https://t.me/aghlvanaghl/1138 🥲تمنای باران 🖋سید مهدی حسینی دورود در حالی وارد زمستان شدیم و یلدا را پشت سر گذاشتیم که همچنان بارانی‌ نیامد و همچنان خطر خشکسالی و بی‌آبی زندگی و هستی مردم ایران را تهدید می‌کند. برگزاری مراسم باران‌خواهی پیشینه‌ای کهن در تاریخ و فرهنگ ایران دارد و حامل و مبین اعتقادات و باورهای مردم از دوره پادشاهی پیروز ساسانی ( نیای انوشیروان ) تاکنون است. مردم به فرمان پیروز به بیرون شهر رفته و به صورت دسته‌جمعی به نیایش پرداخته و از خداوند، باران تمنا کرده‌اند. به گفته فردوسی: همی به آسمان اندرآمد‌ خروش / زبس مویه و درد و زاری و جوش زکوه و بیابان و از دشت و غار/ زیزدان همی خواستی زینهار‌ نمونه‌های تاریخی فراوانی از تمنای باران وجود دارد که همواره مورد توجه شاعران و مورخان قرار گرفته است. در شرح زندگانی امام سجاد علیه السلام  در مدینه و مواجهه مردم با خشکسالی و رفع آن با خواندن نماز باران توسط ایشان و نیز در شرح زندگانی امام رضا علیه السلام در خراسان بزرگ نمونه‌ای دیگر از مراسم تمنای باران آمده که توسط آن حضرت برگزار شده است: چون اقامت آن حضرت در مرو با خشکسالی و نباریدن باران در آن شهر بوده است به توصیه ایشان مردم در یک روز دوشنبه به بیرون شهر می‌روند و حضرت در آنجا مراسم نماز و دعای باران را به‌جا می‌آورند؛ پس از آن بارش باران شروع  می‌شود. در سال ۱۳۲۳ گزارشی درباره عمل باران‌خواهی مرحوم آیت‌الله‌العظمی سید محمدتقی موسوی خوانساری در شهر قم آمده است. در شرایطی که متفقین به‌طور انبوه در ایران حضور یافته و موجی از قحطی و نابسامانی در کشور به‌ راه افتاده بود با گذشت دوماه بهاری از سال و نباریدن باران و تشنه بودن زمین‌های وسیع کشت دیم که با بروز چنین خشکسالی موقعیت غدایی مردم بحرانی‌تر می‌شد بیش از ۲/۳ مردم قم با وجود موانعی که بهاییان به کمک متفقین ایجاد می‌کنند، از شهر خارج شده و به امامت آیت‌الله خوانساری نماز استسقاء می‌خوانند. گفته می‌شود بعد از دو یا سه مرتبه باران خواهی مردم قم، باریدن باران به‌گونه‌ای است که مردم از شدت و طولانی شدن آن ملول می‌شوند. براساس آنچه در جلد دوم کتاب دانشنامه فرهنگ مردم ایران آمده است ایرانیان مانند سایر  اقوام و ملت‌های دیگر در دوره‌های خشکسالی آیین‌های متنوعی را در اشکال مختلف در گوشه و کنار  اجرا می‌‌کرده‌اند. این تنوع که بیشتر خود را در ساحت رسوم باران‌ خواهی نشان می‌دهد به اندازه‌ای است که طبقه بندی و تبویب آنها را مشکل می‌سازد. پژوهشگران رسم‌های باران خواهی را در ایران به دو گروه کلی در مراسم "فردی" و "مراسم گروهی"، و سپس مراسم گروهی را به نمونه‌‌های متعددی بخش می‌کنند. بر اساس گزارشی که در دانشنامه فرهنگ مردم ایران آمده است بعضی از آیین هایی که در دوره‌های خشکسالی در مناطق مختلف ایران و در کشورهای منطقه اجرا می‌شده و عمدتا حالت نمایشی دارند و به آن تمنای باران و طلب باران و یا استسقا می‌گویند عبارتند از: ۱. مراسم دعا و نیایش؛ رایج‌ترین و قدیمی‌ترین انواع باران‌خواهی که در میان همه اقوام و ملت‌ها از دیرباز رواج داشته و با نیایش به درگاه نیروهای فوق بشری و اغلب با قربانی و تسلیم پیش‌کش‌هایی همراه بوده است. ۲.پختن آش ۳. گاوربایی ۴.حرمت شکنی ۵.باران‌خواهی با توسل به سنگهای" باران ساز" ۶.باطل کردن جادو یا آزاد کردن باران از بند ۷. باران خواهی با خر ۸. تفأل ۹. تابوت گردانی‌ و علم گردانی‌ ۱۰. کوسه گردی ۱۱. عروسک‌گردانی ۱۲. دیگر آیین‌های باران‌خواهی که هرکدام با مضمون و شمایلی، خاص مناطق مختلف اجرا می‌شده است. حجت‌الاسلام مهدی انصاری قمی که سال‌ها پیش در کشور ایتالیا ساکن بوده است می‌گفت؛ یک سال بحران خشکسالی و قحطی به حدی رسید که بسیاری از رودخانه‌ها و چشمه‌ها خشک و حتی آب آشامیدنی هم با مشکلات بسیار فراهم می‌شد. مردم رم به درخواست پاپ برای خواندن نماز و دعای باران در یک روز سه‌شنبه‌، در شهر اجتماع کردند. من و تعدادی از ایرانیان ساکن رم نیز در این نماز شرکت کرده و پشت سر پاپ ایستادیم. پاپ صفحه ۱۶ انجیل را گشود و سپس دعا کرد که؛ ای خدای بزرگ شک نداریم که ما اهل گناه هستیم، تردید نداریم از تو به شیطان نزدیک‌تریم، بار خدایا، غرق نعمت تواییم‌ چون بیچاره شدیم به در خانه‌ات امده‌ایم... آب نداریم... بر ما باران نازل فرما..! صدای ناله و زجه و گریه جمعیت به‌گونه‌ای بود که گویی در و دیوار شهر یک‌پارچه ناله می‌زنند. مراسم نیایش ساعت ۱۰ صبح شروع و ۱۱ تمام شد. از ساعت ۳ونیم بعدازظهر تا شب چنان باران سیل آسایی گرفت که در تمام عمرم چنین بارشی به چشم ندیده بودم. (ادامه دارد)

(ادامه فرسته پیشین ) روشن است که اجتماع خلق‌الله و شرکت آنان در نمازباران از روی عقیده و انتخاب است و اثر گذاری آن به دلهای شکسته و سوز و گداز و حالت عجز و نیازمندی مردم به رحمت خداوند بزرگ گره خورده است. @aghlvanaghl http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹این چنین امیرالمؤمنین (ع) را یاری کنیم.🌹 ✍ علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ به مناسبت ۱۳ رجب، میلاد حضرت علی(ع) امیرمؤمنان علی (ع) در نامه به عثمان بن حنيف انصارى، فرماندار بصره، که دعوت مهمانىِ سرمايه‌دارى از مردم بصره را پذیرفته بود، نوشت: اى پسر حنيف، به من گزارش دادند كه مردى از سرمايه‌داران بصره، تو را به مهمانى خويش فرا خواند و تو به سرعت به سوى آن شتافتى، خوردنى‌هاى رنگارنگ براى تو آوردند و كاسه‌هاى پر از غذا پى در پى جلوى تو نهادند. گمان نمى‌كردم مهمانى مردمى را بپذيرى كه نيازمندانشان با ستم محروم شده، و ثروتمندانشان بر سر سفره دعوت شده‌اند، انديشه كن در كجايى‌؟ و بر سر كدام سفره مى‌خورى‌؟ پس آن غذايى كه حلال و حرام بودنش را نمى‌دانى دور بيفكن، و آنچه را به پاكيزگى و حلال بودنش يقين دارى مصرف كن. سپس در توصیف عملکرد خود و انتظار از پیروانش، فرمود: أَلاَ وَ إِنَّ لِكُلِّ مَأْمُومٍ إِمَاماً يَقْتَدِي بِهِ وَ يَسْتَضِيءُ بِنُورِ عِلْمِهِ أَلاَ وَ إِنَّ إِمَامَكُمْ قَدِ اِكْتَفَى مِنْ دُنْيَاهُ بِطِمْرَيْهِ وَ مِنْ طُعْمِهِ بِقُرْصَيْهِ أَلاَ وَ إِنَّكُمْ لاَ تَقْدِرُونَ عَلَى ذَلِكَ وَ لَكِنْ أَعِينُونِي 1⃣ بِوَرَعٍ 2⃣ وَ اِجْتِهَادٍ 3⃣ وَ عِفَّةٍ 4⃣ وَ سَدَادٍ آگاه باش! هر پيروى را امامى است كه از او پيروى مى‌كند، و از نور دانشش روشنى مى‌گيرد، آگاه باش! امام شما از دنياى خود به دو جامه فرسوده، و دو قرص نان رضايت داده است، بدانيد كه شما توانايى چنين كارى را نداريد امّا با : 1⃣ پرهيزكارى 2⃣ و تلاش فراوان 3⃣ و پاكدامنى 4⃣ و راستى در کردار و گفتار مرا يارى دهيد. از نامه امام علی(ع) می توان این چنین نتیجه گرفت که درست است که ما نمی توانیم مانند امیرمؤمنان علی(ع) زندگی کنیم امّا می توانیم با چهار ویژگی یاد شده در مسیری گام برداریم که اماممان پیموده است. اگر پیمودن چنان مسیری با چهار خصلت فوق امکان پذیر نبود، امام معصوم ما را به انجام آن فرا نمی خواند. هر کس خود را به این چهار ویژگی بیشتر مزیّن کند، از ولایت مداری بیشتری برخوردار است؛ چه این که ولایت مداری به خصلت های درونی و عملکرد بیرونی است نه صرفا شعار ولایت دادن. ۳ بهمن ۱۴۰۲ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹این چنین امیرالمؤمنین(ع) را یاری کنیم.🌹 🎤علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ گفتاری کوتاه در مسجد دانشگاه به مناسبت ۱۳ رجب، میلاد حضرت علی(ع) ۳ بهمن ۱۴۰۲ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹درس گفتارهای صحابه شناسی🌹 (جلسه اوّل) 🎤علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ✅ محل برگزاری: حوزه علمیه اصفهان ۸ بهمن ۱۴۰۲ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹درس گفتارهای صحابه شناسی🌹 (جلسه دوم، بخش اوّل) 🎤علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ✅ محل برگزاری: حوزه علمیه اصفهان ۸ بهمن ۱۴۰۲ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹درس گفتارهای صحابه شناسی🌹 (جلسه دوم، بخش‌ دوم) 🎤علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ✅ محل برگزاری: حوزه علمیه اصفهان ۸ بهمن ۱۴۰۲ http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹مقاله‌: شیعه بنیادگذار دانش صحابه نگاری ✅ نویسنده: محمدرضا هدایت پناه ❇️ فصلنامه علمی پژوهشی پژوهش نامه تاریخ اسلام، سال اوّل، شماره چهارم، ۱۳۹۰، صفحه ۱۵۳-۱۸۴. http://eitaa.Com/Rahevasat

🖤پایان نکبت بار *منوتو* ✍ از یادداشت های دکتر حسن انصاری امروز تلويزيون منحط و مبتذل "منوتو" به کارش پايان داد. تلويزيونی که هيچگاه منابع مالی خود را شفاف سازی نکرد و امروز هم که کارش را پايان داد دقيقا روشن نشد دلیل واقعی تعطيل آن چيست. تلويزيون منوتو البته شايد جمع محدودی از مخاطبان خود را با ارائه اطلاعات غلط، ناقص و يکجانبه که در نهايت چيزی جز تحريف تاريخ و تقابل با فرهنگ و سنت های ايرانی و ملی را به ارمغان نمی آورد همراه خود کرد اما ملت شريف ايران در عمل نشان داد فريب نمی خورند و آگاهی ملی خود را بازيچه اين بازی های کودکانه قرار نمی دهند. تحريف روشن تاريخ و سنت های ملی و دينی، تمسخر باورهای مذهبی مردم، تحريف تاريخ دوره پهلوی و سفيدشویی آن دوران و عملکرد جناياتکارانه و خيانت آميز زمامداران وابسته و کودتایی اش و از جمله ساواک، وارونه جلوه دادن حقائق تاريخی درباره نحوه زيست و معيشت مردم در دوره پهلوی، عوض کردن جای خائن و خادم، سياه نمایی از زندگی مردم با انواعی از نمايش های مضحک و بل تهوع آور، تلاش برای تحمیل ارزش های اخلاقی مخالف با فرهنگ و سنن ملی و از همه شرم آورتر تحريف مبانی و منابع فرهنگ و آگاهی ملی در شمار اهدافی است که ناظر آگاه می تواند صرفا بر اساس عملکرد چهارده ساله اين تلويزيون ناکام تشخيص دهد. ديدم اخيرا در اين تلويزيون گفته شد که اگر جایی مديران و کارمندان اين تلويزيون واژه ای فارسی را نمی شناختند توصيه اين بود که آن را در محاوره های برنامه ها به کار نگيرند؛ گویی بیش از اینکه تلاشی برای شناخت ایران و زبان و فرهنگش داشته باشند مجهولات خود را ملاک قرار می دادند. روشن است که عاقبت چنین دستگاهی چه خواهد بود. با اين حساب خيلی دور از انتظار نبود که بالاخره بعد از 14 سال کسانی که هزينه اين تلويزيون را متقبل شده بودند به اين نتيجه برسند که این زمین که جهالت در آن کاشته شده جز پشیمانی حاصلی نمی دهد؛ آنها حجت قوی داشتند: ببينيد 14 سال برای خاندان پهلوی و تاريخ حکومت آنان تبليغ کردند. اما امروز شايد بيشتر از هر وقتی برای مردم ايران روشن شده که اين خاندان کور نکند کسی را قطعا شفا نمی دهد.  https://t.me/azbarresihayetarikhi https://t.me/rahevasat #علی_غلامی_دهقی_فریدنی http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹آدمیان، از ستایش گذشته تا نکوهش حال🌹 ✍علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ✅ باز نشر به مناسبت دهه فجر پیروزی انقلاب اسلامی ایران ❇️ همیشه این پرسش برایم مطرح بود که چرا بیشتر آدمیان، گذشته را می ستایند و زمان حال را نکوهش می کنند؟ این روزها در حال مطالعه کتابی از نیکولوماکیاولی(۱۴۶۹-۱۵۲۷م) با عنوان "گفتارها " به پاسخی از او به پرسش یاد شده، برخوردم. ماکیاول سه علّت در ستایش گذشته و حسرت خوردن آن و نکوهش حال، یادآور شده است : او می نویسد: نخستین سبب این است که مردم درباره رویدادهای گذشته هرگز تمام حقیقت را نمی شناسند؛ چون نویسندگان، بیشتر اوقات رویدادهایی را که مایه ننگ عصر ایشان است، پنهان می کنند. بنابراین، فقدان آگاهی لازم و کافی از گذشته، اوّلین عامل مدح گذشته و قدح حال است. دوّم او بر این باور است که نفرت یا از ترس می زاید یا از رشک و این دو به گذشته مربوط نیست؛ چون گذشته نه ترس بر می انگیزد و نه رشک. در حالی که زمان حال بر خلاف گذشته است؛ هم ترس برانگیز است و هم رشک زا. از این رو، گذشته که فاقد ترس و رشک است، ستایش و زمان حال که مملوّ از آن دو است، نکوهش می شود. سوّم این که امیال آدمی سیری ناپذیرند؛ چون طبیعتش خواهان همه چیز است؛ ولی سرنوشت تنها چیزهای اندکی را به او ارزانی می کند و همین امر منشاء ناخرسندی او از همه چیزهای است که به دست دارد. از این روست که بدون دلیل عقلی، گذشته را می‌ستاید و زمان حال را می نکوهد و چشم به راه آینده است.۱ تقی الدین مقریزی(۷۶۶-۸۴۵ق) تاریخ نگار مسلمان و جامعه شناس مصری که حدود یک قرن پیش از ماکیاولی می زیسته؛ نیز در باره ناخرسندی آدمیان از زمان حال و ناشناخته بودن آن می نویسد: به طور طبیعی هنگامی که مردم به انواع مشکلات گرفتار می شوند چنین می پندارند که در گذشته این گونه گرفتاری ها نبوده و سابقه نداشته است و برطرف شدن و رهایی مردم از آنها نیز ناشدنی است. او پس از این که این پندار را برخاسته از ناامیدی از رحمت خدا دانسته، نوشته است: همیشه زمان حاضر و معاصر حقش، ناقص و ارزشش ناشناخته می ماند. این ناشناخته بودن زمان حاضر بدین علت است که ناگواری اندک که انسان آنرا به چشم خود می بیند؛ بسیار در نفس و جان آدمی تاثیر گذارتر است از خبری که از گذشته می شنود. رنج بردن از اندکی ناگواری که انسان آن را درک می‌کند، از شنیدن و یادآوری ناگواری های فراوان گذشته، بسیار سخت تر و درد آورتر است.۲ نتیجه این که ناگواری ها در گذشته زندگی بشر بوده، امروز هم هست و در آینده نیز خواهد بود. بهترین راه حل این است که از گذشته، عبرت گرفته و تجربه بیاموزیم، برای آینده، برنامه ریزی نمائیم و در حال، زندگی کنیم. روانشناسان بر این باورند که حسرت گذشته را خوردن، تباهی حال و آینده را بدنبال خواهد داشت. و چه زیبا امیر بیان علی علیه السلام فرمود: ما فات مضی و ما سیأتيك فأين قم فاغتنم الفرصة بين العدمين شاید در پی همین سخن حکیمانه مولی است که سعدی سروده است: سعدیا دی رفت و فردا همچنان موجود نیست در میان این و آن، فرصت شمار، امروز را. کوشش در عیش نقد که توصیه خواجه شیراز است نیز به همین دم غنیمت شمردن و زندگی در حال، تفسیر شده است. ۴ فروردین ۱۴۰۰ http://eitaa.Com/Rahevasat ______________ ۱. نیکولو ماکیاولی، گفتارها، ترجمه محمدحسن لطفی، تهران، خوارزمی، چاپ سوم، ۱۳۹۴، ص ۱۹۱- ۱۹۳. ۲. علی غلامی دهقی، اقتصاد، جامعه و مدیریت در تاریخ نگری مقریزی، قم، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، ۱۳۸۹، ص ۷۲.

انتشار ‌نوشتار اینجانب با عنوان: 🌹آدمیان، از ستایش گذشته تا نکوهش حال 🌹 در هفته نامه دالانکوه. ۱۲ بهمن ۱۴۰۲ با سپاس از برادر ارجمند جناب آقای منصور دهخدایی مدیر مسئول و سردبیر محترم هفته نامه. http://eitaa.Com/Rahevasat

🌹درس گفتارهای صحابه شناسی🌹 (جلسه سوم) 🎤علی غلامی دهقی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ✅ محل برگزاری: حوزه علمیه اصفهان ۱۵ بهمن ۱۴۰۲ http://eitaa.Com/Rahevasat