صد کیلومتر که از اندیمشک فاصله می‌گیری و از پیچ و خم‌های جاده عبور می‌کنی، به منطقه‌ای بکر میرسی که هنوز خیلی ها از حضورش در جمع یادمان های #دفاع_مقدس بی‌خبرند! نامش #شرهانی است و خاطرات حضورش در دفاع مقدس را از عملیات های #والفجر_یک، #عاشورای_سه و #محرم روایت می کند... اگر می‌خواهی صحنه #عاشورا را از نزدیک ببینی، باید به صفحه خاطرات والفجر یک در شرهانی سری بزنی؛ آنجایی که شهید احمد زمانیان ردای قاسم ابن الحسن را به تن کرد و تا پای جان ایستادگی کرد. همان نوجوان شانزده ساله ای که ترکش ها سر و صورتش را #خون آلود کرده بودند؛ همان نوجوانی که دوستانش خواستند او را برای مداوا به عقب برگردانند؛ و همان نوجوانی که با لبخندی زیبا گفت: "من نیامده ام که به عقب برگردم! آمده ام که بایستم..." اما شرهانی پیش از آن که خاطرات #جنگی داشته باشد، خاطرات تفحصی دارد؛ خاطراتی زیبا از شهدایی که چند سال است #غریبانه در آغوش گرفته و گه گاه، یکی از آن ها خودش را به بچه های گروه #تفحص_شهدا نشان میدهد؛ آن هم درست زمانی که لازم است، مگر نشنیده ای روایت محمد احمدیان را که می گوید: تیرماه ۱۳۷۸ بود و فضای جامعه، #معنویتی از جنس شهدا را طلب می‌کرد... سردار باقرزاده گفت: "بروید توی مناطق به شهدا #التماس کنید و بگویید شما همگی فدایی ولایت هستید، اگه صلاح می دانید به یاری #رهبرتان برخیزید." چند روزی گذشت؛ ولی حرف #سردار را جدی نگرفتم، #شهید هم پیدا نکردیم، تا این که دوباره سردار روی حرفش تأکید کرد؛ من هم فردای آن روز به منطقه ی شط‌العلی (محور عملیاتی بدر و خیبر) رفتم و برای رفع تکلیف جملات سردار را بازگو کردم!! چند ساعت بیش تر از حرفم نگذشته بود که از #شلمچه خبر رسید شانزده شهید پیدا شده و چند ساعت بعدش، تفحص نوزده شهید از #هور مخابره شد. چند روز بعد که سردار تماس گرفت و خبرها را شنید، از تعداد شهدا پرسید؛ شروع کردم به شمردن: شونزده تا فکه، هجده تا شرهانی... جمعاً شد #هفتاد_و_دو شهید... . سردار گفت: "الله اکبر! روز #عاشورا هم هفتاد و دو نفر پای #ولایت ایستادند..." 📡 @Rastegaran_313