شقایق را وحشی می‌خوانند ، چرا که آزاده است و رنگی از تعلق ندارد . در دشت‌های دور ، لابه‌لای سنگ‌ها می‌روید و به آب باران قناعت می‌کند تا همواره تشنه باشد و بسوزد ؛ داغ دلش و گلبرگ‌های به خون آغشته‌اش ، راستی که او را به شهید ماننده می‌کنند و عجبا از این تمثیل که چه بجاست ! #به‌یاد‌شهدای‌تشنه‌لب‌عملیات‌رمضان.