🛑 #راه_های_ثابت_شدن #نجاست 🔻🔻🔻 ↩️ مسأله 121 نجاست هر چيز از #سه راه ثابت مى‌شود: 1️⃣. اول: آن كه خود انسان #يقين (1) كند چيزى نجس است (2) ، و اگر #گمان داشته باشد چيزى نجس است لازم نيست❌ از آن اجتناب نمايد (3) . بنا بر اين غذا خوردن در قهوه‌خانه و مهمان خانه‌هايى كه مردمان لاابالى و كسانى كه پاكى و نجسى را مراعات نمى‌كنند در آنها غذا مى‌خورند، اگر انسان يقين (4) نداشته باشد غذايى را كه براى او آورده‌اند نجس است اشكال ندارد (5)❌ . 2️⃣ دوم: آن كه كسى كه چيزى در اختيار او است بگويد آن چيز نجس است (6) ، مثلاً همسر انسان يا نوكر يا كلفت (7) بگويد ظرف يا چيز ديگرى كه در اختيار او است نجس مى‌باشد (8) . 3️⃣. سوم: آن كه #دو مرد #عادل بگويند چيزى نجس است (9) و نيز اگر يك نفر عادل هم بگويد چيزى نجس است، بنا بر احتياط واجب (10) بايد از آن چيز اجتناب كرد (11) . ⭕️ (1) گلپايگانى، تبريزى، صافى: يا اطمينان. . ⭕️ (2) سيستانى: يقين يا از راه عقلائى، اطمينان پيدا كند كه آن چيز نجس است. ⭕️.(3) فاضل: مگر آن كه به واسطۀ گمان، اطمينانى كه مردم عادى آن را علم به حساب مى‌آورند حاصل شود كه در اين صورت اجتناب لازم است. . ⭕️ بهجت: اول: آن كه خود انسان يقين يا ظنّ اطمينان‌آور پيدا كند كه چيزى نجس است، وگرنه لازم نيست از آن اجتناب كند. . ⭕️ زنجانى: اول: آن كه خود انسان يقين يا اطمينان كند و يا نوع مردم يقين يا اطمينان كنند كه چيزى نجس است، و چنانچه در جايى كه نوع مردم اطمينان به نجاست ندارند، انسان بر خلاف متعارف اطمينان به نجاست داشته باشد، حكم به نجاست آن نمى‌شود. و اگر اطمينان شخصى يا نوعى نباشد، اگر چه گمان داشته باشد چيزى نجس است، لازم نيست از آن اجتناب كند. . ⭕️ (4) گلپايگانى، صافى، تبريزى: يا اطمينان. . ⭕️ (5) مكارم: اول: آن كه انسان يقين پيدا كند، ولى گمان حتّى گمان قوى كافى نيست، بنا بر اين غذا خوردن در بعضى از اماكن عمومى كه گاه انسان گمان قوى به نجس بودن آنها دارد، جايز است مگر آن كه يقين به نجاست پيدا كند. . ⭕️ زنجانى: تا يقين يا اطمينان شخصى يا نوعى به نجاست غذايى كه براى انسان مى‌آورند نباشد، اشكال ندارد. . ⭕️ (6) بهجت: و از گفتۀ او اطمينان حاصل گردد. . ⭕️ (7) زنجانى: مثلاً همسر يا خدمتكار انسان يا فروشنده. . ⭕️ (8) مكارم: دوّم: آن كه ذو اليد يعنى كسى كه چيزى در اختيار اوست (مانند صاحب خانه و فروشنده و خدمتكار) خبر دهد كه آن چيز نجس است. . ⭕️ (9) سيستانى: به شرط آن كه از سبب نجاست خبر دهند؛ مثلاً بگويند آن چيز با خون يا بول ملاقات كرده است و اگر يك مرد عادل يا شخصى كه مورد وثوق است خبر دهد و اطمينان از گفتۀ او پيدا نشود، احتياط واجب آن است كه از آن چيز اجتناب شود. ⭕️ زنجانى: و با گفتن يك مرد عادل، نجاست ثابت نمى‌شود. ⭕️ (10) گلپايگانى، صافى: بنا بر احتياط لازم. . ⭕️ (11) خوئى، تبريزى: اگر يك نفر عادل، بلكه شخص موثّق اگر چه عادل هم نباشد بگويد چيزى نجس است بايد از آن چيز اجتناب كرد. ⭕️ فاضل: اگر يك نفر عادل بگويد چيزى نجس است، اجتناب از آن بنا بر احتياط، لازم است. ⭕️ مكارم: سوّم: دو نفر عادل و يا حتّى يك نفر گواهى دهد. [پايان مسأله] 📚منبع رساله مراجع: https://eitaa.com/SLAM42