روز هشتم غزلی #عشق، مرا می‌چیند سفره را گوشه‌ی #ایوان طلا می‌چیند از همان وقت سحر نیت مشهد کردم نام #سلطان دلم را... به زبان، آوردم! هشتمین روز... قرار از #دل ما می‌گیرد روزم عطر حرم و صحن و سرا می‌گیرد هشتمین روز، هوای دل‌مان، بارانی است مشهد و کرب‌بلا هر دو حرم مهمانی‌ست هم سر سفره‌ی سلطان دوعالم هستیم هم پریشان شب هشت محرم هستیم