eitaa logo
رادار انقلاب
29.2هزار دنبال‌کننده
27.6هزار عکس
45.8هزار ویدیو
141 فایل
گلچین مطالب انقلابی ویراستی رادار انقلاب: https://virasty.com/Radar_enghelab ارتباط ، ارسال سوژه و پیشنهادات : @Radarenghelab_ad فقط تبلیغات: @radar_tab
مشاهده در ایتا
دانلود
#شبهات_مخالفان_اسلام 💢پاسخ این شبهه چیست؟ مقایسه پیامبر و کوروش در برخورد با زنان #اسیران جنگی #صیغه_اسیران بخوانید👇 @mobahelegharn_21
رادار انقلاب
#شبهات_مخالفان_اسلام 💢پاسخ این شبهه چیست؟ مقایسه پیامبر و کوروش در برخورد با زنان #اسیران جنگی
💢پاسخ این شبهه چیست؟ مقایسه پیامبر و کوروش در برخورد با زنان جنگی 🔵متن کامل را در عکس بالا بخوانید👆 ✅ماجرای صفیه این بود که مدتها قبل از این جنگ مسلمان شده بود ولی نمی توانست از شوهر یهودی اش طلاق بگیرد و یهودیان بود بعدها که جنگ بین مسلمانها و یهودیان در گرفت و شوهر صفیه در معرکه نبرد کشته شد ، صفیه اسیر شد ولی پیامبر ص او را آزاد کردند و از او خواستگاری نمودند و او پاسخ مثبت داد البته در جنگهای آن زمان فرمانده می توانست زنان اسیر را به بردگی بگیرد و بین سپاهیانش تقسیم کند و قبل از تقسیم نیز هر کنیز یا برده ای را بخواهد برای خود بردارد پیامبر ص را از بین اسیران برگزید ولی نه برای کنیزی بلکه برای آزاد کردن. سپس او را آزاد کرد. سپس در پی جواب مثبت صفیه با او ازدواج کرد. البته بنی امیه که به جرم و جنایت و ظلم مشهورند برای مشروع جلوه دادن ظلمهای بنی امیه سعی کردند ماجرای صفیه را به نحو دیگری منعکس کنند تا مجوزی برای جنایات خودشان باشد. آنان به دروغ ادعا کردند که پیامبر ص صفیه را که شوهرش کشته شده بود همان روز به عنوان کنیز خود برداشته و با او همبستر شده!!!! در حالی که در اسلامی وقتی شوهر یک زن وفات می کند تا مدتها کسی حق ارتباط با این زن را ندارد تا اینکه « عده شرعی» یا « دوره استبرای رحم» ( برای اطمینان از حامله نبودن زن از شوهر قبلی) به پایان برسد. درباره صفیه نیز دقیقا همین امر رعایت شده یعنی پیامبر ص با صفیه پس از آزادی او از اسارت و بعد از گذشت زمان معتنابهی بوده است ✅پاسخ دوم همراه با ذکر منابع در این لینک👇👇 http://www.islamquest.net/fa/archive/question/fa7372 http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢آیا مردم شام و اهل ذمّه در بازار شام به تماشای کربلا آمده و بر روی آنان آب می‌انداختند! آیا این ماجرا مستند است؟ ✅در کتاب التعازى و العزاء، از نوشته‌هاى ابو محمّد عبد الله بن محمّد بللورى: حسین(ع)، به هنگام شهادت، درخواستِ آب کرد؛ امّا از او دریغ داشتند و او، تشنه شهید شد و نزد خدا وارد شد تا از نوشیدنى بهشت، سیرابش گردانْد. او را سر بُریدند و را به اسارت بردند، در حالى‌که سرهایشان باز بود و با مَرکب‌هاى بدون جهاز و پالان، حرکتشان دادند، تا وارد دمشق شدند، این در حالى بود که سرِ حسین(ع)، در میانشان بر بالاى نیزه بود. هرگاه یکى از آنان با دیدن سر می‌گریست، نگهبانان، او را با تازیانه می‌زدند. اهل ذمّه، در بازار دمشق براى تماشاى آنان، صف کشیده بودند و به صورتشان، آب می‌انداختند تا این‌که بر درِ کاخ یزید، متوقّف شدند. ، دستور داد تا سر حسین(ع) را بر در بیاویزند، در حالى‌که خانواده امام(ع) در اطرافش بودند. همچنین، نگهبانانى را بر آن گماشت و دستور داد که هرگاه یکى از آنان گریست، او را بزنید. ✅آنان، همچنان ماندند، و سر حسین(ع) در میان آنها به مدّت نُه ساعت، در روز آویزان بود. امّ کلثوم، سرش را بلند کرد و سرِ حسین(ع) را دید و گریست و گفت: "اى پدر بزرگ (منظورش پیامبر خدا(ص) بود)! این، سرِ حبیب تو حسین است که آویزان شده است". سپس گریست. یکى از نگهبانان، دستش را بالا برد و به صورت امّ کلثوم زد که به تمامى صورت او آسیب زد. در دَم، دست نگهبان، از کار افتاد. درباره درستی یا نادرستی این نقل باید گفت؛ به  هر حال؛ این یکی از نقل‌های کهن درباره عاشورا است که مطلب دور از ذهن و غریبی دیده نمی‌شود؛ از این‌رو می‌توان این نقل را پذیرفت. 📚بستان الواعظین ، ص 263 – 264 http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢با توجه به طولانی بودن مسیر کوفه به شام و از شام به کربلا، برخی از تردید دارند که کاروان اسیران در روز به کربلا رسیده باشد آیا کاروان و خانواده امام حسین(ع) در روز از شام، به کربلا رسیدند؟ 👇 بررسی 📚بطور کلی این مساله اختلافی است اما در بخشی که ادله و اسناد محکمی نیز دارند به رسیدن کاروان اشاره کرده اند. ✅در خصوص اربعين و آمدن اسرا به كربلا بايد گفت: ✅شهيد مطهری در اين خصوص كه اهل بيت امام حسين(ع) در روز اربعين به كربلا آمده اند باور دارد كه آن را عقل تایید نمی کند و در منابع دسته اول و معتبر نیامده است. برخی دیگر از مورخان هم به طور صریح و هم غیر صریح اين مطلب را انکار نموده‌اند. شیخ مفید در «مسار الشیعه» آورده است: «روز اربعین، روزی است که اهل بیت امام، از شام به سوی مدینه مراجعت کردند. نیز روزی است که جابر بن عبدالله برای زیارت امام حسین ع کربلا شد». ✅شیخ طوسی در «مصباح المتهجّد» و ابن اعثم در الفتوح نیز همین مطلب را ذکر کرده‌اند. میرزا حسین نوری می‌نویسد: «از عبارت شیخ مفید و شیخ طوسی استفاده می‌شود که روز اربعین روزی است که اسرا از شام به مقصد مدینه خارج شدند. نه آن که در آن روز به مدینه رسیدند. » ✅در این میان سید بن طاوس در «لهوف»، اربعین را روز بازگشت اسرا از شام به کربلا ذکر کرده است. ایشان می‌نویسد: «وقتی اسرای کربلا از شام به طرف عراق بازگشتند، به راهنمای کاروان گفتند: ما را به کربلا ببر. بنابراین آن‌ها به محل شهادت امام حسین آمدند. سپس در آن جا به اقامه عزا و گریه و زاری برای اباعبدالله پرداختند ...» ✅ابن نما حلی نیز روز اربعین را روز بازگشت اسرا از شام به کربلا و ملاقات آن‌ها با جابر و عده‌ای از بنی هاشم ذکر کرده است. میرزا حسین نوری پس از از نقل قول سید بن طاوس به آن پرداخته است. ✅رسول جعفریان می‌نویسد: «شیخ مفید در ارشاد، ابومخنّف در مقتل الحسین، بلاذری در انساب الاشراف، دینوری در اخبار الطوال و أبن سعد در الطبقات الکبری، اشاره‌ای به بازگشت اسرا به کربلا ». ✅شیخ عباس قمی هم داستان آمدن اسرای کربلا را در اربعین از شام به کربلا بسیار می‌داند. محمدابراهیم آیتی و شهید مطهری نیز آمدن اسرای در روز اربعین به کربلا، را کرده‌اند. ✅امّا در ورود جابر بن عبدالله انصاری در روز اربعین سال ۶۱ هجری به کربلا، به نظر می‌رسد بین منابع تاریخی چندان اختلافی نباشد. ✅شیخ طوسی می‌نویسد: «روز اربعین روزی است که جابر بن عبدالله انصاری صحابی رسول خدا ص از مدینه برای زیارت قبر امام حسین ع به کربلا آمد. او اولین زائری بود که قبر شریف آن حضرت را زیارت کرد». ✅مرحوم آیتی می‌نویسد: «جابر بیستم ماه صفر، درست چهل روز بعد از شهادت امام وارد کربلا شد. سنت زیارت اربعین امام به دست او تأسیس گردید». 📚حماسه حسینی، ج ۱، ص ۳۰ اللهوف في قتلى الطفوف، ص ۱۱۴، قمی، منتهی الامال، ج ۱، ص ۵۲۵ جعفریان، تأملی در نهضت عاشورا، ص ۲۱۶.   آیتی، بررسی تاریخ عاشورا، ص ۱۳۹. http://eitaa.com/joinchat/2732982272C3beaf37c59
💢آیا دست به سینه ایستادن در نماز، به دستور عُمر(خلیفه دوم) و با الگو برداری از در مقابل پادشاهانشان بود؟ ✅شواهدی در اهل‌بیت(ع) یافت می‌شود که دست روی دست گذاشتن از آدابی است که در میان رواج داشته و نباید در نماز خود، مشابه رفتار آنان را انجام دهند. 📚وسائل الشیعه ج 7، ص 267 ✅اما این‌که آیا انجام این کار در نماز به دستور عمر بن خطاب بوده، در کتاب فقهی جواهر الکلام که از کتاب‌های فقهی نسبتاً متأخر و تألیف علامه شیخ محمد حسن نجفی(متوفای 1266 هـ ق) می‌باشد، گزارشی از پیشینه و آغاز تکتّف (بر سینه گذاشتن دست‌ها) یا تکفیر(دست روی دست گذاشتن) در نماز، به شرح زیر آمده است: وقتی عجم را نزد عمر بن خطاب آوردند، در مقابل او دست به سینه(به حالت تکتف) ایستادند. درباره این کارشان سؤال کرد. آنها گفتند: ما این کار را به نشانه خضوع و در مقابل پادشاهان و حاکمانمان انجام می‌دهیم. عمر انجام این کار را در نماز نیکو دانست و از این‌که این کار تشبّه به کفار است، ماند. 📚جواهر الکلام فی شرح شرایع الاسلام، ج11، ص 19 ✅یشان منبعی برای این گزارش ذکر نکرده، و در دیگری یافت نشد‌. @mobahelegharn_21