#کنترل_ذهن این باور تمام بزرگان بوده است که اگر ذهن کنترل شود، قلب هم کنترل می‌شود؛ لذا دستورهای زیادی در این رابطه داده‌اند که می‌خواهیم بخشی از آن‌ها را مطرح کنیم. خداوند در قرآن می‌فرماید: (فَأَمَّا الْإِنْسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ وَ أَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ) [۱]  برخی هنگام نزول بلا می‌گویند  (رَبِّي أَهَانَنِ) (خداوند به من اهانت کرده است) و هنگام نزول نعمت می‌گویند (رَبِّي أَكْرَمَنِ) (خداوند مرا اکرام کرده است)  این تفاوت ذهن آنها است؛ لذا از ذهن است که قلب ولایی و مؤمن می‌شود یا کافر #مهم 👇 قلب ما سر نماز می‌خواهد با خدا صحبت کند و ذهن نمی‌خواهد و متأسفانه حرف ذهن پیش می‌رود. آیت‌الله شاه‌آبادی می‌گفتند: تا آدم، ذهن را به معنای مقدمه قلب کنترل نکند چیزی به او نمی‌دهند و اگر کنترل کرد چند لحظه بعد قدمش به عالم غیب باز می‌شود مثلاً چشم برزخی، طی الارض و… به او می‌دهند (یعنی به او چیزهایی می‌دهند که به دیگران نداده‌اند) @Refiningthesoulanddeath