eitaa logo
کانال دانش پژوهان واحیاگران (امربه معروف ونهی ازمنکر)
1هزار دنبال‌کننده
4هزار عکس
7.4هزار ویدیو
39 فایل
#باسلام:این کانال توسط آمرین احمدی ازمربیان آموزش مجازی مسایل وشرایط ومراحل وشیوه های مختلف امربه معروف ونهی از منکرایجاد شده است. ان شاءالله خداوندتوفیق خدمت بدهد. آیدی ارتباط بامدیر: 🆔 @Hsr34954 لینک کانال: #دانش_پژوهان_امربه_معروف 🆔@Rsh34954
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 «ع» می‌فرماید: بگو مگو، دوستی طولانی را از بین می‌بَرد و رابطۀ محکم را به جدایی می‌کشاند و کمترین اثر بگو مگو این است که هر کدام از دو طرف، می‌خواهد بر دیگری پیروز شود و همین در پی پیروزی بودن، مهم‌ترین عامل قطع رابطه است. 📚نزهة الناظر،ص ۱۳۹.
شهادت امام هادی ع.mp3
24.89M
زندگینامه وآثاروشهادت امام هادی علیه السلام حجت‌الاسلام افشار علیه السلام 📺 . .👇 ╔═ 💎 💫 ═══╗ 🆔@RSh34953 ╚═══ 💫 💎 ═╝ 📡به کانال دانش پژوهان و احیاگران ونهی ازمنکر🔗بپیوندید.
علیه السلام 🦁داستان شیرهای درنده و زن دروغگو متوکل عباسی زنی نزد او آمد و گفت : من حضرت زینب هستم و به خواست خدا هر چهل سال یک بار جوان می‌شوم. متوکل، بزرگان و علما را جمع کرد و به آن‌ها گفت: دلیلی برای دروغ گویی او دارید؟ گفتند : نه. آنان به متوکل گفتند: امام هادی (علیه السلام) را بیاور شاید بتواند دروغ گویی این زن را ثابت کند. امام حاضر شد و فرمود: این زن دروغ می گوید و حضرت زینب (سلام الله علیها) در فلان سال وفات یافت. متوکل گفت: دلیل دیگری برای ثابت کردن دروغ گویی او داری؟ امام (علیه السلام) فرمودند: بله، گوشت فرزندان حضرت فاطمه (سلام الله علیها) بر درندگان حرام است. متوکل خواست زن را در قفس شیر بیندازد که دروغ او معلوم شود. بعضی دشمنان امام به متوکل پیشنهاد کردند که خود امام داخل قفس برود. متوکل به امام عرض کرد: آیا می شود خود شما داخل قفس بروید؟ امام داخل قفس شیرها رفت وقتی امام داخل شد شیرها آمدند و در کنار امام خوابیدند و امام آن‌ها را نوازش کرد و با دست اشاره می‌کرد و هر شیر به کنار می‌رفت. وزیر متوکل به او گفت: زود او را بیرون بیاور وگرنه آبروی ما می‌رود. متوکل از امام هادی (علیه السلام) خواست بیرون بیاید و امام بیرون آمد. امام فرمود: هر کس می‌گوید فرزند حضرت فاطمه (سلام الله علیها) است داخل شود. متوکل به آن زن گفت: داخل شو. آن زن گفت: من دروغ می‌گفتم. به این صورت دروغ آن زن به همه ثابت شد. منبع:بحار الانوار، ج ۵۰، ص ۱۴۹ و منتهی الامال، ج ۲، ص ۶۵۴