eitaa logo
رشدانه(سبک زندگی)
296 دنبال‌کننده
5.8هزار عکس
1.4هزار ویدیو
524 فایل
رهرو آن نيست كه گه تند و گهي خسته رود... رهرو آنست كه آهسته و پيوسته رود. 📝نظرات مشفقانه خود را در باره مطالب کانال با نشانی زیر در میان بگذارید. ممنونم صفری(سطح۳مشاوره خانواده،دارای پروانه تخصصی سازمان نظام روانشناسی۱۳۹۳۰) @Tebyan_313
مشاهده در ایتا
دانلود
🍃از وقتی خبر بازگشت را شنیده ام دلم لرزیده. گلویم را به اسارت گرفته و چشمانم دنبال بهانه ای تا ببارند. . 🍂سخت است در جاده به امید خبری از گمشده ات بنشینی و جز چاره ای نداشته باشی.خانواده شهدا روزهای زیادی را به انتظار نشسته اند برای خبری از شهیدشان..... . 🍃شاید از و محرم اش خواسته اند و چله گرفته اند که خبری برسد .شاید از سه ساله خواسته اند تا دختران بی تاب با خبری از پدر آرام شوند. از خواسته اند تا نشانی از برادر گمشده بیابند. به متوسل شده اند تا چشم های منتظر مادران شهدا ،منور به وصال شود. به متوسل شده اند تا امیدشان ناامید نشود و خبری از پیکر به یادگار مانده در خاک برسد.🥀 . 🍂بگذریم از دلتنگی ها. از سختی های زندگی بدون مرد خانواده.بگذریم از درد . از بیقراری کودکان شهدا..بگذریم از جای خالی که با هیچ چیزی پر نمی شود اما چشمتان روشن بالاخره خبری رسید..اگر روزی کردید حالا در معراج به رسیدید.پیکری را آوردند تا بغضهایتان را خالی کنید و آرام شوید.حال دیگر هست که ها که دلتان گرفت بروید و عقده دل باز کنید. . 🍃چشمتان روشن چشم های .دعا کنید برای آنها که هنوز هم منتظرند تا خبری از شهیدشان برسد. . 🍂دعا کنید برای آنها که خودشان را گم کرده اند و پریشان و بلاتکلیف اند.. . 🍃دعا کنید برای آن ای که با غیبتش در کلبه احزان به سر می بریم اما حواسمان نیست که منتظر ظهورش باشیم.... برای دعا کنید.... .... .✍نویسنده:
🍃امام علیه السّلام فرمودند: اَلتّارِکُ لِلأمرِ بِالمَعروفِ وَ النَّهیِ عَنِ المُنکَرِ کَنابِذِ کِتابِ اللهِ وَراءَ ظَهرِهِ 🌿آن که امر به معروف و نهی از منکر را ترک می کند، همچون کسی است که را پشت سر انداخته است! 《حیاة الامام زین العابدین(ع)، صفحه۳۳۴》 🌹شرح حدیث: نشانه ی یک جامعه ی زنده، وجود اجتماعی و احساس در افراد است. آن که بگوید: به من چه⁉️ این حسّ و را ندارد! ✔امر به معروف و نهی از منکر که از واجبات دینی است و در روایات، از آن به عنوان «اَسمی الفَرائض» یاد شده، یعنی فریضه ها، همان احساس مسئولیت در افراد جامعه است که نسبت به خوب و بد و صالحان و فاجران بی تعهّد و بی تفاوت نباشند، به خوبیها دعوت و از بدیها نهی کنند. ✔این یک تکلیف دینی است و عمل به آن واجب است و ترک آن هم از گناهان به شمار می آید. در احادیث، درباره ی جایگاه مهم این فریضه آمده است: ✔ به سبب انجام آن، فریضه های دیگر بر پا می شود و اجرا می گردد. پس چون یک وظیفه ی قرآنی و دینی است که خداوند به آن امر نموده، هر که این وظیفه را ترک کند، به قرآن بی اعتنایی کرده است! در قرآن می خوانیم: وَلتَکُن مِنکُم اُمَّةٌ یَدعونَ إلَی الخَیرِ وَ یَأمُرونَ بِالمَعروفِ وَ یَنهَونَ عَنِ المُنکَرِ 《سوره آل عمران،آیه۱۰۴》 ✔باید از شما باشند که به نیکی دعوت کنند و امر به معروف و نهی از منکر نمایند. ✔این باید مورد توجه قرار گیرد وگرنه اجتماعی و رواج می یابد و آثار شوم آن دامنگیر همه می شود و آتش فساد، خشک و تر را با هم می سوزاند! ✔حضرت نیز در وصیتهایش به فرزندش، به او دستور می دهد امر به معروف و نهی از منکر کند و در این راه، بر سختیهای انجام این فریضه نماید. 《سوره لقمان، آیه ۱۷》 🌹 خدا و ی قرآن را بگیریم و به آنها کنیم 🍃منبع:حکمت های سجادی [ ترجمه و توضیح چهل حدیث از امام سجاد علیه السّلام(جواد محدثی) ]
امام علی علیه السلام: کسی را که شکیبایی نجات ندهد، بی تابی او را هلاک گرداند. نهج البلاغه، حکمت ۱۸۹
🌸برچسب های نامرئی 🌸 اتومبیل جلویی لاک پشت وار پیش می‌رفت و با اینکه مدام بوق می‌زدند، راه نمی‌داد. داشتند خونسردی‌ شان را از دست می‌دادند که یکدفعه چشمشان به برچسب کوچکی روی شیشه‌ عقب‌اش افتاد: "نقص فنی، لطفا صبور باشید!" و این نوشته همه چیز را تغییر داد! بلافاصله آرام گرفتند و سرعت را کم کردند و حتی مراقب آن ماشین و راننده‌اش هم بودند! چند دقیقه با تأخیر به خانه رسیدند اما مشکلی نبود. ناگهان فکری تلنگر زد: اگر آن برچسب نبود صبوری به خرج می‌دادند؟ چرا برای بردباری در برابر مردم به برچسب نیاز داریم؟ و دست آخر اینکه: اگر مردم برچسب هایی به پیشانی خود بچسبانند، با دیگران صبورتر و مهربان خواهیم بود؟ برچسب‌هایی چون: "کارم را از دست داده‌ام" "در حال مبارزه با سرطان" "عزیزی را از دست داده‌ام" "در شرایط بد مالی و ورشکستگی قرار دارم" و صدها برچسب دیگر شبیه اینها. همه افراد درگیر مشکلاتی هستند که ما از آن چیزی نمی‌دانیم. حداقل کاری که می‌توانیم بکنیم، و است.
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔷 مهارت ارتقای صبر 🎙خانم دکتر مهرنسا شهابی
🖌 محمد جواد فدایی بسم‌الله الرحمن الرحیم همراهان گرامی و دوستان عزیز! در ماه ربیع الاول، ماه بهار بندگی و رویش می‌خواهم برای شما بنویسم که رسالت‌تان چیزی کمتر از رسالت پیامبران نیست. چرا که پیامبران آمده‌اند برای تربیت انسان، و شما نیز پرچم‌داران این راهید. تربیت کاری است آکنده از دقت، ظرافت، لطافت، حکمت و عشق. تربیت مثل رشته‌های باریک اما استوار یک فرش دست‌باف است؛ هر گره و هر رنگ در جای خودش اگر درست انتخاب نشود، تصویر کلّی ناقص خواهد ماند. انسان نیز چنین است: اگر یک عاطفه در زمان خودش تأمین نشود، اگر یک نیاز فکری در سنّ مناسب پاسخ نگیرد، اگر یک سؤال بی‌پاسخ بماند، ممکن است مسیری از زندگی تغییر کند. باید توجه داشت که نسل امروز و فردا، حسّاس‌تر و پیچیده‌تر از نسل‌های گذشته است. کودک و نوجوان امروز در جهانی زندگی می‌کند که هزاران پیام، تصویر، و الگو به سمت او سرازیر می‌شود. اگر ما بخواهیم با همان روش‌های ساده و سنتی گذشته کار کنیم، بی‌تردید از قافله عقب خواهیم ماند. به همین دلیل، تربیت امروز بیش از همیشه به ، ، و نیاز دارد. یعنی نگاه عاشقانه و مهربان به متربی؛ دیدن استعدادهای پنهان او حتی وقتی خودش از آنها خبر ندارد. یعنی شناخت لحظه‌های حساس، مثل لحظه‌ای که یک نوجوان به‌ظاهر با بی‌حوصلگی سؤالی می‌پرسد، اما در واقع جانش به دنبال چراغ هدایت است. یعنی توجه علمی به مراحل رشد، به نیازهای متفاوت هر سن، و به تفاوت‌های فردی و فرهنگی متربیان. یعنی توانایی پیوند دادن روش‌ها با حقیقت‌های عمیق انسانی و الهی؛ یعنی استفاده درست از تجربه‌ها در کنار الهام از قرآن و سنت. و البته و ایمان، که جانِ تربیت است؛ بدون آنها همه مهارت‌ها به ابزاری سرد و بی‌روح تبدیل می‌شود. یک « کار علمی » است، چون نیازمند مطالعه و شناخت است؛ و در عین حال یک « کار هنری » است، چون با دل و احساس گره خورده است. مربی باید هم مثل یک بیاموزد، و هم مثل یک بیافرینَد. دوستان! گاهی ما فکر می‌کنیم که با گذراندن یک دوره یا با چند سال تجربه، دیگر کامل شده‌ایم. اما حقیقت این است که تربیت پایان ندارد؛ همان‌طور که انسان بی‌پایان است . هر مربی باید یک « یادگیرنده مادام‌العمر » باشد؛ یعنی همیشه در حال ، و خویش. اگر مربی از یادگیری بازایستد، تربیت او خشکیده می‌شود. ✨ این را زیاد شنیدید که امیرالمؤمنین علی‌بن‌ابیطالب علیه‌السلام فرمودند: « مَن نَصَبَ نَفسَه للنّاس إماماً فلیَبدأ بتعلیم نفسِه قبلَ تعلیم غیره »؛ یعنی کسی که خود را راهنما می‌داند، باید پیش از هر چیز خودش را تربیت کند. این یعنی تربیت از درون مربی آغاز می‌شود. اگر من صبور نباشم، را نمی‌توانم آموزش دهم. اگر من خودم اهل حقیقت‌جویی نباشم، شاگردانم را نمی‌توانم بار بیاورم. شخصیت ما، بزرگ‌تر از زبان ما سخن می‌گوید. و در نهایت: بدانید که تربیت، ساختن است. ما شاید نتیجه کار خود را به‌طور کامل نبینیم، اما هر لبخند پاک یک کودک، هر اندیشه روشنی در ذهن یک نوجوان، و هر گامی که یک جوان در مسیر درست برمی‌دارد، ثمره‌ی زحمات پنهان شماست. تربیت، بنا کردن . و چه افتخاری بالاتر از اینکه شما امروز، این سرزمین‌جان و این امت‌عزیز باشید. ان‌شاءالله با بر خدا و دل‌هایمان با سرچشمه وحی ، این مسیر را با و ادامه دهیم. 🗓۱۴۰۴۰۶۰۵