‍ ‍ چند وقت روزه گرفته بود ولی طوری رفتار می کرد که من متوجه نشدم. معلوم نبود سحری می خورد یا نه. غروب که از سر کار می آمد می گفت: يك کمی نان و پنیر و چایی هست؟ می گفتم: مگه الان وقت شامه!؟ می گفت: نه ولی میخواهم بخورم. عباس قبل از سن تکلیف، روزه می گرفت. در قید خوردن نبود. اگر سر سفره دو سه جور غذا بود فقط یک نوع می خورد. از بس کناره های نان را می خورد مجبور می شدم پوست های سیب زمینی و پیاز را با آن قاطی کنم تا نخورد. شهید عباس_صابری متولد هشتم مهر ۵۱ حین عملیات تفحص پیکر شهدا در منطقه فکه در پنجم خرداد ۷۵ به شهادت رسید. مزار ؛بهشت زهرا تهران، قطعه ۴۰ #شهید_حسن_صابری #شهید_عباس_صابری #شهید_حسین_صابری #شهادت #یادشهداباصلوات @SABKESHOHADA

یکی از روزها که شهید پیدا نکرده بودیم، به طرف عباس صابری هجوم بردیم و بنا بر رسمی که داشتیم، دست و پایش را گرفتیم و روی زمین خواباندیم تا بچه ها با بیل مکانیکی خاک رویش بریزند. کلافه شده بودیم. شهیدی پیدا نمی شد. بیل مکانیکی را کار انداختیم. ناخنهای بیل که در زمین فرو رفت تا خاک بر روی عباس بریزد، متوجه استخوانی شدیم که سر آن پیدا شد. سریع کار را نگه داشتیم. درست همانجایی که می خواستیم خاکهایش را روی عباس بریزیم تا به شهدا التماس کند که خودشان را نشان بدهند، یک شهید پیدا کردیم. بچه ها در حالی که می خندیدند به عباس صابری گفتند: بیچاره شهیده تا دید می خواهیم تو رو کنارش خاک کنیم، گفت: فکه دیگه جای من نیست، باید برم جایی دیگه برای خودم پیدا کنم و مجبور شد خودشو نشون بده...  عباس در روز ۷ محرم همچون مولایش ابوالفضل العباس علیه السلام با دست و پاهای قطع شده و صورتی در داغ شقایق سوخته بر اثر انفجار مین در منطقه عملیاتی والفجر یک (فكه) در حین تفحص شهدا به شهادت رسید. #شهید_عباس_صابری🕊🌹