اَعوذُ بِاللهِ مِنَ الشَّيطانِ الرَّجيم بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ⛔️ گاهی ممکن است انسان به واسطه بدی اعمال، بی ایمان از دنیا برود. ❌ در تذکره ها و شرح حالات، ضمن حالات فضیل ایاز (تواب مشهور) می‌نویسند: 🔸 داناترین شاگردانش مریض شد. به حد مرگ رسیده بود. فضیل و عده‌ای به عیادتش آمدند. فضیل سوره یس را شروع به خواندن کرد. این بدبخت زیر دست استادش زد و گفت: نمی‌خواهم قرآن بخوانی! بدبختی که یک عمر به مدرسه می‌آمد، حالا می‌گوید نمی‌خواهم قرآن بخوانی و شهادتین را هم نگفت و در همان مجلس مرد. فضیل از این قضیه خیلی اندوهناک شد، در گوشه‌ای خزید و از خانه بیرون نیامد تا این که همان شاگرد را در خواب دید. از او سبب عاقبت به شری او را پرسید، گفت: سه چیز در من بود که بی ایمان از دنیا رفتم: 🔸اول: حسد که نمی توانستم کسی را بالاتر از خودم ببینم. آری، حسد ایمان را چون آتش که هیزم را می خورد، از بین می برد 🔸دوم: نمامی (خبر چینی) یعنی میان مردم را به هم زدن. زن و شوهر را از هم جدا می کند، اگر کسی پشت سر دیگری حرف زد، مبادا تو بروی برایش خبر ببری که فلان کس فحشت داد! نه بلکه بر عکس اگر بین دو نفر شکر آب است، بگو فلانی پشت سر تو خوبی ات را می گفت، اینجا دروغ عیبی ندارد؛ چون بین دو نفر را اصلاح می دهد. بر عکس نمامی و خبر چینی که بزرگترین عیب است. علاوه بر این که کدورت و نفاق را زیادتر می کند، خیال راحت شخص بیچاره را که برایش خبر آورده از بین می برد، دلش را چرکین می نماید و ایجاد فتنه که بدتر از قتل است می کند 🔸سوم: شرابخواری است. بلی این سه گناه بزرگ موجب شد که کسی که عالم و فاضل و مدرس و غیره بود، بی ایمان از دنیا برود... 📚 معاد ، شهید آیت الله دستغیب نگارشات #عاقبت_به_شر