💢راز طمع آمریکا به نامزد جریان اصلاح‌طلبی در این روزها 🔹به تازگی «روخانا» یکی از نمایندگان کنگره آمریکا در توئیتی این پرسش را مطرح کرده است که «آیا انتخاب مسعود پزشکیان می‌تواند پتانسیل امید به اصلاح و امکان دیپلماسی در این منطقه را ایجاد کند؟» 🔸هرچند با انقلاب اسلامی دخالت اجنبی در امور داخلی ایران به حداقل رسیده است، اما این سؤال مطرح می‌شود که چرا نماینده کنگره آمریکا به این نتیجه رسیده است که پزشکیان، نماینده اصلاح‌طلبان ظرفیت رونق دیپلماسی‌ـ بخوانید احیای برجام و مذاکره دوباره با آمریکا و توقف نفوذ منطقه‌ای ایران‌ـ را دارد؟! 🔹برای ریشه‌یابی این حمایت‌های غرب، به ویژه آمریکا از نامزد اصلاح‌طلبان به کتاب «فرصت را دریابیم» نوشته «ریچارد نیکسون» رئیس‌جمهور اسبق آمریکا مراجعه می‌کنیم. 🔸نیکسون در آخرین کتاب خود سه جریان فکری (بنیادگرایی، رادیکال و تجددطلب) را در کشورهای جهان اسلام برمی‌شمارد. او درباره ویژگی دسته بنیادگرایی می‌گوید: «بنیادگرایان نفرت شدید از غرب دارند و تصمیم به اعاده برتری تمدن اسلامی و حاکم کردن شریعت دارند.» 🔹نیکسون رادیکال‌ها را حکومت‌های دیکتاتور مانند قذافی و صدام می‌داند، اما توصیف او از دسته تجددطلبان بسیار با فضای چند دهه اخیر در ایران سازگار است. او می‌گوید: «تساهل و مدارا دستمایه اصلی اسلام تجددطلب است که ملت‌های غرب را کافر نمی‌شمارد و محکوم نمی‌کند، بلکه از ایشان مثل سایر اهل کتاب با روی باز استقبال می‌کند.» 🔸نیکسون در بخش دیگری از کتاب خود درباره رابطه آمریکا و تجددطلبان توصیه می‌کند: «ما باید تجددطلبان را در جهان اسلام پشتیبانی کنیم. این هم به سود ماست، هم به سود آنها. این گروه باید راه سومی به جز راه بنیادگرایی و رادیکال پیش پای ملت‌های خود بگذارند.» 🔹بدیهی است که مواضع جناب پزشکیان در روزهای اخیر در سیاست خارجه، استفاده از دکتر ظریف به عنوان مشاور و احیاناً وزیر امور خارجه آینده، صحبت از لزوم احیای برجام، گره زدن راه حل مشکلات با مذاکره با آمریکا و... می‌تواند از جمله دلایل امیدواری روخانا، نماینده کنگره آمریکا برای اجرای برجام ۲ و ۳ در دولت احتمالی پزشکیان شده باشد. 🔸بنابراین، به نظر می‌رسد چه از سر جهل باشد و چه از سر سیاست‌ورزی، امر خوش‌بینی افراطی و تجددطلبی برخی از جناح‌های سیاسی در طول این چهل و اندی سال سبب شده است طمع آمریکایی‌ها برای حضور و نفوذ در ایران اسلامی مشهود باشد و فرقی نکند که برای این طمع‌ورزی به هر نامی طعمه‌ای داشته باشند، بر ماست که کیدشناس باشیم و فریب ظواهر امر را نخوریم. ✍سعید میرزایی

گونه ای غریب از عدم مشارکت/ چه باید کرد؟ ✍محسن مهدیان 💥بیاید این روزهای آخر کمی هم لابه لای تبلیغات نامزدها به رشد مشارکت فکر کنیم. به دورو برتان نگاه نکنید. محدود به تایم لاین و گروه های اجتماعی تان نشوید. نرخ مشارکت به نقل از برخی نظرسنجی ها همچنان حوالی 50 درصد است. آنها که هنوز تصمیمی برای شرکت در انتخابات ندارند دو دسته اند. با دسته اول آشنائید و اما دسته دوم احتمالا غریبه اند. تا انتها همراه باشید تا برسیم. 🔻نسل اول مرددها چه کسانی اند؟ آنها که از رای دادن پشیمانند. یا می گویند "رای دادیم چی شد" یا می گویند "رای نمی دهیم تا اصلاح شوید." 🔻پاسخ به "رای دادیم چی شد" خیلی سخت نیست. کافیست مختصری از کارنامه شهید جمهور را فهرست کنیم. کاهش تورم یا رشداقتصادی یا نرخ بیکاری و غیره. برای اثرگذاری بیشتر بهترست همین آمار را در مقایسه با دهه 90 ارائه کنید. حرف اینست که رای دادید و چنین شد. از این بخش عبور کنیم. 🔻پاسخ به شبهه دوم اینست که منطقا رای ندادن نمی تواند منجر به اصلاح شود. فرض کنیم فردای انتخابات نظام تصمیم بگیرد بخاطر قهر یک جماعتی خودش را اصلاح کند. حالا اولین سوال ساده اینست که چه باید کند؟ فردای قهر وقتی نماینده معترضین در حاکمیت وجود ندارد، چه چیز را وچه کسی باید اصلاح کند ؟ 🔻خلاصه اینکه رای ندادن خودش رای است؛ آنهم سه رای. رای به اینکه دیگری جای من رای دهد. رای به اینکه نامزدناصالح بر ما مسلط شود و در نهایت رای و رضایت به شرایطی که پیش می آید. تا اینجا برای دسته اول است. 🔻اما ما چند سالی است که با گونه جدید و غریبی از عدم مشارکت مواجهیم. چرا جدید؟ چون مشارکت منفی ندارند. بلکه نفیا و اثباتا به مشارکت فکر نمی کنند. گوئی انتخابات و صندوق رای را نمی بینند. 🔻اینها چه ویژگی دارند؟ مهمترین ویژگی شان اینست که در دنیای متفاوتی زندگی می کنند. دنیایی بدور از رسانه های مرجع و آمار رسمی و واقعیت های جامعه. دنیایی که عمدتا حول سرگرمی و تفنن شکل می گیرد. دنیایی مخدری و به غایت در فربگی خیال. رها از واقعیت. دنیایی که پایداری مختصات آن پای در واقعیت های پیرامونی ما ندارد. دنیایی غرق در رسانه های اجتماعی و بلکه دقیقتر آن تودرتو در شبکه های توده ای و سایبری. 🔻با این گروه چه باید کرد؟ راه حل اولیه مواجهه آگاهانه است. تصمیم بگیریم شانه های این جامعه را گرفته و تکان دهیم و بیدار کنیم. تا ببینند. ببینند و تصمیم بگیرند. یا میایند و یا می روند. 🔻اما راه حل موثرتر در مواجهه فیزیکی است. مواجهه فیزیکی یعنی قرارگرفتن ناخواسته در زیست سیاسی و انتخاباتی . چیزی فراتر از برنامه های تلویزیونی و میزگردها و مناظره ها و غیره. کمپین های اجتماعی از ایندست است. 🔻در این مسیر لازم نیست برای رای دادن و انتخابات استدلال کنیم. کافی است انتخابات را نشان دهیم. بدون پیچیدگی های ذهنی. کافیست هرکس نامزد مورد علاقه خودش را به طور گسترده تبلیغ کند؛ تبلیغ فردی و البته گروهی و شبکه ای. تبلیغ برای نسل جدید مخاطب؛ مخاطبی که اصل انتخابات را نمی بیند. باید وارد شبکه این افراد شد و مانور کمپینی داد.مهم اینست که صندوق رای را ببیند. وقتی در آماج تبلیغات شبکه ای قرار گرفت، پایش به زمین می رسد و تصمیم خواهد گرفت. رای هم ندهد از دسته دوم به دسته اول مرددین منتقل می شود و تازه مقدمه گفت وگو فراهم می شود. 🔻درباره این گروه بیشتر باید فکر کرد و نوشت. مراقبت نکنیم بزودی و در دوره های بعدی عدم مشارکت را این گونه جدید پر می کنند نه آرای مردد و یا آرای منفی به نظام.

🎥 آقای ظریف، این نعره های تو هوچی گری های معاویه است نه صدای حضرت زینب 🔹ظریف غیر مستقیم خودش را با حضرت زینب سلام الله علیها مقایسه کرد!! 🔹ظریف در ساری: ٨ دقیقه من در صداوسیما صحبت کردم ۵ روز است که صبح، ظهر و شام سروصدا می‌کنند که مردم صدای حق را نشوند، بلا نسبت آن زمان هم هلهله می کردند که صدای زینب را کسی نشنود ولی بعد از ۱۴ قرن صدای زینب طنین انداز شده است!

✘ کسی که در انتخابات شرکت نمی‌کند؛ به تضعیف امنیت کشور و قدرت‌گیری دشمنان ایران جدّاً کمک کرده است! #پادکست_روز #رهبری #استاد_شجاعی #انتخابات

و چه خون دلها خورد علی از دست این جماعت ...

. 🎥 دکتر سعید جلیلی مقابل #تحریف_حاج_قاسم ایستاد و در مناظره بدون لکنت و عاری از سیاسی کاری منفی دفاع کرد... 👌👌👌 🇮🇷 #سعید_جلیلی