قاتل درستکار نقد و بررسی فیلم جوکر Joker) 2019) ؛ یک روانی که ناخواسته لیدر می شود. فیلم از ما می خواهد طرف جوکر را بگیریم. شاید او دیوانه و خونخوار باشد، اما تقصیر خودش نیست. اگر او سه نفر را بصورت وحشیانه ای به قتل رسانده است، دردش روی سر ما که بلد نیستیم. ممکن است او به مجری معروفی سر اجرای زنده شلیک کند ، اما باز هم حق دارد.

درخواست این فیلم از ما این است که به جنایتکار ها احترام بگذاریم. به هر حال آنها می خواهند سر به تن ما نباشد و نظرشان محترم است. مردم که تمام وجودشان را عقده ی طبقه ثروتمند پر کرده است، با دیدن جوکر به او ملحق می‌شوند. آنها از یک قاتل حمایت می کنند و جالب آن که خودشان هم متوجه نیستند.

جوکر آنارشیست به مبحث آنارشیسم می رسیم. این اصطلاح را شاید با هرج و مرج بشناسیم، اما آشوب فقط یکی از عواقب آنارشیسم است. آنارشیسم یعنی جامعه توسط قرارداد های میان خود مردم اداره شود، به عبارت دیگر حکومتی وجود نداشته باشد.

بخوایم راحت بگیم ، بزن بزن و هرکی خورد ونخورد و هرکی برد و نبرد و یه همچنین حکومت مزخرفی.

جوکر عمیقا یک آنارشیست است. او در فیلم به سمبلی از عقده های اراذل و مردم تهیدست تبدیل می شود. (فقط خودمان باشیم، قانون و حکومت بروند کشک شان را بسابند.)

پادآرمانشهر گاتهام گاتهام سیتی از زمانی که در کمیک ها خلق شد تا به امروز نماد یک جامعه پادآرمانی بوده است. شهری که شب و روزش مثل هم نیست و (آن طور که فیلم نمایش می دهد) از زباله ها و موش ها پر شده است. شما در گاتهام همیشه مجبورید با خود اسلحه داشته باشید. چون ممکن است بی هیچ دلیلی افرادی به دیوار بکوبانندتان و دارایی هایتان را چپاول کنند.

پادآرمانشهر گاتهام : شهرِ جوکر چپاول : دزدی-غارت

توماس وین (پدر بتمن) در فیلم به عنوان نماد کاپیتالیسم تقریبا نیمی از شهر گاتهام را در فهرست اموال خود دارد. سرنوشت مردم برای او مهم نیست. در همان حالی که مردم با ماسک دلقک شهر را به آتش می کشند، او در سینما فیلم های کلاسیک تماشا می کند. پ.ن:(وضعیت فیلم توصیف میشه)

سقوط اخلاقی: قبلا فکر میکردم زندگیم یه تراژدیه، اما حالا میفهمم زندگیم همیشه یه کمدی بوده در ابتدای فیلم جوکر شخصی است که می خواهد مانند هرکس دیگری در جامعه پذیرفته شود. او هر نوع دارویی را قبول می کند تا بیماری روانی خود را شکست دهد. آرتور از شغلی که دارد لذت می برد. او خانواده خود را دوست دارد و برای آنها حاضر می شود جلوی توماس وین بایستد.

اما در پایان فیلم، او تغییر دیدگاه می دهد. اگر من تغییر ناپذیرم، دیگران باید تغییر کنند. اگر من شبیه جامعه نمی شوم، جامعه باید شبیه من شود. فیلم مخاطب را شورش دعوت می کند. اگر مردم شما را نمی پذیرند، تقصیر مردم است. نه کاستی های شما.

جامعه سلبریتی پرست شهر گاتهام در فیلم گرفتار نوع حادی از سلبریتی پرستی است. مردم شهر از خود قدرت تفکر و تحلیل ندارند و همیشه آنچه تلویزیون به خوردشان می دهد می پذیرند. حتی تا زمانی که جوکر تعدادی از کارمندان شرکت وین را می کشد هیچکس به فکر اعتراض و انتقاد نمی افتد.