eitaa logo
🇾🇪همسفرتابهشت🇮🇷
1.1هزار دنبال‌کننده
8.1هزار عکس
6.7هزار ویدیو
160 فایل
اَللّهُمَّ انْصُرِ الإسلامَ و المُسلِمین و أخْذُلِ الْکُفّارَ و الْمُنافِقین وَ ارْحَمْ شُهَدائَنا بِحَقِّ مُحمّدٍ و آلِه الطّاهرین ( #رنجِ زنده نگهداشتنِ #راه ویادشهدا، کمتراز #شهادت، نیست) کپی باذکرصلوات
مشاهده در ایتا
دانلود
🕊🌺 این باتمامی زیبایی ها و انسان هاۍخوب ونیکو است نه وقوف و ماندن،وتمامی ماباید برویم وراه این است.دیر یا زود فرقی نمیکند اما چه بهتر که زیبا برویم
❤️پیامبراکرم صلی الله علیه وآله: كسى كه همّ و غم او باشد ، خداوند دلش را بى نياز مى گرداند و پريشانى اش را رفع می کند و دنيا ، بر خلاف میل او ، به او روى مى آورد. 🌏 و كسى كه همّ و غم او باشد ، خداوند فقر را در پيش چشمانش قرار مى دهد و ذهنش را آشفته مى کند و از دنيا جز همان كه برايش مقدّر شده است ، نصيب او نمى شود. ‌ 📗 كنز العمّال ، ج۳ ، ص۲۰۵ .
بزرگ‌ترین حسـرتِ انسان‌ در روزِقیـامـت ایـن اسـت که در می‌توانست اما نمی‌خواست؛ واکنون در، می‌خواهدولی نمی‌تواند... ! سوره مری‍‌م/آی‍‌ه ۳۹ .
. ✳️ اگر نماز، واقعاً نماز باشد... «مَنْ صَلَّی رَکعَتَینِ وَ لَمْ یحَدِّثْ فِیهِمَا نَفْسَهُ بِشَی‌ءٍ مِنْ أُمُورِ الدُّنْیا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ ذُنُوبَهُ» 💚کسی که دو رکعت بگزارد و در آن دو رکعت، در اندیشه‌ی امری از امور نباشد، تمام او بخشیده می‌شود. 💚اگر نماز، واقعاً نماز باشد، در رفع به انسان کمک می‌کند. بسیار دیده شده در گرفتاری‌های سخت، دو رکعت نماز با ، باعث رفع گرفتاری‌های مهم زندگی انسان‌ها شده است. 💚 از روایات علیهم السلام نیز استفاده می‌شود که نماز بهترین چیزها برای رفع حوائج (اعمّ از مادی و معنوی) است. 📚 @safartakhoda اللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّد وَآلِ مُحَمَّد وَعَجِّل فَرَجَهُم
❤️حضرت امیرالمومنین امام علی علیه السلام : رفتنی و نابود شدنی است؛ اگر آن برای تو بماند تو برای آن نمی‌مانی الدنیا مُنتَقِلَهٌ فانیهٌ، إن بَقِیَتْ لَکَ لَم تَبقَ لَها میزان الحکمه ج۴ .
♥️پيامبرخدا صلي الله عليه و آله : بنده اگر باشد ، خداوند زندگى اش را براى او مى بخشد و بى نيازى اش را در دلش قرار مى دهد ؛ و اگر باشد ، خداوند زندگى اش را براى او و پُرمشغله مى سازد و را او قرار مى دهد . در نتيجه ، شب و روزش را جز با سپرى نمى كند (هميشه احساس فقر مى نمايد) . 📚 الزهد لابن حنبل : ص 42 عن الحسن ، سنن الدارمي : ج 1 ص 101 ح 337 ع .