eitaa logo
مختاررحیمی (راهبرآموزشی)
3.7هزار دنبال‌کننده
20.1هزار عکس
9.7هزار ویدیو
13.4هزار فایل
فعالیت کانال: 🔹مسائل آموزشی و پرورشی و اداری و بخشنامه ها 🔹فیلم تدریس، درسنامه ها 🔹️ ارزشیابی 🔹️انواع روش‌های تدریس 🔹️چک لیست ها، جشنواره ها 🔹️اخبار استخدام و آموزش وپرورش 🔹️ روانشناسی و مشاوره 🔹️آیدی تبلیغات وارتباط بامدیرکانال @MRAHIMI72
مشاهده در ایتا
دانلود
🔴 ۵۰۴ سال پیش ( ۲ رجب ۹۲۰ق ) لشکر ۷۰ هزار نفری ترکان عثمانی که چندروز قبل وارد خاک ایران شده بودند به دشت رسیدند و در برابر لشکر ۵۰ هزار نفری ایرانیان که فاقد سلاح گرم بودند ایستادند و به جنگی سخت پرداختند. سپاهیان ایران شکست خوردند و دولت ایران دچار مشکلات بزرگی شد. از جمله از دست دادن حاکمیت مناطق کردنشین آناتولی و عراق و سوریه گسترش‌ قلمرو عثمانی‌ در مشرق‌، سقوط‌ بیگ‌نشینهای‌ آناطولی‌، حاكمیت‌ عثمانی‌ بر مغرب‌ فرات‌ كه‌ پس‌ از جنگ‌ اُتْلُق‌ بلی‌ در 877 به‌ شكست‌ اوزون‌ حسن‌ و پیروزی‌ سلطان‌ محمد فاتح‌ ختم‌ شد، همچنین‌ نفوذ روزافزون‌ طریقت‌ صفوی‌ در آسیای‌ صغیر و پا گرفتن‌ جنبش‌ قزلباشان‌ كه‌ به‌ تشكیل‌ دولت‌ صفوی‌ و رواج‌ تشیع‌ انجامید، وقوع‌ جنگ‌ را بین‌ ایران‌ و عثمانی‌ اجتناب‌ ناپذیر كرده‌ بود . بایزید دوم‌، به‌ دلیل‌ گرفتاریهای‌ داخلی‌ و خارجی‌، از جنگ‌ با صفویان‌ پرهیز داشت‌. اسماعیل‌ صفوی‌ نیز كه‌ هنوز آمادگی‌ لازم‌ برای‌ درگیری‌ با عثمانیان‌ را نداشت‌، سیاست‌ دوستی‌ با بایزید را پیش‌ گرفت‌. اما این‌ مناسبات‌ در 916، هنگامی‌ كه‌ شاه ‌اسماعیل‌ بر ازبك‌ پیروز شد، به‌ هم‌ خورد، زیرا شاه‌ اسماعیل‌ پوست‌ سر شیبك‌خان‌ را كه‌ از كاه‌ پر شده‌ بود، همراه‌ فتح‌نامه‌ای‌ غرورآمیز برای‌ سلطان‌ عثمانی‌ فرستاد. این‌ كار موجب‌ خشم‌ بایزید شد و در مكتوبی‌ به‌ شاه‌ اسماعیل‌، او را به‌ حمله‌ به‌ ایران‌ تهدید كرد. بایزید نتوانست‌ این‌ تهدید را عملی‌ سازد، چرا كه‌ از سلطنت‌ بر كنار شد و سلیم‌ اول‌ جای‌ او را گرفت‌ سلیم‌ پس‌ از آگاهی‌ از تشدید فعالیتهای‌ مذهبی‌ سیاسی قزلباشان وابسته‌ به‌ شاه‌اسماعیل‌ در آناطولی‌، درصدد حمله‌ به‌ ایران‌ بر آمد. در این‌ میان‌، نورعلی‌ خلیفه‌، از مبلّغان‌ اعزامی‌ شاه‌اسماعیل‌ به‌ آناطولی‌ مركزی‌، بسیاری‌ از علویان‌ و قزلباشان‌ را در اطراف‌ خود گرد آورد و نیروهای‌ فرستاده‌ شده‌ برای‌ سركوبی‌اش‌ را شكست‌ داد. وی‌ پس‌ از تصرف‌ شهر توقات‌ ، به‌ نام‌ شاه‌اسماعیل‌ خطبه‌ خواند. از طرف‌ دیگر، خان‌ محمدخان‌ استاجلو (حاكم‌ دیاربكر) به‌ دستور شاه‌اسماعیل‌ نامه‌های‌ توهین‌آمیزی‌ به‌ دربار عثمانی‌ می فرستاد. افزون بر این، شاه‌اسماعیل به صورت آشکار و نهان از مدعیانِ سلطنت عثمانی حمایت می‌کرد، چنان که سلطان احمد را به مخالفت با برادرش، سلطان سلیم اول، ترغیب می‌کرد و چون سلطان احمد کشته شد، شاه اسماعیل پسر او، سلطان مراد، را در ایران پناه داد و حکومت قسمتی از فارس را به او واگذار کرد. به خاطر همین علل، سلطان سلیم پس از قلع و قمع مدعیان سلطنت و سامان دادن به مرزهای عثمانی، درصدد حمله به ایران بر آمد. وی بر آن بود که پیش از لشکرکشی، تکیه‌گاه شاه ‌اسماعیل در آناطولی شرقی و مرکزی، یعنی جامعه قزلباشان، را از بین ببرد. سلطان‌سلیم با گرفتن فتوای علما، برای جهاد با قزلباشان و کفار، پس از شناسایی قزلباشان در خاک عثمانی که حدود چهل هزار تن می‌شدند دستور قتل و حبس آنان را صادر کرد. وی از آن بیم داشت که پس از لشکرکشی به ایران، این افراد در خاک عثمانی قیام کنند. پس از آن، سلطان عثمانی در ۲۳ محرّم ۹۲۰ ق، از اِدرنه به سوی آذربایجان به راه افتاد و با ارسال نامه‌ای به عبیدالله خان ازبک، او را نیز به حمله به ایران ترغیب کرد. لشکریان عثمانی در ۱۹ جمادی‌الاولی ۹۲۰ به صوشهری، ابتدای سرحد دولت صفویه رسیدند. ✅آرایش جنگی آرایش جنگی لشکر عثمانی، شامل ینی‌چریان مسلّح به تفنگ و شمشیر که نیروی اصلی قشون بودند، شتران و استران بارکش به‌صورت سدّ محافظ ینی‌چریان، دویست توپ و صد خمپاره پیشاپیش قشون و دسته پیاده عَزَب‌ها (سربازان غیرمنظم در صفوف مقدّم‌) که نقش استتاری برای توپ‌ها نیز داشتند، در حالی‌که سلطان سلیم بر بالای تپه‌ای مشرف بر دشت چالدران و در قلب لشکر مستقر بود، حاکی از عزم و آمادگی آنان برای جنگی تمام‌عیار بود. لشکریان ایران از هر نظر با سواران عثمانی متفاوت بودند، اسب‌های ایرانیان فربه و سواران آنها، بر خلاف نیروهای عثمانی که بیمار و خسته بودند، همگی سالم و قوی‌بنیه بودند، اما اسلحه ایرانیان کمان‌های چاچی و گرزهای آهنین بود و توپخانه و قشون پیاده نداشتند. صفویان در آغاز بر عثمانیان چیره شدند؛ اما دیری نگذشت که ناگزیر عقب‌نشینی کردند. در این هنگام، شاه‌اسماعیل به میدان آمد و فرماندهی جناح راست لشکر قزلباش را خود برعهده گرفت. اگرچه شاه اسماعیل، جناح چپ لشکر عثمانی را در هم شکست و تا محل نیروی عقب‌دار عثمانی پیش تاخت، اما جناح چپ لشکرش گرفتار آتش توپخانه شد و درهم شکست. در ادامه، آتش سنگین توپخانه جناح راست و قلب سپاه ایران را نیز در هم کوبید. شاه اسماعیل مجروح شد و اسبش در گل فرو رفت. شاه‌صفوی که مقاومت را بیهوده می‌دید، همراه گروهی از قزلباش، از طریق تبریز به درگزین گریخت.🌈🌈🙏☝️