📚بخشی از کتاب
«چگونه یک نماز خوب بخوانیم؟»
اثر استادعلیرضا پناهیان
💌قسمت بیست و نهم:
💠اینکه انسان از خشیت الهی رنگ چهره‌اش درِ خانه خدا بپرد، کار ساده‌ای نیست.
از بس با خدا فاصله داریم، خیلی که هنر کنیم، فقط گاهی دلمان برای او تنگ می‌شود.
خشیت داشتن، کار عارفان نسبت به حضرت حق است و انسان وقتی نماز امیرالمؤمنین(ع) را در نظر می‌گیرد، دیگر از خودش ناامید می‌شود که نماز عاشقانه بخواند.
💠ما برای اینکه نماز خوب خواندن را شروع کنیم و یاد بگیریم، باید جلوی پای خودمان را نگاه کنیم
و ببینیم ما چقدر می‌توانیم قدم برداریم، و البته هر از گاهی به قله‌ها نگاه کنیم.
💠ما اگر بخواهیم در نمازمان یک قدم به جلو برداریم، قدم اول نماز مؤدبانه است.
نماز مؤدبانه خواندن یعنی چه؟
یعنی موقع نماز بگویی:
خدایا، اگر من حال دارم یا ندارم، اگر عشق به تو دارم یا ندارم، اگر از تو می‌ترسم یا نمی‌ترسم، اگر زورم می‌آید نماز بخوانم یا زورم نمی‌آید، به هر حال من باید ادب را رعایت کنم...👌🏻🙂
💠نماز، ذلیل شدن درِ خانه خداوند متعال است.
در مراحل ابتدایی، نباید گفت نماز عشق‌بازی با خداست، برای ما زود است. می‌ترسم یک‌وقت حال عشق‌بازی با خدا را نداشته باشی و به نماز بی‌احترامی کنی.
در حالی که نماز، ادبش خیلی مهم است! :)❤️
نماز در درجۀ اول عشق‌بازی نیست، بلکه رعایت کردن ادب است.
اولین قدم در رعایت ادب چیست؟
#نمازخوب🌱
📡
@Rastegaran_313
