مکن ذخیره به خاطر حدیث هر دهنی کتابخانهء دل نیست جای هر سخنی #اثر_شیرازی @SAEB_TABRIZ

ز رفتن تو من از عمر بی نصیب شدم سفر تو کردی و من در جهان غریب شدم #محتشم_کاشانی @SAEB_TABRIZ

به به خام گویان بسکه می سازند معنی ها شهید شد زمینِ شعر آخر چون زمین کربلا #غنی_کشمیری @SAEB_TABRIZ

ای برده جمال تو ز خورشید کلاه رخسار تو آتش زده در خرمن ماه از خجلت روی آتشینت یوسف تا آب نشد برون نیامد از چاه #غنی_کشمیری #رباعی @SAEB_TABRIZ

هرچند شود دلت ز خاموشی خون زنهار مگو به هیچ کس راز درون آن را که بود مغز و خرد، خاموش است از کاسه ی پُر، صدا نیاید بیرون #غنی_کشمیری #رباعی @SAEB_TABRIZ

طغرای مشهدی شاعری است که معاصرین خود را زیاد هجو کرده و گویا غنی را متهم کرده به سرقت ادبی که غنی اینگونه جواب او را داده: طغرا که بود روح کثیفش چو جسد با صاف ضمیران شده دشمن ز حسد گوید که برند شعرش ارباب سخن نامش نبرند تا به شعرش چه رسد #غنی_کشمیری #رباعی @SAEB_TABRIZ

به به به به به به زیباست خوی آتش فرزند بولهب را تو ابن بوترابی باید که خاک باشی #غنی_کشمیری @SAEB_TABRIZ

از خُلقِ تنگ بر تو جهان تنگ گشته است بیرون ز پایِ خویش کن این کفشِ تنگ را #صائب‌تبریزی @SAEB_TABRIZ

پیوسته به کنج انزوا در سفرم با آنکه نشسته ام ز پا در سفرم هرچند مسافتم بود یک کف دست عمریست که همچو آسیا در سفرم #غنی_کشمیری #رباعی @SAEB_TABRIZ

ای شیفته ی زینت و پیرایه ی خویش تا چند بلند می کنی پایه ی خویش نفعی نتوان برد ز سرمایه ی خویش آسوده کسی نبوده در سایه ی خویش #غنی_کشمیری #رباعی @SAEB_TABRIZ

چون قفل اگر گرفتگی گیری پیش آخر دلت از تیر جفا گردد ریش دادند چو صورت کلید ابرو را پیوسته گشاده دار پیشانی خویش #غنی_کشمیری #رباعی @SAEB_TABRIZ

خمید پیکرم از انتظار و جان به لب آمد قدح به یاد تو کج کرده‌ام؛ بیا که نریزد #بیدل_دهلوی @SAEB_TABRIZ