#عملیات_خیبر #شهید_باکری *ماه اسفند می دهد بوی* *شیرمردان بیشه خیبر* *گشت با رمز یا رسول ا..* *بین نیزارها تنی بی سر* *.....* *همت افتاد باکری افتاد* *تا که این انقلاب بر پا ماند* *گریه می کرد یک نفر میگفت* *که رفیقم طلاییه جا ماند* *..........* *فاطمیه ظهور زهرا شد* *مثل آیینه نور و  پاکیشان* *مینوشتند نام بی بی را* *همه پشت لباس خاکیشان* *..........* *هرکجایی که گیر میکردند* *وسط حور و آتش و غوغا* *بی مهابا به گریه میگفتند* *دست مارا بگیر یازهرا* *..........* *مثل دودی که پشت در پیچید* *مثل مادر که از نفس افتاد* *شیمیایی به سینه آتش زد* *هرطرف یک رفیق ما جان داد* *..........* *خیبری ها به خاک افتادند* *تامبادا قدی خمیده شود* *تا مبادا به دست نامحرم * *چادری از سری کشیده شود* *.........* *تا که بر پا بماند این پرچم* *چه پدرها که بی پسر شده اند* *تاکه پاینده ماند این نهضت* *چه کسانی که خونجگر شده اند* *..........* *الغرض حفظ پرچم اسلام* *برهمه واجب است پیر و جوان* *تا به همراه رهبر این پرچم* *برسانیم دست صاحبمان* *حاج مهدی باکری می گفت * *که مرا ای خدا تو پاک بخر* *چقدر آشناست این جمله * *حاج قاسم ، دمشق،وقت سحر * *گرچه حاجی نشد علی الظاهر* *روز و شب در طواف دلبر بود * *شک ندارم که در تمام عمر * *از دل و جان مطیع رهبر بود * *همه همرزم های او گفتند* *در تواضع دگر نظیر نداشت* *شهردار بود یا که فرمانده * *به روی نفس خویش پا بگذاشت * *کوه اخلاص و استقامت بود* *روی حرف امام غیرت داشت* *علت ماندگاری اش این بود * *از ولیّ زمان اطاعت داشت* *مثل ارباب این برادر هم* *دلشکسته غم برادر دید* *همه با گریه تسلیت گفتند* *او کجا خنده های لشگر دید* *ای بمیرم برای آن آقا* *که به اشکش سپاه خندیدند* *کمرش را که خم شد از ماتم* *همه اطراف علقمه دیدند* *ایتدا روی خاک با گریه * *دست های بریده را بوسید* *بعد خم شد کنار جای عمود* *ابروانِ کشیده را بوسید* *گفت عباس تا زمین خوردی * *خواهر ما غریب و تنها شد* *چشم تو روشن ای علمدارم * *روی دشمن به خواهرم واشد* #قاسم_نعمتی