📝صوت دعای علقمه *دعایی که مستحب است پس از خواندن زیارت عاشورا خوانده شود* *"این دعا در مفاتیح الجنان بعد از زیارت عاشورا هم آمده است"* #دعای_علقمه #امام_حسین 💞🕊💞🕊💞🕊💞🕊

🔻هر وقت خیلی غصه دار شدی🔻 درباره امام زين العابدين علیه السلام نيز نقل شده است كه هر گاه چيزى ايشان را ناراحت مى‌كرد، بدترين و خشن‌ترين لباس‌هاى خود را مى‌پوشيد و در انتهاى شب، دو ركعت نماز مى‌خواند و در سجده آخر آن، صد بار ذكرهاى‌ سبحان الله‌، الحمد لله‌، لا إله إلا الله‌ و الله اكبر را تكرار مى‌كرد. سپس به گناهان خود اعتراف مى‌كرد و بعد به دعاكردن مشغول مى‌شد 📚مكارم الأخلاق/ج2/ص132/ح2342

💠 دروغ 🔹 پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله: عادت کردن به دروغ، روزى را کم میکند. ✨ اعتِیادُ الکذبِ یورِثُ الفَقرَ 📚 جامع الخبار/ص125 ✍🏼 دروغگویی باعث دوری مردم و پراکنده شدن دوستان می شود. قلوب را از یکدیگر دور و روابط بین افراد جامعه را سرد میکند. چنین جامعه ای مطلوب خداوند نیست و خدا نظر لطف به افرادی که باعث این وضعیت می شوند ندارد.

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ عَلِيِّ بْنِ مُوسَىٰ الرِّضَا الْمُرْتَضَىٰ الْإِمامِ التَّقِيِّ النَّقِيِّ وَحُجَّتِكَ عَلَىٰ مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَمَنْ تَحْتَ الثَّرَىٰ الصِّدِيقِ الشَّهِيدِ صَلاةً كَثِيرَةً تامَّةً زاكِيَةً مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً كَأَفْضَلِ مَا صَلَّيْتَ عَلَىٰ أَحَدٍ مِنْ أَوْلِيَائِكَ

💠روز خود را با #یک_جرعه_نور آغاز کنیم تفسیر مختصر سوره مبارکه یونس. آیه‌ی 8 🔹نكته‌ها: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: «مَن اَحبّ لقاء اللّٰه احبّ اللّٰهُ لقائه»، هركس ديدار خدا را دوست بدارد، خداوند نيز ملاقات با او را دوست دارد. و در آيه‌ى آخر سوره‌ى كهف مى‌خوانيم: «فَمَنْ كٰانَ يَرْجُوا لِقٰاءَ رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صٰالِحاً» معتقدان به قيامت و ديدار پروردگار، بايد عمل صالح انجام دهند. 🔹️پيام‌ها: ۱- اميد و يأس، در اصلاح و افساد انسان، نقش مؤثّرى دارد. «لاٰ يَرْجُونَ لِقٰاءَنٰا» ۲- انسان، هرچه بيشتر از قيامت غافل و مأيوس شود، دنياگراتر مى‌شود. پس معتقدان به قيامت نبايد دنياگرا باشند. «لاٰ يَرْجُونَ لِقٰاءَنٰا وَ رَضُوا بِالْحَيٰاةِ اَلدُّنْيٰا» ۳- اطمينان واقعى تنها با ياد خداست و دنيا، آرام‌بخش كاذب آن هم براى غافلان است. اِطْمَأَنُّوا بِهٰا ... غٰافِلُونَ‌ ۴- عوامل دوزخى شدن عبارت است از :الف: انكار معاد و پاداشهاى اخروى. «لاٰ يَرْجُونَ لِقٰاءَنٰا» ب: راضى شدن به دنياى زودگذر. «رَضُوا بِالْحَيٰاةِ اَلدُّنْيٰا» ج: غفلت از آيات الهى. «هُمْ عَنْ آيٰاتِنٰا غٰافِلُونَ‌» د: عملكرد ناپسند. «بِمٰا كٰانُوا يَكْسِبُونَ‌» ۵- جهنّم، دستاورد خود انسان است. «بِمٰا كٰانُوا يَكْسِبُونَ‌»

صفحه ۴۳۵

قرآن ترجمه المیزان سوره 35 سوره مبارکه فاطر صفحه 435 وَإِنْ يُكَذِّبُوكَ فَقَدْ كُذِّبَتْ رُسُلٌ مِنْ قَبْلِكَ ۚ وَإِلَى اللَّهِ تُرْجَعُ الْأُمُورُ (4) و اگر تو را تکذيب مى کنند قطعاً پيش از تو هم رسولانى تکذيب شده اند و همه امور به خدا بازگردانده مى شود. (4) يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ ۖ فَلَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا ۖ وَلَا يَغُرَّنَّكُمْ بِاللَّهِ الْغَرُورُ (5) اى مردم! يقيناً وعده خداوند حقّ است پس مبادا اين زندگى دنيا شما را فريب دهد و مبادا [شيطان ]فريبکار شما را به خدا مغرور کند. (5) إِنَّ الشَّيْطَانَ لَكُمْ عَدُوٌّ فَاتَّخِذُوهُ عَدُوًّا ۚ إِنَّمَا يَدْعُو حِزْبَهُ لِيَكُونُوا مِنْ أَصْحَابِ السَّعِيرِ (6) بى شک شيطان دشمن شما است پس او را دشمن بگيريد، او حزب خود را تنها با اين هدف، دعوت [به گناه] مى کند که از اهل آتش برافروخته گردند. (6) الَّذِينَ كَفَرُوا لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ۖ وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (7) کسانى که کفر ورزيده اند برايشان عذابى سخت خواهد بود و کسانى که ايمان آورده و کارهاى شايسته انجام داده اند، آمرزش و اجرى بزرگ خواهند داشت. (7) أَفَمَنْ زُيِّنَ لَهُ سُوءُ عَمَلِهِ فَرَآهُ حَسَنًا ۖ فَإِنَّ اللَّهَ يُضِلُّ مَنْ يَشَاءُ وَيَهْدِي مَنْ يَشَاءُ ۖ فَلَا تَذْهَبْ نَفْسُكَ عَلَيْهِمْ حَسَرَاتٍ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِمَا يَصْنَعُونَ (8) پس آيا کسى که کار بد او برايش زينت داده شده و آن را خوب مى بيند [مانند کسى است که هدايت يافته است؟] بى شک خدا هر که را بخواهد گمراه مى کند و هر که را بخواهد هدايت مى نمايد پس نبايد به سبب حسرت هايى که بر آنان مى خورى خودت را از بين ببرى همانا خدا به آنچه مى سازند کاملاً دانا است. (8) وَاللَّهُ الَّذِي أَرْسَلَ الرِّيَاحَ فَتُثِيرُ سَحَابًا فَسُقْنَاهُ إِلَىٰ بَلَدٍ مَيِّتٍ فَأَحْيَيْنَا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا ۚ كَذَٰلِكَ النُّشُورُ (9) و خدا است آن که بادها را مى فرستد تا ابرى را برمى انگيزند، پس آن را به سوى سرزمينى مرده مى رانيم و زمين را بعد از مردگى اش به وسيله آن زنده مى کنيم، زنده شدن مردگان همين گونه است. (9) مَنْ كَانَ يُرِيدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَمِيعًا ۚ إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ ۚ وَالَّذِينَ يَمْكُرُونَ السَّيِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ ۖ وَمَكْرُ أُولَٰئِكَ هُوَ يَبُورُ (10) هر که عزّت مى خواهد عزّت يکسره مختص خداوند است، سخن پسنديده تنها به سوى او بالا مى رود و عمل شايسته آن را بالا مى برد و کسانى که حيله هاى بد به کار مى برند، براى آنان عذابى سخت خواهد بود و حيله اينان خود نابود مى گردد. (10) وَاللَّهُ خَلَقَكُمْ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ مِنْ نُطْفَةٍ ثُمَّ جَعَلَكُمْ أَزْوَاجًا ۚ وَمَا تَحْمِلُ مِنْ أُنْثَىٰ وَلَا تَضَعُ إِلَّا بِعِلْمِهِ ۚ وَمَا يُعَمَّرُ مِنْ مُعَمَّرٍ وَلَا يُنْقَصُ مِنْ عُمُرِهِ إِلَّا فِي كِتَابٍ ۚ إِنَّ ذَٰلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ (11) و خدا شما را از خاکى [فاقد حيات] سپس از نطفه اى آفريد، آن گاه شما را زوج هايى قرار داد و هيچ ماده اى باردار نمى شود و [بار خود را] نمى نهد جز با علم او و هيچ سال خورده اى عمر طولانى نمى يابد و از عمرش کم نمى شود مگر اين که در مکتوبى (لوح محفوظ) ثبت است، همانا اين [ثبت احوال] بر خداوند آسان است.

تزیین شیطان: شاید تاکنون ترکیب وصفی «جهل مرکّب» را شنیده باشد. جهل مرکّب یعنی نادانی و جهالتی که انسان دچارش شده و خودش هم از آن خبر ندارد؛ مانند دانش آموزی که درسی را درست نفهمیده، ولی خیال می کند که آن را آموخته، و بنابراین هیچ گاه برای فهمیدن آن درس تلاشی نمی کند، و حتّی در برابر کسانی که به او تذکّر می دهند، موضع می گیرد، و تنها هنگامی از وضعیت اسفناک خود مطّلع می شود که کار از کار گذشته و باید تاوان نادانی و بی خبری از نادانی خود را بپردازد؛ در حالی‏ که اگر او از نادانی خود خبر داشت، امیدی به اصلاحش وجود داشت. از این رو شاعری سروده است: «آن کس که نداند و بداند که نداند لنگان خرک خویش به مقصد برساند آن کس که نداند و نداند که نداند در جهل مرکّب ابدالدّهر بماند». ما انسان ها نیز دانش آموزانی هستیم که در مدرسه‏ی دنیا برای تحصیل علم و رشد و کسب کمالات ثبت‏نام شده ایم. در این مدرسه‏ی بزرگ، انسان ها راه و رسم زندگی را می آموزند و برای زندگی بسیار وسیع تری در جهان آخرت آماده می شوند. برخی از مردم اما به جای توجّه به معلّمان دلسوز این مدرسه یعنی پیامبران، سراغ بازی‏گوشی و خوش‏گذرانی می روند و چنان در هوس رانی خود غرق می شوند که درس و مدرسه را فراموش می کنند و می پندارند دنیا، جایی برای بازی و خوش گذرانی است و هر کس دم را در نیابد، قافیه‏ زندگی را باخته است! چنین افرادی نه تنها گرفتار جهل مرکب شده¬اند، از آن پرتگاه نیز به پرتگاهی عمیق تر سقوط کرده اند؛ زیرا کسی دچار جهل مرکّب است که مطلبی را نمی داند و از نادانی خود ناآگاه است؛ امّا این افراد، حقیقت را به خوبی می دانند؛ ولی برای حفظ منافع زودگذر خویش، آن را انکار می کنند و خود را به غفلت و بی خبری می زنند؛ مانند فرعون و دار و دسته‏ی کافرش که قرآن در باره شان می فرماید: آنان آیات و نشانه های ما را انکار کردند؛ در حالی که به راست بودن آن یقین داشتند(نمل ـ 14). در این حال، انسان، انسانیّت خویش را از دست می دهد، و به فرموده‏ی آیه‏ی 179 سوره‏ی اعراف، به موجودی گمراه تر از چهارپایان تبدیل می شود؛ زیرا انسانیّت انسان، در گرو کشف حقیقت و پیروی از آن است؛ نه دانستن آن و پشت کردن بدان! در حقیقت، چنین افرادی، دچار این قانون فطری شده اند که درک و فهمِ درست انسان، در پی لجاجت و نافرمانی خدا و افراط در شهوت رانی و گناه، به ‏طور کامل از بین می رود و انسان، راه اشتباه را درست برمی شمرد. آیه‏ی مورد بحث دقیقاً به همین نکته اشاره می کند و می-فرماید: «آیا کسی که کار زشتش برای او آراسته شده و به همین سبب آن را خوب می داند، مانند کسی است که در پرتو ایمان، حقیقت را به‏خوبی در می یابد؟»؛ در آیات 103 و 104 سوره‏ی کهف نیز می خوانیم: «بگو: آیا شما را از زیان کارترین مردم آگاه کنم؟ آنان، کسانی هستند که سعی و تلاششان در زندگی دنیا نادرست است؛ ولی می پندارند که درست عمل می کنند.» در روایتی از پیامبر نقل شده که روزی شیطان با حضرت موسی ملاقاتی داشت. حضرت موسی از او پرسید: مرا از گناهی باخبر کن که اگر آدمی آن را انجام دهد، بر او مسلّط می شوی. او گفت: هنگامی که شخصی از خودش خوشش بیاید و کارهای خوبش را بسیار شمارد و گناهانش در چشمش کوچک شود، بر او مسلّط می شوم.