🌹درس هایی از گنجینه رضوی🌹 ✍دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ درس نخست: درجه بندی مفاهیم دینی (اسلام، ایمان، تقوی و یقین) امام رضا (ع) فرمود: إِنَّ الْإِيمَانَ أَفْضَلُ مِنَ الْإِسْلَامِ بِدَرَجَةٍ وَ التَّقْوَى أَفْضَلُ مِنَ الْإِيمَانِ بِدَرَجَةٍ وَ لَمْ يُعْطَ بَنُو آدَمَ أَفْضَلَ مِنَ الْيَقِينِ. (تحف العقول ص 445) رسیدن به یقین آرزوی هر انسان مؤمنی است. هرچند دانسته‌های یقینی انسان بسیار نادر و اندک است. بر اساس روایت فوق، ایمان، نتیجه اسلام است و تقوا، نتیجه ایمان. هرچه ایمان انسان، ژرف‌تر باشد، میوه تقوا در آن پربارتر است. هدف غایی اسلام، ایمان و تقوا، رسیدن به یقین است. به همین دلیل، عمل اندک بر اساس یقین و بصیرت را برتر از عمل زیاد بر اساس غیر یقین دانسته‌اند. درس دوّم: عمل صالح و دوستی آل محمد (ص) امام رضا (ع) فرمود: لَا تَدَعُوا الْعَمَلَ الصَّالِحَ وَ الِاجْتِهَادَ فِي الْعِبَادَةِ اتِّكَالًا عَلَى حُبِّ آلِ مُحَمَّدٍ ع‏ لَا تَدَعُوا حُبَّ آلِ مُحَمَّدٍ ع وَ التَّسْلِيمَ لِأَمْرِهِمْ اتِّكَالًا عَلَى الْعِبَادَةِ فَإِنَّهُ لَا يُقْبَلُ أَحَدُهُمَا دُونَ الْآخَر.(بحار الانوار، ج75، ص 347) در این روایت امام رضا (ع) می فرماید: مبادا عمل صالح و نیک را به اتّکای دوستی آل پیامبر (ص) رها کنید؛ همچنان که نباید به اتّکای عمل صالح، دوستی خاندان پیامبر را رها کرد؛ چون هیچ یک از این دو بدون دیگری پذیرفتنی نیست. از این روایت فهمیده می‌شود که در عصر امامان نیز این تصور نادرست وجود داشته است که صرف حب آل پیامبر برای خوشبختی کافی است و نیازی به عمل نیست. یا برخی برعکس این گونه می‌اندیشیدند که اعمال نیک انسان را از حبّ آل پیامبر بی نیاز می سازد.در این روایت امام فرموده است: مؤمنین نباید یکی را با اتّکا به دیگری رها کنند. خود حب ّآل محمد(ص)، عمل صالحی است که تکمیل کننده دیگر اعمال صالح انسان است. درس سوّم: خودفریبی نکنید . قَالَ الرِّضَا (ع )سَبْعَةُ أَشْيَاءَ بِغَيْرِ سَبْعَةِ أَشْيَاءَ مِنَ الِاسْتِهْزَاءِ. هفت چیز، بدون هفت چیز دیگر، مسخره است: ۱. مَنِ اسْتَغْفَرَ بِلِسَانِهِ وَ لَمْ يَنْدَمْ بِقَلْبِهِ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ هرکس به زبان استغفار کند ولی در دل پشیمان نباشد، خود را مسخره کرده است. ۲. وَ مَنْ سَأَلَ اللَّهَ التَّوْفِيقَ وَ لَمْ يَجْتَهِدْ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ هرکس از خدا توفیق بطلبد ولی برای آن تلاش نکند، خود را به استهزاء گرفته است. ۳. وَ مَنِ اسْتَحْزَمَ وَ لَمْ يَحْذَرْ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ هرکس خواهان استحکام امور زندگی خود هست ولی احتیاط عقلی نمی‌کند، خود را به استهزا گرفته است. ۴. وَ مَنْ سَأَلَ اللَّهَ الْجَنَّةَ وَ لَمْ يَصْبِرْ عَلَى الشَّدَائِدِ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ هر کس خواهان بهشت است ولی در گرفتاری‌ها صبر پیشه نکند، خود را مسخره کرده است. ۵. وَ مَنْ تَعَوَّذَ بِاللَّهِ مِنَ النَّارِ وَ لَمْ يَتْرُكْ شَهَوَاتِ الدُّنْيَا فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ هر کس از آتش جهنم به خدا پناه ببرد ولی شهوت های دنیوی را رها نسازد، خود را به تمسخر گرفته است. ۶. وَ مَنْ ذَكَرَ اللَّهَ وَ لَمْ يَسْتَبِقْ إِلَى لِقَائِهِ فَقَدِ اسْتَهَزَأَ بِنَفْسِهِ. کسی که خدا را یاد کند ولی برای دیدار او نشتابد خود را مسخره کرده است. (بحار الانوار ج75، ص 356) از این سخنان حکیمانه امام هشتم فهمیده می‌شود که نباید گرفتار خودفریبی شد. استغفارِ بدون پشیمانی قلبی، دعای بدون تلاش، درخواست استواری امور، بدون احتیاط، خواستن بهشت، بدون پیشه کردن صبر، پناه بردن به خدا از آتش جهنم، بدون ترک گناهان و یاد خدا، بدون شتافتن به سوی او، نوعی خودفریبی است. ۲۵ شهریور ۱۴۰۲ ۳۰ صفر ۱۴۴۵ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹درسهایی از گنجینه رضوی🌹 🎤دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۳۰ صفر سالروز شهادت امام رضا(ع) http://eitaa.Com/Rahevasat

✅شواهد تاریخی زمان هجوم به خانه حضرت زهرا (س)🌹 ✍دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ صبح روز چهارشنبه ۲۹ شهریور به دعوت مسئولان محترم مدرسه علمیه امام صادق (ع) در چهارباغ اصفهان، در جمع طلاب عزیز حضور یافتم. موضوع سخنرانی به پیشنهاد دعوت کننده محترم "بررسی تاریخی زمان هجوم به خانه حضرت زهرا (س)" بود. حکمت انتخاب موضوع این بود که برخی به دنبال استمرار عزاداری دهه پایانی صفر و کشاندن آن را به ماه ربیع الاوّل، به بهانه دهه محسنیه، بوده اند. اینان با این استدلال که مهاجمان بلافاصله پس از رحلت پیامبر (ص) به خانه دخت گرامی اش هجوم و فرزندش سقط شده، به عزاداری می پردازند؛ در حالی که شواهد تاریخی نشان می دهد هجوم و سقط، به احتمال بسیار قوی، چهار یا پنج دهه پس از این زمان رخ داده است. در ابتدای این جلسه چند نکته کلیدی که در تمام گفتگوهای علمی سودمند است، به عرض طلّاب رسید: نکته اول این بود که شایسته و بایسته است در مباحث علمی از شخصیت زدگی پرهیز کرد و الّا گرفتار آفاتی همچون رکود علمی، فدا شدن حقیقت در برابر شخصیت، عوام زدگی و خودباختگی فکری خواهیم شد. نکته دوّم : هر موضوعی را نباید قبول یا ردّ کرد؛ بلکه می‌توان در برخی موضوعات توقّف علمی نمود. نمونه را می توان به توقّف علمی شیخ انصاری، در باره محدوده علم امامان معصوم (ع) اشاره کرد که می گوید: با توجّه به روایات متعدد در دو سوی مسئله، سزاوارتر است که این مسئله را به آن پیشوایان معصوم بسپاریم. نکته سوّم این بود که در روایت، نباید از درایت غفلت کرد، بلکه درایت مقدّم بر روایت است؛ به خصوص آنچه درباره پیشوایان دین گفته می‌شود. در حدیث آمده است: حَدِيثٌ تَدْرِيهِ خَيْرٌ مِنْ أَلْفِ حَدِيثٍ تَرْوِيهِ . فهم یک حدیث از روایت هزار باارزش تر است. نکته چهارم این که هدف از طرح مباحث تاریخی صدر اسلام روشنگری، عبرت آموزی و بصیرت است؛ نه دامن زدن به اختلافات مذهبی. در آموزه های دینی آمده است که از دانش غیرسودمند به خدا پناه ببرید. اکنون وارد مسئله اصلی نشست می شویم. بدیهی است که زمان، رکن اصلی دانش تاریخ است. در میان مورخان مسلمان دو شیوه تاریخ نگاری وجود دارد: الف) حولیات نگاری که همان سالنگاری است؛ یعنی نگارش تاریخ بر اساس سال وقوع حوادث، کاری که خلیفه بن خیاط و طبری انجام داده‌اند. ب) موضوع نگاری یعنی نگارش تاریخ بر اساس موضوعات مانند طبقات نگاری، مقتل نگاری و مانند آن. سالنگاران تلاش کرده‌اند زمان وقوع حوادث را معیّن کرده و هر حادثه ای را در همان سال وقوعش، گزارش کنند. با این حال، گزارش‌های متفاوتی در باره زمان رخدادها وجود دارد. مورخان روایات متعدد وقوع یک حادثه را نقل کرده و گاهی نوشته اند وقوع فلان حادثه در فلان زمان نزد ما "اَثبت" است. مثلاً خلیفه بن خیاط(م ۲۴۰ق) درباره زمان شهادت حضرت زهرا(س)، چهار گزارش متفاوت ثمانیة اَشهر، ستّة اشهر، ثلاثة اشهر و سبعين يوم و ليلة بعد ابيها را آورده است؛ یعنی وفات فاطمه (س) هشت ماه، شش ماه، سه ماه و هفتاد روز بعد از رحلت پیامبر (ص) گفته شده است.(تاریخ خلیفة بن خیّاط، ص ۴۷) طبری هم پس از نقل گزارش هایی در باره زمان شهادت حضرت زهرا(س)، می نویسد: واقدی شش ماه پس از رحلت رسول خدا (ص) را اثبت دانسته است. بنابراین تعیین زمان دقیق این حادثه، آسان نیست. در تاریخ شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد ماجرای هجوم به خانه حضرت زهرا (س)، دست کم ۴۰ یا ۵۰ روز پس از رحلت پیامبر اعظم (ص) بوده است: ۱. شاهد نخست این که حضرت زهرا (س) پس از رحلت پیامبر (ص) هقته ای دو روز در احد حضور یافته و بالای سر قبور شهدا می‌گریسته است. این نشان می‌دهد که آن حضرت هنوز بیمار نشده و تا این زمان، هجوم به خانه انجام نشده است. اگر آن حضرت در این بازه زمانی سقط جنین کرده بود، بعید است بتواند هفته ای دو بار در اُحد حضور یابد. ۲. شاهد دوم سخنرانی حضرت در مسجد النبی (ص) است. هیچ مورخی در گزارش سخنرانی حضرت در مسجد النبی (ص) سخنی از بیماری یا ناتوانی آن حضرت به میان نیاورده است. ابن طیفور در کتاب بلاغات النساء به چگونگی پوشش آن بانوی بافضیلت تصریح کرده امّا سخنی از بیماری نیست. ۳. شاهد سوم این است که علی (ع)، فاطمه (س) را سوار بر مرکب کرده و همراه حسنین (ع) به در خانه مهاجران و انصار رفته و آنها را به دفاع و یاری امیرمؤمنان (ع) فرامی خواندند. این نیز با بیماری آن بانوی نمونه اسلام در این زمان، سازگار نیست. ۴‌. شاهد چهارم بیعت نکردن بریدة بن حصیب اسلمی و شماری از افراد قبیله با ابوبکر است. او پس از بازگشت از موته که همراه سپاه اسامه اعزام شده بود، گفت تا زمانی که علی (ع) بیعت نکند، من بیعت نخواهم کرد. این در حالی است که بریده، پرچمدار سپاه اسامة بن زید بوده و سپاه اعزامی اسامه ۴۰ تا ۵۰ روز پس از رحلت پیامبر (ص) از موته به مدینه بازگشته است. (ادامه دارد)

(ادامه فرسته پیشین) (شاهد چهارم برگرفته از سخنان استاد یوسفی غروی (دام عژّه) است) ۵. شاهد پنجم درخواست ملاقات شیخین با فاطمه زهراء (س) است؛ که با مخالفت آن حضرت مواجه شد و میانجیگری امیرالمومنین (ع) این دیدار را عملی کرد. تحلیل عقلی به ما نشان می‌دهد که پس از کودتای سقیفه و هجوم به خانه علی (ع)، وقتی دستگاه خلافت احساس می‌کند نارضایتی دختر پیامبر مشروعیت آن‌ها را زیر سوال می‌برد، به چنین اقدامی دست می‌زنند و این قطعاً زمان زیادی برده است. این گونه نیست که بلافاصله پس از رحلت، هم هجوم و هم درخواست ملاقات انجام شده باشد.‌ افزون بر همه این شواهد، هجوم در چند مرحله انجام شده و در مرحله سوم یا چهارم، یگانه همسر علی (ع)، قربانی دفاع از ولایت می گردد. برای آگاهی بیشتر در این باره، به پژوهش های ذیل مراجعه فرمائید: ۱. مقاله "شهادت فاطمه(س)" چاپ شده در دانشنامه فاطمی، ج ۱، ص ۳۳۳- ۳۵۷. ۲. کتاب "الحجة الغرّاء علی شهادة الزهرا" نوشته آیت الله جعفر سبحانی. ۳. الهجوم علی بیت فاطمه(س)، نوشته مهدی عبدالزهرا. ۴. کتاب ظلامة الزهراء فی النصوص و الآثار نوشته آیت الله علی احمدی میانجی. ۵. مقاله " تاریخ هجوم به خانه حضرت زهرا" (س)، نوشته استاد یوسفی غروی در نشریه تاریخ در آئینه پژوهش، سال ۱۳۸۹. ۶.مقاله " تاریخ و ترتیب حوادث منتهی به شهادت حضرت زهرا (س) نوشته سید علی حسین پور و دکتر محمدرضا جباری منتشره شده در همان نشریه. شماره ۳۵، سال ۱۳۹۲. ۳۰ شهریور ۱۴۰۲ http://eitaa.Com/Rahevasat

✅شواهد تاریخی زمان هجوم به خانه حضرت زهرا (س)🌹 🎤دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ سخنرانی در جمع طلاب مدرسه علمیه امام صادق(ع) در چهارباغ اصفهان. ۲۹ شهریور ۱۴۰۲ ۴ ربیع الاوّل ۱۴۴۵ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌼ماه فرو ماند از جمال محمّد سرو نباشد به اعتدال محمّد🌼 🌼میلاد پرخبر و برکت حبیب خدا، پیام‌آور رحمت، حضرت محمد مصطفی (ص) و  همچنین میلاد باسعادت پیشوای مذهب  آل‌رسول، امام جعفر صادق (ع)، بر همگان مبارک و فرخنده باد.🌼

🌹بازشناسی پیامبر اعظم(ص) از نگاه قرآن ✍دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ بهترین و موثق ترین منبع برای شناخت پیامبر خاتم(ص)، قرآن کریم است؛ کتابی که مصون از هر گونه تحريف و برساختگی است. اعتبار دیگر منابع پیامبرشناسی همچون منابع حدیثی و تاریخی نیز با آن سنجیده می شود. این کتاب آسمانی، رسول خدا (ص) را بشر معرفی کرده است. قُلْ إِنَّمَا أَنَا بَشَرٌ مِّثْلُكُمْ ... ﺑﮕﻮ ﻣﻦ ﺑﺸﺮﻱ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺷﻤﺎ ﻫﺴﺘﻢ .( فصّلت/٦؛ كهف/١١٠) تأکید پربسامد قرآن بر بشر بودگی پیامبر(ص) در عصر نزول به این سبب است که بشر بودن از موانع فکری پذیرش اسلام از سوی مشرکان جزيرة العرب بود: وَمَا مَنَعَ النَّاسَ أَن يُؤْمِنُوا إِذْ جَاءَهُمُ الْهُدَىٰ إِلَّا أَن قَالُوا أَبَعَثَ اللَّهُ بَشَرًا رَّسُولًا. (الإسراء/ ۹۴) ﻭ ﭼﻴﺰﻱ ﻣﺮﺩم ﺭﺍ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﺑﻪ ﺳﻮﻳﺸﺎﻥ ﺁﻣﺪ ﺍﺯ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺑﺎﺯ ﻧﺪﺍﺷﺖ ، ﺟﺰ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﺁﻳﺎ ﺧﺪﺍ ﺑﺸﺮﻱ ﺭﺍ ﺑﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻱ ﺑﺮﺍﻧﮕﻴﺨﺘﻪ ﺍﺳﺖ ؟ آیات فراوانی در قرآن هست که نشان می دهد آمیختگی بشر بودگی و ادّعای پیامبری با اندیشه ساکنان جزيرة العرب ناسازگار بوده است: وَ قَالُوا مَالِهَٰذَا الرَّسُولِ يَأْكُلُ الطَّعَامَ وَ يَمْشِي فِي الْأَسْوَاقِ لَوْلَا أُنزِلَ إِلَيْهِ مَلَكٌ فَيَكُونَ مَعَهُ نَذِيرًا.(الفرقان/۷) ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ: ﺍﻳﻦ ﭼﻪ ﭘﻴﺎﻣﺒﺮﻱ ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﻏﺬﺍ ﻣﻰ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎ ﺭﺍﻩ ﻣﻰ ﺭﻭﺩ؟ ﭼﺮﺍ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﺍﻱ ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺍﻭ ﻧﺎﺯﻝ ﻧﺸﺪﻩ ﻛﻪ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺍﻭ ﺑﻴﻢ ﺩﻫﻨﺪﻩ ﺑﺎﺷﺪ؟ از دیگر موانع فکری پذیرش اسلام، انتظار برآوردن درخواست های دنیوی و محسوس از رسول خدا(ص) بود. آنها به روشنی می گفتند که به تو ایمان نمی آوریم مگر این که درخواست های محسوس ما را عملی کنی. قرآن انتظارات نامعقول آنها را این چنین روایت کرده است: وَقَالُوا لَن نُّؤْمِنَ لَكَ حَتَّىٰ تَفْجُرَ لَنَا مِنَ الْأَرْضِ يَنبُوعًا. ( اسراء/۹۰) ﻭ ﮔﻔﺘﻨﺪ : ﻣﺎ ﺑﻪ ﺗﻮ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﻧﻤﻰ ﺁﻭﺭﻳﻢ ، ﻣﮕﺮ ﺁﻧﻜﻪ ﺍﺯ ﺍﻳﻦ ﺳﺮﺯﻣﻴﻦ [ ﺧﺸﻚ ﻭ ﺳﻮﺯﺍﻥ ﻣﻜﻪ ] ﭼﺸﻤﻪ ﺍﻱ ﭘﺮ ﺁﺏ ﻭ ﺟﻮﺷﺎﻥ ﺭﻭﺍﻥ ﺳﺎﺯﻱ ! أَوْ تَكُونَ لَكَ جَنَّةٌ مِّن نَّخِيلٍ وَعِنَبٍ فَتُفَجِّرَ الْأَنْهَارَ خِلَالَهَا تَفْجِيرًا. (اسراء/ ۹۱) ﻳﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻮ ﺑﺎﻏﻲ ﺍﺯ ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺧﺮﻣﺎ ﻭ ﺍﻧﮕﻮﺭ ﺑﺎﺷﺪ ﻛﻪ ﺍﺯ ﻟﺎﺑﻪ ﻟﺎﻱ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻬﺮﻫﺎ ﺭﻭﺍﻥ باشد. أَوْ تُسْقِطَ السَّمَاءَ كَمَا زَعَمْتَ عَلَيْنَا كِسَفًا أَوْ تَأْتِيَ بِاللَّهِ وَالْمَلَائِكَةِ قَبِيلًا. (اسراء/۹۲) ﻳﺎ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﺁﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﮔﻤﺎﻥ ﻛﺮﺩﻩ ﺍﻱ [ ﻗﺪﺭﺕ ﺩﺍﺭﻱ ] ﭘﺎﺭﻩ ﭘﺎﺭﻩ ﺑﺮ ﺳﺮ ﻣﺎ ﺑﻴﻔﻜﻨﻲ ، ﻳﺎ ﺧﺪﺍ ﻭ ﻓﺮﺷﺘﮕﺎﻥ ﺭﺍ ﺭﻭ ﺑﻪ ﺭﻭﻱ ﻣﺎ ﺁﻭﺭﻱ . أَوْ يَكُونَ لَكَ بَيْتٌ مِّن زُخْرُفٍ أَوْ تَرْقَىٰ فِي السَّمَاءِ وَلَن نُّؤْمِنَ لِرُقِيِّكَ حَتَّىٰ تُنَزِّلَ عَلَيْنَا كِتَابًا نَّقْرَؤُهُ ....(اسراء/ ۹۳) ﻳﺎ ﺧﺎﻧﻪ ﺍﻱ ﺍﺯ ﻃﻠﺎ ﺑﺮﺍﻱ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻳﺎ ﺩﺭ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﺑﺎﻟﺎ ﺭﻭﻱ ، ﻭ ﺑﺎﻟﺎ ﺭﻓﺘﻨﺖ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﻤﻰ ﻛﻨﻴﻢ ﺗﺎ ﺁﻧﻜﻪ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺍﻱ ﺑﺮ ﻣﺎ ﻧﺎﺯﻝ ﻛﻨﻲ ﻛﻪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﻴﻢ ! پاسخ خداوند در فرمان به رسولش در برابر درخواست های نابخردانه این گونه است: قُلْ سُبْحَانَ رَبِّي هَلْ كُنتُ إِلَّا بَشَرًا رَّسُولًا.(اسراء/ ۹۳) ﺑﮕﻮ : ﭘﺮﻭﺭﺩﮔﺎﺭم ﻣﻨﺰّﻩ ﺍﺳﺖ [ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺧﻮﺍﺳﺘﻪ ﻫﺎﻱ ﺳﺒﻚ ﻣﻐﺰﺍﻥ ﻳﺎﻭﻩ ﮔﻮ ﺭﺍ ﭘﺎﺳﺦ ﺩﻫﺪ ] ﺁﻳﺎ ﻣﻦ ﺟﺰ ﺑﺸﺮﻱ ﻓﺮﺳﺘﺎﺩﻩ ﻫﺴﺘﻢ ؟ تأکید قرآن بر بشر بودگی پیامبر یک اثر درازمدت و جاودانه هم دارد و آن اثر، جلوگیری از غلو ّو انتساب امور شگفت انگیز و نامعقول به رسول خدا(ص) و جانشینان برحق اوست. وقتی جلوی انتساب امور برساخته به پیامبری که به او وحی می شده، گرفته شد، به طریق اولی باید از انتساب امور فراانسانی به امامان معصوم(ع) که جانشینان اصیل اویند در حالی که فاقد دریافت وحی اند، جلوگیری شود؛ چه این چنین امور برساخته و نامعقول بر خلاف صریح آیات قرآن است. امروز برخی از نظر خرد همچون جاهلان عصر تنزیل اند و از امامان شیعه(ع) درخواست های نابخردانه حسی دارند؛ در حالی که امامان همچون خود پیامبر(ص) از جنبه معنوی برای هدایت و از جنبه اجتماعی برای اجرای عدالت به امامت رسیده اند نه برای برآوردن انتظارات واهی و نامعقول محسوس دنیوی. ۱۲ مهر ۱۴۰۲ ۱۸ ربیع الاول ۱۴۴۵ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹بازشناسی پیامبر اعظم(ص) از نگاه قرآن 🎤دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۱۲ مهر ۱۴۰۲ ۱۸ ربیع الاول ۱۴۴۵ http://eitaa.Com/Rahevasat

🎙 سخنان طوفانی شهید مطهری عاشورای ۱۳۹۰ ه.ق (۲۷ اسفند ۱۳۴۸) ♨️ اگر می خواهید در فرصتی کوتاه تحلیل و سیر تاریخی دقیق و کاملی از تجاوز اسرائیل در سرزمین های مقدس #فلسطین را بدانید، این سخنرانی ویژه را از دست ندهید. 🗓 سخنرانی که موجب دستگيری ایشان شد و به این واسطه مدتی را در انفرادی بسر بردند! #القدس_لنا #قدس #فلسطین #طوفان_الاقصی 🆔 eitaa.com/joinchat/466485249C9adacb35a5 http://eitaa.Com/Rahevasat

✅ فلسطین مظلوم، از دفاع تا تهاجم🌹 🎤دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ گفتاری کوتاه در مسجد دانشگاه ۲۳ مهر ۱۴۰۲ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹شش نکته در سبک زندگی ایرانی اسلامی (منتشر شده در روزنامه قدس آستان قدس رضوی و سایت قدس آنلاین) ✍دکتر علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۲۴ مهر ۱۴۰۲ واژه سبک زندگی در دهه‌های اخیر در جهان مطرح شده است. این واژه با تأکید رهبر معظم انقلاب در کشورمان بر سر زبان‌ها افتاد و مطالعات و تبلیغات فراوانی درباره‌اش صورت گرفت. برای مطالعه ژرف‌تر درباره سبک زندگی ایرانی اسلامی، لازم است به نکات شش‌گانه زیر توجه شود. دینداری نیازمند دیندانی است نکته نخست اینکه انسان تک‌بُعدی، ناقص است؛ هر چند آن بُعد، از بهترین و مهم‌ترین ابعاد زندگی‌اش باشد. بنابراین در سبک زندگی ایرانی اسلامی لازم است یک ایرانی مسلمان زندگی را در جامعیت خودش ببیند، یعنی به تمام ابعاد زندگی توجه لازم را داشته باشد. هرگونه افراط و تفریط در برخی ابعاد زندگی، جامعه را به انحراف سوق می‌دهد. نکته دوم این است مادیات، رفاه و تأمین معاش، بسیار مهم و از ضروریات زندگی است. قرآن تأکید فراوانی روی این موضوع دارد. از بعد مهمی به نام معنویات نباید غفلت کنیم، چرا که دین و معنویت از عناصر سازنده تمدن هستند. به تعبیر برخی اندیشمندان، دین ستون فقرات یک تمدن است. گفتنی است، ما باید تمام ابعاد دین را به صورت جامع مطالعه و عمل کنیم تا بر اساس آیه150 سوره مبارکه نساء «نُؤمِنُ بِبَعضٍ وَنَکفُرُ بِبَعضٍ» نباشیم، یعنی این‌گونه نباشد که بخشی از دین را پذیرفته و بخش دیگرش را نپذیریم. نکته سوم اینکه اگر دین ستون فقرات تمدن است، دینداری نیازمند دیندانی است. اگر دینداری، دیندان نباشد یا نیمه‌دان باشد، بسیار خطرناک است. ما در تاریخ اسلام از خوارج، داعش و برخی گروه‌های مشابه این دو آسیب زیادی دیده‌ایم، چون آن‌ها یک بعدی نگاه کرده‌اند و دیندارِ دیندان نبودند. یکی از متفکران در این زمینه می‌گوید: «نیاموخته را می‌توان آموخت، اما غلط آموخته را نمی‌توان یا به سختی می‌توان آموخت». راهکار دین‌شناس شدن این است آحاد جامعه اهل مطالعه، تعقل و تدبر باشند و اگر خود فرصت مطالعه ندارند، دست‌کم به اهلش مراجعه کنند. فقهای شیعه در نخستین مسئله رساله‌های فقهی نوشته‌اند اصول دین تقلیدی نیست، بلکه تحقیقی و برهانی است. یک مسلمان باید با مطالعه و تحقیق و یا شنیدن گفته‌های اهل علم و تحقیق و تفکر در خداشناسی، پیامبرشناسی، امام‌شناسی و معادشناسی و دیگر مسائل دینی به یقین برسد. با این روش است که دیگر کسی دین خود را تقلیدی نمی‌داند. سبک زندگی ایرانی اسلامی قانونمند است نکته چهارم در سبک زندگی ایرانی اسلامی، احترام به قانون است. هر چه ملتی متمدن‌تر باشد، قانونمندتر است. سید جمال‌الدین اسدآبادی وقتی به کشورهای غربی سفر کرد، گفت: من مسلمانان را در کشورهای اسلامی دیدم اما اسلام را در کشورهای غربی یافتم؛ چون مردم در کشورهای غربی قانون را بهتر رعایت می‌کرده‌اند. از یاد نبریم بدترین نوع نادانی، جهل مرکب است؛ یعنی کسی که نمی‌داند و از ندانستن خود نیز بی‌خبر است. ابن‌یمین، شاعر سده هشتم هجری، دانایان و نادانان را به چهار دسته تقسیم کرده که دسته چهارم آنان، جاهلان مرکب‌اند. خیلی از ما نمی‌دانیم و نمی‌دانیم که نمی‌دانیم و حاضر هم نیستیم مطالعه کنیم یا پای صحبتی بنشینیم تا آگاهی‌مان را افزایش دهیم. نکته پنجم این است انسان‌ها نادان به دنیا می‌آیند ولی احمق زاده نمی‌شوند. همه ما زمانی که به دنیا آمدیم، نادان بودیم. خداوند در آیه78 سوره نحل فرموده: «خدا شما را از شکم مادرانتان بیرون آورد در حالی که هیچ نمی‌دانستید و به شما گوش و چشم و قلب اعطا کرد تا مگر دانا شوید و شکر این نعمت‌ها را بجا آورید». چون گوش ابزار مهمی برای دانایی است، مولوی چنین سروده است: آدمی فربه شود از راه گوش، جانور فربه شود از راه نوش. در اینجا فربه شدن یعنی فربه معرفتی، علمی و اعتقادی. انسان نادان با تربیت پدر و مادر، مدرسه رفتن و مطالعه کردن، رشد پیدا می‌کند و عالم و عاقل می‌شود اما شایعات و تبلیغات، انسان را احمق می‌کند. امروز آنچه جامعه ما را به حماقت دعوت می‌کند، شایعات و تبلیغات است. انسان احمق کسی است که هر چه می‌شنود و می‌خواند، می‌پذیرد. خدای بزرگ در آیه18 سوره زمر فرموده است: «آن بندگانی که سخن بشنوند و به نیکوتر آن عمل کنند، آنان هستند که خدا آن‌ها را به لطف خاص خود هدایت فرموده و هم آنان به حقیقت خردمندان عالم‌اند». ادامه مطلب را در لینک ذیل مطالعه فرمائید. https://www.qudsonline.ir/news/924758/6-%D9%86%DA%A9%D8%AA%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D8%B3%D8%A8%DA%A9-%D8%B2%D9%86%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹میم مثل مداد🌹 (پنج صفت آموزنده مداد) ✍علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۳ آبان ۱۴۰۲ پدربزرگی در حال نگارش بود. نوه‌اش از او پرسید: پدربزرگ چه می‌کنی؟ گفت در باره تو می‌نویسم پسرم. این مدادی که با آن می نویسم، پنج صفت بسیار آموزنده دارد. نخست این که من در کنار این مداد یک پاک کن دارم که هر وقت اشتباه کردم خطاهایم را پاک می‌کنم. این ویژگی نشان می‌دهد که انسان نیازمند پاکن است. پاک کنی که دین ارائه می کند، استغفار و تلاوت قرآن است. از همین رو امام صادق (ع) فرمود: همانگونه که مس زنگ می‌زند و باید آن را صیقل داد تا جلا یابد، قلب انسان نیز زنگار می‌گیرد. صیقل دهنده زنگار قلب، استغفار و تلاوت قرآن است. دوّمین درسی که از مداد می توان می‌آموخت، تراشی است که در کنار آن قرار داد. هرگاه مداد کُند شد آن را تیز می‌کنند. این ویژگی این نکته را به ما می‌آموزد که رنج‌ها موجب کمال انسان می‌شوند و انسان در رویارویی با ناملایمات زندگی است که رشد می کند و به کمال می رسد. صفت سوّم این است که مداد صورتی دارد و سیرتی. زیبایی صورت آن گرچه مهمّ است اما سیرت یعنی مغز مداد، مهمتر است. زغال داخل مداد اهمیتش از ظاهر زیبای آن بسیار بیشتر است. درون و برون انسان نیز همچون صورت و سیرت مداد است. گاهی انسان ها فریفته صورت شده و از سیرت غافل می شوند. و جناب سعدی چه زیبا سروده است: صورت زیبای ظاهر هیچ نیست ای برادر سیرت زیبا بیار. ویژگی چهارم مداد این است که ما با نگارشمان، ردّ و خاطره‌ای از خود بجا می گذاریم. باید مواظب بود خاطرات نیک و خوشی از خود به یادگار بگذاریم. باز سروده سعدی در این باره چه زیباست: سعدیا مرد نکونام نمیرد هرگز مرده آن است که نامش به نکویی نبرند. این نام نکو، همان خاطره‌ای است که ما از خود به یادگار می‌گذاریم. ویژگی پایانی این است که وقتی می‌نویسیم دستی از پشت ما را هدایت می‌کند و آن همان خداست. خدایی که همه چیز به دست اوست و باید در زندگی بر او توکل کنیم. وَ مَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَكِنَّ اللَّهَ رَمَى.(انفال/ ١٧) http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹میم مثل مداد🌹 (داستانواره پنج صفت آموزنده مداد) گفتاری کوتاه در مسجد دانشگاه 🎤علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ۳ آبان ۱۴۰۲ http://eitaa.Com/Rahevasat

✅ قدر وقت یا مدیریت زمان 🌹 ✍علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ پنجشنبه ۴ آبان ماه ۱۴۰۲، همزمان با وفات حضرت معصومه(س)، سخنران جلسه مجمع جوانان هیئت رزمندگان شهرستان کوهپایه بودم. عنوان سخنان بنده در این مجلس که بیشتر مخاطبانش، جوان و نوجوان بودند، مدیریت زمان و استفاده از فرصت ها بود؛ که رمز و راز موفقیت و پیروزی انسان‌های بزرگ و بافضیلت است. در آغاز جلسه، داستان کوتاهی مطرح شد که یک استاد مدیریت بازرگانی برای دانشجویانش گفت : اکنون وقت آزمون است. او کوزه ای را از زیر میز بیرون آورد و چند قلوه سنگ در آن چید تا پر شد. سپس شن هایی را که قبلاً آماده کرده بود درون کوزه ریخت و بدنبال آن با مقداری ماسه آن را پر کرد. در نهایت بطری آبی در آورد و کوزه را پر از آب نمود. او از دانشجویان پرسید: نکته این داستانواره چیست؟ هر کدام از دانشجویان پاسخی دادند؛ امّا استاد گفت: نه. نکته این داستانک این است اولویت زندگی شما چیست؟ اگر اولویت های زندگی را نشناسید و در فرصت مناسب برای انجام آنها اقدام نکنید، دیگر هیچ وقت برای انجام آنها فرصت نخواهید یافت. اگر پیش از آن که قلوه سنگ ها را در کوزه بچینید، آن را از شن، ماسه و آب، پر کنید، دیگر فرصتی برای گذاشتن قلوه سنگ ها نخواهید یافت. ضمن این آب را هم به هدر می دهید. اولویت های زندگی شما چیست؟ تحصیلات؟ دانش و مهارت؟ ازدواج؟ فرزندآوری؟ و ... هر یک از اینها باید در فرصت مناسب انحام شوند. در آموزه‌های دینی هم به زمان و مدیریت آن بسیار تأکید شده است‌. سوگندهای فراوان قرآن به زمان مانند والعصر، والفجر، و الضحی و بهتر دانستن شب قدر از هزار ماه، همه نشانگر اهمیت زمان و مدیریت آن است. در روایات نیز به تقسیم اوقات شبانه‌روز به چهار بخش توصیه شده که نوعی مدیریت زمان بشمار می رود. در حدیثی علی (ع) از دست دادن فرصت را سبب غصه دانسته(إضاعة الفرصة، غصة) و گذر زمان را همچون عبور شتابان ابرها ( الفُرَص تمرُّ مَرّ السّحاب) معرفی کرده است. در این مجلس تأکید شد که کسانی که از کمبود وقت می نالند باید خود را مقصّر بدانند؛ زیرا : ۱.بی برنامگی، ۲. در نظر نگرفتن اولویت های زندگی، ۳. پذيرش کار بیش از اندازه ، ۴. صرف وقت در امور غير ضروری، ۵. و نداشتن قاطعیت در تصمیم گیری و ... همه از رهزنان وقت بشمار می روند. جالب آن که زمان ۲۴ ساعت شبانه‌روز به صورت مساوی برای همه اختصاص یافته و همگان از آن بهره مندی یکسان دارند. از ویژگی های زمان آن است که: ۱. قابل پس انداز و ذخیره شدن نیست، ۲. غیر قابل خریدن است، ۳. توقّف ندارد، ۴ .و محدود و فرّار است. بنابراین دانه از آنِ پرنده ای است که زودتر برمی خیزد. باید توجه داشت که: دیروز به تاریخ پیوست، فردا نامعلوم است، پس باید امروز را غنیمت شماریم. و حافظ چه زیبا سروده است که: قدر وقت ار نشناسد دل و کاری نکند بس خجالت که از این حاصل اوقات بریم. http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹شیعه بودن از حرف تا عمل🌹 (شش ویژگی شیعه امام صادق (ع)) 🎤علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ گفتاری کوتاه در مسجد دانشگاه ۷ آبان ۱۴۰۲ ✅ قالَ أبُو عَبْدِاللَّه الصادق(ع): إِنَّمَا شِيعَةُ جَعْفَرٍ مَنْ عَفَّ بَطْنُهُ وَ فَرْجُهُ وَ اشْتَدَّ جِهادُهُ وَ عَمِلَ لِخالِقِهِ وَ رَجَا ثَوَابَهُ وَ خَافَ عِقَابَهُ؛ فَإِذَا رَأَيتَ أُولَئِكَ فَأُولَئِكَ شِيعَةُ جَعْفَر. ✅ امام صادق (ع) فرمود: شیعهٔ جعفر کسی است که: 1⃣ حلال خور 2⃣ پاک از روابط نامشروع  3⃣ بشدت جهادگر 4⃣ کوشا در عمل برای رضای خدا 5⃣ امیدوار به پاداش الهی  6⃣ و بیمناک از مجازات او باشد. اگر چنین افرادی دیدید، آنها «شیعیان جعفر"ند. (کتاب الخصال شیخ صدوق، ج۱، ص۲۹۶) http://eitaa.Com/Rahevasat

عرض پوزش و تصحیح قرائت آیات قرآن به اطلاع عزیزانی که سخنرانی بنده را با عنوان " شیعه بودن از حرف تا عمل" (فرسته پیشین☝️)گوش داده اند، می رساند: من در سخنرانی فوق، دو کلمه را در آیات ۴۹ و ۵۰ سوره حجر، به سبب اکتفا به حافظه، نادرست قرائت کرده ام؛ که بدین وسیله ضمن تصحیح قرائت آیات، از خداوند متعال، مغفرت و از شنوندگان عزیز، پوزش می خواهم. آن دو کلمه عبارتند از : ۱. کلمه " أَنِّي" را در آیه " نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ" با کسره " أِنِّي " خوانده ام. ۲. کلمه" الْأَلِيمُ" را در آیه وَ أَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الْأَلِيمُ با صفت " الشّدید" تلفظ کرده ام. http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹قانونمندی تاریخ از دیدگاه علی (ع)🌹 ✍ علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ شارحان نهج البلاغه نوشته اند: پس از کشته شدن عثمان و به خلافت رسیدن علی(ع)، آن حضرت خطبه ای کوتاه در مدینه ایراد فرمود. امام در این خطبه به دو قانون و سنّت فرازمانی و فرامکانی حاکم بر تاریخ اشاره کرده است: ۱. فَإِنَّ اللَّهَ لَمْ يَقْصِمْ جَبَّارِي دَهْرٍ قَطُّ إِلَّا بَعْدَ تَمْهِيلٍ وَ رَخَاءٍ، خداوند هرگز جبّاران روزگار را در هم نکوبید مگر پس از مهلت دادن و رفاه فراهم ساختن. ۲. وَ لَمْ يَجْبُرْ عَظْمَ أَحَدٍ مِنَ الْأُمَمِ إِلَّا بَعْدَ أَزْلٍ وَ بَلَاءٍ، و هرگز استخوان شکسته ملّتی را بازسازی نکرد مگر پس از آزمایش و تحمّل مشکلات. سپس آن حضرت این گونه نتیجه گیری کرد و فرمود: فِي دُونِ مَا اسْتَقْبَلْتُمْ مِنْ عَتْبٍ وَ مَا اسْتَدْبَرْتُمْ مِنْ خَطْبٍ مُعْتَبَرٌ. در این سختی هایی که با آن روبرو هستید و مشکلاتی که پشت سر گذرادید، درس های عبرت آموزی وجود دارد. امام در ادامه هشدار می دهد که: مَا كُلُّ ذِي قَلْبٍ بِلَبِيبٍ وَ لَا كُلُّ ذِي سَمْعٍ بِسَمِيعٍ وَ لَا كُلُّ [ذِي] نَاظِرٍ بِبَصِيرٍ. یعنی هر صاحب عقلی، خردمند نیست و هر دارنده گوشی، شنوا نیست و هر دارنده‌ چشمی، بینا نیست.  امروز مصداق بارز جبّار روزگار، رژیم صهیونیستی و نمونه ملّت استخوان شکسته، مردم مظلوم فلسطین اند. درس عبرت آموز آن، شکست و نابودی حتمی اسرائیل و پیروزی غزّه است. امّا چه اندکند صاحبان خرد و دارندگان گوش های شنوا و چشمان بینا که از این حوادث تلخ، عبرت بگیرند. ۱۴ آبان ۱۴۰۲ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹قانونمندی تاریخ از دیدگاه علی (ع) 🎤 علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ گفتاری کوتاه در مسجد دانشگاه ۱۴ آبان ۱۴۰۲ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹به کجا چنین شتابان؟ (نقدی بر اندیشه و عمل برخی روحانیون) ✍ علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ هفته گذشته سعادت تشرّف به بارگاه ملکوتی حضرت رضا (ع) و زیارت آن امام همام، نصیبم شد. شب جمعه برای نماز جماعت مغرب و عشاء، به مسجدی که نزدیک مهمانسرای محل اقامتم بود، رفتم. پس از نماز، روحانی و امام جماعت محترم چند دقیقه ای سخنرانی کرد. از گفته هایش دانسته می شد که ادامه مباحث شبهای پیشین است. او دو موضوع را مطرح نمود که به شدّت موجب تعجّب اینجانب گردید؛ موضوعاتی که هیچ ارتباطی با رسالت روحانیت و عالم دین نداشت. موضوع نخست در باره راه‌های ابطال طلسم بود. او در حالی که دو برگه کاغذ در دست داشت و از روی آن می خواند، ادّعا می‌کرد که این سخنان را از استادش (البته بدون نام بردن از استاد) نقل می‌کند. وی برای از بین بردن طلسم دو گونه راه حل ارائه داد: ۱. اگر طلسم با آب روی کاغذ نوشته شده باشد، باید آن را در داخل آبی بیندازید و نمک در آن بریزید و پس از ۲۴ ساعت کاغذ را درآورده و آن را با خود به بیابانی برده زیر آفتاب رها کنید، تا اثرش خنثی گردد. او می گفت: چنانچه کاغذی که روی آن دعای طلسم نوشته شده را آتش بزنیم یا در آب جاری بیندازیم، ممکن است فعّال گردد و اثرات نامطلوب بگذارد. او ادامه داد: آب باقیمانده را پس از خواندن ۱۱۰ مرتبه بسم الله الرحمن الرحیم یا آیة الکرسی( تردید از نگارنده است)، پای درختی بریزید. ۲. راه حلّ دوّمش این بود که اگر طلسم روی فلز نوشته شده باشد ابتدا باید با شیء تیزی، نوشته‌ها را محو و پس از آن این فلز را در سرکه اسلامی!!!! قرار دهید و پس از ۲۴ ساعت، هر وقت بیرون شهر رفتید، آن را در بیابان زیر نور آفتاب رها کنید. آب باقیمانده که با سرکه اسلامی مخلوط شده، را پس از خواندن ۱۱۰ مرتبه بسم الله الرحمن الرحیم یا آیت الکرسی، پای درختی بریزید. چنانچه به جای این کار، فلز را آتش بزنید یا در آب جاری بیندازید، ممکن است فعّال شود و تاثیرات منفی بگذارد. من نمی‌دانم این روحانی محترم این راه حل‌ّها را از کجا آورده بود و چه ربطی به دین، مسجد و رسالت روحانیت داشت؟!!! مگر چند درصد مردم درگیر این گونه مسائل اند که یک روحانی، آن هم در مسجد، راه های ابطال طلسم را به آنها آموزش دهد؟ آیا اولویت رسالت روحانیت امروز مبارزه با طلسم است؟ آیا چنین روحانی عالم به زمان است؟ جالب آنکه برخی نمازگزاران، گفته هایش را یادداشت می کردند و بیچاره مردمی که پس از نماز، گرد او جمع شده و در این باره از او سوال می‌کردند. شگفت تر این که این روحانی محترم برای ابطال طلسم هیچ سخنی از توکّل بر خدا، استغفار، صدقه دادن و یا قرائت معوّذتین به میان نیاورد. موضوع دوّم این بود که می گفت چون آبان ماه هست و به تدریج به طرف فصل سرما رفته و سرماخوردگی در جامعه پیدا می‌شود توصیه پزشکی با عنوان طب اسلامی جهت درمان سرماخوردگی را ارائه می دهم. خلاصه نسخه او این بود: پیاز را پخته و آن را با عسل اصلی مخلوط ‌کنید و هر دو سه ساعت یک بار مقداری از آن را میل ‌کنید. این کار موجب پیشگیری از گلودرد و سرماخوردگی خواهد شد. البته وی توضیح شبه علمی در باره آثار ترکیب پیاز پخته با عسل ارائه داد. یکی از نمازگزاران از او در باره دیابت سؤال کرد. پاسخ روحانی محترم این بود که از غذاهای حاوی قند پرهیز کند و دوغ شتر بیاشامد!!!! نگارنده در باره صحّت و سُقم گفته های این روحانی محترم اظهار نظر نمی کند؛ زیرا در باره چگونگی ابطال طلسم و صدور نسخه پزشکی آگاهی ندارد. دغدغه بنده دو چیز است: نخست این که روحانیت از رسالت اصلی خود، که تبیین درست دین است، باز بماند. دوّم این که همین انحراف از رسالت، زمینه های دین گریزی و دین ستیزی مردم، بخصوص قشر تحصیل کرده، را فراهم سازد. در راستای همین دغدغه، پس از نماز به ایشان تذکّر دادم که این سخنرانی شما چه ربطی به وظیفه یک روحانی دارد؟ وظیفه یک روحانی، دست کم امام جماعت مسجد، بیان اعتقادات، اخلاقیات بخصوص اخلاق اجتماعی، بیان احکام و روشنگری دینی است. امّا وی به شدّت از نظرات خود دفاع می کرد و مدّعی بود دکتری طب اسلامی!!! دارد و بخش زیادی از روایات کافی درباره پزشکی است !!! (ادامه دارد)

(ادامه فرسته پیشین ) چنانچه دلسوزان حوزه‌های علمیه از این خطر انحرافی جلوگیری نکنند، در آینده نه چندان دور شاهد شبه علم‌هایی خواهیم بود که جایگزین علم شده و همانگونه که در دوران قاجار اخباری گری غلبه یافت و سبب عقب ماندگی ایران و جهان اسلام شد، بار دیگر ما از این جنبه آسیب خواهیم دید؛ آسیبی که در دراز مدت خود را نشان خواهد داد و جبران آن بسیار طولانی و سخت خواهد بود. درست است که طب نوین و پزشکی امروز آسیب‌هایی داشته و دارد، امّا پرداختن و صرف سرمایه های مادّی و معنوی به این گونه مباحث شبه علمی و بی‌اعتبار، ما را از قافله تمدن علمی دور خواهد کرد. نگارنده بر این باور است که پزشکی، دانشی بشری و تجربی است و رسالت دین، پیامبران، امامان و عالمان اصیل دینی، هدایت جامعه است . تقویت باورهای دینی، ترویج مکارم اخلاق، گسترش شریعت اصیل و ناب محمدی و معارف اهل بیت (ع) از رسالت‌ها و وظایف عالم دینی است. امروز هیچ انسان خردمندی در جامعه از حوزه‌های علمیه و روحانیت، انتظار ارائه نظریه درباره ابطال طلسم یا توصیه‌های پزشکی ندارد. عالم دین، عالم دین است و وظیفه آن روشنگری و تبیین مباحث عمیق دینی است. درست است که در گذشته جهان اسلام، عالمانی بوده اند که هم تخصص دینی داشته هم در دانش های تجربی همچون پزشکی سرآمد بوده اند، امّا امروز علوم به شاخه های ریز و جزئی گسترش یافته و کمتر کسی می تواند در چند رشته علمی، متخصص باشد. ۱۵ آبان ۱۴۰۲ http://eitaa.com/Rahevasat

⚡️ یک بام و دو هوای اردوغان در قبال اسرائیل 🔹شیخ احمد دوغان روحانی ترکیه‌ای: 🔸 ما چه عکس‌العملی در مقابل جنایات اسرائیل داریم؟ من کارهای عجیب دولت ترکیه را نمی‌فهمم، چرا کاری انجام نمی‌‍دهد؟! چرا پایگاه اینجرلیک هنوز در ترکیه فعال است؟! ⛔️ سوخت جنگنده‌های و بمب افکن های اسرائیلی از طریق باکو به بندر جیهان ترکیه منتقل و به اسرائیل ارسال می‌شود! ❌ ۶۵ درصد نیاز سوخت اسرائیل از باکو و جیهان تأمین می‌شود ⛔️ اردوغان اگر راست می گویی این خطوط انتقال سوخت را تعطیل کن!! 🌐 مسْلِمْنا (کانال علمی‌تخصصی مسائل جهان اسلام) در تلگرام، ایتا و بله: ➣ @Muslimnair ؛ @muslimnair ➣ واتس اَپ: https://chat.whatsapp.com/H7nizlXGUrP2CtEK6UrE2J http://eitaa.com/Rahevasat

⚡️اقبال لاهوری؛ روشنفکر پیشتار در مبارزه با اسرائیل (به بهانه نهم نوامبر، یکصد و چهل و ششمین سالگرد تولد محمد اقبال لاهوری) ➣https://eitaa.com/muslimnair مُسْلِمْنا ✍به قلم: سید علی بطحائی 💠 علامه «محمد اقبال لاهوری» از حامیان سرسخت آرمان فلسطین بود. گزافه نیست اگر بتوان سکه پیشتازی مبارزه با اسرائیل را به نام او ضرب کرد. هر چند که اقبال لاهوری، حدودا ده سال پیش از تشکیل دولت اسرائیل از دنیا رفت؛ ولی او با دوراندیشی کم نظیر خود سعی در افشای نقشه های شوم اسرائیل برای غصب سرزمین فلسطین را داشت. به همین مناسبت در یادداشت پیش رو به نکاتی در مورد واکنش اقبال به غصب سرزمین فلسطین می پردازیم. 1⃣ یکم.‌ اقبال لاهوری در واپسین روزهای عمر خود در نامه‌ای خطاب به محمد علی جناح تصریح کرد که مشتاق است به دلیل تحقق آرمان سرزمین فلسطین به زندان برود. او که معضل اسرائیل را با پوست و گوشت خود لمس می کرد در شعری سرود: «خاکی فلاسطین پ یاهودی کا آگار حق*هیسپانیا په حق نهین کیون اهل عرب کا؟». یعنی «اگر بتوان گفت که یهودیان بر سرزمین فلسطین حقی دارند، پس چرا نتوانیم بگوییم که اعراب بر سرزمین اندلس حق چنینی ندارند؟» بنا به این شعر اقبال، فلسطین متعلق به اعراب است و اگر کسی از حقوق یهودیان بر سرزمین فلسطین به دلیل بیرون رانده شدن آنها از فلسطین دفاع کند، پس می توان از حق اعراب در غصب کشور اسپانیا نیز دفاع کند. 2⃣ دوم: یکی از نمونه های جهان وطنی اسلامی اقبال را می توان در قضیه فلسطین یافت. از نظر اقبال، اسلام از تمام تبعیض های قومیتی، نژادی و مرزی برتر است. پس از  پایان جنگ جهانی اول، دول غربی پیگیر دادن زمین های فلسطین به یهودیان بودند و تمام قول و قرارهای مذاکرات استعمارگران (متفقین) پس از فروپاشی عثمانی فراموش شد. در همین راستا اقبال در مراسم تظاهراتی مردمی در لاهور سخنرانی تندی کرد و از بریتانیا خواست تا حق مسلمانان بر سرزمین قدس را به رسمیت بشناسد و دست از گردنکشی در برابر سرزمین های اسلامی بردارد. وی در این سخنرانی گفت که سرزمین فلسطین متعلق به جهان اسلام است و بریتانیا حق واگذاری آن به یهودیان را ندارد. 3⃣ سوم. پس از تشکیل جامعه ملل متحد (طرح اولیه و زمینه ساز تشکیل سازمان ملل متحد) در سال ۱۹۲۰ و اثبات ناتوانی آن در رعایت بی طرفی در مسئله یهود و سستی در احیای حقوق مسلمانان اقبال در شعری وصف حال جامعه ملل را کفن دزدان قبرها خواند. وی چنین سرود: «برفتد تا روش رزم درین بزم کهن* دردمندان جهان طرح نو انداخته‌اند* من ازین بیش ندانم که کفن دزدی چند* بهر تقسیم قبور، انجمنی ساخته‌اند». اقبال در این شعر یأس عمیق خود را از تشکیل سازمان ملل اظهار و در تشبیهی کم نظیر در بدو تشکیل جامعه ملل، آن نهاد را متشکل از افرادی خواند که کارشان کفن دزدی از قبرهاست. 🌐 مسْلِمْنا (کانال علمی‌تخصصی مسائل جهان اسلام) در تلگرام، ایتا و بله: ➣ @Muslimnair ؛ @muslimnair ➣ واتس اَپ: https://chat.whatsapp.com/H7nizlXGUrP2CtEK6UrE2J http://eitaa.com/Rahevasat