📚 #بخوانید | روایتی عجیب از #سرکوب اعتراضات در #دانشگاه تهران! 🖋 پروفسور جیمز بیل، استاد روابط بین الملل کالج ویلیامزبورگ ویرجینیا، در کتاب «عقاب و شیر: تراژدی روابط ایران و آمریکا»، می‌آورد: ♦️ وقتی #شاه فرمان یک حمله #نظامی وحشیانه به دانشجویان غیرمسلح تظاهرات‌کننده را در تاریخ ۲۱ ژانویه ۱۹۶۲م [اول بهمن ۱۳۴۰ شمسی]، صادر کرد، نارضایتی طبقه متوسط بیشتر شد. هنگامی‌که #دانشجویان در محوطه دانشگاه بودند کماندوهای ارتش در محوطه دانشگاه به‌صورت #وحشیانه عمل کردند و در یک عملیات خشونت‌آمیز و خونین، به شکلی حرمت دانشگاه را زیر پا گذاشتند که هرگز از ذهن متفکرین ایرانی پاک نشد. 🔴 داستان فوق یکی از ۳۰۰ داستان کتاب #خدا_زاده جدیدترین اثر اندیشکده راهبردی سعداء است که ان‌شاءالله تا چند روز آینده به چاپ خواهد رسید. 💢 منتظر این #کتاب_مهم باشید! 💠 اندیشکده راهبردی #سعداء

◻️«جوهر دانایی» و «فَلَک‌گشایی» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ #نظامی در مخزن الاسرار می‌گوید: هر که در او جوهر دانایی است بر همه چیزیش توانایی است بند فلک را که تواند گشاد‌؟ آنکه بر او پای تواند نهاد اما منظور از «جوهر دانایی» چیست؟ به نظر می‌رسد: «جوهر دانایی»، همان «جامع‌نگری» و «عاقبت‌اندیشی» است. «جوهر دانایی»، بررسی جوانب و ابعاد آشکار و نهان یک تصمیم به ظاهر خیرخواهانه است. «جوهر دانایی»، همان «روح تحقیق» است که با مطالعه و پژوهش به دست می‌آید. اگر چنین جوهری در جامعه علمی ما وجود داشته باشد نتیجه قهری آن این است که «بر همه چیزیش توانایی است». اگر طبیعت را به درستی شناختیم و قوانین و سنت‌های حاکم بر آن را به درستی دانستیم آنگه از کسانی می‌شویم که می‌توانیم «بند فلک» را بگشاییم. همانطور که اگر انسان را به درستی شناختیم و استعدادها و ظرفیت‌ها و ابعاد وجودی او را آنگونه که هست دانستیم، آنگاه هرگز «علوم حیوانی‌سازی انسان» را به عنوان «علوم انسانی» نخواهیم شناخت و طرحی نو در مطالعات علوم انسانی ایجاد خواهیم کرد. #علوم_انسانی #پژوهش @Ahmadhoseinsharifi 🌹