❣﷽❣ 💠 #تفسیر_زیارت_عاشورا ⬅️ #قسمت 1⃣ 📕در کتاب ‌″المحاسن- ج۱، ص۲۶۶″ از امام صادق (ع) سوال کردند ما چطور نسبت به کسی بدانیم که او هم ما را دوست دارد یانه؟ ایشان می گویند هر گاه کسی را دوست داشتی، دوستی خودت را به او اظهار کن. در بحث رابطه ی زن و شوهر هم گفتند اگر مردی زنش را دوست دارد و یا بر عکس حتما اظهار کند فقط اظهار قلبی فایده ندارد، اظهار زبانی هم باید انجام بشود. 👌این اظهار عشقی که ما نسبت به یک نفر داریم یا می تواند زبانی باشد یا می تواند قلبی باشد و یا می تواند عملی باشد. حالا این موضـوع را وصل به بحث ائمه می کنیم👇 💞ما نسبت به امام حسین (ع) عشقی داریم حالا می خواهیم این عشقمان را به امام ثابت بکنیم راه زبانی اش؛ خواندن زیارت عاشورا است یا همین سلام هایی که به محضر ایشان می دهیم. راه قلبی اش؛ خُب عشق امام حسین در دلهای ما هست. در روایت هم داریم که اگر می خواهید بدانید چقدر عشق امیرالمومنین (ع) در قلب شما هست، ببینید وقتی اسم حضرت علی برای شما برده می شود چه احساسی به شماها دست می دهد در این صورت می توانید نسبت خودتان به امیرالمومنین (ع) و سایر ائمه را احساس کنید. 📜ما در دعای معرفت دعایی که آخر مفاتیح است و با «اَﻟﻠّﻬُﻢَّ ﻋَﺮﱢﻓْﻨﻰ نَفْسَکَ» شروع می شود در این دعا یک قسمتی داریم که خیلی قشنگ است و شاید خیلی ها بخوانند و از کنارش رد بشوند اما به عمقش توجه نکنند. می گوید؛ «اَﻟﻠﻬُﻢَ لَیَّن قَلْبِی لِوَلی امِرِکْ» خدایا قلب من را نسبت به ولی امر امام زمان (عج) نرم کن. 💢در خیلی از مواقع پیش می آید انسان به خاطر گناهانی که در طول روز و یا در طول عمرش انجام می دهد این گناهان یک غباری را در دل او می اندازند و انسان با بحث استغفار کردن و توبه هایی که از گناهان خودش می کند آن گرد و غبار را از قلب می زداید. اما اگر این توبه انجام نشود قلب تیره و تیره تر می شود تا جایی که اسم امام زمان می آید، روضه اباعبدالله خوانده می شود اصلا طرف عین خیالش هم نیست.❌ 👈اظهار محبت قلبی هم همین طور است هر وقت اسم امام حسین شنیده می شود دلها به سمت ایشان میل پیدا بکند و انسان یاد ایشان را بکند. اظهار نظر عملی هم می توانیم بگوییم رفتن به هیئت ها، سینه زنی ها، نذری هایی که می دهند اظهار نظر عملی نسبت به امام حسین می شود و یا می توانیم بگوییم اظهار نظری که نسبت به یک فرد می کنیم می تواند در قالب هدیه دادن باشد همین قدر یک انسانی به یک انسان دیگر هدیه می دهد یعنی می خواهد بگوید من تو را دوست دارم این خودش یک اظهار نظر عملی است. ⚠️در بحث اظهار محبت نسبت به خدا و ائمه بالاترین درجه اش جان نثاری است که انسان جان خودش را در راه اهل بیت و خدا می دهد. زیارت عاشورا یک محبت دو نفر را نسبت به انسان و امام حسین (ع) یاد می دهد. از این طرف می خوانیم امام حسین با جهادی که در راه خدا کرد و با تمام خانواده اش و تمام جان و مالش در راه خدا قیام کرد و شهید شد تا راهی برای سیر و سلوک افراد باشد افرادی که از طریق توسل به امام حسین به درجات بالا برسند و از آن طرف هم به ما یاد می دهد که ما با خواندن این زیارت یک اظهار نظر زبانی و یا حتی قلبی را نسبت حضرت مهدی (عج) داشته باشیم. 🔹 #ادامه_دارد ... 🎤استاد احسان عبادی #شرح_و_تفسیر_زیارت_عاشورا 1

❣﷽❣ 💠 #تفسیر_زیارت_عاشورا ⬅️ #قسمت 1⃣ 📕در کتاب ‌″المحاسن- ج۱، ص۲۶۶″ از امام صادق (ع) سوال کردند ما چطور نسبت به کسی بدانیم که او هم ما را دوست دارد یانه؟ ایشان می گویند هر گاه کسی را دوست داشتی، دوستی خودت را به او اظهار کن. در بحث رابطه ی زن و شوهر هم گفتند اگر مردی زنش را دوست دارد و یا بر عکس حتما اظهار کند فقط اظهار قلبی فایده ندارد، اظهار زبانی هم باید انجام بشود. 👌این اظهار عشقی که ما نسبت به یک نفر داریم یا می تواند زبانی باشد یا می تواند قلبی باشد و یا می تواند عملی باشد. حالا این موضـوع را وصل به بحث ائمه می کنیم👇 💞ما نسبت به امام حسین (ع) عشقی داریم حالا می خواهیم این عشقمان را به امام ثابت بکنیم راه زبانی اش؛ خواندن زیارت عاشورا است یا همین سلام هایی که به محضر ایشان می دهیم. راه قلبی اش؛ خُب عشق امام حسین در دلهای ما هست. در روایت هم داریم که اگر می خواهید بدانید چقدر عشق امیرالمومنین (ع) در قلب شما هست، ببینید وقتی اسم حضرت علی برای شما برده می شود چه احساسی به شماها دست می دهد در این صورت می توانید نسبت خودتان به امیرالمومنین (ع) و سایر ائمه را احساس کنید. 📜ما در دعای معرفت دعایی که آخر مفاتیح است و با «اَﻟﻠّﻬُﻢَّ ﻋَﺮﱢﻓْﻨﻰ نَفْسَکَ» شروع می شود در این دعا یک قسمتی داریم که خیلی قشنگ است و شاید خیلی ها بخوانند و از کنارش رد بشوند اما به عمقش توجه نکنند. می گوید؛ «اَﻟﻠﻬُﻢَ لَیَّن قَلْبِی لِوَلی امِرِکْ» خدایا قلب من را نسبت به ولی امر امام زمان (عج) نرم کن. 💢در خیلی از مواقع پیش می آید انسان به خاطر گناهانی که در طول روز و یا در طول عمرش انجام می دهد این گناهان یک غباری را در دل او می اندازند و انسان با بحث استغفار کردن و توبه هایی که از گناهان خودش می کند آن گرد و غبار را از قلب می زداید. اما اگر این توبه انجام نشود قلب تیره و تیره تر می شود تا جایی که اسم امام زمان می آید، روضه اباعبدالله خوانده می شود اصلا طرف عین خیالش هم نیست.❌ 👈اظهار محبت قلبی هم همین طور است هر وقت اسم امام حسین شنیده می شود دلها به سمت ایشان میل پیدا بکند و انسان یاد ایشان را بکند. اظهار نظر عملی هم می توانیم بگوییم رفتن به هیئت ها، سینه زنی ها، نذری هایی که می دهند اظهار نظر عملی نسبت به امام حسین می شود و یا می توانیم بگوییم اظهار نظری که نسبت به یک فرد می کنیم می تواند در قالب هدیه دادن باشد همین قدر یک انسانی به یک انسان دیگر هدیه می دهد یعنی می خواهد بگوید من تو را دوست دارم این خودش یک اظهار نظر عملی است. ⚠️در بحث اظهار محبت نسبت به خدا و ائمه بالاترین درجه اش جان نثاری است که انسان جان خودش را در راه اهل بیت و خدا می دهد. زیارت عاشورا یک محبت دو نفر را نسبت به انسان و امام حسین (ع) یاد می دهد. از این طرف می خوانیم امام حسین با جهادی که در راه خدا کرد و با تمام خانواده اش و تمام جان و مالش در راه خدا قیام کرد و شهید شد تا راهی برای سیر و سلوک افراد باشد افرادی که از طریق توسل به امام حسین به درجات بالا برسند و از آن طرف هم به ما یاد می دهد که ما با خواندن این زیارت یک اظهار نظر زبانی و یا حتی قلبی را نسبت حضرت مهدی (عج) داشته باشیم. 🔹 #ادامه_دارد ... 🎤استاد احسان عبادی #شرح_و_تفسیر_زیارت_عاشورا 1

❣﷽❣ 💠 #تفسیر_زیارت_عاشورا ⬅️ #قسمت 2⃣ 📖ما با خواندن زیارت عاشورا اظهار نظر زبانی خودمان را نسبت به محبت امام حسین (ع) می گوییم. حالا سوال؟ از کجا بفهمیم پیش امام حسین چه جایگاهی داریم و دیدگاه امام حسین و یا دیدگاه امام زمان (عج) نسبت به ما چگونه است؟ 📔در کتاب ″اصول کافی- ج۲، ص۶۵۲″ امام صادق (ع) در روایتی یک معیار خیلی عالی می دهد، اگر می خواهید بفهمید چه جایگاهی پیش امام حسین (ع) و بقیه اهل بیت و خدا دارید قلبتان را آزمایش کنید ببینید آن فرد پیش شما چه جایگاهی دارد. 📌و مثل همین حدیث را از امام رضا (ع) داریم که؛ طرف به امام رضا می گوید برای من دعا کن! امام می گوید فکر می کنید برای شما دعا نمی کنیم همواره داریم برای شما دعا می کنیم، بعد گفت آقا من را دوست دارید و چقدر برای من دعا می کنید؟ امام رضا گفت ببین من پیش تو چه جایگاهی دارم به همان میزان پیش من جایگاه دارید. ⚠️حالا اگر ما می خواهیم بدانیم در دید امام حسین (ع) و یا امام زمان (عج) چه جایگاهی داریم و امام زمان ما را چطور نگاه می کنند باید به قلب خودمان رجوع کنیم و ببینیم امام زمان در قلب ما چطوری است! آیا وقتی اسم حضرت می آید احترام می کنیم. 👤آیت الله صافی گلپایگانی مسن ترین مرجع تقلید است ایشان در عرصه مهدویت خیلی کار کردند و کتاب منتخب الاثر را نوشتند که همه احادیث مهدویت را در آن جمع کرده اند. ایشان در این سن و سال هر موقع هر کدام از اسامی امام زمان (عج) نه فقط قائم بلکه هر کدام از اسامی امام زمان می آید بلند می شود و احترام می کند. فردی با آن سن و کمر درد و پا درد وقتی این همه به حضرت احترام می کند شما ببینید حضرت چقدر این فرد را دوست دارد و به آن فرد لطف و محبت می کند. ⁉️اگر می خواهید ببینید جایگاه ما نسبت به امام زمان چطور است؟ باید ببینیم به امام زمان (عج) چه محبتی داریم. اگر امام زمان را ناظر بر اعمال می دانیم و به راحتی غیبت و.. گناه می کنیم پس نباید انتظار داشته باشیم که ما پیش امام زمان خیلی مقام بالایی داریم و مثل مالک اشتر هستیم برای حضرت علی و.. نه، نمی توانیم! چون ما آن حد محبت را کامل نکردیم‌. 📚کلمه ی زیارت در فرهنگ عربی از ریشه زَور می آید زور یعنی عدول کردن از همه چیز و میل کردن به یک چیزی، میل و رغبت پیدا کردن به سمت چیزی. یعنی ای انسان وقتی به زیارت امام رضا (ع) و اهل بیت می روی از همه چیز خودت، از مادیات دست بکش و میل و رغبت پیدا کن به سمت آن امامی که داری می روی. (عدول کردن یعنی دست کشیدن از همه چیز). 🔹 #ادامه_دارد ... 🎤استاد احسان عبادی #شرح_و_تفسیر_زیارت_عاشورا 2

❣﷽❣ 💦🔳 #تشنه_تر_از_آب #سقای_کربلا 🔳💦 #قسمت 1⃣ من كجا ايستاده ام؟ اين نهر از كجا مى آيد؟ نام اين نهر، چيست؟ بايد به جستجو بپردازم، اين نهر را "عَلْقَمه" مى خوانند، از فرات سرچشمه گرفته است و به اينجا رسيده است. چرا اين نهر را علقمه مى گويند؟ اين نهر بيش از هزار سال است كه در اين سرزمين جارى است، كنار اين نهر، درختى مى رويد كه عرب ها به آن درخت، "عَلقَم" مى گويند، براى همين اين نهر را "عَلقَمه" نام نهادند.1 علقمه نهرى است كه مرا به سوى فرات مى خواند. اينجا كربلاست، من مى خواهم به سوى فرات بروم. بايد در امتداد اين نهر حركت كنم، بايد بروم. فرصت نيست... وقت پرواز نزديك است، چه كسى فكر پرواز را به ذهن من انداخت؟ همان كس كه به من فهماند نبايد اسير اين دنيا شد. بايد حركت كرد. اى فرات! اى آب روان! به سوى تو مى آيم... من از كنار علقمه مى آيم، اين طورى راه را گم نمى كنم، صد كيلومتر راه مى آيم... خسته ام، ديگر توان ندارم. اين فرات است، آبى و روشن و آرام! اين فرات چه فرياد مى زند؟ بايد گوش كنم... صداى تشنگى مى آيد. فرات تشنه است، او به سوى دريا مى رود، اين چه حكايتى است. فرات از تشنگى فرياد مى زند، مى رود تا دريا سيرابش كند، او راهى طولانى در پيش دارد... ساعتى كنار فرات مى مانم، معمّاى من بى جواب مى ماند، آبى كه در داغ تشنگى مى سوزد! اينجا تشنگى بيداد مى كند، نمى دانم بروم يا بمانم؟ آيا همراه فرات به سوى دريا بروم؟ مى ترسم به دريا هم كه برسم، باز فرياد تشنگى بشنوم... فكر مى كنم دريا هم تشنه باشد و بى قرار، پس رفتن من به سوى دريا، چه سودى برايم دارد؟ چه كنم؟ كنار فرات بمانم؟ به ديدار دريا بروم؟ بايد فكر كنم، بهترين تصميم چيست. من اين همه راه آمده ام امّا به تشنگى رسيده ام. فرياد تشنگى فرات، بلند است... من تصميم خودم را گرفتم. برمى گردم. از كربلا به فرات آمده ام، اكنون از فرات به كربلا مى روم، همين طور، از كنار نهر علقمه، راه را مى گيرم و مى روم. صد كيلومتر راه در پيش دارم، آرام آرام مى روم... نگاهم به آبى است كه در اين نهر، جارى است، در هر ثانيه، پنجاه هزار ليتر آب از فرات جدا مى شود و در اين نهر به سوى كربلا پيش مى رود. من هم به سوى كربلا مى روم. چه شكوهى دارد اين سفر. من همراه آبى شده ام كه به كربلا مى رود، آبى كه خود تشنه است، نهرى كه از تشنگى مى سوزد... اين معمّا را چه كسى پاسخ خواهد داد؟ چه كسى تا به حال، آبِ تشنه ديده است؟ از زير سايه نخل ها مى آيم، نسيم مىوزد، آبِ فرات، همراه من است و راهنماى من. كسى كه آب راهنمايش است، راه را گم نمى كند... خسته ام، زير آن نخل كمى مى نشينم تا قدرى استراحت كنم. به تنه نخل تكيه مى دهم، قلم و كاغذ هم در دست من است، مى خواهم بنويسم، امّا آب مى رود، اين آب، استراحت ندارد و به سوى هدف خويش مى رود، من چرا بايد از آن، عقب بيفتم؟ بايد برخيزم. چرا رفيق نيمه راه شوم؟ اين كار درستى نيست. از جا برمى خيزم و به حركت ادامه مى دهم.... اين هياهو چيست؟ اينجا چه خبر است؟ صداى طبل و شيپور مى آيد! شيپور جنگ! هزاران نفر شمشير به دست در اينجا به صف ايستاده اند، سى هزار نفر كربلا را محاصره كرده اند... فريادها به آسمان مى رود.. همه منتظر هستند تا "عُمَرسَعد" فرمان آغاز جنگ را صادر كند، لبخندى بر چهره عمرسعد نشسته است، او از اين همه شور بى شعور، خوشحال است. او سخن خود را چنين آغاز مى كند: "اى ياران من! اگر در اين جنگ كشته شويد، شهيد هستيد و به بهشت مى رويد. شما سربازانى هستيد كه در راه خدا مبارزه مى كنيد. حسين از دين خدا خارج شده و مى خواهد در امّت اسلامى اختلاف بيندازد. شما براى حفظ و بقاى اسلام شمشير مى زنيد". همه شعار مى دهند، صداى "الله اكبر" طنين انداز مى شود، شورى در ميان آنان مى افتد، آنان شمشيرها را دست گرفته اند و آماده نبردند. من مات و مبهوت اين سخنان شده ام، من راز مظلوميّت حسين(ع) را اكنون فهميده ام، حسين(ع) مظلوم است چرا كه دشمنان او براى رسيدن به بهشت، به جنگ او مى روند... سخنان عمرسعد كارى كرده است كه اين مردم نادان و بىوفاى كوفه، باور كنند كه حسين(ع) از دین خارج شده و کشتن او واجب است. این همان "فریب"یا"تزویر"است که جنگ حسین (ع) آمده است. 📚 #نویسنده : دکتر مهدی خدامیان ✨☀️الّلهُـمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــ الْفَـــرَج☀️✨