استانبول ترکیه آتاترک سکولار کجاست!!که بیاید در اجتماعی شرکت کند که می‌خواست دین را از جامعه مسلمانان کشورش حذف کند و چراغ هدایت را خاموش نماید. روح آتاتورک و رضا شاه با هم در آتش محشور شوند. 🌷🏴🌷

از تیرانا، البانی هم صدای عزا می آید!!! خوب این صحنه را ببینید ... نمایش حرمله هایی که دستشان به خون کودکان زیادی آغشته است! قاتل ۱۷ هزار ایرانی بی گناه اند. دستشان به خون کرد های عراق آغشته است. در سرکوب شیعیان و اهل سنت عراق، غلامِ حلقه به گوشِ صدام بوده اند و حالا برای حسین علیه السلام به سینه می زنند، اینان خود شمر زمانه اند ..! #نفوذ #دشمن #محرم #امام_حسين #منافقین ┈••✾•🌿🏴🌿•✾••┈

جهان مجازی شده، عشق حقیقی حسین رفيق زیاده ولی، رفيق صمیمی حسین جهاد تبیین یعنی: معنی نام زینب یعنی یه چیزی مثل، خطبه ی شام زینب

شله مشهدی پزون حرم حضرت رضا(ع) امشب فردا شب پس فردا شب بعد نماز مغرب صحن امام حسن مجتبی (ع) یاحسین ع 🏴😋🏴

✨خانم کارآفرین، دستگاه نخ ریسی خورشیدی اختراع کرد. 🔸 تصور اینکه یک خانم کرمانشاهی به وسیله گوسفند، ۶ هزار نفر را سر کار گذاشته باشه سخته ولی خانم رویا چهری این کار رو کرده. 🔹 شوهر این خانم دام‌پزشکه و ایشون به همراه شوهرش به روستاها سفر می‌کرده و متوجه میشه که خانم‌های روستایی برای نخ ریسی از پشم، با سختی زیادی مواجه هستند و کارشون هم بهره‌وری کمی داره، برای همین یه دستگاه جالب‌ اختراع می‌کنه. 🔸 ایشون دستگاه نخ ریسی که به صورت خورشیدی کار می‌کنه رو اختراع کرده که ۵ برابر بیشتر از دستگاه‌های معمولی تولید نخ داره و در طول چند سال اخیر با تولید ۷ هزار دستگاه، برای ۶ هزار نفر به صورت خانگی شغل ایجاد کرده تا تولید نخ برای گلیم، گبه، فرش و پوشاک داشته باشن و ایشون هم یک کارآفرین باشه. 🌷🇮🇷🌷

نامه حضرت درباره خير دنيا و آخرت و نيز از حضرت‌ صادق‌ عليه‌ السّلام‌ وارد است‌ كه‌ فرمود: حَدَّثَنِي‌ أَبِي‌ عَنْ أَبِيهِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ أَنَّ رَجُلاً مِنْ أَهْلِ الْكُوفَه كَتَبَ إلَي‌ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ: يَا سَيِّدِي‌! أَخْبِرْنِي‌ بِخَيْرِ الدُّنْيَا وَالاْ´خِرَه! فَكَتَبَ عليه‌السلام: بِسْمِ اللَهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ. أَمَّا بَعْدُ، فَإنَّ مَنْ طَلَبَ رِضَا اللَهِ بِسَخَطِ النَّاسِ كَفَاهُ اللَهُ أُمُورَ النَّاسِ؛ وَمَنْ طَلَبَ رِضَا النَّاسِ بِسَخَطِ اللَهِ وَكَلَهُ اللَهُ إلَي‌ النَّاسِ؛ وَالسَّلاَمُ. [10] «روايت‌ كرد براي‌ من‌ پدرم‌، از پدرش‌ ـ كه‌ بر آن‌ دو سلام‌ باد ـ كه‌ مردي‌ از اهل‌ كوفه‌، نامه‌اي‌ به‌ محضر حضرت‌ حسين‌ بن‌ عليّ نوشت‌ بدين‌ مضمون‌: اي‌ سيّد من‌ و آقاي‌ من‌! مرا خبر ده‌ كه‌ خير دنيا و آخرت‌ چيست‌؟ حضرت‌ براي‌ او چنين‌ نوشتند: بسم‌ الله‌ الرّحمن‌ الرّحيم‌. امّا بعد، كسيكه‌ رضاي‌ خدا را طلب‌ كند، گرچه‌ همراه‌ با ناراحتي‌ و غضب‌ مردم‌ باشد، خداوند او را از امور مردم‌ كفايت‌ مي‌كند. و كسيكه‌ رضا و پسند مردم‌ را طلب‌ كند به‌ غضب‌ و سَخط‌ خداوند، خداوند امور او را به‌ مردم‌ مي‌سپارد؛ والسّلام‌.»

⭕️ شیعه حسینی، و زیست اخلاقی در فضای مجازی (4) 🔹 نقش «معادباوری» در تقویت انگیزش اخلاقی کاربرانِ فضای مجازی الف) یکی از دغدغه های اصلی اخلاق اندیشان و اخلاق پژوهانِ فضای مجازی یافتن راهکارهایی برای واداشتن کاربران این فضا به مراعات فضائل و پرهیز از ارتکاب رذائل اخلاقی در این فضا است. اما چالشی که در این راه وجود دارد آن است که اولا این فضا چندان نظارت پذیر نیست، ثانیا راهکارهای بیرونی از قبیل نظارت والدین بر فرزندان یا فیلتر کردن سایت ها و شبکه ها به راحتی قابل دور زدن است. از این رو، بایستی بیشتر به دنبال راهکارهایی بود که ناظر به درون شخص باشد. مزیت این راهکارها آن است که اجرایی شدن آن فقط و فقط به خواست و میل درونی خود کاربر بستگی دارد و به همین خاطر انگیزه اش برای عمل کردن به آنها زیاد است. ب) از دین و باورهای دینی هم می توان برای تقویت نظارت درونی و انگیزه سازی برای پرهیز از کارهای نادرست در فضای مجازی بهره فراوان برد. امام حسین(ع) در مواضع مختلف و با بیان های گوناگون راهکاری را برای درست زندگی کردن ارائه کرده اند که امروز می توانیم از آن برای زیست اخلاقی در فضای مجازی هم استفاده کنیم. سخنان امام را، که ناظر به مسئله «زودگذر بودن دنیا» و در پیش بودن «مرگ و زندگی اخروی» است، می توان تحت عنوان «معادباوری» نام¬گذاری کرد. مثلا ایشان پس از اشاره به مرگ انسان های گذشته، می گوید: ای فرزند آدم! «به یاد مرگ و جایگاه خودت در قبر باش. خود را محضر خداوند ببین، در حالی که اعضا و جوارح ات علیه تو شهادت می دهند در روزی که قدم ها لغزان است، و قلب ها از وحشت به گلو ها می رسد،‌ چهره برخی سفید و چهره برخی سیاه می شود،‌ اسرار هویدا، و میزان عدل بر پا می شود» (دیلمی، ارشاد القلوب، ج۱، ص 29-30). ج) انسان معادباورِ می تواند نسبت به دیگر کاربران فضای مجازی انسانی اخلاقی تری باشد، چرا که: 🔸1. معتقد است همه کارهای خوب و بد او در این فضا در نامه اعمالش ثبت می شود، و در آخرت نسبت به تک تک آنها باید پاسخ¬گو باشد و تشویق یا تنبیه می شود؛ حتی اگر بتواند در این دنیا کوکی ها (cookies) یا جای پای فعالیت های خود در فضای مجازی را پاک کند. 🔸2. می داند کارهای درست یا نادرست او در این فضا در آخرت، آشکار و محاسبه می شود. و حتی اگر با هویت ناشناس هم در فضای مجازی فعالیت کند و بتواند نظارت دیگران را دور بزند، نمی تواند خود را از نگاه نافذ خداوند (که در کمین گاه اوست) پنهان کند. 🔸3. بر این باور است که دنیا و اهل دنیا ماندگار نیستند و بقا مختص ذات خداوند است؛ از این رو فعالیت هایی را که از طریق فضای مجازی انجام می دهد به خاطر رضایت خداوند انجام می دهد، نه رضایت اعضای کانال یا صفحه مجازی اش،‌ یا خرید لایک و کامنت و تبلیغ و تشویق دیگران. 🔸4. در نگاه او،‌ کاربران فضای مجازی «اعضای خانواده خداوند» هستند. از این رو، همان گونه که حرمت و احترام صاحب¬خانه را نگه می دارد، با خانواده او هم مهربان است و قبل از انتشار هر پیام یا نظر در این فضا دقت می کند که مبادا موجب توهین و تحقیر و بی احترامی نسبت به آنها شود. 🔸5. می داند که در آخرت، اعضا و جوارح او نسبت به کارهایی که انجام داده شهادت می دهند. به همین خاطر مواظبت می کند که مبادا در فضای مجازی چشم او هر مطلبی را ببیند یا گوش او هر صدایی را بشنود، یا دست او بر روی هر لینک و پیوندی کلیک کند. 🔸6. نسبت به مراعات «حق الناس» حساسیت ویژه ای دارد، چرا که می داند در قیامت خداوند اگر حق خود بگذرد از حقوق دیگران تا وقتی رضایت نداده اند نمی گذرد. از این رو نسبت به وقت و هزینه ای که دیگران برای استفاده از مطالب ارسالی او مصرف می کنند احساس مسوولیت می کند،‌ و دقت می کندکه مبادا با کارهایی چون ارسال مطالب بی فایده یا کم فایده یا غیرمرتبط با موضوع گروه، گفت و گوهای جدل آمیز و بی ثمر، وقت و سرمایه دیگران را ضایع کند. 🔸7. چون می داند که روزی باید پاسخگوی کارهای خود در فضای مجازی باشد سعی می کند کار این دنیا را به آن دنیا واگذار نکند. به همین خاطر، اگر با گفتار و کردار خود در فضای مجازی موجب تضییع حق الله شد با توبه و انابه به درگاه حضرت حق و انجام کارهای نیک، خطای خود را جبران کند. و اگر حق الناس را زیر پا گذاشت، به هر طریق که ممکن است در صدد جبران خطای خود و جلب رضایت صاحبان حق برآید. ✍️حسینعلی رحمتی 11 مرداد 1401 @harahmati #شیعه_اخلاقی

زیارت #حضرت_عباس (علیه‌السلام) 🏴 السَّلاَمُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ الصَّالِحُ‏ الْمُطِيعُ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِمْ وَ سَلَّمَ‏ السَّلاَمُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ وَ مَغْفِرَتُهُ وَ رِضْوَانُهُ وَ عَلَى رُوحِكَ وَ بَدَنِكَ‏ أَشْهَدُ وَ أُشْهِدُ اللَّهَ أَنَّكَ مَضَيْتَ عَلَى مَا مَضَى بِهِ الْبَدْرِيُّونَ وَ الْمُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‏ الْمُنَاصِحُونَ لَهُ فِي جِهَادِ أَعْدَائِهِ الْمُبَالِغُونَ فِي نُصْرَةِ أَوْلِيَائِهِ الذَّابُّونَ عَنْ أَحِبَّائِهِ‏ فَجَزَاكَ اللَّهُ أَفْضَلَ الْجَزَاءِ وَ أَكْثَرَ الْجَزَاءِ وَ أَوْفَرَ الْجَزَاءِ وَ أَوْفَى جَزَاءِ أَحَدٍ مِمَّنْ وَفَى بِبَيْعَتِهِ وَ اسْتَجَابَ لَهُ دَعْوَتَهُ وَ أَطَاعَ وُلاَةَ أَمْرِهِ‏ 🏴 أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَالَغْتَ فِي النَّصِيحَةِ وَ أَعْطَيْتَ غَايَةَ الْمَجْهُودِ فَبَعَثَكَ اللَّهُ فِي الشُّهَدَاءِ وَ جَعَلَ رُوحَكَ مَعَ أَرْوَاحِ السُّعَدَاءِ وَ أَعْطَاكَ مِنْ جِنَانِهِ أَفْسَحَهَا مَنْزِلاً وَ أَفْضَلَهَا غُرَفاً وَ رَفَعَ ذِكْرَكَ فِي عِلِّيِّينَ (فِي الْعَالَمِينَ) وَ حَشَرَكَ مَعَ النَّبِيِّينَ وَ الصِّدِّيقِينَ وَ الشُّهَدَاءِ وَ الصَّالِحِينَ وَ حَسُنَ أُولَئِكَ رَفِيقاً أَشْهَدُ أَنَّكَ لَمْ تَهِنْ وَ لَمْ تَنْكُلْ وَ أَنَّكَ مَضَيْتَ عَلَى بَصِيرَةٍ مِنْ أَمْرِكَ مُقْتَدِياً بِالصَّالِحِينَ وَ مُتَّبِعاً لِلنَّبِيِّينَ‏ فَجَمَعَ اللَّهُ بَيْنَنَا وَ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ رَسُولِهِ وَ أَوْلِيَائِهِ فِي مَنَازِلِ الْمُخْبِتِينَ فَإِنَّهُ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ‏ 🏴 السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا أَبَا الْفَضْلِ الْعَبَّاسَ ابْنَ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ سَيِّدِ الْوَصِيِّينَ‏ السَّلاَمُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَوَّلِ الْقَوْمِ إِسْلاَماً وَ أَقْدَمِهِمْ إِيمَاناً وَ أَقْوَمِهِمْ بِدِينِ اللَّهِ وَ أَحْوَطِهِمْ عَلَى الْإِسْلاَمِ‏ أَشْهَدُ لَقَدْ نَصَحْتَ لِلَّهِ وَ لِرَسُولِهِ وَ لِأَخِيكَ فَنِعْمَ الْأَخُ الْمُوَاسِي فَلَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً قَتَلَتْكَ‏ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً ظَلَمَتْكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ أُمَّةً اسْتَحَلَّتْ مِنْكَ الْمَحَارِمَ وَ انْتَهَكَتْ حُرْمَةَ الْإِسْلاَمِ‏ فَنِعْمَ الصَّابِرُ الْمُجَاهِدُ الْمُحَامِي النَّاصِرُ وَ الْأَخُ الدَّافِعُ عَنْ أَخِيهِ‏ الْمُجِيبُ إِلَى طَاعَةِ رَبِّهِ الرَّاغِبُ فِيمَا زَهِدَ فِيهِ غَيْرُهُ مِنَ الثَّوَابِ الْجَزِيلِ وَ الثَّنَاءِ الْجَمِيلِ‏ وَ أَلْحَقَكَ (فَأَلْحَقَكَ) اللَّهُ بِدَرَجَةِ آبَائِكَ فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ‏ 🏴 اللَّهُمَّ إِنِّي تَعَرَّضْتُ لِزِيَارَةِ أَوْلِيَائِكَ رَغْبَةً فِي ثَوَابِكَ وَ رَجَاءً لِمَغْفِرَتِكَ وَ جَزِيلِ إِحْسَانِكَ‏ فَأَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلِّيَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ وَ أَنْ تَجْعَلَ رِزْقِي بِهِمْ دَارّاً وَ عَيْشِي بِهِمْ قَارّاً وَ زِيَارَتِي بِهِمْ مَقْبُولَةً وَ حَيَاتِي بِهِمْ طَيِّبَةً وَ أَدْرِجْنِي إِدْرَاجَ الْمُكْرَمِينَ‏ وَ اجْعَلْنِي مِمَّنْ يَنْقَلِبُ مِنْ زِيَارَةِ مَشَاهِدِ أَحِبَّائِكَ مُفْلِحاً مُنْجِحاً قَدِ اسْتَوْجَبَ غُفْرَانَ الذُّنُوبِ وَ سَتْرَ الْعُيُوبِ وَ كَشْفَ الْكُرُوبِ إِنَّكَ أَهْلُ التَّقْوَى وَ أَهْلُ الْمَغْفِرَةِ #تاسوعا #محرم ۱۴۰۱ ‌╭━━━⊰◇⊱━━━╮ @javaan_enghelabi🇮🇷 ╰━━━⊰◇⊱━━━╯

🔘 همه روضه‌ها روضۀ عباس(ع) است #استاد_پناهیان #تاسوعا ‌╭━━━⊰◇⊱━━━╮ @javaan_enghelabi🇮🇷 ╰━━━⊰◇⊱━━━╯

🎥دیگه راهی نمونده... 🔺نماهنگی زیبا از نوحه مهدی رسولی در محرم ۱۴۰۱ ‌‌🌷🏴🌷

🎥 #عدنان_عرعور مفتی عربستان: به خدا قسم کسی که برای شهادت حسین (علیه السلام) غمگین نشود، #منافق است. 🔻سخنان مفتی اهل سنت عربستانی درباره ی امام حسین علیه السلام و سرگردانی مجری در برنامه تلویزیونی ملی عربستان سعودی!  ▒•••✾🍃🏴🍃✾•••▒    

🔻روز ‏عاشورای ۸۸ در تهران اتفاقاتی افتاد که خیلی ها نمیخواهند یادآوری شود، نسل جدید هم که اصلا اتفاقات آن روز را ندیده که چیزی به یاد آورد. در قسمت ۳۱ ‎برنامه حافظه تاریخی ایرانی جزییاتی از حوادث و پشت پرده آن روز را بازخوانی و در انتها نیز دو کتاب خواندنی معرفی کردیم‌. @Hafezeh_tarikhi_irani

عزاداری برای امام حسین در ارتفاعات تبت. در محاصره کوههای پر از برف و یخ برای لب تشنگان روز عاشورا سینه می زنند. این حسین کیست که عالم همه دیوانه اوست این چه شمعیست که عالم همه پروانه اوست 🎥 شايد باورتون نشه عزاداری بودایی ها در محرم. از زبان مجيد مجيدي كارگردان مشهور ايرانى👌 #عشق_حسین #علمی #مذهبی 🌐 #اسرارآفرینش_ثریا 🔹سروش . ایتا .هورسا @asrarafarinesh

#معنای_دقیق_عاشورا_تاسوعا_چیست *معنای دقیق کلمات عاشورا و تاسوعا چیست ؟* اکثر قریب به اتفاق اهل لغت این تصور را داشته‌اند که ، چون عشر و عاشر از یک ریشه‌اند و واقعه کربلا هم در دهم ماه محرم اتفاق افتاده است. پس ، عاشورا یعنی دهم محرم ؛ و بر همین قیاس تاسوعا را نیز که با تسع و تاسع شباهت ظاهری دارند روز نهم ماه محرم گفته‌اند . *اما* این معنا به دلایل زیر اشتباه است. *آیا* واژه عاشورا برای دهم ماه‌های دیگر نیز به کار می‌رود ؟ مثلاً ، آیا شنیده شده است که کسی به دهم ماه رجب هم عاشورا گفته باشد ؟ یا این مفهوم مختص دهم ماه محرم است ؟ *آیا* اگر امام حسین (علیه السلام) مثلاً ، در یازدهم محرم شهید می‌شدند ، آنگاه ، تاسوعا با عاشورا عوض می‌شد و عاشورا واژه دیگری داشت؟ در ریاضی اعداد قاعده خود را دارند و هر قاعده‌ای که بر شمارش اعداد حکم کند بر سلسله اعداد هم حاکم خواهد بود . اعداد بر خلاف کلمات استثنا پذیر نیستند. به طور مثال ، در کلام عرب اعداد این گونه شمارش می‌شوند: اول – ثانی - ثالث - رابع ... و یا اولاً – ثانیاً - ثالثاً - رابعاً و ... چنان چه تاسوعا و عاشورا در زمره اعداد باشند باید قاعده‌پذیر باشند ؛ یعنی باید بتوان بقیه اعداد را هم به همان سیاق تلفظ کرد؛ مثل تاسوعا – عاشورا – ثامونا – سابوعا .... *اما* می‌بینیم که بقیه اعداد از این قاعده پیروی نمی‌کنند ؛ لذا ، نمی‌توانیم دلیلی داشته باشیم که ، تاسوعا و عاشورا عدد هستند تا از قاعده شمارش پیروی کنند و این دو روز هیچ ربطی به اعداد ندارد ، بلکه معنای دیگری دارند. *عاشورا* روز معاشرت با امام (علیه السلام) عشر به کسر عین و عشرت ، به معنای معاشرت و مصاحبت است . معاشر به ضم میم، یعنی مصاحب و عاشر ، اسم فاعل عشر است که خودش ثلاثی مجرد اسم مصدر عشرت است. خداوند می‌فرماید: «وَ عاشِرُوهُنَّ بِالْمَعْرُوفِ» (نساء/۱۹) با زنان آن گونه که شایسته آنان است معاشرت کنید . عشیر یعنی همدم و رفیق «وَ لَبِئْسَ الْعَشِیر ُ» (حج/۱۳) چه بد دوستی انتخاب کرده‌اند و چه بد معاشر و رفیقی است . العاشور از ریشه عشر به کسی گفته می‌شود که ، معاشرت خصلت او باشد . پس *العاشوراء؛* جائی که میل به معاشرت و رفاقت و مصاحبت نمایان می‌شود و افراد میل معاشرت خود را با کسی که مورد نظر است عرضه می‌کنند، و *عاشورا* مبالغه است از میل به معاشرت یعنی روزی که میل معاشرت و رفاقت با امام (علیه السلام) به شدت بالا می‌رود. *تاسوعا* روزی برای وسعت ظرفیت. با خارج شدن عاشورا از سلسله اعداد، عدد بودن تاسوعا نیز مورد تردید قرار می‌گیرد و معنی *نهم* را از دست می‌دهد. *اتسع* به فتح الف یعنی ، گروه‌های ۹ نفره شدند. اما *اتسع* به کسر الف یعنی، وسعت پیدا کرد(گشاد شد) و فراخ گردید. *اتساع* ، یعنی گسترده شدن و گشاد شدن وبالا رفتن ظرفیت . اتساع شرائین یعنی ، رگ‌ها گشاد شدند و ظرفیت شان برای عبور خون زیاد باشد. *التاسوع* یعنی چیزی که فراخی و گستردگی و ظرفیت اش زیاد باشد ؛ و بالاخره ، *التاسوعا* یعنی جائی که بتوان ظرفیت را بالا برد و فراخی ایجاد کرد؛ و *تاسوعا* این معنی را پیدا می‌کند؛ *روزی که ظرفیت بالا می‌رود و در سینه‌ها فراخی ایجاد می‌شود و به جای تنگی، وسعت می‌یابد* این دو نام از ابداعات *امام سجاد (علیه‌السلام) است* و اگر در بعضی از روایات از پیامبر اکرم صلوات الله علیه، از عاشورا گفته شده است ،اکثرا جعلیات بنی‌امیه، برای کم کردن اثرات عاشورای امام حسین (علیه السلام) است. اما ، در مورد تاسوعا تقریباً نداریم که قبلاً از امام سجاد (علیه السلام) لغت تاسوعا به کار برده شده باشد و این معنا از *عاشورا و تاسوعا* خیلی عاشقانه است.. *برگرفته از کتاب «سفری از عاشورا تا اربعین» تألیف عبدالله مستحسن* @mojaradan

این مقتل خوانی از عالم اهل سنت عربستانی رو بشنوید اگر دلتان شکست التماس دعا😭🖤 #ما_ملت_امام_حسینیم 🖤

تقویم عاشورا طبق محاسبه مرحوم دکتر احمد بیرشک در 📗«گاه‌شماری ایرانی»: واقعه کربلا به حساب گاه‌شماری شمسی ۲۱ مهر سال ۵۹ هجري شمسی می‌شود. تاریخ شمسی هم مثل قمری نیست که تغییر کند. موقعیت زمین نسبت به خورشید ثابت است و می‌شود با در آوردن اوقات شرعی شهر کربلا در این تاریخ، حرف‌های مقتل‌نویسان را به ساعت و دقیقه برگرداند. *روز عاشورا چگونه گذشت؟* 🔺در این تحقیق علمی، اوقات شرعی روز ۲۱ مهر به افق کربلا (که در طول قرون حداکثر ۳-+ دقیقه اختلاف می‌تواند داشته باشد) را استخراج کرده‌ایم و روایات مقتل‌نگارها را با این ساعت‌ها تنظیم کرده‌ایم. *۵:۴۷ اذان صبح* امام(ع) بعداز نماز صبح، برای اصحابش سخنرانی کرد. آنها را به صبر و جهاد دعوت کرد و بعد دعا خواند: «اللهم انت ثقتی فی کل کرب... خدایا تو پشتیبان من هستی در هر پیشامد ناگواری» طرف مقابل نيز نماز را به امامت عمر سعد خواند و بعداز نماز صبح، به آرایش سپاه و استقرار نیرو مشغول شدند. *حدود ساعت ۶:۰۰* امام حسین(ع) دستور دادند تا اطراف خیمه‌ها خندق بکنند و آن را با خار بوته ‌ها پر کنند تا بعد آن را آتش بزنند و مانع از حمله سپاه از پشت سر بشوند. *طلوع آفتاب* کمی بعد از طلوع آفتاب، امام(ع) سوار بر شتری شد تا بهتر دیده شود. رو به روی سپاه کوفه رفت و با صدای بلند برای آنها خطبه‌ای خواند. صفات و فضایل خودش، پدر و برادرش را یادآوری فرمودند و اینکه کوفیان به امام(ع) نامه نوشته‌اند. حتی چند نفر از سران سپاه کوفه را مخاطب قرار داد و از حجّار بن ابجر و شبث ربعی پرسید که مگر آنها او را دعوت نکرده‌اند؟ آنها انکار کردند! امام(ع) نامه‌هایشان را به طرف آنها پرتاب و خدا را شکر کرد که حجت را بر آنها تمام کرده‌است. یکی از سران جبهه‌ی مقابل، از امام(ع) پرسید: چرا حکم ابن زیاد را نمی‌پذیرد و آنها را از جنگ مقابله با پسر پیامبر(ص) نمی‌رهاند؟ اینجا بود که امام(ع)، آن جمله معروف‌شان را فرمودند: «أَلَا وَإنَّ الدَّعِيَّ ابْنَ الدَّعِيِّ قَدْ رَكَزَ بَيْنَ اثْنَتَيْنِ: بَيْنَ السِّلَّه وَالذِّلَّه؛ وَهَيْهَاتَ مِنَّا الذِّلَّه... فرد پستی که پسر فرد پست دیگری است، من را بین کشته شدن و قبول شدن و قبول ذلت مجبور کرده! ذلت از ما دور است.» سخنرانی امام(ع) حدوداً نیم ساعت طول کشیده‌است. *حدود ساعت ۸:۰۰* بعد از سخنرانی امام(ع)، چند نفر از اصحاب آن حضرت، به روایتی بُرَیر که «سید القرآء» (آقای قرآن خوان‌‌های کوفه بود _ الفتوح) و به روایتی زهیر (تاریخ یعقوبی و طبری) خطاب به کوفیان، سخنان مشابهی گفتند. بعداز سخنان زهیر و بریر، امام فریاد معروف «هل من ناصر ینصرنی» را سر دادند. چند نفری دچار تردید شدند! از جمله حُر و فرد دیگری به نام ابوالشعثا و دو برادر که در گذشته عضو خوارج بودند. بعید نیست که کسان دیگری هم با دیدن شدت گرفتن احتمال جنگ، از سپاه کوفه فرار کرده باشند. *حدود ساعت ۹:۰۰* روز به وقت چاشت رسیده بود که شمر به عمر سعد پرخاش کرد که چرا این قدر تعلل می‌کند؟ عمر سعد عاقبت رضایت به شروع جنگ داد. اولین تیر را به سمت سپاه امام(ع) رها کرد و خطاب به لشگریانش فریاد زد: «نزد عبیدالله، شهادت بدهید که من اولین تیر را رها کردم.» بعداز انداختن تیر توسط عمر سعد، کماندارهای لشکر کوفه همگی با هم شروع به تیراندازی کردند. امام به یارانش فرمودند: «اینها نماینده این قوم هستند. برای مرگی که چاره‌ای جز پذیرش آن نیست، آماده شوید.» چند نفر از سپاه امام در این تیر باران کشته شدند. (تعداد دقیق را نمی‌دانیم. تعداد کشتگان تیراندازی با تعداد کشتگان حمله اول ۵۰ نفر ذکر شده‌است.) *حدود ساعت ۱۰:۰۰* بعد از تیراندازی، «یسار»، غلام «زیاد بن ابیه» و «سالم» غلام عبیدالله ابن زیاد از لشکر کوفه برای نبرد تن به تن، در ابتدای جنگ بیرون آمدند. عبدالله بن عمیر اجازه نبرد خواست. امام حسین(ع) نگاهی به او کرد و فرمود: «به گمانم حریف کشنده‌ای باشی» عبدالله آن دو نفر را کشت. البته انگشتان دست چپش قطع شد. بعد از این نبرد تن به تن، حمله سراسری سپاه کوفه شروع شد. ابتدا حجار به جناح راست سپاه امام حسین(ع) حمله کرد اما حبیب و یارانش در برابر او ایستادگی کردند. زانو به زمین زدند و با نیزه‌ها حمله را دفع کردند. همزمان شمر به جناح چپ سپاه امام‌(ع) حمله برد. زهیر و یارانش به جنگ مهاجمین رفتند. خود شمر در این حمله زخم برداشت. بعد‌از عقب‌نشینی هر دو جناح کوفی، عمر سعد ۵۰۰ تیرانداز فرستاد که دوباره سپاه امام(ع) را تیرباران کردند که آن حملات، علاوه بر از پا درآمدن هر ۲۳ اسب لشکریان امام(ع)، تعدادی دیگر از اصحاب شهید شدند. الفتوح، آن نفرات را ۵۰ نفر و ابن شهرآشوب ۳۸ نفر ذکر کرده‌است. اولین شهید، ابوالشعثا بود و ۸ تیر انداخت که ۵ نفر از دشمن را کشت. امام(ع) او را دعا کرد. گروهی از سپاه شمر خواستند از پشت سر به امام(ع)حمله کنند. زهیر و ۱۰ نفر به آنه

ا حمله کردند. *حدود ساعت ۱۱:۰۰* بعداز این حملات، امام‌(ع) دستور تک تک به میدان رفتن را به یاران داد. اصحاب با هم قرار گذاشتند تا زنده‌اند نگذارند که کسی از بنی‌هاشم به میدان برود. انگار برای شهادت با هم مسابقه داشتند. بعضی «در مقابل نگاه امام‌(ع)» شهید شدند. یکی از اولین کسانی که کشته شد، پیرمرد زاهد، جناب بریر بود. مسلم بن عوسجه بعد از او کشته شد. حبیب بر سر بالین او رفت و گفت کاش می‌توانستم وصیت‌های تو را اجرا کنم. مسلم با دست امام حسین(ع) را نشان داد و گفت: «وصیت من این مرد است».  یک بار، هفت نفر از اصحاب امام‌(ع) در محاصره واقع شدند، حضرت عباس(ع) محاصره آنها را شکست و نجاتشان داد. *اذان ظهر* حبیب بن مظاهر موقع اذان ظهر شهید شد. چون که نوشته‌اند، امام(ع) خطاب به اصحاب فرمودند: یکی برود با عمر سعد مذاکره بکند و بخواهد برای نماز ظهر جنگ را متوقف کنیم. یکی از لشکر کوفه صدا زد: «نماز شما قبول نمی‌شود.» حبیب به او گفت: «ای حمار! فکر می‌کنی نماز شما قبول می‌شود و نماز پسر پیامبر(ص) قبول نمی‌شود؟» به جنگ او رفت اما از سپاه کوفی به کمکش آمدند و حبیب کشته شد. امام(ع) از شهادت حبیب متأثر شد و برای اولین بار در روز عاشورا گریست. رو به آسمان کرد و گفت: «خدایا رفتن جان خودم و دوستانم را به حساب تو می‌گذارم.»  امام‌(ع) نماز را شکسته و به قاعده «نماز خوف» خواند. گروهی از اصحاب به امام‌(ع) اقتدا کردند و بقیه به جنگ پرداختند. زهیر و سعید بن عبدالله حنفی خودشان را سپر امام کردند. نوشته اند سعید بن عبدالله ۱۳ تیر و نیزه خورد و به شهادت رسید. در آخرین نفس از امام پرسید: «آیا وفا کردم؟» *حدود ساعت ۱۳:۰۰* ۳۰ نفر از اصحاب امام(ع) تا وقت نماز زنده بودند و بعد از این ساعت شهید شدند. بعد از کشته شدن اصحاب، نوبت به بنی هاشم رسید. اولین نفر، حضرت علی اکبر(س) بود. البته الفتوح، عبدالله بن مسلم بن عقیل را اولین شهید بنی هاشم خوانده‌است. این عبدالله بن مسلم، به طرز ناجوانمردانه‌ای شهید شد. شهادت او بر جوانان بنی هاشم گران آمد. دسته جمعی سوار شدند و به دشمن حمله بردند. امام آنها را آرام کرد و فرمود: «ای پسرعموهای من، بر مرگ صبر کنید. به خدا پس از این هیچ خواری و ذلتی نخواهید دید.» *حدود ساعت ۱۴:۰۰*  عاقبت امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) تنها ماندند. عباس(ع) اجازه میدان خواست، اما امام(ع) او را مأمور رساندن آب به خیمه‌ها کرد. دشمن بین دو برادر فاصله انداخت. عباس(ع) دلاور در حالیکه با شجاعت تمام سعی در آوردن مشک آب برای زنان و کودکان داشت، در محاصره دشمن دو دستش قطع شده و با عمودی آهنین بر سرش زدند که از اسب بر زمین افتاد. اباعبدلله(ع) سراسیمه خود را بر پیکر قطعه قطعه برادر رساند. دشمن کمی به عقب رفت. امام(ع) برای دومین بار، بعداز مرگ برادر عزیزش، گریه کرد و فرمود: «اکنون دیگر پشتم شکست.» *حدود ساعت ۱۵:۰۰* امام(ع) به طرف خیمه‌ها برگشت تا خداحافظی کند. همچنین پیراهنش را پاره پاره کرد و پوشید تا بعدا در وقت غارت کردن توسط دشمن برهنه‌اش نکنند. وقت وداع با اهل بیت، کودک شیرخواره‌اش علی اصغر(س) را به میدان برد تا او را سیراب کند که به تیر حرمله کشته شد. امام(ع) به میدان رفت اما کمتر کسی حاضر به مقابله با ایشان می‌شد. بعضی تیر می‌انداختند و بعضی از دور نیزه پرتاب می‌کردند. شمر و ۱۰ نفر به مقابله با امام(ع) آمدند. بعداز شهادت امام(ع)، بر پیکر مبارکش جای ۳۳ زخم نیزه و ۳۴زخم شمشیر شمرده شد. در مقاتل نوشته‌اند: زمانی که امام(ع) در آستانه شهادت بود، کسی جرأت نمی‌کرد به سمت ایشان برود، اهل حرم از صدای اسب ایشان (ذوالجناح) متوجه شده و بیرون دویدند. کودکی به نام عبدالله بن حسن(ع) دوید و به طرف مقتل امام آمد. او را در بغل عمویش کشتند. امام ناراحت شدند و کوفیان را نفرین کردند: «خدایا باران آسمان و روییدنی زمین را از ایشان بگیر!» *۱۶:۰۶ مقارن با اذان عصر* وقت شهادت امام(ع) را وقت نماز عصر گفته‌اند. روایت تاریخ طبری به نقل از وقایع‌نگار لشکر عمر سعد چنین است: «حمید بن مسلم گوید: پیش از آن که حسین(ع) کشته شود، شنیدم که می‌گفت: «به خدا پس از من، کسی را نخواهید کشت که خداوند از کشتن او، بیش از کشتن من بر شما خشم آرد.» گوید: آن‌گاه شمر میان کسان بانگ زد که «وای بر شما! منتظر چیستید؟ مادرهای‌تان به عزای‌تان بنشینند، بکشیدش!» گوید در این حال سنان بن انس حمله برد و نیزه در قلب امام(ع) فرو برد... *حدود ساعت ۱۷:۰۰* بعداز شهادت امام(ع)، عده‌ای لباس‌های آن حضرت را غارت کردند که نوشته‌اند تمام این افراد، بعدها به مرض‌های لاعلاج دچار شدند. غارت عمومی اموال امام حسین(ع) و همراهانش آغاز شد. عمر سعد ساعتی بعد دستور توقف غارت را داد و حتی نگهبان برای خیمه‌ها گذاشت. یکی از شیعیان بصره به اسم سوید بن‌مطاع بعداز شهادت امام(ع) به کربلا رسید و برای دفاع از حرم امام

(ع) جنگید تا شهید شد. *نزدیک غروب آفتاب* سر امام(ع) را از بدن جدا می‌کنند و به خولی می‌دهند تا همان شبانه برای ابن زیاد ببرد. آنگاه، به دستور عمر سعد، بر بدن مطهر امام(ع) و یارانش اسب می‌دوانند تا استخوان‌هایشان هم خرد شود. *۱۸:۴۹ مقارن با اذان مغرب* داستان روز غم‌انگیز عاشورا، این‌طور تمام می‌شود! در حالی که عمر سعد دستور نماز جماعت مغرب را می‌داده، سنان بن انس بین مردم می‌تاخته و رجز می‌خوانده که «افسار و رکاب اسب مرا باید از طلا بکنید! چرا که من بهترین مردمان را کشته‌ام!» السلام علی الحسین وعلی علی بن الحسین وعلی اولادالحسین وعلی اصحاب الحسین، الالعنة الله على القوم الظالمين من الاولين والاخرين التماس دعا

السلام علیک یا اباعبدالله