🔆 امیرالمؤمنین(ع): 💢 زن‌های این دوران(آخرالزّمان) لخت و عور می‌باشند و زینت‌های خود را برای نامحرمان آشکار می‌سازند، از دین و آئین فاصله می‌گیرند و به فتنه‌ها روی می‌آورند و به سوی شهوت‌ها و لذّت‌ها می‌شتابند محرّمات الهی را حلال می‌شمارند و در جهنّم جاویدانند! 📚 منتخب‌الاثر، ص ۴۲۶ #حدیث 🔺 @RooyinDezh

♨️ مؤمنان، همان مجرمانند‼️ 💠 پیامبر اکرم(ص): در آخرالزّمان، قلب مومن در درونش آب می‌شود؛ زیرا منکرات را می‌بیند، ولی قدرت جلوگیری و تغییر آن را ندارد. 💢 مومن در میان آن‌ها با ترس و لرز راه می‌رود، که اگر حرف بزند، او را می‌خورند و اگر ساکت شود، دق مرگ می‌شود... 🤲🏻 #اللهم_عجل_لولیک_الفرج 🔺 @RooyinDezh

🎥 ببینید | دروغی بزرگ در کتاب‌های درسی‼️ ✅ پاسخی شنیدنی به این تفکّر که: 🔸 هیچ آدابی و ترتیبی مجوی 🔹 هر چه می‌خواهد دلِ تنگت بگوی!! #کلیپ 🔺 @RooyinDezh

🎧 بشنویم | ای نهضت بیداری، یا فاطمه الزهرا(س)‼️ ▫️اگر دستان مردم بود، نمی‌شد دست او بسته! ▪️اگر پهلو، اگر بازو، ولی زهرا(س) نشد خسته... #فاطمیه #حاج_مهدی_رسولی 🔺 @RooyinDezh

🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۵۴ سوره‌ی نساء: 🔖 قسمت اوّل: ⭕️ نکته: شأن نزول این آیه، حسادت اهل کتاب( به ویژه یهودیان) نسبت به پیامبر اسلام(ص) است. امام صادق(ع) ذیل این آیه می‌فرمایند: «نحن المحسودون»؛ یعنی «ماییم که مورد حسادتِ دشمنانِ اسلام واقع شده‌ایم». 1⃣ حسد، سومین گناهی است که در هستی انجام شد؛ توسّط قابیل نسبت به هابیل (گناه اوّل «کبر» بود که شیطان انجام داد و گناه دوم، «حرص» بود که آدم و حوّا گرفتار آن شدند) و اوّلین گناهی است که زمینه‌ی بروز اختلاف‌ها شد و این حسادت، حتّیٰ اصلی‌ترین عامل در اختلافات دینی هم شده است. یهود و به پیرویِ آن، نصارا، اصلی‌ترین دلیل گمراهیِ‌شان، حسادت بر پیامبر(ص) بود. 🔱 شاید داستان هابیل و قابیل در قرآن، یک نوع براعتِ استهلال یا پیش‌درآمدی باشد در اوّل‌الزّمان برای آیینِ آخرالزّمان که در آن، قابیلیان به جانِ هابیلیان می‌افتند --> (يحسدون النّاس)! 2⃣ حسادت به دیگران، شاخه‌ای از ظلم است. امام حسن مجتبیٰ(ع) می‌فرمایند: «هیچ ظالمی را به اندازه‌ی حسود، شبیهِ مظلوم ندیدم» --> (يحسدون النّاس على...). #پوستر #کلاس_قرآن_مجازی #جبهه_مقاومت_فرهنگی_رویین_دژ 🔺 @RooyinDezh

🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیه‌ی ۵۴ سوره‌ی نساء: 🔖 قسمت دوم: 3⃣ حسادت یعنی در مقابل اراده‌ی خداوند قرار گرفتن؛ یعنی حسود گمان می‌کند در مقابلِ مَحسود ایستاده است؛ ولی در اصل، در مقابل خداوند ایستاده است، و این موضوع، حماقتی است که فقط بعضی از انسان‌ها و اَجِنّه به آن مبتلا می‌شوند --> (يحسدون النّاس على ما آتاهم الله). 4⃣ پیامبر(ص) هم از آل ابراهیم(ع) است. چرا بنی‌اسرائیل که به ابراهیم(ع) افتخار می‌کنند، به او ایمان نیاوردند؟ چون ابراهیم(ع)، بهانه‌ای بود برای حسادت آن‌ها. حتّیٰ اگر پیامبر از نسل اسحاق و فرزند یعقوب(ع) هم می‌بود( یعنی از خودِ بنی‌اسرائیل می‌بود)، برادرانش از روی حسادت، کمر به قتل او می‌بستند( مانند سرگذشت حضرت یوسف(ع)). حسادت بیش از هر قومی، بنی‌اسرائیل را گرفتارِ اختلافات کرده است --> (فقد آتينا آل إبراهيم). 5⃣ دعا کنیم اگر اهل کتاب شده‌ایم، اهل حکمت هم بشویم. صرفاً با داشتن کتاب، خیری نصیب ما نخواهد شد( و من یؤت الحکمه فقد أوتی خیرا کثیرا). یکی از معانی حکمت، قدرت بهره‌وری از کتاب خداوند است --> (الكتاب و الحكمه). 6⃣ هرچه نسبت به کسی که مورد عنایت خدا قرار گرفته، حسادت ما بیشتر شود، بهره‌ی او از عنایت خداوند بیشتر می‌شود --> (یحسدون النّاس علی... -> و آتيناهم ملكا عظيما). #پوستر #کلاس_قرآن_مجازی #جبهه_مقاومت_فرهنگی_رویین_دژ 🔺 @RooyinDezh

‌ 🔖 نکات آیه‌ی ۵۴ سوره‌ی نساء: 🔹 «أَم»: به تنهایی حرف فصل است و معنای «یا» می‌دهد. امّا اگر همراه با حرف استفهام «أ» به کار برود( به صورت «أَ.... أَم....») حرف استفهام است و مفهوم سؤالی دارد به صورت «آیا.... ؟ یا....؟». 📍گاهی نیز مانند این جمله «أ» در تقدیر جمله است و به قرینه‌ی معنوی حذف شده است. لذا خود حرف «أم» به تنهایی به صورت «آیا.....؟» ترجمه می‌شود. 🔸 «یحسدون»: فعل مضارع از ریشه و مصدر «حسد» به معنی «حسادت می‌ورزند». 🔹«ءاتی»: فعل ماضی از باب افعال، مصدر «ایتاء» به معنی «داد، آورد، بخشید». 🔸 «فضل»: در لغت به معنای «زیاده‌ی یک چیز» است امّا در ادبیّات به معنی «بخشیدن چیزی که پایان‌پذیر نیست» به کار می‌رود. ✅ نعمت‌های خداوند همه «فضل» حساب می‌شوند. 🔹 «ءاتینا»: فعل ماضی از باب افعال، مصدر «ایتاء»، ریشه‌ی «أتی» به معنی «دادیم، بخشیدیم». 🔸 «آل»: جمع «اهل» به معنی «خاندان». 🔹«حکمت»: سخن محکم، اندیشه‌ی محکم و بی‌نقص، قدرت درک درست از علوم، قدرت فهم صحیح کتاب خدا. 🔸 «مُلک»: فرمانروایی، حکومت. 🔹 «عظیم»: صفت مشبّهه از ریشه‌ی «عظم» به معنی «بزرگ». #کلاس_قرآن_مجازی #جبهه_مقاومت_فرهنگی_رویین_دژ 🔺 @RooyinDezh

🎥 ببینید | زهرایی بودن یعنی چه⁉️ 🤔 چه چیزی در شخصیت حضرت زهرا(س)، حتّی از حجاب ایشان هم مهم‌تر است؟! #کلیپ 🔺 @RooyinDezh

⚫️ حضرت زهرا(س): 💠 اگر آنچه را که ما (اهل‌بیت) دستور داده‌ایم عمل کنی و از آنچه نهی کرده‌ایم خودداری نمایی، تو از شیعیان ما هستی و الّا هرگز. 🏴 شهادت مظلومانه حضرت فاطمه زهرا(س) تسلیت باد! #حدیث 🔺 @RooyinDezh

🎥 ببینید | قانون کارما در قرآن‼️ ♨️ وقتی حق‌النّاس عاطفی، انسان را بی‌چاره می‌کند... #کلیپ 🔺 @RooyinDezh

🌺 یک آیه، یک دنیا معرفت 🌺 📔 گزیده پیام‌های آیات ۲۳ تا ۲۵ سوره‌ی قصص: 🔖 قسمت اوّل: ✅ نکته: الف) در آیات ۲۳ تا ۲۵ سوره قصص، ماجرای برخورد حضرت موسی(ع) (در شرایطی که جوانی مجرّد بوده و هنوز به پیامبری نرسیده) با دختران حضرت شعیب(ع) گفته شده، که نکات خوبی درباره‌ی حیا می‌توان در آن دید. وقتی حضرت موسی(ع) به سرِ چاه آبی در اطراف شهر مَدیَن می‌رسد، آن‌جا گروهی از مردم را می‌بیند که برای گوسفندان خود، از چاه آب می‌کشند و در فاصله‌ای دور از این مردان، دو زن را می‌بیند که دور گوسفندان خود را گرفته‌اند تا پراکنده نشوند. 🌀 از آن‌ها می‌پرسد: «این‌جا چه کار مهمّی دارید؟» می‌گویند «تا بقیّه‌ی چوپانان نروند، ما گوسفندانمان را آب نمی‌دهیم و ضمناً پدر ما پیری سالخورده است». موسی(ع) برای آن‌ها آب می‌کشد و بعد رویَش را بر می‌گرداند و به سایه‌ای می‌رود و به دعا و راز و نیاز می‌پردازد. ❇️ دختران حضرت شعیب(ع) به خانه می‌روند و حکایت را برای پدر تعریف می‌کنند و پدرشان یکی از آن دو را می‌فرستد تا موسی(ع) را برای پاداش گرفتن به نزد او بیاورد. این دختر با کمالِ حیا و وقار به سمت موسی(ع) می‌آید (تمشی علی استحیاء – آیه‌‌ی ۲۵ همین سوره) و او را به سمت پدر فرا می‌خواند. 💠 ب) در روایات معصومین(ع) آمده که: موسی(ع) جلو حرکت می‌کرد و دختر حضرت شعیب(ع)، با فاصله‌ی زیادی، پشت سر او می‌آمد و چون موسی(ع) راه را بلد نبود و آن دو نامحرم نمی‌خواستند صحبت غیرضروری داشته باشند، دختر شعیب(ع) با پرتاب سنگ، راه را به موسی(ع) نشان می‌داد! #پوستر #کلاس_قرآن_مجازی #جبهه_مقاومت_فرهنگی_رویین_دژ 🔺 @RooyinDezh

‌ 🔖 نکات آیه‌ی ٢٣ سوره‌ی قصص 🔰 قسمت اوّل: 🔹 «لمّا»: زمانی که، هنگامی که 🔸 «ورد»: فعل ماضی از مصدر «ورود»، ریشه‌ی «وَرَدَ» به معنی «وارد شد، رسید». 🔹 «ماء»: آب، در این‌جا مَجاز از چاهی است که از آن آب می‌کشیدند. 🔸 «مَدیَن»: شهری سرسبز و خرّم بوده در شرق خلیج عقبه، شمال حجاز و جنوب شامات، که مردمش از نسل حضرت اسماعیل(ع) بوده‌اند. حضرت شعیب به عنوان پیامبر برای هدایت آن قوم فرستاده شد. نافرمانی از پیامبر باعث شد گرفتار عذاب شوند. #کلاس_قرآن_مجازی #جبهه_مقاومت_فرهنگی_رویین_دژ 🔺 @RooyinDezh