسى که شغل او مسافرت است، کسى است که قوام کار او به سفر است مانند شغل‌هایی که در سؤال ذکر شده است. ❓کسی که رانندگی، شغل ثابت و دائمی او نیست، ولی برای مدت کوتاهی وظیفه رانندگی به او محول می‏شود مثل سربازانی که وظیفه رانندگی را در پادگان‌ها و پاسگاه‌ها و غیر آنها بر عهده می‏گیرند، آیا این افراد حکم مسافر را دارند یا آنکه (مانند بقیه‌ی رانندگان) واجب است نماز خود را در سفر تمام خوانده و روزه بگیرند؟ ✅ اگر از نظر عرف، رانندگى ماشين در آن مدت موقت شغل آنها محسوب شود، حکم ساير رانندگان را خواهند داشت. 📚 استفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: « ٢» مناسبت روز: از روز گذشته به مناسبت سالروز رحلت حضرت (س)، مبحثی را در رابطه با ادوار زندگی این بانوی بزرگ اسلام آغاز کردیم و دوران پرافتخار ایشان را به شش دوره تقسیم نموده و سه دوره آن را به شرح زیر تقدیم نمودیم: 1️⃣ از زمان تولد تا ازدواج: «دوران اصالت و شجاعت خانوادگی» 2️⃣ از زمان ازدواج با امیرالمؤمنین (ع) تا خلافت علوی: «دوران تربیت یافتگی» 3️⃣ دوران خلافت علوی: «الگویی شایسته در همسری خلیفه مسلمین» ✍️ انشاالله امروز نیز به سه دوره دیگر از زندگی سراسر فخر و مباهات حضرت ام‌البنین (س) می‌پردازیم: 4️⃣ از صلح امام حسن (ع) تا آغاز قیام حسینی: «دوران حمایت از حسنین (ع) و تربیت فرزندانی شجاع و ولایت‌مدار» پس از شهادت امیرالمؤمنین (ع) و با صلح اجباری امام حسن (ع)، دوران مهجوریت اهل‌بیت، دوباره آغاز گردید و حضرت ام‌البنین (س) و فرزندان ایشان نیز در این مظلومیت، شریک و همراه اهل‌بیت (ع) بودند؛ در این دوران سخت، حضرت ام‌البنین (س) نسبت به تربیت حماسی چهار یادگار علوی، همت گمارده‌اند‌؛ به صورتی که مورخین در این دوران، به نقش حمایتی آن حضرت و فرزندان ایشان، مخصوصاً حضرت عباس (ع) از امام‌حسن (ع) و امام حسین (ع) و نیز احترام و علاقه‌مندی حسنین (ع) نسبت به حضرت ام البنین (س) اشاره نموده‌اند؛ 5️⃣ دوران قیام حسینی: «صبر عظیم و فدا نمودن چهار فرزند در راه ولایت» با انتشار خبر مرگ معاویه و آغاز خلافت یزید، فتنه تحریف آشکار اسلام آغاز گردید و در این دوران، امام حسین (ع) به‌صورت قاطع و سریع در برابر تحریف قرآن و سنت ایستادند و در نهایت حماسه حسینی و نهضت عاشورا به وقوع پیوست؛ در تمامی این دوران بسیار سخت، حضرت ام‌البنین (ع) که بیش از شصت سال از عمر شریفشان می‌گذشت، همچنان با عمل به آیه « وَ قَرْنَ فی بُيُوتِکُنَّ ...» در خانه‌ی خود در مدینه ماندند، اما چهار شیرمرد خود را برای ولایت‌یاوری و حمایت و دفاع از امام حسین (ع) راهی مکه و سپس راهی کربلا نمودند و با در پیش گرفتن صبری عظیم و جميل، در خانه حضرت ام‌سلمه (س) آخرین و علوی‌ترین همسر پیامبر (ص)، با دل نگرانی، چشم به «قاروره» داشتند تا بالاخره با خونین شدن آن دریافتند که حضرت سیدالشهداء (ع) به شهادت رسیده‌اند؛ طبق روایات، «قاروره»، مقداری از خاک کربلا بود که پیامبر(ص) آن را به ام‌سلمه (س) داده و فرموده بودند: «هر‌گاه دیدید که این خاک، به خون تبدیل شد، بدانید که فرزندم حسین (ع) را در کربلا به شهادت رسانده‌اند». 6️⃣ پس از قیام عاشورا تا رحلت: «دوران فرهنگ‌سازی عاشورایی» از لحظه خون شدن خاک قاروره، دیگر کسی حضرت ام البنین (س) را آرام و ساکت ندید؛ بانویی که مظهر عفت و حجاب فاطمی و همچنین شجاعت قبیله بنی‌کلاب بود و سال‌ها در خانه امیرالمؤمنین (ع) مانده بود و کمتر کسی ایشان را بیرون از خانه دیده بود، این‌بار همچون حضرت فاطمه زهرا (س) پس از رحلت پیامبر (ص) وارد میدان شدند و بیت الاحزانی در بقیع برپا نموده و تا آخرین لحظات عمر، با گریه‌های عاشورایی و هدفمند خویش، پرچمدار فرهنگ‌سازی عاشورایی در جامعه مرده مدینه و حجاز شدند و یاد عاشورا و شهدای کربلا را زنده نگه‌ داشتند و البته با این حرکت به یادماندنی در تثبیت امامت حضرت سجاد (ع) نیز نقش به‌سزایی داشتند. ✍️ آنچه گذشت، گوشه‌ای از زندگی پرافتخار بانوی بزرگ اسلام، حضرت ام‌البنین (ع) بود که در این مجال اندک به همین مقدار بسنده نموده و سخن امروز را با این روایت به پایان می‌بریم که چون حضرت از شهادت سیدالشهداء (ع) و فرزندانشان در کربلا خبردار شدند، باران اشک از دیدگان مبارک فرو ریخته و فرمودند: «ای کاش فرزندانم و تمامی آنچه در زمین است فدای حسین می‌شد و او زنده می‌ماند!» که بی‌شک این سخنِ حضرت، دليل دیگری بر دلدادگی عمیق ایشان به اهل‌بیت عصمت و طهارت و امام حسین (ع) می‌باشد. (ریاحین الشریعه، ج۳، ص۲۹۳) 📚 برداشتی از کتاب پژوهشی مادر پسران، نوشته محمد رضایی آدریانی https://eitaa.com/ROOZBARG
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
9.81M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
☀️ سه‌شنبه ٢٧ ١۴٠٣ 🌙 الثلاثاء ١۵ ١۴۴۶ 🌲 دسامبر 2024 17 Tuesday ❇️ وقایع مهم روز: ☀️ سالروز شهادت (ره) (١٣۵٨ه‌ش) ☀️ روز ☀️ درگذشت خطیب شهیر محمدتقی (١٣٧٧ ه‌ش) 🌲 روز جهان عاری از خشونت و افراطی‌گری 💠حدیث روز💠 💎 امام صادق (ع): «لَستُ اُحِبُّ أن أرَى الشّابَّ مِنكُم إلاّ غادِياً في حالَينِ: إمّا عالِماً أو مُتَعَلِّماً» «دوست ندارم جوانى از شما [شيعيان] را جز بر دو گونه ببينم: عالم يا دانشجو» 📚 امالی طوسی، ص٣٠٣ •┈┈••✾••┈┈• https://eitaa.com/ROOZBARG
155K
مناسبت: «روز » موضوع: ❓کسانی که مدت غیر معیّنی مسافرت می‏کنند مانند طلاب علوم دینی که برای درس خواندن به حوزه علمیه می‌روند (و یا دانشجویی که برای تحصیل به دانشگاهی می‌رود) و یا کارمندان دولت که برای کار به مدت غیر معیّنی به شهری اعزام می‏شوند، نماز و روزه این افراد (در شهری که ساکن می‌شوند) چه حکمی دارد؟ ✅ در فرض مرقوم اگر بنا دارند مدت یکی دوسال در آنجا بمانند، نمازشان تمام و روزه‌شان صحیح است. 📚 أجوبةالاستفتائات امام خامنه‌ای (مدظله‌العالی) https://eitaa.com/ROOZBARG
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «» ✍️ مناسبت روز: امروز سالروز شهادت آیت الله دکتر محمد مفتح (ره) در سال ١٣۵٨ شمسی است که به‌عنوان «روز وحدت حوزه و دانشگاه» نامگذاری گردیده، لذا ضمن گرامیداشت این روز، سخن امروز را با کلام گهربار رهبر فرزانه انقلاب در این رابطه آغاز می‌نمائیم: «مرحوم شهيد علاوه بر اينكه يك روحانى برجسته و فداكار و روشن‏فكر و آشناى به نياز زمان بود، خصوصيتى داشت كه در تعداد معدودى از فضلاى آن زمان اين خصوصيت ديده می‌شد و آن، قدرت ارتباط گيرى با نسل جوان و دانشجويان و كسانى بود كه مايل بودند پيام دين را با زبان روز از يك روحانى و يك عالم به دين بشنوند...؛ لذا این تصادفى نيست كه روز اتّحاد دانشجو و روحانى، يا حوزه و دانشگاه، روز شهادت ايشان قرار داده شده؛ چون انصافاً حلقه‌ی وصلى بود كه متناسب با چنين خصوصيتى می‌نمود...» (سخنان رهبر فرزانه انقلاب مورخ ٢۶/ ٠٩/ ١٣٧٨) ✍️ همچنین معظم‌له درباره وحدت حوزه و دانشگاه فرمودند: «مسأله این است که دو جریان علمی و تحصیلی در کشور ما وجود دارد؛ یکی از آن دو، حوزه است که به جنبه‌های ارزشی جامعه... به دین، به اخلاق، به معارف و به فلسفه‌ی الهی می‌پردازد... و کار علمىِ جریان دیگر (یعنی دانشگاه) خدمت به نیازهای (روز) جامعه است؛ بشر به عِلم و عالِم همان قدر نیاز دارد که به ضروریّات درجه یک زندگی‌اش محتاج است‌...؛ (لذا هر) دو جریان علمی «دانشگاه و حوزه» بسیار لازمند و هر کدام اگر تنها باشند، یک ستون از دو ستون اصلىِ پیکر جامعه، خراب و ویران است؛ اگر فرض کنیم حوزه باشد و دانشگاه نباشد... نتیجه (می‌شود) گرفتاری و عقب‌ماندگىِ ملّت و کشور؛ و نهایتاً تسلّط دشمن...، زیرا وقتی کشوری فاقد دانش، صنعت، ابزارهای فنّی و روش‌های مُدرن زندگی بود، کشورِ دیگری که از این روش‌ها برخوردار است، می‌آید و آنها را به این کشور می‌فروشد؛ امّا به چه قیمتی؟ به هر قیمتی خودش خواست؛ به قیمت تمام ثروت مادّی کشور خریدار...؛ (بنابراین) اگر فرض کنیم جامعه‌ای حوزه علمیه دارد، معنویّت و اخلاق دارد، اما علم (و فناوری روز) ندارد؛ همین بی‌علمی، آن را به قربانگاه خواهد کشاند؛ زیرا دشمن می‌آید و محصول علمی‌ای را که آن جامعه لازم دارد، حتّی به قیمت معنویّاتش به آن تحمیل می‌کند و می‌فروشد؛ حال اگر کشور و جامعه‌ای دانشگاه خوبی داشته باشد، امّا حوزه علمّیه‌ی خوبی نداشته باشد، وضعش از آن هم بدتر است؛ زیرا در این صورت، علم در کشور پیش خواهد رفت؛ امّا در جهت غیر ارزش‌های انسانی! علمی خواهد بود در خدمت ظلم؛ علمی در خدمت استکبار؛ علمی در خدمت تبعیض؛ علمی در خدمت بی عفتی و حتّی علمی در خدمت خیانت به آرمان‌های ملّی...؛ پس ملاحظه کردید که حوزه‌ی تنها، بدون دانشگاه، و دانشگاهِ تنها بدون حوزه، کفافِ نیازهای امروز ملّت و کشور را نمی‌دهد؛ حال اگر از یک طرف دانشگاهی بر مبنای ضدیّت با دین و ارزش‌های اسلامی که حوزه‌های علمیّه می‌خواهند شکل علمی آن را تأمین کنند، بنیانگذاری شد و از طرف دیگر حوزه‌ی علمیّه‌ای بر اساس ضدیّت با تازه‌های علمی بنا شد و دو جریانی که باید کمک و مکمّل یکدیگر و دو پایه برای نظام و دو بال برای پرواز به سطوح عالی بشری و انسانی باشند؛ بنای کار کردن بر ضدّ هم را گذاشتند، تکلیف چه خواهد بود و نتیجه چه خواهد شد؟ در این صورت، بدترین نتایج حاصل می‌شود؛ زیرا دو نیرو به جای سازندگی، (علم خود را) در جهت تخریب یکدیگر به کار خواهند گرفت و این بسیار خطرناک است؛ ✍️ لذا وحدت حوزه و دانشگاه یعنی روآوردنِ این دو به یکدیگر؛ یعنی دانشگاه، علم و دانش و تحصیلِ علم را در جهت ارزش‌های اسلامی و اخلاقی‌ای قرار دهد که در حوزه‌ها روی آن ارزش‌ها با شیوه‌های صددرصد علمی و به طور کامل، کار و تحقیق و تدریس می‌شود؛ علم در جهت دین؛ علم در جهت اخلاق؛ علم برای انسان؛ علم وسیله‌ای برای بی‌نیازی از بیگانگان؛ علم برای تأمین استقلال ملّی ما؛ علم برای عزّت امّت اسلامی؛ علم برای این‌که دیگر امریکا یا اروپا نتوانند به وسیله‌ی ابزار علم، ملت‌ها را بیچاره و زیر پا لگد مال کنند؛ علم به عنوان یک سپر، یک مدافع و یک وسیله‌ی پرواز؛ اینها همه در صورتی خواهد شد که دانشگاه از حوزه بیاموزد و آن روش‌ها و ارزش‌هایی که در حوزه هست (یعنی) ارزش‌های دینی و اخلاقی در محیط دانشگاه نفوذ کند...؛ البتّه حوزه‌ی علمیّه هم برای اینکه پیشرفت کند و از جمود خارج شود، باید روش‌های علمی‌ای را به دست آورد که در دانشگاه معمول است... این، آن خصوصیتی است که می‌تواند همه‌ی کشور، هم حوزه و هم دانشگاه را به کمال مطلوب برساند...» 📚 تلخیص بیانات رهبر فرزانه انقلاب ۱۳۷۳/۰۹/۲۷ https://eitaa.com/ROOZBARG