#متن_روضه_و_توسل_به_حضرت_رقیه #کانال_نوحوا_علی_الحسین ▪️▪️▪️▪️▪️▪️▪️ عجز اگر آید به دیدارم جوابش می‌کنم کاخ اگر کوه اُحد باشد خرابش می‌کنم پرده های قصر، افتاد از طنین ناله ام کفر اگر در پرده باشد بی‌نقابش می‌کنم مدح باب علم طاها گرچه اینجاباب نیست در میان شامیان امروز بابش می‌کنم دارم از بابا بزرگ خویش ارث روشنی در شُعاعم ذره باشد آفتابش می‌کنم از خدایم اذن دارم زیر این سقف کبود هر دعایی را بخواهم مستجابش میکنم 🔹بی بی جان! خیلی ها گرفتارن… خدا رحمت کنه اون پدرا و مادرایی که وقتی گرفتار می شدیم، می گفتن: یه سفره ی رقیه پهن کنین، من نمی دونم چرا سفره ی حضرت رقیه یه نون و پنیر بیشتر نداره، زیاد رنگی نیست، یعنی میخواد بگه: بچه وقتی گرسنه میشه، با یه لقمه ی نون و پنیر گرسنگی ش تموم میشه، هی رقیه توی خرابه میگفت: بابا! دلم درد میکنه… آنکه حتی یک النگو در ضریح انداخته با خدا در روزِ محشر بی حسابش میکنم سفره دارِ روضه‌ بابا منم، با دست خویش گندمی گر نذر گردد آسیابش می‌کنم زنده باشم بعد از این، ای عمه جان گهواره‌ای عاقبت می‌سازم و نذر ربابش می‌کنم ▪️دلم برا داداشم علی اصغر تنگ شده، همه دختر بچه ها دوست دارن داداش کوچیکشون رو بغل بگیرن… آستین پاره ای دارم خدا را شاکرم بر سرم در پیش نامَحرم حجابش می‌کنم ▪️بابا! حُرمتم رو نگه نداشتن، بابا غرورِ دخترت رو شکستن، بابا! یادگاری های علی اکبر رو فروختن، بمیرم برات بابا! هی میگفت: عمه! کی بابام میاد؟ خیلی باهاش حرف دارم، خیلی باهاش درد و دل دارم، اما وقتی سر رو آوُردن، همه دردا یادش رفت گفت: بابا! من می دیدم یزید داره با چوب به لبات میزنه، لبِ تو اینجور باشه، لبِ دخترت سالم؟… بابا! سلام خوش اومدی، گردِ سفر بروته بابا! سلام دیدی منو؟ رقیه روبروته ابروی مردونه ی تو خورده عجب شکافی روزایی که نبودی و حالا بکن تلافی چیکار کنم دخترم؟… مویِ منو میبافی؟ آئینه ی احساسِ من اصلاً نبود حواسِ من مویی نمونده واسِ من بابا! ببین رو صورتم، جای هزار تا دسته بابا! ببین گوشواره هام، تو گوشِ من شکسته گناه من چی بوده که سیلی شده تقاصم؟ روزی که این دامنو تو خریده بودی واسم پاره نبود لباسم کاشکی نبینه زینبت چه زخمایی داره لبت حنجره ی نامرتب... ▪️نیزه دارِ سرِ ابی عبدالله میگه: هر جایی می اومدیم، منزلی بودیم، سرها رو تکیه به جایی میدادیم، اما یکی از منزل ها سرِ بریده ی ابی عبدالله رو آویزان کرده بودن به یه شاخه ی درختی… گفت: تو خواب و بیداری بودم، همه ی اُسرا اینقدر خسته شده بودن، بعضی هاشون تب کرده بودن، آخه بیابون روزها گرمه، شب ها سرد، برا همین این بچه ها روزها عرق می ریختن، شب ها نسیم سرما بهشون می خورد بعضی هاشون تا صبح تب میکردن… نیزه دار میگه: یه مرتبه از خواب بلند شدم، شنیدم صدای قدم هایی میآد، خوب نگاه کردم دیدم یه دختربچه، از قافله جدا شد، آروم آروم، خمیده خمیده اومد پایِ سرِ بریده ی بابا، صدا زد: بابا! ▪️ دلم برات تنگ شده، دوست دارم یه بار دیگه بغلت کنم، میگه: دیدم شاخه ی درخت پایین اومد، این دختر سرِ بریده ی بابا رو بغل گرفت…😭 عمو کجاست؟ بهش بگم، مارو کجاها بردن عمو کجاست؟ ببینه که دخترا سیلی خوردن ▪️بابا! یه پیغامی برا عموم دارم… بهش بگو: دستِ کسی نخورده به حجابم بهش بگو: میدونه که چند روزِ تو خرابه ام؟ به روی خاک می خوابم ▪️کی طاقت داره دخترش روی خاک بخوابه؟… دل تنگشم یه عالمه این وضعِ روز و حالمه دیگه نگو سه سالمه بابا حسین! بابا حسین!…

#متن_روضه_شب_هفتم_محرم #کانال_نوحوا_علی_الحسین ▪️▪️▪️▪️▪️▪️ به این غبار، نگاهی که آفتاب شود بسوز قلبِ مرا، کز غمت مُذابّ شود به ذره گر نظر لطف بوتراب کند به آسمان رود و کار آفتاب کند کُلُّهُم نورٌ واحِدٌ ، چه امیرالمؤمنین رو یاد کنیم چه امام زمان رو به این غبار، نگاهی که آفتاب شود بسوز قلبِ مرا، کز غمت مُذابّ شود دوباره رویِ تو را آسمانِ جمعه ندید کدام جمعه، جمالِ تو ماهتاب شود؟ برای آمدنت، شب به شب دعا کردم اما آقا جان دعای من کافی نیست، قربونت برم اشاره کن به دعایم که مستجاب شود زمان به خاطرِ ما دیر دیر می گذرد برایِ خاطرِ تو کاش پُر شتاب شود امیر گریه، مرا هم صحابه­ی خود کن که آسمانِ نگاهم پر از سحاب شود من آمدم که سلامِ مرا جواب دهی سلام می کنم و وای اگر جواب شود اگر اجازه دهی روضه خوان شوم امشب که قلبِ سوخته ات بیشتر کباب شود برایِ کودکِ خود آب خواست امّا حیف همین دلیل بر این شد، حسین(ع) آب شود بگویم از شررِ خنده های حرمله ای که پاسخ ِ شرر گریه ­ی رباب شود و شیر خواره پس از این ز نیزه خواهد دید که دستِ مادر ِاو بسته در طناب شود 🔹شب علی اصغر ِ، باب الحوائج ِ، بزرگ های دین ما، مراجع دین ما، مراجع عظام، مخصوصاً مثل همچین شبی حاجاتشون رو در خونه ی خدا می بردند 🔸مرحوم آیت الله حق شناس میگن هر موقع گره به کارش می اُفتاد، می گفتند: چه روضه ای بخونیم؟ می گفت: روضه ی شیر خواره ی حسین. هرکی گره به کارش داره بسم الله. امشب قراره پا روضه های رباب بشینیم،بسوزیم، ناله بزنیم. خونابِ غم به سینه­ ی مادر نمی رسید این تیرِ غیظ کرده اگر سر نمی رسید کدوم تیر؟ دستِ کمی ز نیزه ­ی ابنِ اَنَس نداشت بَد می بُرید، کاش که تا پَر نمی رسید یک قطره هم ز مهریه­ ی مادرِ حسین یعنی به کامِ تشنه­ ی اصغر نمی رسید؟(شاعر: محمدبیابانی) ▪️اوج روضه رو می خوام برات بخونم: وقتی بچه رو روی دست گرفت، از هر طرف بچه رو بلند می کرد، سر رو شونه می اُفتاد، دیگه جون در بدن نمونده، اوج روضه، غیرتی ها، ارباب شما، مولای شما، کسی که همه ی عالم تو این دنیا، هرکسی تو این دنیا و اون دنیا هرکسی کاری داشته باشه، باید منّت این آقا رو بکشه... رو به دشمن ایستاد، صدا زد: منّوا عَلَینا بر ما منّت بذارید. لالایی، لالایی ▪️ارباب ما بچه رو روی دست گرفت، منّوا عَلَینا بر ما منت بذارید، خودتون علی رو بگیرید سیراب کنید وضع لشکر به هم ریخت، یه عده از سپاه ابن سعد، پیر مردها، گفتند: حسین راست میگه، آخه ما که با شیر خواره جنگ نداریم، دید الان تفرقه تو سپاهش می اُفته ▪️یه نگاه به حرمله کرد، چرا جوابش رو نمیدی؟ گفت: امیر بابا رو بزنم یا بچه رو؟ گفت: حالا وقت داری برا اینکه بابا رو بزنی، بذار این بابا در فراق بچه اش بسوزه، اگه بچه رو بزنی بابا هم میمیره. کاری کردند ابی عبدالله یه چند لحظه دیگه نمی دونست چیکار کنه... ▪️ فقط بچه رو زیر عبا گرفت، هی یه قدم می آد سمت میدان، دوباره برمیگرده سمت خیمه ها. حسین... خیلی نداشت فاصله تا خیمه ها پدر می رفت هر چه باز به آخر نمی رسید کاری نداشت غیرِ خجالت کشیدنش زیرِ عبا سرش که به پیکر نمی رسید می مُرد در تحیُّرِ این داغِ دلخراش زینب اگر به دادِ برادر نمی رسید اول خواهر از خیمه دوید بیرون، چیزی نشده عزیز دلم، فدا سرت حسین جان، بچه های من فدا سرت، علی اکبر فدا سرت، علی اصغر هم فدا سرت، خودش بی تابی می کرد، تا صدای هل من ناصر تو رو شنید، خودش رو از گهواره بیرون انداخت. جز خنده هایِ سرخِ لب و چشمِ نیمه باز تسکین بر آتشِ دلِ خواهر نمی رسید نبضِ پدر شماری معکوس می گرفت نه، این گلو به بستنِ معجر نمی رسید تیرِ سه شعبه جایِ همه سهم برده بود چیزی به چشمِ حسرتِ لشکر نمی رسید حالا یه موقعی خانم رباب داره این بیت رو میگه، داره گلایه میکنه: دیدن یه گوشه ای بغض کرده رباب.. حقّی نداشت پشتِ حرم جستجو کند ای کاش دستِ نیزه به اصغر نمی رسید بچه ام رو در آوردی از خاک.. 😭 راحت به یک اشاره جدا می شد از بدن این کار پس به منّتِ خنجر نمی رسید گذشت تا موقعی که یه بار دیگه مادر با بچه روبرو شد، تا حالا کنار گهواره می نشست، تکون میداد با علی اصغر، حالا رو ناقه ی عریان نشسته سر علی اصغر بالای نیزه، صدا زد: قندِ عسل به خنده لبت باز کرده ای در رقصِ باد دلبری آغاز کرده ای با جبرئیلِ نیزه به معراج رفته ای کوچکترین پیمبرم اعجاز کرده ای این روزها برای خودت اکبری شدی مادر مرا چقدر سرافراز کرده ای آغوشِ من برایِ تو بهتر ز نیزه نیست؟ بالا نشسته ای و به من ناز کرده ای آرامش تو بُغضِ مرا سرخ می کند سوز دلم به ناخن غم ساز کرده ای بر دستِ بینِ سلسله ام غصه خورده ای همدردیت هر آینه ابراز کرده ای در بُهت برده ای همگان را که با سه پر در آسمانِ قافله پرواز کرده ای (شاعر:علیرضا شریف)

#زمینه #آخر_صفر #امام_رضا #کانال_نوحوا_علی_الحسین 🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴🏴 بعد دو ماه عزا، عاشق کربلا پیرهن سیاشو می‌سپاره دست امام رضا همیشه نوکرت میاد که آخرش امام رضا دعاش کنه راضی شه مادرش مسافر هر ساله دوباره راه افتاده از اربعین برگشته راهی گوهرشاده ▪️امام رضا یا مولا... من بی‌شکیبتم ابن شبیبتم دو ماهه که سیاه‌پوشه جد غریبتم مثل تو دم به دم یاد محرمم گریه کن حسین می‌شم تو روضه‌ی تو هم می‌گند رو خاک حجره هی به خودت پیچیدی خنجر کند آقا جان زیر گلوت کی دیدی؟ ▪️امام رضا یا مولا... بعد دو ماه عزا عاشق کربلا پیرهن سیاشو می‌سپاره دست امام رضا همیشه نوکرش میاد که آخرش امام رضا دعاش کنه راضی شه مادرش مسافر هر ساله دوباره راه افتاده از اربعین برگشته راهیِ گوهرشاده ▪️امام رضا یا مولا... لحظه‌ی آخرش کنار بسترش از مدینه جواد اومد نشست بالا سرش اینجا پسر اومد با چشم تَر اومد کربلا بالین پسر چرا پدر اومد؟ کنار اکبر افتاد دور تا دورش چرخیدند بلند بلند داد می‌زد بلند بلند خندیدند ▪️حسین غریب مادر... بعد دو ماه عزا، عاشق کربلا پیرهن سیاشو می‌سپاره دست امام رضا همیشه نوکرت میاد که آخرش امام رضا دعاش کنه راضی شه مادرش مسافر هر ساله دوباره راه افتاده از اربعین برگشته راهی گوهر شاده ▪️امام رضا یا مولا... السلطان اباالحسن... حسین... حسین وای...