eitaa logo
بنیاد‌ صبح | دکتر سید رضا طاهرزاده
1هزار دنبال‌کننده
64 عکس
24 ویدیو
3 فایل
🏛️ بنیاد ارتقاء سلامت و توسعه اجتماعی صبح 🏅 زیر نظر دکتر سید رضا طاهرزاده 🗓️ سال تأسیس ۱۳۹۷ ☎️ برای هماهنگی سخنرانی و کارگاه آموزشی، با شماره زیر تماس حاصل نمائید: ۰۹۳۹۳۱۲۵۰۹۸ 🛑 آموزش های بنیاد صبح، بصورت کارگاهی است و مشاوره فردی انجام نمی گردد.
مشاهده در ایتا
دانلود
براي موفقيت فرزند‌تان 👈🏽در مدرسه: هيچ وقت از يک بچه با گفتن «تو خيلي باهوشي» يا «تو خيلي زود مطالب را مي‌گيري» تعريف و تمجيد نکنيد. به جاي آن، تلاش يا شيوه او را با گفتن اين جمله که «پيشنهاد هوشمندانه‌اي دادي» يا «وجودت مايه افتخار من است»، تحسين کنيد. 👈در ورزش: به جاي گفتن «تو ذاتا ورزشکاري» بگوييد «تمرينات واقعا تو را بهتر کرده است» به‌جاي پرس‌‌و‌جوي اينکه آيا «برنده شدي» بپرسيد «آيا همه تلاشت را کردي؟» استعداد ژنتيکي رشد پيدا مي‌کند، مگر اينکه طرز تفکر شما به سمت موفقيت برود و رشد يابد. 👈🏽 سر ميز شام: به جاي اين سئوال هميشگي «امروزت را چگونه گذراندي؟» (که همه به طريقي از آن وحشت دارند) بپرسيد:«امروز چه چيزي ياد گرفتي؟» يا «چه اشتباهي مرتکب شدي و از آن چه چيزهايي آموختي؟» و مسايل و مشکلاتي را که با آنها درگير هستيد و با آنها دست و پنجه نرم مي‌کنيد را با شور و اشتياق توضيح دهيد«تلقين اشتياق براي يادگيري.» 👈در برنامه‌ريزي: تنها از هدف‌هايي که بچه‌هايتان دارند نپرسيد؛ بلکه درباره‌ برنامه‌هايي که براي رسيدن به اهدافشان دارند پرس‌وجو کنيد. 👈🏽در شکست و ناکامي: به خودتان اين اجازه را ندهيد که به فرزندانتان لقب‌هايي مثل بازنده، شکست‌خورده و احمق يا دست و پا چلفتي نسبت دهيد. هيچ وقت اجازه ندهيد که شکست از يک عمل به يک شناسه تبديل شود. همچنين به فرزندانتان برچسب نزنيد. نگوييد اين يکي يک هنرپيشه است و اين يکي يک ديوانه‌ کامپيوتر. هر کسي مي‌تواند هر شغلي داشته باشد، به شرط رعايت اخلاق و هنجار اجتماعي! 👈در شک و ترديد: اگر متوجه شديد که فرزندتان به اينکه مي‌تواند بهتر باشد شک دارد، از او بخواهيد به کساني فکر کند که توانايي‌هاي کمي داشته‌اند ولي حالا به طرز شگفت‌آوري از همه پيشي گرفته‌اند يا زمان‌هايي را به او يادآوري کنيد که کساني را ديده‌ايد که چيزهايي را ياد گرفته‌اند که باورکردني نبوده است. کانال بنیاد سلامت اجتماعی صبح در ایتا را دنبال کنید: @SOBH_NGO
تکنیک های درمان وابستگی کودکان به والدین عامل را شناسایی کنید گاهی چسبیدن کودک به شما می تواند بی دلیل رخ دهد؛ اما در بیشتر مواقع می توانید منبع آن را شناسایی کنید. بزرگ ترین عامل ایجاد کننده این شرایط می تواند تحولات و تغییرات در شرایط عادی زندگی باشد؛ برای مثال به دنیا آمدن یک خواهر یا برادر یا رفتن به یک خانه جدید. با این حال، تحولات ساده و پیش پا افتاده که به وابستگی بچه منجر می شوند، عبارت است از: عوض کردن مهدکودک یا مدرسه، داشتن پدر و مادری که همیشه در خانه بوده و جز محل کار، به جای دیگری نمی روند یا پیوستن به یک گروه بازی یا فعالیت جدید. تغییر در روال روزمره به خاطر بیماری یا سفر هم می تواند باعث شود که بچه بیشتر به والدین اش بچسبد. به علاوه، تجربه های تکان دهنده مانند توفان، آتش سوزی یا فرار از سگ ترسناک همسایه هم می تواند از عوامل اصلی بروز این مشکل باشد! ترس های کودک را کشف کنید زمانی که متوجه شدید کودک تان عادت کرده مدام به شما بچسبد، باید سعی کنید درباره این مسئله با او صحبت کنید. به هیچ عنوان احساسات یا ترس های او را نادیده نگیرید و با شفقت و محبت با او صحبت کنید. به او اطمینان خاطر بدهید که اگر بترسد و به پدر یا مادر نیاز داشته باشد مشکلی پیش نخواهد آمد. سعی کنید از طریق احساساتش، راهکارهایی پیشنهاد بدهید تا به او کمک کند؛ برای مثال، اگر از این می ترسد که به مهد کودک جدیدی برود، درباره برنامه روزانه با او صحبت کنید و به او بگویید که دقیقا چه زمانی به دنبالش می روید. سعی کنید حتما به قولی که می دهید پایبند باشید و راس زمان مقرر به دنبالش بروید تا حس اطمینان را در او تقویت کنید. @SOBH_NGO
به دو منظور والدین باید به کودکان حق انتخاب بدهند: ۱- جلوگیری از نه گفتن های اضافی و قشقرق ۲- افزایش اعتماد به نفس اگر به کودک بیش از ظرفیتش، حق انتخاب بدهید، انگار که به آن ها اعلام جنگ داده اید. کودک توانایی انتخاب بین تعداد زیادی اشیاء را ندارد و قادر به انتخاب از بین تعداد زیادی وسیله نیست. به دلیل گیجی حاصل از عدم توانایی در انتخاب، به رفتارهایی رو می آورد که ما آن ها را به اشتباه لجبازی تعبیر می کنیم. @SOBH_NGO
با کودکی که می خواهد همه چیز را با جیغ و گریه به دست آورد، چگونه رفتار کنیم؟ دربرخورد با این رفتار کودک، به هیچ وجه نباید به جیغ‌های او اعتنا کرد. وقتی یک کودک با جیغ‌زدن یا پرخاشگری به خواسته‌های خود می‌رسد، می‌آموزد که این رفتار را تکرار کند. اگر پدر و مادر به جیغ‌‌زدن فرزندان خود توجه کنند، این رفتار را در او تقویت می‌کنند. در چنین وضعیتی باید از تکنیک نادیده گرفتن، استفاده کرد. یعنی در کنار او هستیم ولی نه به او نگاه می‌کنیم نه با او حرف می‌زنیم، فقط خودمان را مشغول می کنیم بدون این‌که با او ارتباط برقرار کنیم. این طوری کودک متوجه میشود بدون ارتباط با پدر و مادر، هیچ لذتی برایش وجود نخواهد داشت. اگر این کار را ادامه دهیم رفتار ناپسندش را ترک میکند. در کنار نادیده گرفتن، باید به تقویت رفتارهای مثبت کودک هم توجه کنیم تا میزان پرخاشگری کم شود. باید کاری کنیم که کودک حس کند راه دیگری نیز وجود دارد که میتواند به پدر و مادرش نزدیک شود و با داد و فریاد به هیچ نتیجه‌ای نمی رسد. @SOBH_NGO
تکنیک های کاربردی برای درمان ناخن جویدن کودکان ✅برای کمک به این کودکان می توان از ناخن آسیب دیده تصویری تهیه کرد و وضعیت آن را با ناخن سالم مقایسه کرد. همچنین هنگامی که کودک مشغول جویدن ناخن است بدون این که متوجه شود، از او فیلم تهیه کنید و سپس برای او به نمایش بگذارید. احتمال دارد با مشاهده فیلم به خود بیاید و این عادت را کنار بگذارد. ✅ قرار دادن آیینه جلوی کودک او را متوجه این عادت ناپسند می کند. کودک را تشویق کنید در مجلات، تصویر دست های زیبا را جست وجو کند یا روی کتاب یا آینه بچسباند تا مرتب تصویر این دست ها را با دست های خود مقایسه کند. ✅ اقدام دیگری که در این زمینه مفید است، شناسایی مکان و زمانی است که این رفتارها در او بیشتر می شود. به عنوان مثال، شاید کودک با ایجاد موقعیت های خاص به ناخن جویدن می پردازد. این حالت را که در او استرس ایجاد می کند شناسایی و کاری کنید که در موقعیت های استرس زا قرار نگیرد. اگر کودک هنگام تماشای برنامه تلویزیونی ناخن می جود، شیئی به دست او بدهید تا سرش گرم شود. به مکان هایی که این عادت کودک زیاد می شود نیز دقت کنید تا علت این اختلال را بفهمید. هنگامی که این عادت کم شد، با تعیین پاداش، این رفتار خوب او را تقویت کنید. به عنوان مثال، برای تشویق هر بار ناخن نجویدن ستاره ای به جدول برنامه های روزانه او اضافه کنید و به ازای هر 10 ستاره به او هدیه دهید. ✅اگر فرزند شما دختر است به او لاک یا دستکش هدیه کنید تا با استفاده از آن جویدن ناخن را فراموش کند. اگر پسر است به او ناخن گیر یا ذره بین بدهید تا با استفاده از آن به آسیبی که به ناخن و اطراف آن رسانده است، توجه کند و ناخن های خود را کوتاه کند. در صورت آسیب رسیدن به دندان های کودک به دندان پزشک مراجعه کنید. اگر این عادت با اضطراب شدید همراه باشد، حتما از متخصصان بهداشت روان کمک بگیرید. گاهی رفتار والدین یا اطرافیان، زمینه اضطراب کودک را زیاد می کند. @SOBH_NGO
چه حد سخت گیر باشیم؟ 🔶والدین نباید در مورد تنبیه کودکشان خیلی سهل انگار یا خیلی خشن عمل کنند. هر دو عملکرد نتایج ناخوشایندی خواهد داشت. اگر کودکی بدون آنکه فرصت کافی برای تصمیم گیری داشته باشد، جواب منفی بشنود هرگز قادر نخواهد بود که برای خود تصمیم بگیرد یا نظر بدهد. بهترین راه برای مهار کودکی که بر سر مسئله ای پافشاری می کند، اجرای سه راه حل زیر است: 🔹 اول: آرام اما محکم و قاطع به فرزندتان بگویید که به رفتارش خاتمه دهد و دوست ندارید که این کار تکرار شود چون به هیچ وجه آن را نمی پذیرند. 🔹دوم: اگر از کار خود دست برنداشت به کودکتان بگویید اگر به کارش ادامه دهد، تنبیه خواهد شد. اخطار و آگاهی دادن از مراحل مهمی بشمار می رود. 🔹سوم: در آخرین مرحله اگر کودک به خواسته شما عمل نکرد باید تنبیه شود. اما بهتره در مورد چگونگی تنبیه هم اطلاعاتی کسب کنید که خود جای بحث دارد. کنترل همیشگی از سوی والدین شخصیت کودک را ضعیف می کند. از سوی دیگر اگر کودک به حال خود رها شود یا به ندرت از سوی والدینش راهنمایی شود و همیشه راه خودش را برود نتیجه آن کودکی خواهد بود غیرقابل کنترل، که حرف والدینش هیچ تاثیری بر او ندارد. دکتر گاربر @SOBH_NGO
ساختن و خراب کردن بهترین بازی برای کودکان ساختن و خراب کردن است. انواع پازل‌ها، شن‌بازی، خانه سازی و... کودکان نیاز به تحرک دارند، طناب‌ بازی، طناب‌کشی، مسابقات گروهی، پریدن، رنگ‌آمیزی کردن، روزنامه پاره کردن، گوله کردن، پرتاب کردن، آب‌بازی، توپ‌بازی، گرگم و گله می‌برم و هزاران بازی خلاق دیگر در قالب نمایش‌های عروسکی، خلاق و... در بازی‌ها به کودکان گروهی برنده شدن را آموزش دهیم، گروهی بازی کردن، گروهی جمع کردن، پخش کردن... تعامل والدین و کودکان، تاثیر عوامل محیطی، در نظر گرفتن خلق و خوی کودکان، شرایط مکانی، جوی، زمانی همه به داشتن یک محیط شاد برای کودکان ضروری است. با دست‌های خالی نیز می‌توان به کودکانمان لبخند و شادی را هدیه داد. بیائید کودکان خود را در آغوش بگیریم و به آنها مفهوم عشق و امید به فردا را یاد بدهیم. @SOBH_NGO
آموزش مسئولیت پذیری به کودکان 1 هنگامی که می خواهید به کودک مسئولیت های جدید بدهید ، آن را به بزرگتر و بالغ تر شدن او و ویژگی های مثبت کودک نسبت دهید ، تا از انجام مسئولیت حس خوبی به او دست دهد . 🔹به عنوان مثال بگویید " حالا که بزرگ تر شده ای و قدّت بلند تر شده ، می توانی به مامان کمک کنی و وسیله ها را روی طاقچه بگذاری ؟ " 2مسئولیت ها را در خانه بین همه ی اعضا تقسیم کنید و هر کس متناسب با توانایی اش قسمت محول شده را انجام دهد . 🔹 مثلا در تمیز کردن خانه می توان کار کوچکی مثل جمع کردن اتاق خود کودک را به او سپرد و افراد دیگر باقی قسمت ها را بر عهده بگیرند. 3برای آنکه کودک انجام فعالیت های محول شده را فراموش نکند ، کارت هایی با تصویر یا نوشته ای که به کار مورد نظر مربوط است تهیه کنید و آن ها را در جایی قرار دهید که کودک هر روز ببیند . 🔹هر روزی که مسئولیت محول شده انجام شد کودک می تواند تصاویر را رنگ کرده یا زیر آن ها ضربدر بزند . به عنوان مثال اگر مسئولیت مورد نظر آب دادن به گل هاست ، تصاویری از یک گل را روی میز کودک قرار دهید . 4برای انجام منظم مسئولیت ها پاداش در نظر بگیرید . 🔹در مورد پاداش و نحوه ی بدست آوردن آن از قبل توافق کنید . مثلا " اگر دو هفته هر روز تختت را مرتب کردی ، با هم به شهربازی خواهیم رفت " . 5 بسیاری از اوقات عدم انجام مسئولیت ها به دلیل فراموش کردن است . 🔹 از استفاده از جملات دستوری جهت یادآوری بپرهیزید و فقط با دست یا چشم اشاره ای کوچک کرده یا یک کلمه برای تداعی کردن مسئولیت مورد نظر ذکر کنید . 6 در انتخاب مسئولیت ها ، حتما توانایی کودک و سطح دشواری مسئولیت را در نظر بگیرید و اگر می بینید انجام کار برای کودک در این سن دشوار است آن را تغییر دهید . @SOBH_NGO
مراحل مهار دفع در کودکان : در «پانزده ماهگی» اگر کودک روی لگن گذاشته شود٬ ادرار می کند اما از دیگران نمی خواهد که او را روی لگن بگذارند.دفع را تا زمانی که او روی لگن گذاشته شود به تعویق نمی اندازد و خود را خیس می کند. در «هجده ماهگی» مانند سن پانزده ماهگی است اما کودک می تواند برای مدت زمانی خود را نگه دارد و تعداد دفعاتی که خود را خیس می کند٬ به مراتب کمتر است. در «بیست و چهار ماهگی» نیاز به دفع خود را به گونه ای منظم به دیگران می فهماند. در «سی و شش ماهگی» خود به تنهایی به توالت می رود. @SOBH_NGO
روشهای برخورد با كودك ۱ـ رفتارهای جایگزین رفتار كودك و تأثیر منفی حاضرجوابی او را بر بزرگترها و اساساً دیگران، با خونسردی و آرامش كامل برای او توضیح دهید و عبارات جایگزینی را برایش مثال بزنید. اگر كودكتان آشفته وعصبانی به نظر می رسد، حرفهای او را برایش تكرار كنید و به او نشان دهید منظور او را می فهمید. مثلاً «فكر می كنم از اینكه باید اسباب بازیهایت را جمع كنی عصبانی شده ای.» درباره احساس او و خودتان با هم صحبت كنید و تأثیر رفتار بی ادبانه او را صادقانه توضیح دهید. به او بگویید به جای این رفتار، مثلاً می توانست بگوید: «الان كمی خسته هستم اما چند دقیقه دیگر آنها را جمع می كنم»؛ وقتی هم كه كودكتان از عبارات مؤدبانه استفاده می كند و رفتارهای بی ادبانه قبلی را پس می زند، حتماً او را تشویق كنید. ۲ـ اجازه دهید بین «رفتاری تند» و «پیشنهاد شما» یكی را انتخاب كند وقتی رفتار بی ادبانه ای از بچه سر می زند، با قاطعیت اما كاملاً خونسر و آرام به او بگویید: «یا مؤدبانه حرف بزن یا اصلاً با تو صحبت نمی كنم.» به بچه بگویید اگر باز هم بخواهد زبان درازی یا بی احترامی كند، اتاق را ترك خواهید كرد و هنگامی به حرفهایش گوش خواهید داد كه او مؤدبانه و آرام صحبت كند. بعد از اینكه مدتی بچه را تنها گذاشتید تا خوب آرام شود، مؤدبانه از او بپرسید آیا برای درست صحبت كردن آماده است یا خیر؛ هرگز فراموش نكنید كه در همه حال و همیشه، باید عشق و محبت خود را به كودكتان نشان دهید. ۳ـ زبان درازی او را نادیده بگیرید بچه ها محتاج جلب توجه والدین هستند. اگر نتوانند این توجه را از طرق مثبت به دست آورند، آن را از روشهای منفی هم كه شده به دست خواهند آورد؛ بنابراین وقتی بچه برای جلب توجه شما « زبان درازی » می كند، این كار را نادیده بگیرید. اگر پیامد «بد حرف زدن كودك» را به او نشان ندهید، (به عبارتی به او در جواب زبان درازی اش توجه نشان دهید، حتی اگر عكس العمل شما منفی باشد) در این صورت كودكتان این كار (زبان درازی كردن ) را دوباره تكرار خواهد كرد؛ اما اگر در این گونه مواقع به او هیچ توجهی ـ نه مثبت و نه منفی ـ نداشته باشید، او از تكرار آن پرهیز می كند. ۴ـ فقط بگویید «نه»! از كودك خود بخواهید زبان درازی را متوقف كند و محترمانه حرف بزند. از «نه» گفتن به كودك نهراسید و این كار را تا وقتی ادامه دهید كه كودك تغییر رفتار مثبتی از خود نشان دهد. اینكه به كودك اجازه دهید با شما یكی به دو كند اصلاً به نفع كودك نیست. بچه، بی ادبی را به سرعت یاد می گیرد و تغییر دادن این رفتار در كودك در آینده بسیار دشوار خواهد بود. اگر امروز به او یاد دهید چگونه با عصبانیت خود كنار بیاید و به روشی مناسب و مؤدبانه سخن بگوید، در درازمدت نتیجه بهتری خواهد داشت تا اینكه فقط بخواهید عصبانیت او را فرونشانید. @SOBH_NGO
"کابوس های شبانه ی" کودکان همه ی ما دیدن خواب های ترسناک و کابوس های شبانه را تجربه کرده ایم . همانطور که می دانیم نمی توان به طور کامل کابوس دیدن را در میان کودکان از بین برد , اما می توان شرایطی را به وجود آورد که آن ها خوابی آرام و دلپذیر را تجربه کنند . انجام کارهای زیر می تواند خواب های ترسناک و کابوس های شبانه را درمیان کودکان کاهش دهد : کودکان زمان خواب و بیداری مشخصی داشته باشند. قبل از خواب یک برنامه ی آرامش بخش منظم مانند :حمام گرم , خواندن یک داستان زیبا , دعا خواندن و در آغوش گرفته شدن توسط پدر و مادر را تجربه کنند . رختخواب نرم و راحت برای کودکان تهیه کنید و اتاق خواب آن ها را با عروسک های موردعلاقه و دوست داشتنی , چراغ خواب و استیکرهای شفاف تزیین کنید . در ساعاتی قبل از خواب کودکان , اجازه ی تماشای سریال های تلویزیونی , فیلم ها , انجام بازی های رایانه ای و هرچیز دیگری که برای آن ها استرس ایجاد می کند , را ندهید. @SOBH_NGO
به جای ، خوشبخت تربیت کنید.❗ ♻ چندی ست که خانواده ها در این تب و تاب افتاده اند که کودکمان را فلان کلاس و بهمان موسسه ثبت نام کنیم تا نابغه شود و بعد از کلی رفت و آمد نتیجه ای جز خشم و و برای کودکشان ندارد. 👈گیریم که کودک شما بتواند یک عدد ۸ رقمی را در یک عدد ۵ رقمی ضرب کند و جوابش را در یک صدم ثانیه بگوید، یا بتواند در ۱۵ سالگی لیسانس بگیرد، یا حافظ کل دیوان حافظ و سعدی و مولانا شود.... آن وقت می تواند درست کند؟ از زندگی ببرد؟ مسائلش را حل کند؟ درست تصمیم بگیرد؟ دوست پیدا کند؟ اصلا می تواند ؟ 💯کودکان ما نیازی به نابغه شدن ندارند، اما نیاز دارند که بدانند زندگی کنند. 💯نیاز دارند که هایشان را بشناسند و بتوانند آنها را بکار گیرند. 💯حقشان نیست بار آرزوهای از دست رفته ما را به دوش بکشند و کودکی شان فدای خواسته های ما شود. ✅ حقشان این است که مطابق شخصیتشان پرورش داده شوند. حقشان این است که باشند و از زندگی ببرند. @SOBH_NGO