باقــــــــــر علـــــم نبی نور چــــــــــراغ علوی آمدی در شب این خـــــــــاک که مهتاب شوی شد علی ابن حسین ابن علی شــــــــــاد از تو خـــــانه ی دین خــــــــــدا می شود آباد از تو شیعــه با بودن تو ریشه ی محکــــــــــم دارد بی تو این سلسله انگــــــار نمک کـــــــم دارد پدر جعفــــــــــری و شیعـــــه ی اثتی عشری آمــــــدی سمت بهشت آدم و جــــــن را ببری یادمان هست کمــــــــــان داری و نُه تیرت را که زدی روی هم و شست جهــــــان گیرت را یادمـــــــان هست که در مجلس پر مکر یزید کــــــودکی بودی و نطقت رگ تزویـــــر برید قلم شعــــــــــر اگر نوکـــــــــر این درگاهست نفس مثنــــــــــوی این بار ولی کـــــوتاهست خواستم عـــرض ارادت بکنم با رگ و پوست مثل آن پیــــــــــر زن بی کلک یوسف دوست گوشه چشمی بکنی تا به قیـــــامت کافیست می رسدحرف به‌آخر به‌جز این‌عرضی نیست #یاباقرالعلوم ✍#اسماعیل‌علیخانی