eitaa logo
💕ارتباط باخدا💕☝
1.2هزار دنبال‌کننده
10.6هزار عکس
6.2هزار ویدیو
184 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
❤️قال رســــــول الله (ص): فـرزندان خـود را بر↶ ↶ ↶ ســ۳ـه ويژگى ڪنيد: ➊ دوست داشـتن پيامــــبرتاݩ ➋ دوست داشتن اهـل بيت او ➌ خــــــواندن قــــــــــــــــرآݩ 📚ڪـنز العـــمال ح ۴۵۴۰۹ 👇👇 @RazehKhelghat97
🌷🍃🌷🍃🌷 💠بهترین ریاضت چیست❗️ 🌹آیت الله خوشوقت(ره): ✍جریمه ای بهتر، معتدل تر، مؤثرتر از برای وجود ندارد. واجب را پیاده کن حرام را هم ترک کن، این بزرگترین ریاضت و جریمه برای نفس است.! ♦️نمی خواهد شما نذر کنی که پای پیاده مکه بروی! نه، همین که بگیری نماز بخوانی، روزه بگیری، را انجام بدهی این است! ❇️انسان را می کند. ایمان بالا می رود، ایمان که بالا رفت همه‌ی درون انسان می شود. کسانی که سنگین و شاق می‌کنند اما پاره‌ای از واجبات را انجام نمی‌دهند یا پاره‌ای از محرمات را مرتکب می‌شوند ... موفق نمی‌شوند (و نتیجه ای عایدشان نمی‌شود). 🌷🍃🌷🍃🌷
2.35M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🎥 استاد ماندگاری / میزاری بچه‌ات غذای مسموم بخوره؟
⭕️ تربیتی در حساب خدا ! ✅عَن جابر بن یزید الجُعفی عَن ابی جعفرٍ محمدبن‌علیٍ الباقر علیه‌السلام قال مَن قَدَّمَ اَولَاداً یَحتَسِبُهُم عِندَالله حَجَبُوهُ مِنَ النَّارِ بِإِذنِ الله عَزَّوَجَل؛ (الامالی شیخ صدوق، صفحه‌ی 634) 🔹«یَحتَسِبُهُم عِندَالله» یعنی جوری این فرزندان را، این اولاد را بار بیاورد که بتواند آنها را به حساب خدا بگذارد. 🔸طبعاً فرزندی را انسان می تواند به حساب خدا بگذارد که او تربیت الهی پیدا کرده باشد؛ متدیّن باشد؛ اهل فسق و فجور و تضییع اوقات و این ها نباشد. 🔹این [فرزند] را انسان می تواند به حساب خدا بگذارد و الّا اگر یک فرزندی بود که انسان او را بد تربیت کرد –کما این که بعضیها فرزندان خودشان را بد تربیت می کنند؛ از اوّل این بچّه را اهل دنیا و اهل اشرافیگری و اهل شهوات و این ها بار می‌آورند. 👈 در محیط خانواده، پدر و مادر، مشی شان برای فرزند، یک سرمشق است. اگر این سرمشق، سرمشق بدی باشد، بچّه بد بار می‌آید. فرض کنید پدر و مادر متقلّب [باشند]، دروغگو [باشند]، به همدیگر رحم نمی کنند، به همدیگر خیانت می کنند؛ اینها را هم بچّه، جلوی چشمش می بیند ؛ 🔸 [پدر و مادر] به مسائل دینی اهمّیّت نمی دهند؛ به فرائض، به نماز، به روزه. بچّه [هم] همین‌جور بار می‌آید. ⭕️ این تربیت بد است- گاهی هست که انسان بچّه را، تربیت بد هم نمی کند لکن رها می کند؛ خیلی از ماها گرفتار این معنا هستیم؛ نه این که بچّه را بد تربیت کنیم، نه، امّا رهایش می کنیم؛ کَأنّه احساس مسئولیّتی نسبت به او نداریم. 🔻گاهی اوقات برای درس خواندن و مشق نوشتنش وقت صرف می کنیم اما برای نماز خواندنش، برای آشنا شدنش با قرآن، با مسائل دینی، نه، هیچ وقتی نمی گذاریم. این رها کردن بچّه است. این ها را نمی شود انسان به حساب خدا بگذارد؛ 👈 یعنی بگوید خدایا این بچّه را من تربیت کردم برای تو، در حساب تو؛ نمی شود. ... تربیت فرزندان، تربیت تک‌تک فرزندان نیست، تربیت محیط خانواده است. 🔻 محیط خانواده که خوب بود، چه بچّه یکی باشد چه پنج تا باشد، فرقی نمی کند، به‌طور طبیعی، به‌طور غالب خوب تربیت می شوند. پس بنابراین «یَحتَسِبُهُم عِندَالله» که در این حدیث شریف هست، معنایش این است که بچّه را جوری تربیت کند که بتواند او را پای خدا حساب کند. ↩️ حالا، اگر «مَن قَدَّمَ اَولَاداً یَحتَسِبُهُم عِندَالله»، اگر [انسان] تقدیم کند اولادی را -تقدیم کند یعنی بار بیاورد، پرورش بدهد، ارائه بدهد فرزندانی را- که بتواند آنها را پای خدا حساب بکند، این فرزندان، او را از آتش الهی، از عذاب الهی دور نگه می دارند، مانع می شوند. این یکی از این چیزهای مهم است. ⭕️ خدای متعال به ما میگوید که عمل صالح کنید تا پیش خدای متعال مأجور باشید، از عذاب الهی مأمون باشید؛ اما به این اکتفا نمی کند؛ می فرماید اگر چنانچه نسل بعد از خودتان را هم تربیت کردید، این هم یک حسنه‌ای است، یک عمل صالحی است که می تواند شما را حاجب از آتش باشد. 📡 [ برداشت از : Khamenei.ir ] ❤️ ❤️ 📩 💌 💌 📩 📩
🔻آزمایشِ الهی🔻 ☝️ یکی از و برنامه‌های قطعیِ خداوند، آزمایشِ مردم است. 👌 خدا ما انسان‌ها رو میکنه، تا خودمون رو نشون بدیم، و خصلت‌های خودمون رو بروز بدیم.😐 آزمایشهای الهی متفاوته:↶ ✔ گاهی اوقات، خدا با ماها رو آزمایش می‌کنه... ✔ و گاهی اوقات هم با و مشکلات... 🙄 ولی ما که از پشتِ پرده خبر نداریم، راجع به این دادن‌ها و گرفتن‌ها، قضاوتهای نادرست می‌کنیم:👇 ❌ تا خدا بهمون نعمتی داد، زود مغرور میشیم و فکر میکنیم خبری هست🙃 فکر میکنیم خدا ما رو خیلی دوست داره😌 فکر میکنیم ما بهترین بنده خدائیم😇😍 ❌ از اون طرف، تا یه ذرّه سختی و مشکلات برامون پیش بیاد، دیگه فکر میکنیم دنیا به آخر رسیده☹️ فکر میکنیم خدا ما رو دوست نداره😔 فکر میکنیم خیلی بدبختیم😣🤕 ⚡️قرآن کریم در این باره می‌فرماید:↶ 💢 امّا انسان، هنگامی که پروردگارش او را برای آزمایش، اکرام می‌کند و نعمت می‌بخشد.. 👈 مغرور می‌شود و می‌گوید: «پروردگارم مرا گرامی داشته است!» 💢 و امّا هنگامی که برای امتحان، روزیش را بر او تنگ می‌گیرد.. 👈 مأیوس می‌شود و می‌گوید: «پروردگارم مرا خوار کرده است!»(فجر/۱۶) ☝️ یادمون باشه: ❌ نه فقر و تنگدستی نشانه‌ی اهانت است، ❌ و نه ثروت و دارایی نشانه‌ی کرامت.. ✅️ بلکه هر دو وسیله هستند. 👌 این آزمایش‌ها، وسیله‌ی و ما انسان‌هاست. ┅═ 🌿🌸🌿 ═┅