‍ #قصه_کودکانه 🦊کلاغ و روباه🦊 (از کتاب در روزگاری که هنوز پنجشنبه و جمعه اختراع نشده بود) روزی از روز‌های روزگار، روباه‌تر و تمیزی از صحرا می‌گذشت. یک مرتبه چیز آشنایی دید. کلاغ سیاهی بر شاخه‌ی درختی نشسته بود و قالب صابونی لای منقار داشت. بشکنی زد و با خود گفت: «چاچاچا! این‌‌ همان کلاغ ساده است که یک بار چاچاچاش کردم و قالب پنیرش را چاچاچا! دستم درد نکند. کارم آن قدر خوب بود که توی تمام کتاب‌های درسی هم قصه‌ی ما را نوشته‌اند. ببینم می‌توانم یک قصة دیگر برای کتاب‌ها چاچاچا کنم یا نه!»  پیش پیش رفت و صدایش را صاف کرد و گفت: «چاچاچا! سلام بردوست قدیمی! کلاغ خوش آواز! حالت چه طوره رفیق!» کلاغ چپ چپ نگاهش کرد و محلش نگذاشت. روباه گفت: «دیگر برایم آواز چاچاچا نمی‌کنی؟» کلاغ توی دلش گفت: «کور خواندی! خیال می‌کنی من الاغم که گولت را بخورم!؟ نخیر بنده کلاغم، یک کلاغ عاقل. کلاغ‌ها یک بار بیشتر فریب نمی‌خورند.» روباه سرش را بالا‌تر گرفت و گفت: «لای منقارت چی داری کلاغ جان؟» کلاغ چیزی نگفت و قالب صابون را سفت نگه داشت و پشتش را به روباه کرد. روباه گفت: «چاچاچا! با من قهری؟» کلاغ آه کشید و به دور دست‌ها نگاه کرد. به رودخانه که مثل یک مار پیچ و تاب خورده بود. روباه گفت: «اصلاً ناراحت نباش! چون آن پنیری که دفعه‌ی قبل به من دادی اصلاً خوب نبود.» کلاغ از این حرف عصبانی شد. ولی خود را نگه داشت و چیزی نگفت. فقط فکر کرد: «چه پر روست! انگاری من گفتم بیا از این پنیر کوفت کن!» روباه دور درخت چرخید و با صدایی مهربانانه گفت: «حالا بیا با هم چاچاچا بشویم و آشتی کنیم. دراین دنیای بی‌وفا!!! هیچ چیز بهتر از دوستی نیست.» کلاغ باز پشتش را به او کرد وبه تپه‌ای سنگی خیره شد که مثل لاک پشتی زیر آفتاب لمیده بود. تصمیم گرفت پرواز کند و برود، اما احساس کرد سنگین شده و نمی‌تواند بپرد. چند دقیقه‌ای می‌شد که دستشویی داشت و می‌خواست کارش را انجام بدهد، ولی روباه مزاحم بود. فشار روده‌هایش هر لحظه بیشتر و بیشتر می‌شد. روباه فکر کرد: «کلاغ‌های این دوره و زمانه چاچاچا شده‌اند و راحت گول نمی‌خورند. بهتر است از راه دیگری وارد شوم. بهداشت!» دست را سایه‌بان چشم‌هایش کرد و گفت: «ببینم. آن صابونی که به منقار داری صابون حمام است یا رختشویی؟» جواب کلاغ سکوت بود. هم به خاطر حفظ صابون، هم به خاطر دل دردی که لحظه به لحظه بیشتر می‌شد. روباه ادامه داد: «هیچ می‌دانی صابون چه فایده‌هایی دارد؟ صابون برای رعایت بهداشت وتمیزی خیلی چاچاچا است. البته یک خاصیت مهم دیگر هم دارد. اگر بگویی یک جایزه چاچاچا می‌کنم.» حال کلاغ لحظه به لحظه بد‌تر می‌شد. نه می‌توانست پرواز کند و نه بماند. حرف‌های روباه ادامه داشت: «در صابون خاصیت دیگری وجود دارد که مثل یک راز می‌ماند. همه هم از آن باخبر نیستند. تو هم نمی‌دانی، چون کلاس سومی. پدربزرگ خدا بیامرزم می‌گفت کلاغ‌ها فقط بلدند صابون بخورند. درحالی که خبر ندارند اگر پرو بال سیاه‌شان را با آب و صابون چاچاچا کنند، سفید سفید می‌شوند عینهو قو، خیلی جالب است، نه؟ من پیشنهاد می‌کنم…» کلاغ دیگر تحمل نداشت. دلش نمی‌خواست، ولی کاری را که نباید می‌کرد کرد. از‌‌ همان بالا چیزهایی به درشتی و سنگینی دانه‌های باران بر سر روباه ریخت. بوی خیلی بدی به دماغ روباه خورد. اخم‌هایش در هم رفت و تقریباً جیغ زد: «این چی بود؟» کلاغ از خجالت و شر مندگی سرخ شد، هر چند که سرخی‌اش زیر سیاهی پر‌هایش دیده نمی‌شد. نمی‌دانست با چه زبانی از روباه عذر خواهی کند. هول شد و گفت: «ببخشید.» دهان باز کردن و عذر خواهی کردن‌‌ همان و افتادن صابون از لای منقارش ه‌مان. روباه از شدت عصبانیت می‌لرزید: «تو روی من چاچاچا کردی؟» کلاغ شاخه‌ای پایین‌تر آمد و گفت: «من جداً معذرت می‌…» صدای روباه شبیه سوت شده بود: «اگر این داستان را درکتاب‌ها بنویسند می‌دانی چه قدر آبروریزی می‌شود؟» کلاغ گفت: «من واقعاً معذرت… من اصلاً…» روباه فریاد زد: «مرده شورت را ببرند! کلاغ بی‌ادب.» ودوید طرف رود خانه. صابون روی زمین افتاده بود. کلاغ پایین آمد. صابون را به منقار گرفت و به طرف روباه پرید. در حالی که بالای سرش پرواز می‌کرد گفت: «بیا!» و صابون را پایین انداخت: «بهتر است با این صابون خودت را بشویی! گمان می‌کنم صابون حمام باشد!  #قصه_متنی مختاررحیمی(راهبرآموزشی) 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷 eitaa.com/Rahimi98

💕می دونید اسمش چی بود؟💕 یکی بود یکی نبود غیر از خدا هیچ کس نبود روزی روزگاری،پسری بود به اسم داوود که در دهکده ای با پدر و مادرپیرش زندگی می کرد.اونا خیلی فقیر بودند. داوود آرزو داشت مسافرت کنه و جاهای تازه رو ببینه و چیزای تازه یاد بگیره و بتونه پولی دربیاره و به پدر و مادرش کمک کنه. برای همین از اونا اجازه گرفت تا به سفر بره. پدرش فقط 7 تا سکه پس انداز داشت. سکه ها را به داوود داد و گفت:« برو پسرم، خدا به همرات.امیدوارم سفر بهت خوش بگذره و با دست پر برگردی.» داوود پدر و مادرش را بوسید و از اونا خداحافظی کرد و به راه افتاد. اون رفت و رفت تا به یه جنگل رسید. کنار جنگل یه کلبه بود. داوود که خسته و گرسنه بود، رفت و درِ اون کلبه را زد. یه پسر همسن و سال خودش درو به روش باز کرد. داوود سلام کرد و گفت:« من مسافرم، خسته و گرسنم،میشه یه کم آب و غذا به من بدید؟»پسر گفت:«بفرما، با ما ناهار بخور.» داوود وارد کلبه شد.یه مرد و یه زن و یه پسر کوچولو دور هم نشسته بودند و ناهار می خوردن. اونا به داوود هم آب و غذا دادن. اون مرد هیزم شکن بود و در کنار زن و دوتا پسرش توی اون کلبه زندگی می کرد. گوشه ی کلبه یه حیوون نشسته بود و داوود تا اون روز حیوونی مثل اون ندیده بود. چشمای درشت ِ براق و رنگ خاکستری داشت و میو میومی کرد. داوود از اون حیوون خیلی خوشش اومد و از زن و مرد پرسید:«این حیوونو به من می فروشید؟» مرد هیزم شکن جواب داد:« اگه 7 تا سکه بدی، می فروشم.» داوود 7 تا سکه ای رو که بابا ش بهش داده بود به اونا داد و خداحافظی کرد و همراه اون حیوون، راه افتاد.اون رفت تا به شهری رسید که یه حاکم مهربون داشت و هر مسافری رو که وارد شهر می شد، مهمون می کرد. داوود هم مهمون حاکم شد. وقتی میز غذا رو چیدند، از گوشه وکنار خونه ی حاکم چندتا موش کوچولو اومدن و روی میز پریدن و شروع کردن به خوردن غذاهای توی بشقاب مهمونا. برای همین کسی نمی تونست راحت غذا بخوره.در همون موقع حیوونی که همراه داوود بود، به موشا حمله کرد و همین که یکی دوتا از اونارو گرفت و قورت داد، بقیه موشا فرار کردن و به سوراخاشون پناه بردند. حاکم از اون حیوون خیلی خوشش اومد.از داوود خواست که هزار سکه بگیره و اون حیوونو به اون بفروشه.داوود قبول کرد.یک کیسه پر از سکه های طلا گرفت و به شهر خودشون برگشت. با اون پول چندتا گاو و گوسفند و مرغ و خروس و غاز خرید و وضعشون خیلی خوب شد. به این ترتیب داوود به آرزوش رسید و تونست به پدر و مادرش کمک کنه و برای اونا زندگی راحتی فراهم کنه. امیدوارم همون طور که داوود به آرزوش رسید،شما هم به آرزوهاتون برسید.قصه ی ما به سر رسید کلاغه به خونه ش نرسید.راستی بچه ها یه سؤال دارم: میدونید اون حیوونی که داوود خرید و به شهر برد و به حاکم فروخت ، چی بود؟آفرین! درست گفتید.اون حیوون گربه بود. موش از گربه می ترسه و گربه دشمن موشه. تا قصه ی بعدی خدانگهدار. #قصه_متنی https://eitaa.com/joinchat/3707240487C12634f6cbc