زنجبیل نام علمی: Zingiber officinalis Rosc نام فرانسوی: Gingembre نام انگلیسی: Ginger نامهای دیگر آن به فارسی: این گیاه دارویی در کتب طب سنتی، زنجبیل، زنجفیل و زنجبیل هندی نامیده شده است. تیره گیاه: زنجبیل Zingiberaceae‏ نوع گیاه: بوته طبیعت زنجبیل: گرم و خشک رویش جغرافیایی: در اغلب نقاط گرم جهان خصوصاً در نواحی گرم کشورهای آسیایی از جمله در هند و چین روییده و کاشته می شود. ترکیبات شیمیایی و مواد موجود در زنجبیل: اسانس روغنی فرّار (شامل کامفن، فلاندرن، زینجی برن، سینئول، سیترال و بورنئول)، جین جرول، شوگانول، زینجی برول، زینجرون، ترپن، رزین ،نشاسته، پروتئین و چربی در آن تشخیص داده شده است. بخش مورد استفاده: غده زیر زمینی (زنجبیل) نحوه مصرف زنجبيل: معمولاً زنجبیل را به صورت سائیده استفاده می کنند و در صنایع غذایی نیز کاربرد دارد. زنجبیل نسائیده (قلم) را نیز به صورت دم کرده و جوشانده استفاده میکنند و در طب سنتی برای درمان بیماریها نحوه و مقدار مصرف آن را پزشک تشخیص داده و تجویز میکند. خواص درمانی: کاهنده کلسترول و ضد تجمع پلاکت ها، ضد انعقاد خون قوی و جلوگیری کننده از لخته شدن خون در رگها، ضد اسهال و آنتی بیوتیک، مقوی قلب و صفرابر محافظ کند و تصفیه کننده خون، افزاینده اسپرم و تقویت کننده نیروی جنسی، ضد تهوع و برطرف کننده ویار، ضد نفخ و تقویت کننده معده، انرژی زا و تقویت کننده هوش و حافظه، خارج کننده گازهای روده ای، کاهنده فشار خون، بر طرف کننده عفونت های روده ای و اشتها آور، تحلیل برنده ورم های مفاصل، مسکن دردها بویژه سردرد، باز کننده گرفتگی صدا و خلط آور، دفع کننده سموم حیوانی وارد شده به بدن و نظم دهنده قاعدگی های با تاخیر، کمک کننده به گردش بهتر خون و ضد سرفه، ضد یرقان و مفید برای سرماخوردگی، آشفتگی بدن و دل بهم خوردگی در مسافرت می باشد. پرهیز و موارد منع مصرف: استفاده از زنجبیل برای خانمهای باردار و مادران شیرده مضر است. زیاده روی در مصرف آن حرارت بدن را افزایش داده و سبب ایجاد ناراحتی هایی در حلق میگردد و مقدار مصرف معمول آن یک گرم در روز میباشد. بیماران دیابتی و اشخاصی که مبتلا به بیماریهای مزمن کبدی و بیماریهای قلبی میباشند و افرادی که داروهای ضد انعقادی خون از جمله آسپرین استفاده مینمایند باید از مصرف زنجبیل پرهیز کنند. #گیاه_شناسی_ادویه #زنجبیل 📎 سوالات طبی و گیاه شناسی @mezajshenasiquestion 🔹💠🔹