#عزاداری_و_گریه_در_مسیحیت قسمت دوم پولس در رساله عبرانیان 5: 7 درباره گریه های عیسی می نویسد: و او در ایام بشریت خود با فریاد شدید و اشکها نزد خدایی که به رهانیدنش از موت قادر بود، تضرع و دعای بسیار کرد. اشاره پولس در این عبارت به تضرع های عیسی در شب دستگیری توسط یهودیان است که در اناجیل آمده. در انجیل متی 26: 75 و لوقا 22: 62، نقل شده، پطرس به خاطر انکار حضرت عیسی در زمانی که توسط یهودیان اسیرشده بود، گریه شدیدی کرد. همچنین در انجیل لوقا23:27، 6: 25، 7:33 و یوحنا11:31به گریه زنان همراه حضرت عیسی و مریم مجدلیه، هنگام مصلوب شدن مسیح و در انجیل مرقس 16: 10 به گریه حواریون بر مصیبت مصلوب شدن عیسی اشاره شده است. برپایی ماتمی عظیم توسط مردان صالح به مناسبت شهادت استیفان قدیس، از جمله دیگر مواردی است که کتاب اعمال رسولان 8 : 2 آنرا نقل کرده است. پولس هم در نامه خود به رومیان از داشتن غمی سنگین و دلتنگی بی پایان در دل خود خبر می دهد. او همچنین در نامه به قرنتیان 5: 2-4 می نویسد: " ما در اینجا برای پناه بردن به خانه آسمانی خود دائماً در آه و ناله هستیم تا در پناه آن پوشش آسمانی دیگر برهنه نباشیم. تا زمانی که در این خیمه بسر می بریم در زیر بارهای سنگین، ناله و فغان می کنیم ... #نقد_و_بررسی_مسیحیت 🔷 @bazgashteeisamasih 🔹

#عزاداری_و_گریه_در_مسیحیت قسمت سوم #بررسی_شادی_و_غم_در_کتاب_مقدس برای بررسی ادعای شاد بودن دین مسیحیت لازم است تا به اصلی ترین منبع مقدس مورد قبول تمامی فرقه های مسیحی یعنی کتاب مقدس برویم و محتوای این کتاب را در موضوعات گریه و عزاداری و همچنین جشن سُرور و خنده مورد بررسی قرار دهیم. 2-1: عیسی و حواریون هم گریه می کردند. در داستان زنده کردن ایلعازار حضرت #عیسی بعد از اینکه بیت عَنیا می آید با مریم و یهودیانی برخورد می کند که به خاط مرگ ایلعازر گرایان هستند." عیسی چون او را گریان دید و یهودیان راهم که با خود آورده بودند گریان یافت در روح خود بشدت مکدر شده، مضطرب گردید و گفت " او را کجا گذارده اید؟" به او گفتند: " ای آقا بیا و ببین. " عیسی بگریست." حضرت عیسی در هنگام آخرین ورود به اورشلیم به یاد حوادث تلخی که در این شهر در انتظار اوست و آینده ناگوار این شهر هم گریان می شود. " و چون نزدیک شده شهر را نظاره کرد بر آن گریان گشت. 🔷 @bazgashteeisamasih 🔹

#عزاداری_و_گریه_در_مسیحیت قسمت چهارم پولس در رساله عبرانیان 5: 7 درباره گریه های عیسی می نویسد:" و او در ایام بشریت خود با فریاد شدید و اشکها نزد خدایی که به رهانیدنش از موت قادر بود، تضرع و دعای بسیار کرد."اشاره پولس در این عبارت به تضرع های عیسی در شب دستگیری توسط یهودیان است که در اناجیل آمده. در انجیل متی 26: 75 و لوقا 22: 62، نقل شده، پطرس به خاطر انکار حضرت عیسی در زمانی که توسط یهودیان اسیرشده بود، گریه شدیدی کرد. همچنین در انجیل لوقا23:27، 6: 25، 7:33 و یوحنا11:31به گریه زنان همراه حضرت عیسی و مریم مجدلیه، هنگام مصلوب شدن مسیح و در انجیل مرقس 16: 10 به گریه حواریون بر مصیبت مصلوب شدن عیسی اشاره شده است. برپایی ماتمی عظیم توسط مردان صالح به مناسبت شهادت استیفان قدیس، از جمله دیگر مواردی است که کتاب اعمال رسولان 8 : 2 آنرا نقل کرده است. پولس هم در نامه خود به رومیان از داشتن غمی سنگین و دلتنگی بی پایان در دل خود خبر می دهد. او همچنین در نامه به قرنتیان 5: 2-4 می نویسد: " ما در اینجا برای پناه بردن به خانه آسمانی خود دائماً در آه و ناله هستیم تا در پناه آن پوشش آسمانی دیگر برهنه نباشیم . تا زمانی که در این خیمه بسر می بریم در زیر بارهای سنگین، ناله و فغان می کنیم ... " 🔷 @bazgashteeisamasih 🔹

#عزاداری_و_گریه_در_مسیحیت قسمت پنجم #دستور_به_گریه_و_اندوه هر چند در عهد جدید به شاد بودن توصیه شده مثلاً آنجا که پولس به فیلیپیان سفارش می کند که «در اتحاد خود با خداوند شادمان باشید» و به رومیان مینویسد «امیدتان مایه شادي شما باشد و در رنج و مصیبت صابر باشید. » یا در عباراتی دیگر آمده: «همیشه شادمان باشید و پیوسته دعا کنید و براي هرچه که پیش میآید، خدا را شکر کنید» اما این شادی از نگاه عهد جدید باید در کنار غم باشد. و حتی گاهی غم را به عنوان مقدمه شادی ضروری است. حتی می توان گفت که از برخی از آیات عهد جدید بر می آید که در سبک زندگی مسیحیان، غم و اندوه بر شادی ترجیح دارد. زیرا که عیسی علیه السلام هیچ گاه نفرمود خوشا به حال شادی کنندگان بلکه در موعظه ی مشهورش بر روی کوه تنها ماتم زدگان را ستوده و می فرمایند : «خوشابحال ماتم زدگان، زیرا ایشان تسلی خواهند یافت.» از دیدگاه عهد جدید غم و اندوه یک مسیحی تا زمان بازگشت مجدد مسیح ادامه دارد و در آن موقع است که خداوند هر اشکی را از چشمان ایشان پاک خواهد کرد. عهد جدید گریه را برای آمرزش گناهان توصیه می کند؛ « ای گناهکاران دلهای خود را پاک کنید، ای دو دلان خود را خوار سازید و ناله و گریه نمایید و خنده شما به ماتم و خوشی شما به غم مبدل شود.» 🔷 @bazgashteeisamasih 🔹

#عزاداری_و_گریه_در_مسیحیت قسمت ششم #عزاداری_در_عهدین سنت عزاداری مختص به مسلمانان نیست بلکه با توجه به محتوای کتاب مقدس در میان یهودیان و مسیحیان رایج بوده و امری پسندیده و مقبول به حساب می آید. مثل عزاداری 30 روزه برای وفات حضرت هارون، موسی و سموئیل علیهم السلام. گریستن، خاک بر سر ریختن، گریبان چاک کردن، لباس عزا پوشیدن و امثال این رفتارها در زمان سوگواری به پیامبرانی همچون یعقوب و ایوب نسبت داده شده است. شواهدی بر وجود این سنت در عهد جدید نیز وجود دارد. چنانکه در قبل نیز اشاره شد عهد جدید به سنت گریه کردن و اشک ریختن مثل گریه کردن حضرت عیسی، یاران و شاگردان ایشان اشاره کرده است. به عنوان نمونه هنگامی که مسیح را برای مصلوب کردن با خود میبردند، زنان بسیاری نیز در میان جمعیت برای او گریه و ماتم می‌کردند و به سینه خود می‌زدند. و هنگامی که عیسی را درون قبر گذاشتند : مریم بیرون قبر، گریان ایستاده بود و میگریست. و بعد از مصلوب شدن ایشان شاگردان عیسی نیز همگی غمگین و گریان بودند. پولس به کشیشان کلیسای افسس می گوید: « لهذا بیدار باشید و به یاد آورید که مدّت سه سال شبانه‌روز از تنبیه نمودن هر یکی از شما با اشکها باز نایستادم.» امروزه مهمترین روز عزاداری مسیحیان با عنوان #چهارشنبه_خاکستر شناخته می شود که در آن برخی از مسیحیان سنت گری کاتولیک در ایتالیا، اسپانیا و فیلیپین علاوه بر عزاداری مراسم قمه زنی، زخمی کردن بدن با تیغ و شیشه، مصلوب کردن افراد و کوبیدن میخ بر بدن آنان هنوز نیز رواج دارد. 🔷 @bazgashteeisamasih 🔹