Valizadeh & Ghaderpanah1_1645838010.mp3
زمان:
حجم:
1.66M
🔸ترتیل صفحه 480 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده
قرآن ترجمه المیزان
سوره 41
سوره مبارکه فصلت
صفحه 480
إِنَّ الَّذِينَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَيْهِمُ الْمَلَائِكَةُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّةِ الَّتِي كُنْتُمْ تُوعَدُونَ (30)
همانا کسانى که گفتند: پروردگار ما خدا است، سپس ايستادگى کردند فرشتگان [هنگام مرگ] بر آنان نازل مى شوند [و مى گويند:] نترسيد و غم مخوريد و بشارت باد شما را به آن بهشتى که به شما وعده داده مى شد. (30)
نَحْنُ أَوْلِيَاؤُكُمْ فِي الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَفِي الْآخِرَةِ ۖ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَشْتَهِي أَنْفُسُكُمْ وَلَكُمْ فِيهَا مَا تَدَّعُونَ (31)
ما در زندگى دنيا يارى رسان شما بوديم و در آخرت نيز هستيم و در بهشت هر چه دلتان بخواهد برايتان فراهم است و در آن براى شما است هر چه تمنّا کنيد. (31)
نُزُلًا مِنْ غَفُورٍ رَحِيمٍ (32)
اين پيشکشى از جانب [خدايى] آمرزگار و رحيم است. (32)
وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ الْمُسْلِمِينَ (33)
و کيست نيکو سخن تر از آن کس که به سوى خدا دعوت کند و کار شايسته انجام دهد و بگويد: همانا من [در برابر حق] از تسليم شدگانم؟ (33)
وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ۚ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ (34)
و نيکى و بدى يکسان نيستند، [بدى ديگران را ]با بهترين شيوه [که نيکى است] دفع کن که در نتيجه ناگهان آن کس که ميان تو و او دشمنى وجود دارد گويى دوستى صميمى است. (34)
وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا الَّذِينَ صَبَرُوا وَمَا يُلَقَّاهَا إِلَّا ذُو حَظٍّ عَظِيمٍ (35)
و از اين بهترين شيوه برخوردار نمى شوند جز کسانى که صبر پيشه کرده اند و از آن برخوردار نمى شود جز کسى که بهره اى بزرگ [از اخلاق انسانى ]دارد. (35)
وَإِمَّا يَنْزَغَنَّكَ مِنَ الشَّيْطَانِ نَزْغٌ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ ۖ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (36)
و اگر وسوسه اى از شيطان به تو برسد [که بدى را با بدى پاسخ دهى] به خدا پناه ببر، بى شک او خود شنوا و دانا است. (36)
وَمِنْ آيَاتِهِ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ۚ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ (37)
و از نشانه هاى [قدرت] او شب و روز و خورشيد و ماه است، نه براى خورشيد سجده کنيد و نه براى ماه و براى خدايى که آنها را خلق کرده است سجده کنيد اگر تنها او را پرستش مى کنيد. (37)
فَإِنِ اسْتَكْبَرُوا فَالَّذِينَ عِنْدَ رَبِّكَ يُسَبِّحُونَ لَهُ بِاللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَهُمْ لَا يَسْأَمُونَ ۩ (38)
پس اگر [از پذيرش اين دستور] تکبّر ورزيدند [باکى نيست زيرا] آنان که در پيشگاه پروردگارت هستند (فرشتگان) شب و روز او را [از هر نقصى ]تنزيه مى کنند و خسته نمى شوند. (38)
🌷 نکته تفسیری صفحه ۴۸۰🌷
بدی را با نیکی دفع کن:
افرادی که بهره ای از تربیت صحیح نبرده اند، در برابر یک بدی، معمولاً چند برابر آن را به طرف مقابل می رسانند. افرادی هم که درست تربیت شده اند و چراغ عدالت و انصاف در وجودشان روشن است، معمولاً هر بدی را با مجازاتی مانند خود آن پاسخ می دهند. قرآن کریم امّا فراتر از این دو راه ـ که یکی غیر منصفانه و دیگری عادلانه است ـ راه سوّمی را پیش پای پیروان خود قرار می دهد که هرچند گام نهادن در آن، در ابتدا سخت و دشوار است، در نهایت، بسیار شیرینتر و تأثیرگذارتر از راه عادلانه ی دوّم است.
خداوند در این آیه به پیامبر خود توصیه می کند که در برابر رفتار ناشایست مردم، صبر و تحمّل نشان دهد و بدی هایشان را بزرگوارانه و با نیکی کردن به آنان پاسخ دهد. این اخلاق پسندیده باعث می شود که دلِ سنگ دشمن، همچون موم در دست انسان قرار گیرد، و خارهای کینه و نفرت، به گل های دوستی و محبّت تبدیل شود. به ویژه آدم بدکردار و بی تربیتی که گاه یک بدی را چند برابر پاسخ می دهد، هنگامی که می¬بیند طرف مقابل نهتنها بدی را با بدی پاسخ نمی دهد، بلکه با خوبی و نیکی سراغش آمده، توفانی در وجودش به پا می خیزد، وجدانش بیدار می¬شود، انقلابی در درون وجودش جان میگیرد، شرمنده می شود، احساس حقارت میکند و طرف مقابل را به عظمت می ستاید. البتّه این توصیه ی زیبا و مهمِ اخلاقی که در بسیاری از موارد کارساز است، همیشه مؤثر نیست؛ زیرا همواره گروه اندکی وجود دارند که از این روش سوء استفاده می کند و تا زمانی که درد شلّاقِ مجازات را حس نکنند، از اعمال زشت خود دست برنمی دارند. بی شک حساب این گروه جداست و باید در برابر آنان از شدّت عمل استفاده کرد. نباید اما فراموش کنیم که این دسته در اقلیّت قرار دارند و قاعدهی دفع بدی با نیکی، در بسیاری از موارد پاسخ می دهد. داستان فتح مکّه، سند بسیار روشنی برای اثبات این شیوه است. هنگامی که مسلمانان پس از سال ها دوری از خانه و کاشانه ی خویش، مکّه را فتح کردند، دوست و دشمن فکر می کردند که پیامبر دستور قتل عام عمومی مشرکان مکّه را که از هیچ کاری برای نابودی اسلام و مسلمین فروگذار نکرده بودند صادر می کند و در مکّه، حمام خون راه می اندازد؛ امّا در پیش چشمان حیرت زده ی مردم، پیامبر ـ صرف نظر از تعیین مجازات برای چند نفر که شایستگی بخشوده شدن را نداشتند ـ فرمان عفو عمومی صادر کرد، و در نتیجه ی همین بزرگواری بی نظیر، مردم مکّه با دل و جان اسلام آوردند، و به فرموده ی قرآن، گروه گروه به دین خدا وارد شدند
زمان:
حجم:
505.6K
☘فایل ذکرهای اثرگذار برای آرامش در زندگی☘
🌷 این ذکرها در طول روز زیاد بگویید. 🌷
۱.حَسبُنَاالله وَ نِعمَ الوَکیِل(زمانی استرس واضطراب داری بگو)
۲.لَا اِلَهَ اِلَا اَنت سُبحانَکَ اِنیِ کُنتُ مِنَ الظَالِمیِن(وقتی غمگینی بگو)
۳.اُفَوِضُ اَمریِ اِلَی الله اِنَّ اللهَ بَصیرُ بِالعِباد(وقتی حس میکنی دشمن داری و مکر برات داره بگو)
۴.اَستَغفِرُاللهَ رَبیِ وَ اَتُوبُ اِلَیه(جهت گرفتن هر حاجتی و وقتی در کار و زندگی شما گره افتاده بگو)
۵.مَاشَااَللهُ لَا حَولَ وَلَا قُوَتَه اِلَّا بِاالله(وقتی می خواهی از امکانات دنیا بهره ببری بگو)
۶.صلوات برمحمد و آل محمد
به نام خدا
السَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ
🌺اللهم صل علی محمد وآل محمد وعجل فرجهم🌺
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
✅ سلام و ادب
روز دوشنبه زیبایتان به خیر
🌺
✅ ذکر روز دوشنبه :
( ذکر روز:یا قاضی الحاجات /ای برآورنده حاجت ها )
100 مرتبه.
🌹🌷🌼🌹🌷🌼🌹🌷
💎 اَللّهُمَّ نَوِّر قُلُوبَنا بِالْقُرآن اَللّهُمَّ زَیِّن اَخْلاقَنا بِزینَةِ الْقُرآن اَللّهُمَّ ارْزُقنا شَفاعَةَ الْقُرآن
آیات صفحه🌹( ۴۸۱ )🌹
به نیت: برطرف شدن موانع ظهور
☀️ اعوُذُ بِاللهِ مِنَ الشَّیطانِ الرَّجیمِ
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
Valizadeh & Ghaderpanah1_1646627280.mp3
زمان:
حجم:
1.98M
🔸ترتیل صفحه 481 قرآن کریم با صدای استاد حامد ولی زاده
قرآن ترجمه المیزان
سوره 41
سوره مبارکه فصلت
صفحه 481
وَمِنْ آيَاتِهِ أَنَّكَ تَرَى الْأَرْضَ خَاشِعَةً فَإِذَا أَنْزَلْنَا عَلَيْهَا الْمَاءَ اهْتَزَّتْ وَرَبَتْ ۚ إِنَّ الَّذِي أَحْيَاهَا لَمُحْيِي الْمَوْتَىٰ ۚ إِنَّهُ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (39)
و از نشانه هاى [قدرت] او اين است که تو زمين را پژمرده مى بينى، پس هنگامى که آب بر آن نازل کنيم جنبش مى کند و برمى آيد، همانا آن کس که زمين را زنده کرد حتماً زنده کننده مردگان است، به يقين او بر هر چيزى توانا است. (39)
إِنَّ الَّذِينَ يُلْحِدُونَ فِي آيَاتِنَا لَا يَخْفَوْنَ عَلَيْنَا ۗ أَفَمَنْ يُلْقَىٰ فِي النَّارِ خَيْرٌ أَمْ مَنْ يَأْتِي آمِنًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ ۚ اعْمَلُوا مَا شِئْتُمْ ۖ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ (40)
بى گمان کسانى که درباره آيات ما کج انديشى مى کنند از ما پنهان نيستند، پس آيا حال کسى که در آتش افکنده مى شود بهتر است يا حال آن که روز قيامت مى آيد و [از آتش] در امان است؟ هر کارى مى خواهيد انجام دهيد که او به آنچه مى کنيد بينا است. (40)
إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا بِالذِّكْرِ لَمَّا جَاءَهُمْ ۖ وَإِنَّهُ لَكِتَابٌ عَزِيزٌ (41)
بى شک کسانى که به قرآن ـ وقتى که به آنان رسيد ـ کفر ورزيدند [کيفر خود را خواهند ديد ]و همانا آن کتابى عزّتمند است. (41)
لَا يَأْتِيهِ الْبَاطِلُ مِنْ بَيْنِ يَدَيْهِ وَلَا مِنْ خَلْفِهِ ۖ تَنْزِيلٌ مِنْ حَكِيمٍ حَمِيدٍ (42)
[کتابى که] باطل نه از پيش روى آن و نه از پشت سرش (از هيچ طرف) نمى تواند آن را مغلوب سازد، فرود آمده اى است از سوى حکيمى ستوده. (42)
مَا يُقَالُ لَكَ إِلَّا مَا قَدْ قِيلَ لِلرُّسُلِ مِنْ قَبْلِكَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ لَذُو مَغْفِرَةٍ وَذُو عِقَابٍ أَلِيمٍ (43)
[از سخنان ناروا مانند نسبت دادن سحر و جنون چيزى] به تو گفته نمى شود مگر آنچه به رسولان پيش از تو گفته شد، همانا پروردگار تو داراى آمرزشى [ارجمند] و عقوبتى دردآور است. (43)
وَلَوْ جَعَلْنَاهُ قُرْآنًا أَعْجَمِيًّا لَقَالُوا لَوْلَا فُصِّلَتْ آيَاتُهُ ۖ أَأَعْجَمِيٌّ وَعَرَبِيٌّ ۗ قُلْ هُوَ لِلَّذِينَ آمَنُوا هُدًى وَشِفَاءٌ ۖ وَالَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ فِي آذَانِهِمْ وَقْرٌ وَهُوَ عَلَيْهِمْ عَمًى ۚ أُولَٰئِكَ يُنَادَوْنَ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ (44)
و اگر آن را قرآنى به زبان غيرعربى قرار مى داديم، مى گفتند: چرا آيات آن تبيين نشده است؟ آيا کتابْ غيرعربى و مخاطبْ عربى؟! بگو: آن براى کسانى که ايمان آورده اند هدايت و شفا است و کسانى که ايمان نمى آورند در گوش هايشان سنگينى است و قرآن برايشان مايه کورى است، اينان گويى از جايى دور ندا مى شوند [و صدا را نمى شنوند]. (44)
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ ۗ وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ ۚ وَإِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ (45)
و همانا به موسى کتاب داديم پس در باره آن اختلاف شد و اگر قبلاً سخنى از پروردگارت صادر نشده بود [که قضاوت ميان مؤمن و منکر در قيامت خواهد بود] بين آنان قضاوت مى شد [و منکران قرآن هلاک مى شدند] و به راستى آنها در باره قرآن در شکى شديد هستند. (45)
مَنْ عَمِلَ صَالِحًا فَلِنَفْسِهِ ۖ وَمَنْ أَسَاءَ فَعَلَيْهَا ۗ وَمَا رَبُّكَ بِظَلَّامٍ لِلْعَبِيدِ (46)
هر کس کار شايسته انجام دهد به سود خود او است و هر کس بدى کند به زيان خود او است و پروردگار تو هرگز به بندگان ستم نمى کند.
🌷 نکته تفسیری صفحه ۴۸۱🌷
قرآن؛ کتابی که هیچ باطلی در آن را ندارد:
کتاب، یکی از مهم ترین ابزاری است که انسان ها برای کسب علم و دانش از آن بهره می برند. هر کتابی، علاوه بر ویژگیهای مثبت، دارای ایرادها و اشکالاتی است که بعضی اوقات نویسندگان دیگر به آنها اشاره می کنند؛ به طوری که می توان گفت از میان میلیون ها و شاید میلیاردها کتابی که تاکنون نوشته شده، کتابی را سراغ نداریم که بدون هیچ گونه ایراد و نقصی به حضور خود در عالم انسان ها ادامه دهد؛ برخی بر اثر مرور زمان، با نسخه ی اصلی خود سازگار نیستند؛ بعضی بهکلّی تحریف شده اند؛ برخی با علوم روز همخوانی ندارند و اشکالات آن ها با پیشرفت علم آشکار می شود؛ بعضی دیگر نیز به بارها ویرایش و اصلاحات نیاز دارند. از این رو مشاهده می کنیم که بسیاری از نویسندگانِ معروف، در چاپ-های مجدد کتاب هایشان، با افتخار می نویسند «با ویرایش مجدّد»؛ یا «همراه با اضافات»؛ یا «با اصلاحات جدید» و... . در حقیقت این خاصّیتِ آثار بشری است که پیوسته نیازمند رفع عیوب و نقایص، و حرکت به سوی رشد و کمال است.
کتابی امّا در دست بشر وجود دارد که پدیدآورنده ی آن با اطمینانِ کامل ادّعا کرده که هیچ عیب و نقصی در آن وجود ندارد و اثرش از هر گونه تحریف، خطا و اشتباه مبرّاست و هیچگاه به ویرایش و اصلاحات نیاز ندارد. این اثر هرچند در دستان ما قرار دارد، از سنخ کتاب های ما نیست و آن را یک یا چند انسان ننوشته اند؛ بلکه خدای فرزانه و ستوده نازل کرده است؛ خدایی که در زمان و مکان محدود نیست و به رشد و کمال نیاز ندارد؛ بلکه خود، کمال مطلق است و هر گونه رشد و کمالی از او سرچشمه می گیرد. آری، آن منبع علم و قدرت، کتابی را از جانب خود بر بهترین بنده ی خویش نازل فرموده و تضمین کرده که از آن در برابر هر گونه تحریف و تغییری محافظت می کند؛ چنان که در آیه ی 9 سوره ی حجر می خوانیم: «ما قرآن را نازل کردیم و خودمان هم از آن محافظت می کنیم.» آیات مورد بحث نیز به روشنی گویای این حقیقت است که قرآن از هر گونه تحریف و خطا مصون است و تا پایان دنیا همچون خورشیدی فروزان در آسمان علم و دانش نورافشانی می کند. البتّه به یاد داشته باشیم که به فرموده ی پیامبر اسلام ، آیاتِ ارزشمند قرآن باید همیشه در کنار خاندان معصوم آن حضرت قرار داشته باشند. در این صورت است که هیچ¬کس نمی تواند هیچ گونه ایرادی از قرآن بگیرد؛ و الّا جدایی قرآن از اهل بیت باعث می شود که معنای بسیاری از آیاتِ آن برای ما همچنان مبهم و نامفهوم بماند. البته تاکنون بسیاری از مدّعیان علم و دانش، به گمان خود، ایراداتی از قرآن گرفته است اند؛ امّا خیلی زود معلوم شده که آن ایرادات، یا ناشی از اطلاعات ناکافی آنان از احکام اسلامی و فرموده های پیشوایان معصوم بوده، یا از روی دشمنی با قرآن و برای فریب افکار مسلمانان بیان شده است.