جامعه سلبریتی پرست شهر گاتهام در فیلم گرفتار نوع حادی از سلبریتی پرستی است. مردم شهر از خود قدرت تفکر و تحلیل ندارند و همیشه آنچه تلویزیون به خوردشان می دهد می پذیرند. حتی تا زمانی که جوکر تعدادی از کارمندان شرکت وین را می کشد هیچکس به فکر اعتراض و انتقاد نمی افتد.

جوکر در بخشی از فیلم می گوید :” اگر من بمیرم هیچکس برام ناراحت نمیشه. اما اگر توماس وین برای چیزی گریه کنه، همه گریه می کنن”. مردم گاتهام حتی برای شورش کردن هم نیازمند شخصی مثل جوکر هستند تا از او تقلید کنند. یک جامعه لیبرال همواره نیازمند سلبریتی است تا بتواند تکانی به خود بدهد. افراد در بهترین حالت یا احمق هایی هدایت پذیرند یا اگر زیر بار زور نمی روند، باید حذف و طرد شوند.

الگوی اشتباه انسان همواره برای خود به دنبال الگو می گردد. ما همگی قهرمانانی در زندگی خود داریم که سعی می کنیم مانند آنان رفتار کنیم و شبیه آنها شویم. این یکی از طبیعی ترین رفتار های انسان است که اشخاص موفق را پیدا می کند و تلاش می‌کند پا جای پای آنان بگذارد. جوکر یکی از اولین تصاویری است که با کلمه “شرور” در ذهن ها مجسم می شود. هالیوود به تازگی در ساختن فیلم های با محوریت شرور ها (ونوم، مالیفیسنت، کروئلا، کریون شکارچی، لوکی و…) علاقه زیادی از خود نشان داده است. همه این فیلم ها با هدف الگو ساختن از انسان های جامعه گریز، خودخواه و خونریز ساخته می شوند.

سینمای خودمان را هم فیلم های با محوریت شخصیت های جامعه ستیز قبضه کرده اند. مخاطب این فیلم ها با تداوم ایده شرور های درستکار، کم کم باورش می شود که این اشخاص الگو هستند. نتیجه اش را هم امروز در سطح جامعه و مخصوصا نوجوانان می‌بینیم ‌

جوکر کیست؟ نقد و بررسی فیلم جوکر Joker) 2019)؛ یک روانی که ناخواسته لیدر می شود در گذشته درباره ی کابالا و سفیروت های نه گانه زیاد گفتیم. اولین سفیروت صاعقه خلقت، جوکر است. در وصف این سفیروت آمده است “جوکر با خود بی نظمی می آورد و از میان این آشوب، نظم جدیدی زاده می شود”.

جوکر در این فیلم انعکاس دقیق سفیروت اول است. او با خود بی نظمی می آورد. او آمده است تا نظام فعلی را متلاشی کند. هالیوود به تازگی به سناریوی نظم برخاسته از بی نظمی علاقه مند شده است. گرچه این فیلم صریح ترین دیدگاه را نسبت به سفیروت جوکر دارد، ولی می توان نمونه های مشابهی در فیلم های انتقام جویان: پایان بازی، جنگ جهانی زد و مرد عنکبوتی: در میان دنیای عنکبوتی مشاهده کرد.

و سخن پایانی اینه که :

فیلم هایی مثل جوکر کم نیستند و نخواهند بود. فیلم هایی که از وضع موجود انتقاد می کنند ولی هیچ راه حلی برای آینده ندارند در سینمای خودمان مانند ریگ بیابان پراکنده اند. مهمترین سلاح در این میان،. دانش رسانه و تفکر تحلیلی است تا به سادگی دیدگاه چنین فیلم هایی را تایید و عملی نکنیم.

خیلی خلاصه بخوام بگم ، تو این وضعیت و با این اوصاف ، دیگه کلا هیچ فیلمی نمیشه دید. حداقل یکی،دوتا از این نماد ها و نشانه های ریز توش هست. فیلمای ایرانی هم که ماشالله وضعیتشون به لطف صدا و سیما و عوامل موثرشون ، بهتر از این فیلمای خارجی نیست!

ولی اگه ، بدونیم،درک کنیم وبفهمیم،همه چی حله اینجوری هم میتونیم با آگاهی کامل به فیلم نگاه کنیم ، و مدام تو ذهنمون اکو بشه که «من با دونستن پیام این فیلم ، فیلم رو تماشا میکنم!»

همین دیگه. منتظر نظرات ، انتقادات ، وپشینهادات و تیکه پرانی هاتون هستیم. https://harfeto.timefriend.net/17002145405446 یاعلی! #بحث #محفل #جوکر