#خاطره #همسرشهید یکی از همرزمانش برایم تعریف کرد که در روزی که 140 هواپیما به #پرواز درآمد، کمی #مضطرب بودم. نگاهم به علی افتاد که با #ماژیک بر روی #بمب‌ها کلمه‌ای را می ‌نویسد. بر روی آن‌ها به زبان #انگلیسی نوشته بود: «برای صدام». همین #همرزم علی پس از #مفقودی وی برایم گفت که تا پایان جنگ دیگر اضطراب نداشتم. شجاعت شهید اقبالی در من هم اثر گذاشت. روزی هم به جهت کاری که با #شهید_بابایی داشتم به #دفتر وی مراجعه کردم. زمانی که خودم را #معرفی کردم با استقبال و گریه وی روبرو شدم. شهید بابایی از پشت میزش بلند شد و گفت: «آقای اقبالی #استاد من بودند. اگر وی امروز حضور داشتند، این جایگاه من نبود و به وی تعلق داشت.» 👇👇👇 http://eitaa.com/joinchat/3755868179C7a5148bdd4

زینب در #دفتر #خودسازی خود #جدولی کشیده بود که بیست مورد داشت؛  از #نماز_به_موقع #یاد_مرگ #همیشه_با_وضو_بودن #خواندن_نمازشب #نماز_غفیله و  #نماز_امام_زمان(عج)،  #ورزش_صبحگاهی  #قرآن_خواندن_بعد_از_نما_صبح، #حفظ_کردن_سوره‌های #قرآن_کریم، #دعا کردن در #صبح و #ظهر و #شب، #کمتر_گناه_کردن تا #کم‌خوردن_صبحانه، #ناهار و #شام. دخترم جلوی این موارد #ستون‌هایی کشیده بود و هر شب بعد از #محاسبه کارهایش #جدول را علامت می‌زد؛ من وقتی جدول را دیدم به یاد سادگی زینب در پوشیدن و خوردن افتادم به یاد آن #اندام #لاغر و #نهیفش که چند تکه استخوان بود، به یاد آن روزه‌های مداوم و افطارهای ساده، به یاد نماز شب‌های طولانی و بی‌صدایش، به یاد گریه‌های او در سجده‌هایش و دعاهایی که در حق امام خمینی(ره) داشت.