• دل در شب مهتاب تو را می خواهد ° باران شده بی تاب، تو را می خواهد • وقت سفر از زمین به عرش است علی ° برخیز که محراب تو را می خواهد... @Rezafiroozi_ir

پا بر زمین که میگذاشت، شقیقه کوفه رگ غیرتش گُل میکرد! نعلین هایش بوی کوچه های خسته یتیمان را میداد. نان اش را تقسیم میکرد اما تنهایی اش را هرگز ! سر بر چاه میبرد و دل تنگی اش را به قعر زمین میفرستاد بلکه فاطمه س در دورترین ناشناخته ها صدایش را بشنود و آرام بگیرد! علی، ناموس ستاره ها بود ! علی، وجدانِ ذوالفقارِ متفکران عافیت طلب بود! همان ها که زمستان ها تا شیپور جنگ را میشنیدند بهانه سرما میکردند و تابستان ها مزارع جو و گندم شان از مزرعه اسلام مهم تر میشد! همانها که غدیر را به چشم دیدند اما ولایت را در پیامبر صلی الله زنده خلاصه کرده بودند ! امام شان زنده بود و آنها میگفتند : ما به امام قبلی اقتدا کرده ایم ! و عاقبت فرق علی با شمشیر همین عافیت طلب ها به دو نیم شد ! عدالت زخمی برداشت به عمق بعض های فاطمه س در پشت در ! هنوز اما صدای علی از قعر چاه طنین اندازست که : أَيُّهَا النَّاسُ، إِنَّمَا الدُّنْيَا دَارُ مَجَازٍ وَ الْآخِرَةُ دَارُ قَرَارٍ اى مردم، اين دنيا سرايى است كه گذرگاه شماست و آخرت، سرايى است پايدار ! #امام_علی علیه‌السلام #ابو_الأیتام @Rezafiroozi_ir

یادگار امشب حرم مطهر امام رضا علیه السلام شب قدر ۲۳ رمضان ۱۴۴۶ ( ۴ ف ) #خاطرات #امام_رضا علیه السلام @Rezafiroozi_ir

اینجا یمن است فقیرترین کشور جهان قبل از جنگ فقیرترین بود پابرهنه اما با غیرت در فرهنگ یمنی عار است کسی از آنان طلب کمک کنند و آنان تماشاچی باشند. اینجا یک مغازه کوچک در شهر صعده، ایران‌مال وسیع ما نیست، مال‌های بزرگ دبی و ابوظبی هم نیست. بعید هم‌میدانم ارزش دلار مثل اینجا باشد! در محاصره اند. سالهاست. آن انفجارها هم بمباران شدید قدرتمندترین ارتش جهان است! ایالات زورگوی آمریکا! در متن خبر نوشته بود: غارات أمريكية عنيفة على مدينة صعدة في اليمن! به ترجمه دقت کنید. غارات یعنی همان حمله عنیقه یعنی خشونت آمیز آمریکا هم همان آمریکا همیشگی است! یعنی حملات خشونت آمیز آمریکا! حالا شما در این ویدئو کوتاه ترس میبینید!؟ مرد یمنی از صندلی هم بلند نمیشود! از متن خبر ترس می بارد از واکنش این رجل یمنی نه، بدجور این یمنی ها هیبت و هیمنه آمریکا را به سخره گرفته اند. آمریکا میداند اگر مقابل یک مشت مردم در محاصره کم بیاورد دیگر در دنیا خریدار نخواهند داشت. حجم آتش را بیشتر می‌کنند اما احساس می‌کنم شکست ویتنام در یمن برای آمریکا تکرار میشود چقدر این یمنی ها فرق دارند! #فتح_قریب #یمن @Rezafiroozi_ir

بیشتر از آنچه که می‌خوانید، فکر کنید. اگر به صِرف خواندن عادت کنید، در بین متن‌ها و سطرها محدود می‌شوید، آن‌وقت نوآور نخواهید شد... #محمد_باقر_صدر #حرف_حساب برای آنها که می اندیشند... @Rezafiroozi_ir

هرچه بیشتر در سرشت طبیعت اندیشه کردم از خلاقیت خالق نیز بیش‌تر متحیر و شگفت‌زده شدم. #عکاسی #بالاجاده #گلستان @Rezafiroozi_ir

دوﺳﺖ دارم ﻧﮕﺎت ﻛﻨﻢ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﻦ و ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻰ ﻣﻦ ﺗﻮ رو ﺻﺪا ﻛﻨﻢ ﺗﻮ ﻫﻢ ﻣﻦ و ﺻﺪا ﻛﻨﻰ ﻗﺮﺑﻮن ﺻﻔﺎت ﺑﺮم از راه دوری اوﻣﺪم ﺟﺎی دوری ﻧﻤﻴﺮه اﮔﻪ ﺑﻪ ﻣﻦ ﻧﮕﺎه ﻛﻨﻰ #مشهد #زیارت @Rezafiroozi_ir

نائب الزیاره حق داران بودم.. #مشهد #زیارت @Rezafiroozi_ir

بی‌قرار توام و در دل تنگم گله‌هاست آه، بی‌تاب شدن عادت کم‌حوصله‌هاست مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب در دلم هستی و بین من و تو فاصله‌هاست بی‌تو هر لحظه مرا، بیم فرو ریختن است مثل شهری که به روی گسل زلزله‌هاست آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد دیدنت آرزوی روز و شب چلچله‌هاست باز می‌پرسم از آن مسئله دوری و عشق و ظهور تو جواب همه مسئله‌هاست #فاصله #عشق #وصال @Rezafiroozi_ir

‍ بشرویه؛ نیازمند نگاهی عمیق یا قانع به نگاه‌های سطحی؟ بشرویه، این شهر تاریخی با سابقه‌ای ریشه‌دار در فرهنگ، دیانت و اصالت، در آستانه یک چالش تمدنی ایستاده است: آیا ما می‌خواهیم آینده‌ای متفاوت بسازیم یا صرفاً به نگه‌داشت گذشته‌ای پرافتخار بسنده کرده‌ایم؟ "اقتصاد؛ فرصت‌های بالقوه، ظرفیت‌های بالفعل نشده" اقتصاد بشرویه گرچه بر پایه‌های کشاورزی، صنایع دستی، دامداری سنتی و ظرفیت بالقوه گردشگری استوار است، اما زنجیره‌ی ارزش این حوزه‌ها هنوز به‌درستی فعال نشده‌اند. سرمایه‌گذاری مؤثر در برندینگ فرهنگی و توسعه گردشگری روستایی و تاریخی، حلقه‌های گمشده‌ای هستند که می‌توانند اقتصاد شهرستان را به‌سوی پویایی ببرند. "فرهنگ و اجتماع؛ مردمی فعال، نخبگانی غایب" یکی از ویژگی‌های مثبت و کم‌نظیر بشرویه، همراهی و پای‌کاری مردم در امور اجتماعی و فرهنگی است. مردم نه‌تنها کنش‌گر هستند، بلکه آمادگی بالایی برای مشارکت، تعامل و حتی مطالبه‌گری دارند. اما خلأ بزرگ در این میان، غیبت پررنگ نخبگان در میدان عمل است. نخبگان فرهنگی، اجتماعی و حتی علمی کمتر وارد عرصه‌های راهبردی و کنش‌گرانه‌ی جامعه می‌شوند؛ و همین باعث می‌شود بسیاری از انرژی‌های مردمی به‌جای شکل‌دهی به تحول پایدار، در سطح باقی بمانند. "حاکمیت محلی؛ محافظه‌کاری به‌جای راهبری" یکی از موانع جدی بر سر راه توسعه بشرویه، محافظه‌کاری مفرط مدیران و مسئولین محلی و مقاومت نهادهای رسمی در برابر نقد، گفت‌وگو و اصلاح ساختار است. این مقاومت اگر ادامه پیدا کند، شکاف اعتماد میان ظرفیت‌های مردمی و نهادهای رسمی را افزایش خواهد داد. "چاره چیست؟ عبور از سطح‌گرایی به عمق‌یابی" اگر قرار است بشرویه به یک الگوی موفق از توسعه‌ی متوازن شهری و بومی تبدیل شود، باید از رویکردهای سطحی، شعاری و مقطعی فاصله بگیرد. ما نیازمند: • بازتعریف نقش نخبگان در فرآیندهای اجتماعی • طراحی مدل بومی توسعه فرهنگی و اقتصادی • سرمایه‌گذاری هدفمند در گردشگری، صنایع دستی و اقتصاد بومی • تربیت نسل جدید کنش‌گران راهبردی با رویکرد تمدنی هستیم. بشرویه نه به خاطر کم‌ظرفیتی، بلکه به دلیل کم‌توجهی به ظرفیت‌های نخبگانی عقب مانده است. آینده روشن از آنِ شهرهایی است که اهل گفت‌وگو، جسارت در اصلاح، و نگاه تمدنی به مسائل خود باشند. در روزگاری که تحلیل‌های عمیق و روایت‌های واقع‌بینانه کم‌یاب شده‌اند، گاهی لازم است با نگاهی متفاوت، از دل همین خاک، افق‌های جدیدی را جست‌وجو کرد؛ اگر هنوز به این باور نرسیده‌ایم که یک شهر می‌تواند متفاوت روایت شود، شاید وقت آن رسیده باشد که بیشتر با صدای درونی‌اش از نقطه عمیق مسئله همراه شویم. #آینده_بشرویه #پیشرفت_پایدار ۱۶ اردیبهشت ۱۴۰۴ @Rezafiroozi_ir

خلأ گفتگو در فضای عمومی بشرویه؛ چرا حرف نمی‌زنیم؟ در شهری با پیشینه‌ای فرهنگی چون بشرویه، انتظار می‌رود گفتگوهای عمومی، نشست‌های فکری و کرسی های آزادانديشي جزئی از حیات اجتماعی مردم باشد؛ اما واقعیت این است که اغلب موضوعات مهم یا در فضای خصوصی زمزمه می‌شود، یا در هیاهوی شبکه‌های اجتماعی گم. سکوت نخبگان، احتیاط عمومی، و ترس از برچسب خوردن باعث شده حتی در حوزه‌های مهمی مثل عدالت اجتماعی، توسعه متوازن، یا نقد ساختارهای ناکارآمد، گفتگویی واقعی شکل نگیرد. بسیاری از مطالبات شهروندی در مرحله گلایه باقی می‌مانند، چون میدان امنی برای طرح دقیق و عمومی آن‌ها نیست. وقتی گفتگو نباشد، تصمیمات نیز کیفیت ندارند. مشارکت بی‌صدا، عملاً مشارکت نیست. و نخبگانی که نمی‌خواهند یا نمی‌توانند سخن بگویند، به مرور تأثیر اجتماعی خود را از دست می‌دهند. 🔻 راه حل پیش رو: چطور می‌توان «فضای گفتگوی آزاد و هوشمندانه» را در یک شهر سنتی، اما با ظرفیت‌های بزرگ مثل بشرویه ایجاد کرد؟ ایجاد یک «فرهنگ گفت‌وگو» در شهری مانند بشرویه، نه با هیاهو، بلکه با تمرین تدریجی و مداوم آغاز می‌شود. گفتگو، پیش از آنکه به ساختار نیاز داشته باشد، به «اعتماد» نیاز دارد؛ اعتمادی که در سایه امنیت روانی، بی‌طرفی نسبی فضا، و احترام به دیدگاه‌های متفاوت شکل می‌گیرد. 🔰 توصیه هایی کوچک اما کلیدی برای آغاز: • ایجاد فضاهای بی‌طرف و خودمانی برای بیان دغدغه‌ها، نه صرفاً در جلسات رسمی، بلکه در جمع‌های نیمه‌رسمی و پاتوق ها، مجالس خانوادگی یا در فضای مجازی محلی. • راه‌اندازی محتوای رسانه‌ای محلی که دغدغه‌ها را دقیق، بدون شایعه و بدون تخریب و بدون اهداف نامطلوب سیاسی بیان کند تا مخاطب احساس کند صدایش شنیده و حرف هایش دیده می شود. • تقویت زبان تحلیل و پرسش‌گری به‌جای زبان اتهام و هیجان، تا به‌مرور جامعه درک کند که گفتگو، الزاماً به معنی مخالفت یا تقابل نیست، بلکه یک گام برای اصلاح جمعی است. • ارتباط گرفتن با افراد مؤثر ولی خنثی و دعوت از آنان برای ورود تدریجی به بحث‌های اجتماعی، ولو در قالب پیام، یادداشت یا مشارکت در تولید محتوا. • کاهش ترس عمومی از شنیده‌شدن با تقویت مثال‌های مثبت: وقتی کسی حرفی زد و مورد احترام قرار گرفت، این خودش تبدیل به یک الگو می‌شود. ✨️ شروع گفت‌وگو در یک جغرافیا، یک پروژه نیست بلکه مقدمه ی #پیشرفت می باشد‌. گفتگو عمومی یک سبک زندگی و تمدنی است که باید با آن تمرین کنیم تا به بلوغ جمعی برسیم. باید حرف بزنیم... #آینده_بشرویه #پیشرفت_پایدار ۱۷ اردیبهشت ۱۴۰۴ @Rezafiroozi_ir