💖یکسنبه تون عالی 🍁✨روزتون پراز موفقیت 🌷✨و لحظاتتون زیباتر از گل 💖✨امیدوارم روز و هفته ای آرام 🍁✨ولی ‌پرشور و زیبـا 🌷✨زندگی عاشقانه 💖✨و سرنوشتی پراز 🍁✨نغمه های شاد و رویایی 🌷✨و روزگاری پراز خیر و برکت 💖✨همراه باسلامتی و 🍁✨عاقبت بخیری داشته باشیـد 🌷✨روزتون زیبـا و در پنـاه خـدا

#دختر_شینا #رمان #قسمت_هجدهم بالاخره به امامزاده رسیدیم. گوسفند را قربانی کردند و چندنفری گوشتش را جدا و بین مردمی که آن حوالی بودند تقسیم کردند. قسمتی را هم برداشتند برای ناهار، و آبگوشتی بار گذاشتند. نزدیک امامزاده، باغ کوچکی بود که وقف شده بود. چندنفری رفتیم توی باغ. با دیدن آلبالوهای قرمز روی درخت ها با خوشحالی گفتم: «آخ جون، آلبالو!» صمد رفت و مشغول چیدن آلبالو شد. چند بار صدایم کرد بروم کمکش؛ اما هر بار خودم را سرگرم کاری کردم. خواهر و زن برادرم که این وضع را دیدند، رفتند به کمکش. صمد مقداری آلبالو چیده بود و داده بود به خواهرم و گفته بود: این ها را بده به قدم. او که از من فرار می کند. این ها را برای او چیدم. خودش گفت خیلی آلبالو دوست دارد.» تا عصر یک بار هم خودم را نزدیک صمد آفتابی نکردم. بعد از آن، صمد کمتر به مرخصی می آمد. مادرش می گفت: «مرخصی هایش تمام شده.» گاهی پنج شنبه و جمعه می آمد و سری هم به خانة ما می زد. اما برادرش، ستار، خیلی تندتند به سراغ ما می آمد. هر بار هم چیزی هدیه می آورد. یک بار یک جفت گوشوارة طلا برایم آورد. خیلی قشنگ بود و بعدها معلوم شد پول زیادی بابتش داده. یک بار هم یک ساعت مچی آورد. پدرم وقتی ساعت را دید، گفت: «دستش درد نکند. مواظبش باش. ساعت گران قیمتی است. اصل ژاپن است.» کم کم حرف عقد و عروسی پیش آمد. شب ها بزرگ ترهای دو خانواده می نشستند و تصمیم می گرفتند چطور مراسم را برگزار کنند؛ اما من و صمد هنوز دو کلمه درست و حسابی با هم حرف نزده بودیم. یک شب خدیجه من را به خانه شان دعوت کرد. زن برادرهای دیگرم هم بودند. برادرهایم به آبیاری رفته بودند و زن ها هم فرصت را غنیمت شمرده بودند برای شب نشینی. موقع خواب یکی از زن برادرهایم گفت: «قدم! برو رختخواب ها را بیاور.» رختخواب ها توی اتاق تاریکی بود که چراغ نداشت؛ اما نور ضعیف اتاقِ کناری کمی آن را روشن می کرد. وارد اتاق شدم و چادرشب را از روی رختخواب کنار زدم. حس کردم یک نفر توی اتاق است. می خواستم همان جا سکته کنم؛ از بس که ترسیده بودم. با خودم فکر کردم: «حتماً خیالاتی شده ام.» چادرشب را برداشتم که صدای حرکتی را شنیدم. قلبم می خواست بایستد. گفتم: «کیه؟!» اتاق تاریک بود و هر چه می گشتم، چیزی نمی دیدم. ـ منم. نترس، بگیر بنشین، می خواهم باهات حرف بزنم. صمد بود. می خواستم دوباره دربروم که با عصبانیت گفت: «باز می خواهی فرار کنی، گفتم بنشین.» اولین باری بود که عصبانیتش را می دیدم. گفتم: «تو را به خدا برو. خوب نیست. الان آبرویم می رود.» می خواستم گریه کنم. گفت: «مگر چه کار کرده ایم که آبرویمان برود. من که سرِ خود نیامدم. زن برادرهایت می دانند. خدیجه خانم دعوتم کرده. آمده ام با هم حرف بزنیم. ناسلامتی قرار است ماه بعد عروسی کنیم. #ادامه_دارد

🍁🍂آیه ای از فضایل مولا🍂🍁 🌿🌱جَنْبُ اللَّهِ‌🌿🌱 «یا حَسْرَتی عَلی ما فَرَّطتُ فِی جَنْبِ اللَّهِ»؛( سوره زمر، آیه 56.) «افسوس بر من از کوتاهی‌هایی که در اطاعت فرمان خدا کردم». از امام کاظم‌علیه السلام در مورد این آیه سؤال شد، فرمود: مراد از جنب اللَّه در این آیه شریفه، امیرالمؤمنین‌علیه السلام است.( اصول کافی، ج 1، ص 145.) و مراد از جنب اللَّه؛ یعنی اطاعت من اطاعت خداست، پس هرکه در اطاعت من تفریط کند از اطاعت خدا کم گذاشته است.( بحارالانوار، ج 4، ص 9.) در خطبه غدیر رسول خداصلی الله علیه وآله نیز آمده و خود امیرالمؤمنین‌علیه السلام فرمود: «أَنَا جَنْبُ اللَّهِ وَأَنَا بابُ اللَّهِ»؛( اصول کافی، ج 1، ص 145؛ بحارالانوار، ج 4، ص 8.) «منم جنب اللَّه و منم باب اللَّه». امام صادق‌علیه السلام نیز در زیارت مخصوصه آن حضرت می‌فرماید: «وَأَنَّکَ جَنْبُ اللَّهِ وَوَجْهُهُ الَّذِی مِنْهُ یؤْتی ؛( بحارالانوار، ج 97، ص 305؛ مفاتیح الجنان، زیارت مطلقه امیرالمؤمنین.) «گواهی می‌دهم که تو جنب اللَّه هستی و نیز آن وجه الهی که از آن وارد می‌شوند». از امام باقرعلیه السلام نقل شده که فرمود: معنای جنب اللَّه یعنی هیچ کسی از رسول خداصلی الله علیه وآله به خدا نزدیک‌تر نیست و نیز کسی هم از وصی رسول به رسول نزدیک‌تر نیست، یعنی در قرب و نزدیکی مثل جنب اوست.( بحارالانوار، ج 4، ص 9.)

سلام هر کس لینکدونی مذهبی یا گروه خوب مذهبی و یا گروه معما داره لطفا به این ایدی بفرسته @shia11014

#برش_یک_دقیقه‌ای #ذکر 🎥 اثر یاد خدا 🎙 حجت‌الاسلام والمسلمین ناصری