#حتما_بخوانید معمولا نذرهایی که انسان می‌کند به صورت مشروط است یعنی مثلا نذر می‌کند که: - اگر بیماریم معالجه شد - اگر فرزندم در دانشگاه قبول شد - اگر فلان خطر از من دور شد - اگر به فلان خواسته ام رسیدم این کار را بکنم بیشتر کارهایی که ما به عنوان نذر انجام می دهیم در: - پختن غذا - تهیه و پخش شُله زرد - تهیه و پخش شربت و...خلاصه می شود. زمانی مردم بسیار گرسنه بودند و نذری؛ صرفا در اطعام مردم خلاصه می شد اما با حضور و بروز تکنولوژی و رفاه عمومی مردم، باید در نذریها هم اتفاقهایی می افتاد که متاسفانه... اگر نذر کنیم برای رفع بلا و رسیدن به کامیابی ها یا دوری از بیماری: - یک ماه دروغ نگوییم - یک ماه عصبانی نشویم - یک ماه هر روز به پدر و مادرمان سر بزنیم - یک ماه زودتر همه سرکار حاضر شویم - یک ماه تمام کارهای خدماتی را انجام دهیم - یک ماه برای رفتگر های محل غذا و نوشیدنی ببریم و... و یا اینکه اگر قرار است از مال دنیوی ببخشیم: - یک نیسان آسفالت نذرکنیم و در چاله های کوچه ها بریزیم - یک ماه قوانین راهنمایی رانندگی را رعایت کنیم - صد جلد کتاب نهج البلاغه بگیریم و راه و رسم زندگی را هدیه بدهیم - ده جفت کفش به کودکان بی بضاعت بدهیم - صد عدد سطل زباله بگیریم و در خیابان ها بگذاریم - دهها جمله و مقاله موفقیت بنویسیم و چاپ کنیم به مردم هدیه بدهیم - ویزیت ده بیمار - هزینه داروی ده بیمار - صندلی های شکسته مدرسه - لامپ های سر گذار و... می تواند نذری خوب و البته بهتری باشد