#مرتبط_با_تصویر
#شبهات_مخالفان_اسلام
💢پاسخ این شبهه چیست؟
مقایسه پیامبر و کوروش در برخورد با زنان #اسیران جنگی
🔵متن کامل #شبهه را در عکس بالا بخوانید👆
✅ماجرای صفیه این بود که مدتها قبل از این جنگ مسلمان شده بود ولی نمی توانست از شوهر یهودی اش طلاق بگیرد و #اسیر یهودیان بود
بعدها که جنگ بین مسلمانها و یهودیان در گرفت و شوهر صفیه در معرکه نبرد کشته شد ، صفیه اسیر شد ولی پیامبر ص او را آزاد کردند و از او خواستگاری نمودند و او پاسخ مثبت داد
البته در #عرف جنگهای آن زمان فرمانده می توانست زنان اسیر را به بردگی بگیرد و بین سپاهیانش تقسیم کند و قبل از تقسیم نیز هر کنیز یا برده ای را بخواهد برای خود بردارد
پیامبر ص #صفیه را از بین اسیران برگزید ولی نه برای کنیزی بلکه برای آزاد کردن. سپس او را آزاد کرد. سپس در پی جواب مثبت صفیه با او ازدواج کرد.
البته #راویان بنی امیه که به جرم و جنایت و ظلم مشهورند برای مشروع جلوه دادن ظلمهای بنی امیه سعی کردند ماجرای صفیه را به نحو دیگری منعکس کنند تا مجوزی برای جنایات خودشان باشد. آنان به دروغ ادعا کردند که پیامبر ص صفیه را که شوهرش کشته شده بود همان روز به عنوان کنیز خود برداشته و با او همبستر شده!!!!
در حالی که در #فقه اسلامی وقتی شوهر یک زن وفات می کند تا مدتها کسی حق ارتباط با این زن را ندارد تا اینکه « عده شرعی» یا « دوره استبرای رحم» ( برای اطمینان از حامله نبودن زن از شوهر قبلی) به پایان برسد.
درباره صفیه نیز دقیقا همین امر رعایت شده یعنی #ازدواج پیامبر ص با صفیه پس از آزادی او از اسارت و بعد از گذشت زمان معتنابهی بوده است
✅پاسخ دوم همراه با ذکر منابع در این لینک👇👇
http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa7372
http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
#با_کاروان_اسرا
💢آیا مردم شام و اهل ذمّه در بازار شام به تماشای #اسیران کربلا آمده و بر روی آنان آب #دهان می‌انداختند! آیا این ماجرا مستند است؟
✅در کتاب التعازى و العزاء، از نوشته‌هاى ابو محمّد عبد الله بن محمّد بللورى: حسین(ع)، به هنگام شهادت، درخواستِ آب کرد؛ امّا از او دریغ داشتند و او، تشنه شهید شد و نزد خدا وارد شد تا از نوشیدنى بهشت، سیرابش گردانْد.
او را سر بُریدند و #خانواده‌اش را به اسارت بردند، در حالى‌که سرهایشان باز بود و با مَرکب‌هاى بدون جهاز و پالان، حرکتشان دادند، تا وارد دمشق شدند، این در حالى بود که سرِ حسین(ع)، در میانشان بر بالاى نیزه بود. هرگاه یکى از آنان با دیدن سر می‌گریست، نگهبانان، او را با تازیانه می‌زدند.
اهل ذمّه، در بازار دمشق براى تماشاى آنان، صف کشیده بودند و به صورتشان، آب #دهان می‌انداختند تا اینکه بر درِ کاخ یزید، متوقّف شدند.
#یزید، دستور داد تا سر حسین(ع) را بر در بیاویزند، در حالى‌که خانواده امام(ع) در اطرافش بودند. همچنین، نگهبانانى را بر آن گماشت و دستور داد که هرگاه یکى از آنان گریست، او را بزنید.
✅آنان، همچنان ماندند، و سر حسین(ع) در میان آنها به مدّت نُه ساعت، در روز آویزان بود. امّ کلثوم، سرش را بلند کرد و سرِ حسین(ع) را دید و گریست و گفت: "اى پدر بزرگ (منظورش پیامبر خدا(ص) بود)! این، سرِ حبیب تو حسین است که آویزان شده است".
سپس گریست. یکى از نگهبانان، دستش را بالا برد و به صورت امّ کلثوم زد که به تمامى صورت او آسیب زد. در دَم، دست نگهبان، از کار افتاد.
درباره درستی یا نادرستی این نقل باید گفت؛ به هر حال؛ این یکی از نقل‌های کهن درباره عاشورا است که مطلب دور از ذهن و غریبی دیده نمی‌شود؛ از این‌رو می‌توان این نقل را پذیرفت.
📚بستان الواعظین ، ص 263 – 264
#مباهله_قرن_21
http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
#پاسخ_شبهات
💢با توجه به طولانی بودن #فاصله مسیر کوفه به شام و از شام به کربلا، برخی از #علما تردید دارند که کاروان اسیران در روز #اربعین به کربلا رسیده باشد
#پاسخ_چیست
آیا کاروان #اسیران و خانواده امام حسین(ع) در روز #اربعین از شام، به کربلا رسیدند؟
#بخوانید👇
بررسی #اسناد_تاریخی
📚بطور کلی این مساله اختلافی است اما در بخشی که ادله و اسناد محکمی نیز دارند به رسیدن کاروان اشاره کرده اند.
✅در خصوص اربعين و آمدن اسرا به كربلا بايد گفت:
✅شهيد مطهری در اين خصوص كه اهل بيت امام حسين(ع) در روز اربعين به كربلا آمده اند باور دارد كه آن را عقل تایید نمی کند و در منابع دسته اول و معتبر نیامده است.
برخی دیگر از مورخان هم به طور صریح و هم غیر صریح اين مطلب را انکار نموده‌اند.
شیخ مفید در «مسار الشیعه» آورده است: «روز اربعین، روزی است که اهل بیت امام، از شام به سوی مدینه مراجعت کردند. نیز روزی است که جابر بن عبدالله برای زیارت امام حسین ع #وارد کربلا شد».
✅شیخ طوسی در «مصباح المتهجّد» و ابن اعثم در الفتوح نیز همین مطلب را ذکر کرده‌اند. میرزا حسین نوری می‌نویسد: «از عبارت شیخ مفید و شیخ طوسی استفاده می‌شود که روز اربعین روزی است که اسرا از شام به مقصد مدینه خارج شدند. نه آن که در آن روز به مدینه رسیدند. »
✅در این میان سید بن طاوس در «لهوف»، اربعین را روز بازگشت اسرا از شام به کربلا ذکر کرده است. ایشان می‌نویسد: «وقتی اسرای کربلا از شام به طرف عراق بازگشتند، به راهنمای کاروان گفتند: ما را به کربلا ببر. بنابراین آنها به محل شهادت امام حسین آمدند. سپس در آن جا به اقامه عزا و گریه و زاری برای اباعبدالله پرداختند ...»
✅ابن نما حلی نیز روز اربعین را روز بازگشت اسرا از شام به کربلا و ملاقات آنها با جابر و عده‌ای از بنی هاشم ذکر کرده است.
میرزا حسین نوری پس از از نقل قول سید بن طاوس به #نقد آن پرداخته است.
✅رسول جعفریان می‌نویسد: «شیخ مفید در ارشاد، ابومخنّف در مقتل الحسین، بلاذری در انساب الاشراف، دینوری در اخبار الطوال و أبن سعد در الطبقات الکبری، اشاره‌ای به بازگشت اسرا به کربلا #نکرده‌اند».
✅شیخ عباس قمی هم داستان آمدن اسرای کربلا را در اربعین از شام به کربلا بسیار #بعید می‌داند.
محمدابراهیم آیتی و شهید مطهری نیز آمدن اسرای در روز اربعین به کربلا، را #انکار کرده‌اند.
✅امّا در #خصوص ورود جابر بن عبدالله انصاری در روز اربعین سال ۶۱ هجری به کربلا، به نظر می‌رسد بین منابع تاریخی چندان اختلافی نباشد.
✅شیخ طوسی می‌نویسد: «روز اربعین روزی است که جابر بن عبدالله انصاری صحابی رسول خدا ص از مدینه برای زیارت قبر امام حسین ع به کربلا آمد. او اولین زائری بود که قبر شریف آن حضرت را زیارت کرد».
✅مرحوم آیتی می‌نویسد: «جابر بیستم ماه صفر، درست چهل روز بعد از شهادت امام وارد کربلا شد. سنت زیارت اربعین امام به دست او تأسیس گردید».
📚حماسه حسینی، ج ۱، ص ۳۰
اللهوف في قتلى الطفوف، ص ۱۱۴،
قمی، منتهی الامال، ج ۱، ص ۵۲۵
جعفریان، تأملی در نهضت عاشورا، ص ۲۱۶.
آیتی، بررسی تاریخ عاشورا، ص ۱۳۹.
#مباهله_قرن_21
http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
#پاسخ_شبهات
💢آیا دست به سینه ایستادن در نماز، به دستور عُمر(خلیفه دوم) و با الگو برداری از #رفتار_ایرانیان در مقابل پادشاهانشان بود؟
#پاسخ
✅شواهدی در #روایات اهل‌بیت(ع) یافت می‌شود که دست روی دست گذاشتن از آدابی است که در میان #زرتشتیان رواج داشته و #مسلمانان نباید در نماز خود، مشابه رفتار آنان را انجام دهند.
📚وسائل الشیعه ج 7، ص 267
✅اما اینکه آیا انجام این کار در نماز به دستور عمر بن خطاب بوده، در کتاب فقهی جواهر الکلام که از کتاب‌های فقهی نسبتاً متأخر و تألیف علامه شیخ محمد حسن نجفی(متوفای 1266 هـ ق) می‌باشد، گزارشی از پیشینه و آغاز تکتّف (بر سینه گذاشتن دست‌ها) یا تکفیر(دست روی دست گذاشتن) در نماز، به شرح زیر آمده است:
وقتی #اسیران عجم را نزد عمر بن خطاب آوردند، در مقابل او دست به سینه(به حالت تکتف) ایستادند. درباره این کارشان سؤال کرد. آنها گفتند: ما این کار را به نشانه خضوع و #تواضع در مقابل پادشاهان و حاکمانمان انجام می‌دهیم. عمر انجام این کار را در نماز نیکو دانست و از اینکه این کار تشبّه به کفار است، #غافل ماند.
📚جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، ج11، ص 19
✅یشان منبعی برای این گزارش ذکر نکرده، و در #هیچ_منبع دیگری یافت نشد.
#مباهله_قرن_21
@mobahelegharn_21