🎥 سخنان امشب (شنبه شب) سید علی خمینی درباره رهبر انقلاب در منزل امام خمینی(ره)؛ نجف اشرف http://eitaa.Com/Rahevasat

مبارزه با تحریف، انحراف و کج‌اندیشی؛ آموزه رضوی برای جامعه امروز https://isfahan.iqna.ir/fa/news/4063174/%D9%85%D8%A8%D8%A7%D8%B1%D8%B2%D9%87-%D8%A8%D8%A7-%D8%AA%D8%AD%D8%B1%DB%8C%D9%81-%D8%A7%D9%86%D8%AD%D8%B1%D8%A7%D9%81-%D9%88-%DA%A9%D8%AC%E2%80%8C%D8%A7%D9%86%D8%AF%DB%8C%D8%B4%DB%8C-%D8%A2%D9%85%D9%88%D8%B2%D9%87-%D8%B1%D8%B6%D9%88%DB%8C-%D8%A8%D8%B1%D8%A7%DB%8C-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%87-%D8%A7%D9%85%D8%B1%D9%88%D8%B2 ۲۱ خرداد ۱۴۰۱ http://eitaa.Com/Rahevasat

هدف شناسی نگارش الغدیر و راز ناشناخته ماندن آن دیشب به مناسبت سالروز رحلت علامه امینی، گفتگویی در «محفل تاریخ اندیشان » (گروه واتساپی ) داشتم. دو پرسش مطرح شد: نخست این که علامه امینی به چه هدف یا اهدافی کتاب گرانسنگ الغدیر را نگاشت؟ دو دیگر این که با وجود کتاب ارزشمندی همچون الغدیر، چرا این کتاب ناشناخته مانده است؟ من ترجیح دادم که به این دو پرسش از بیان و بنان دو تن از معاصران او که حجاب معاصرت مانع شناخت آنها از امینی نشده است، پاسخ دهم. یکی از آن دانشمندان معاصر امینی، زنده یاد دکتر سید جعفری شهیدی است. او در مقاله ای که در سال 1352 نگاشته، علامه امینی را از معدود شخصیت های ممتازی می داند که با کوشش های علمی و عملی مذهب تشیع را تثبیت کرده اند. شهیدی، علامه امینی را در ردیف هشام بن حکم، ابوسهل نوبختی، شیخ صدوق، شیخ مفید و سید مرتضی معرفی می کند. او نوشته است: الغدیر با وجود شخصیت علمی امینی، وسعت اطلاعات او در کار خود، درجه ایمان و اعتقادش، عشق و علاقه او به کار، اهمیت اثر و تتبّع و تحقیق اش، برای ما مجهول مانده است. شاید یکی از علل ناشناخته ماندن الغدیر، بی مهری برخی بزرگان حوزه به او و کتابش باشد؛ به طوری که رخصت پرداخت سهم امام (ع) برای انتشار آن را نداده اند. محتمل است که امینی در واکنش به این گونه برخورد برخی فقها با او و اثرش، می گفت: « اگر من مرجع بودم، و وجوهات شرعی به دست من می رسید همه را به طلاب می دادم تا سفر کنند، حرکت کنند. می گفتم: این هزینه، بروید و جهان را و انسان را بشناسید». (حکیمی، حماسه غدیر، ص 285) چه این که امینی خود برای نگارش کتاب الغدیر، سفرهای بسیاری کرده است. از نظر شهیدی، یکی دیگر از علل ناشناخته ماندن الغدیر، نگاه نادرست برخی به محتوای این کتاب ذی قیمت است. او می نویسد: برخی تصور کرده اند که امینی سندی بر اسناد حدیث غدیر افزوده است؛ کاری که دیگران پیش از او انجام داده اند. تصور نادرست دیگر این که نگارش الغدیر را از سرگرفتن نبرد بین علی و عمر دانسته اند؛ که موجب رواج لعن و سلام که سالهاست تعطیل شده، می گردد. در حالی که هدف امینی هیج یک از اینها نبوده است؛ بلکه هدف او دفاع از تشیع و پاسخ دادن به اتهامات ناروایی بود که برخی نویسندگان عرب مانند احمد امین، رشیدرضا، موسی جارالله، عبدالله قصیمی، محب الدین طبری ، محمد ثابت گیلانی و ... چهت ایجاد بدبینی به شیعه نسبت می دادند و آثارشان در محیط های عربی تأثیرگذار بود. شهیدی می نویسد: آنچه بیش از هر عامل دیگر امینی را به نوشتن این کتاب واداشت، جهاد او با معاندانی بود که هر چندگاه خصمانه، تیغ انتقاد خود را متوجه شیعه می سازند و چون بازاری یابند از نوشتن و یا گفتن هر دروغ و نسبت هر افتراء به شیعیان دریغ نمی دارند ... . (از دیروز تا امروز، ص 327- 328) دانشمند دیگری که معاصر علامه امینی بوده و قدر او را دانسته است، استاد مطهری است. او می نویسد: «امینی با روشن کردن منطق استدلالی شیعه و اثبات دروغ بودن اتهامات علیه این مذهب، شخصیت علی (ع) را بدرستی معرفی کرد». با این که به گفته سلیمان کتّانی «درآمدن به آستان سخن از علی بن ابی طالب، کم حرمت تر از درآمدن به محراب نیست»، امینی با حفظ این حرمت، به نیکی توانسته است شخصیت علی (ع) را بشناساند. علامه امینی که از نگارش برخی کتاب های ضعیف در باره امامان شیعه و نقل مطالب غیر مستند در مجالس مذهبی رنج می برده، تلاش کرده است با پژوهش علمی و سی سال تتبّع، این نقصیه را جبران کند. جالب آن که با وجود مواجهه او با افترائات و توهین ها علیه شیعه در کتاب های برخی نویسندگان عرب اهل سنت، امینی کاملاً اخلاق مدار برخورد کرده است. او بر این باور بوده است که نه تنها الغدیر تفرقه افکن و اختلاف انگیز نیست، بلکه کتاب او امّت اسلامی را به وحدت فرا می خواند. جمله مشهور اوست: «الغدیر یوحّد الصّفوف فی الملأ الاسلامی»، غدیر در میان امّت اسلامی، صفها را متحد می سازد. علامه حکیمی با استناد به شواهد متقن، بر این باور است که نقدهای الغدیر بر کتاب های منتقدان شیعه، با تألیفات سایر محققان معاصر اهل سنت تطبیق می کند و ما را از صحت نظر علامه امینی و صلاحیت و عدالت او در نقد آثار منتقدان شیعه آگاه می سازد. (حکیمی، حماسه غدیر، ص 196- 200) دکتر شهیدی در باره تقوای امینی می نویسد: « در باره تقوای او فقط باید همین را بگویم که به حقیقت، مصداقی بود از آیه کریمه «یجاهدون فی سبیل الله و لایخافون لومه لائم». (از دیروز تا امروز، ص 151) از امتیازات علامه امینی، تربیت شاگردان و پژوهشگران برجسته ای همچون سید عبد العزیز طباطبایی، اسد حیدر و محمدباقر محمودی است که هر یک پژوهش های ارزشمندی در معرفی شیعه داشته و توانسته اند راه او را ادامه دهند. آگاهی از تفصیل مباحث در استماع فایل های صوتی ذيل امکانپذیر است. 20 تیر 1401 http://eitaa.Com/Raheva

۱

۲

۳

۴

۵

۶

۷

۸

۹