نکته۲۴ 🍒 #سرکنگبین در طب سنتی به چربی و روغن ، دسم گفته می شود. دسم از اعتدال است و لطافت. اما زمانی که در غده کبد مانع کار درست شود، حرارت کبد را بالا می،برد. چون منافذ گرفتگی ایجاد شده و سدد تشکیل شده فعالیت بدون بازده اعمال می،کند. با این حساب،این کبد، گرم و خشک است. با پیشرفت آن گم کم به سمت سردی،خواهد رفت. مثال چوبی که می سوزد، پس از سوختن کامل خاکستر می شود. این همان سردی کبد است که خاکستر تشبیه شده است . یکی از شربتهایی که در طب اسلامی به آن توجه خاص شده است سرکه انگبین است. یعنی ترکیب سرکه و عسل. بیش از ۴۰۰ نوع ترکیب سرکه انگبین وجود دارد. حال ببینیم سرکه انگبین چیست. سرکه را در طب سنتی به عنوان دارو غذا می شناسند و عسل را به عنوان غذا دارو. پس بسیار باهم جفت خوبی تشکیل داده اند. اما در سرکه انگبین همیشه عرقیات هم مانند نعناع، کاسنی و... قرار می،دهند بنا به مشکل و بیماری و شرایط،مزاجی،. دلیل چیست؟ در بسیاری موارد به بیماران توصیه به خوردن سرکه انگبین می کنیم. سرکه در طب سنتی به عنوان ترشی معرفی می گردد. عسل هم در طب سنتی شیرینی. اما منظور بنده هردو طبیعی باشد. حداقل سرکه. برای اینکه بخواهیم سرکه را که عرقیات مورد نظر را در اندامها و خصوصا کبد نفوذ دهد. لازم است با فریب شیرینی انجام شود. عسل را کبد جذب می کند. همراه با سرکه که نافذ است. در کنار آن از عرقیات برای همگامی با سرکه در کبد نفوذ می کند. پس در یک نگاه ؛ سرکه ای که ترکیب با عرقیات دارویی دارد، را با عسل به سمت کبد برده و در آن مکان سرکه عرقیات را در بافت کبد تحمیل می کند.🍒 ☝️☝️☝️☝️☝️