میگفت یه دفعه ای دیدم... برش گردونین... گفت فقط یه نکته رو به من گفت چهار نکته به من گفت اینها رو گوش کن و بعد برو برسون به بقیه... گفت اولیش این بود... گفت به همه بگو خمینی بر حقه:) بگو خمینی نائب ماست... سوم اینه که بگو شماها پیروزید شک نکنید... و هرچه خمینی گفت حرف ماست...آره آقامون امام خمینی هرچی گفته شده:) یکی یه نکته بیاره امام گفته نشده هیچکس جواب من رو نمی‌ده...

امام هرچه گفته شده... آقای ما(سیدعلی) هرچه گفته شده... هرچی هم که داره میگه داره محقق میشه... ان‌شاءالله فرج نزدیکه... فلسطین آزادی قدس کلید رمز آلود فرجه:) ما باید آماده باشیم... چجوری؟! من میگم حیفه اسم مارو ننویسن تو این مسیر آزادی و رهایی قدس... چه کنیم نمی‌ذارن که بریم... نه نمی‌ذارن بریم ولی یه مرگ بر اسرائیل از ته دل که میتونیم بگیم:)

قدمی که شماها برداشتین توی این راهپیمایی ها در حمایت از مردم غزه اسم شماها رو هم نوشتن شک تو این قضیه نکنین... ان‌شاءالله به برکت خون پاک شهدا شهدای گمنام که ماموریتشون هنوز تموم نشده و بعداز سی و خورده ای سال گمنامی و گوشه نشینی و با خاک های بیابون و مادری کردن حضرت زهرا دومرتبه برمیگردن برای مأموریت دیگه:)

تموم شهدای گمنام اسم تک تک شماها رو میدونه و از حال و احوال دل همه هم آگاهن و میدونن که دلها چی میگذره... یه قولی بدیم عهدی بدیم پیمانی بدیم دیگه ولی خدا رو تنها نذاریم که مجدد توی کوچه ها سیلی نخوره:) تاریخ دو مرتبه تکرار نشه:)💔 در پناه شهدا باشیم... در پناه اهل بیت باشیم... ان‌شاءالله به برکت خون تموم شهدا شهدای گمنام به زودی زود شاهد فرج امام زمانمون باشیم🙂💔

حلال‌کنید‌زیاد‌حرف‌زدیم... وقتتون گرفتیم... ان‌شاءالله که موثر باشیم... التماس دعا🌱 نظرات ناشناس🌱 https://harfeto.timefriend.net/17002145405446

به تنم درد فراق حرمت افتاده بطلب ارباب🥲

💙 💍💙 💙💍💙💍 💍💙💍💙💍💙 💙💍💙💍💙💍💙💍 #از_سیم_خاردار_نفست_عبور_کن #قسمت74 ــ دلیلش رو هم که بهتون گفته. ــ بله، ولی قانع کننده نیست. ــ ببینید آقا آرش، من شمارو درک می کنم ولی ازتون می خوام به نظر راحیل احترام بذارید. اگه شما دوستش دارید باید به میلش عمل کنید. اینکه شما به زور بخواهید به خواستتون برسید که علاقه نیست. پس اون چی؟ من اصلا کاری به دلیل راحیل ندارم. ولی هر چی که باشه تشخیصش اینه. تو چشم هاش نگاه کردم و گفتم: –مگه به این آسونیه؟ اونم زل زد تو چشم هام و گفت: –از کجا می دونید واسه اون آسونه؟ حرفش خوشحالم کرد و انگار متوجه شدو ادامه داد: –حرفهایی که میزنم اکثرش حرفهای خود راحیله، برای زندگی مشترک فقط علاقه کافی نیست. دونفر مثل شما دوتا، گاهی حتی تفریحاتشونم با هم فرق داره. پوزخندی زدم و اون ادامه داد: شاید الان از نظر شما مضحک بیاد ولی وقتی وارد زندگی بشید همین مسائل پیش پا افتاده باعث اختلافهای بزرگ میشه. با پایم با سنگ ریزه ای که جلوی کفشم بود بازی می کردم. تو دلم گفتم: خانوادگی واسه من شدن معلم اخلاق. فکر کنم فهمید نسبت به حرفهایش بی اهمیتم دیگه ادامه ندادو گفت: – اگه اجازه بدید من دیگه برم. با لبخند تلخی گفتم: –فکرکردم کمکم می کنید ولی انگار ... حرفم را برید و گفت: – حرفهایی که بهتون زدم نظر راحیله. راستش من خودم بارها بهش گفتم که سخت گیره. ولی فقط می تونم نظرمو بهش بگم، در آخر باید به تصمیمش احترام گذاشت. البته اینم بگم من آرزوم بود که می تونستم مثل راحیل اینقدر روی عقایدم پافشاری کنم. ولی من قدرتش رو ندارم. دست هایم را درجیبم فروکردم و دوباره نگاهش کردم."کلا انگار زیباییشون ارثیه، ولی هیچ کس راحیل نمی شود" حرف هایش عصبانیم می کرد. برای همین نفسم رابیرون دادم و گفتم: –به نظرم کارش درست نیست، اون حتی برای چند دقیقه هم نیومد بشینه توی ماشین حرف بزنیم... ولی یک‌سال هر روز رفته خونه یک مرد غریبه ... با تعجب گفت: –  حتما براتون توضیح داده دلیل کار کردنش رو. با این که من عامل تصادف بودم ولی اون خودش رو هنوز مقصر می دونه گره ای انداخت به ابروهایش و ادامه داد: –راحیل دیگه اونجا کار نمیکنه.  در ضمن آقای معصومی تو این یک سال رفتار غیر معقولی از خودشون نشون ندادند که راحیل اذیت بشه. گره ی ابروهایش را بیشتر کرد و گفت: – زود قضاوت کردن... نذاشتم حرفش را تمام کند و گفتم: – نه، من قضاوتی نکردم. فقط برام سوال بود... سرش راپایین انداخت و گفت: – من دیگه باید برم دیرم شده. بدون خداحافظی رفت و پشت فرمان ماشینش نشست. "چرا ناراحت شد، من که حرفی نزدم." بعداز رفتنش سوار ماشینم شدم وبه خانه برگشتم. برادرم و خانمش آمده بودند دنبالمان تا برای چند روز باهم دیگر برای تفریح به  شمال برویم. ولی من گفتم که حوصله ی مسافرت ندارم و نمی توانم بیایم و سفارش کردم که حتما مامان راباخودشان ببرند. روی تختم دراز کشیدم. کیارش وارداتاقم شدو کنارم روی تخت نشست وپرسید: –چته تو؟ مامان می گفت روبه راه نیستی. بلند شدم نشستم و گفتم: – چیز مهمی نیست، خوبم. لبخند کجی زدو گفت: – نکنه عاشق شدی؟ سرم راپایین انداختم وبی توجه به سوالش گفتم: –میشه مامان رو با خودتون ببرید؟ احتیاج به تنهایی دارم. با کف دستش محکم به پشتم زدو گفت: –نپیچون، میریم خواستگاری برات می گیریمش بابا، این که غصه نداره. فقط اینوبدون عاشقی یعنی بدبختی، یعنی کوری وکری، زندگی منو ببین عبرت بگیر. از این که اینقدر همه چی را راحت گرفته بودو در عوض از زندگیش ناراضی بودتعجب کردم. آهی کشیدم وگفتم: – داداش به این راحتیا نیست. بعد برایش افکار راحیل راتوضیح دادم. اخمی کردو گفت: – توام عاشق چه کسی شدیا، مگه دختر قحط بود. اون اگه جواب مثبت هم می داد مگه می تونستی باهاش زندگی کنی؟ هی می خواد ایراد بگیره اینجا نریم گناه میشه اونجا نریم محیطش مناسب نیست. دختره خیلی عاقل بوده جواب منفی بهت داده. وگرنه واسه حتی یه عروسی رفتنتون هم باید عذاب می کشیدی. اونا که عروسی مختلط و اینجور جاها نمیان، خیلی خودشون رو محدود می کنند. باید بری خدارو شکر کنی، که دختره فهمیده بوده.حتما نشسته با خودش به همه ی اینا فکر کرده و دیده نمیشه که گفته نه. وگرنه هر دختری آرزوشه زن تو بشه. پوفی کردم و گفتم: – خودت داری میگی دختر عاقل و فهمیده اییه، بعد میگی خودشونو محدود می کنند. خب کسی که عاقله، حتما این محدودیت هم لازمه دیگه، آدم عاقل خب کارهای عاقلانه هم می کنه دیگه... بی حوصله گفت: – ول کن آرش، دو روز دنیا، نیازی به این همه مته به خشخاش زدن نیست.آدم باید از زندگیش لذت ببره. توام با ما میای شمال، خانواده ی مژگانم هستند. همین خواهرمژگان که کشته مردته محلش نمیذاری، بعدافتادی دنبال یکی که هیچیش بهت نمی خوره؟ ((نویسنده:لیلا فتحی پور🌝)) با اندکی ویرایش ✅ 💙 💍💙 💙💍💙💍 💍💙💍💙💍💙 💙💍💙💍💙💍💙

💙 💍💙 💙💍💙💍 💍💙💍💙💍💙 💙💍💙💍💙💍💙💍 #از_سیم_خاردار_نفست_عبور_کن #قسمت75 بالاخره کیارش راضی شدمامان را با خودشان ببرد، از من هم قول گرفت که حداقل برای دو روز هم که شده همراهیشان کنم. موقع رفتنشان، مژگان(همسربرادرم) به طرفم آمد وهمانطور که دستش را دراز می کرد برای خداحافظی گفت: –آخه تو می خواهی تنها بمونی که چی بشه، دست دادم و  گفتم: –همیشه که تنها موندن بد نیست. حالا شایدم چند روز دیگه آمدم. برید به سلامت، امیدوارم بهتون خوش بگذره. مشتی حواله ی بازویم کرد و گفت: –ای کلک، مشکوک میزنیا. دستم را گذاشتم روی بازویم و اخم نمایشی کردم و گفتم: – بیچاره داداشم، دستت سنگینه ها. کیارش چمدان مامان را داخل صندوق ماشین گذاشت و گفت: – مژگان بیا بریم، کم این داداش ما رو اذیت کن. بذار بشینه تنهایی خوب فکراش رو بکنه ببینه واست جاری بیاره یا نه؟ مژگان با تعجب نگاهم کردو گفت: –واقعا؟ خبریه؟ در چشم های کیارش بُراق شدم و گفتم: –برید زودتر، تا من رو همینجا زن ندادید. مژگان چشمکی به من زدو آرام گفت: – زیاد خوشگل نباشه ها... خیلی خونسردو آرام گفتم: باشه ولی قول نمیدم.. هم زمان مامان  در حال مرتب کردن شالش رسید و گفت: – غذا رو گازه گرسنه شدی بخور، مواظب خودتم باش.خم شدم و بوسه ای روی موهایی که از شالش بیرون زده بود کاشتم و گفتم: –فکر من نباش گرسنه نمی مونم. آهی کشیدو گفت: – تازگیا خوب غذا نمی خوری، مواظب خودت باش. سرم را با دو دستش پایین آورد و گونه ام رابوسیدوبه طرف ماشین رفت. دستم را دراز کردم تا با کیارش خداحافظی کنم لبخندی زدم و گفتم: – کاش می موندید صبح می رفتید. کیارش هم دست دادو گفت: –الان خلوتره. خداحافظ. ــ به سلامت. دستی برایش تکان دادم و گفتم: –آروم برون. کیارش پشت فرمان نشست و کم کم راه افتادند دستهایم رادرجیب شلوارم فروبردم و به دور شدنشان خیره شدم. وقتی به رفتارهای مژگان فکر می کنم. تفاوتش را با راحیل کاملا متوجه می شوم. رفتارهایی که قبلا برایم خیلی عادی و معمولی بود، ولی الان چون همه را با راحیل مقایسه می کنم، انگار درک حرف های راحیل برایم راحتر می شود. انگار راحیل برای من از یک دنیای دیگر امده. یک دنیای پاک و دست نیافتنی. با این فکرها اضطراب می گیرم. نکند راحیل برای من زیادی باشد، نکند با من بودن، دنیای پاکش را آلوده کند. شاید اصلا از همین موضوع واهمه دارد. شاید برای همین می گوید دنیای من با شما فرق دارد. کیارش راست می گوید او بهتر از من فهمیده که افکار آدم ها روی روش زندگیشان تاثیر دارد. کاش دل آدم ها فهم و شعور داشت و این مسائل را می فهمید. گوشی را برداشتم و به سعید زنگ زدم تا بیایدوکمی حرف بزنیم تا از این بی قراری حداقل برای مدت کوتاهی نجات پیدا کنم. انگار مهمانی بود، آنقدرصدای موزیک بلند بود که صدایش را درست نمی شنیدم. قطع کردم. بعد از چند دقیقه خودش تماس گرفت و گفت دریک پارتی در حال خوشگذرانی با دوستانش است. خیلی اصرارکردکه من هم بروم. اگر روزهای دیگر بود می رفتم. ولی الان اصلا دل و دماغش را نداشتم. وقتی اصرارش رابی فایده دید گفت: –فردا با بچه ها بریم بیرون؟ فکری کردم و گفتم: –سعیدجمعمون پسرونه باشه ها، حوصله ی این دخترای لوس روندارم. خندیدوگفت: –بابا اینا لوس نیستند، فقط بعضیهاشون یه کم زیادی اجتماعی هستند. –حالا هرچی، اصلافقط خودت بیا، تنهای تنها... –باشه بابا. ((نویسنده:لیلا فتحی پور🌝)) با اندکی ویرایش ✅ 💙 💍💙 💙💍💙💍 💍💙💍💙💍💙 💙💍💙💍💙💍💙

💙 💍💙 💙💍💙💍 💍💙💍💙💍💙 💙💍💙💍💙💍💙💍 #از_سیم_خاردار_نفست_عبور_کن #قسمت76 روی تختم دراز کشیدم و آهنگی از گوشی ‌ام پلی کردم و گوش دادم. خواننده از جدایی و فراق می‌گفت، ومن آنقدر تحت تاثیرش قرار گرفتم که بغض گلویم را گرفت. بلند شدم و نشستم .یک لحظه از فکر این که ممکن است نتوانم به راحیل برسم و ما شرایطمان باهم جورنیست، کنترلم را از دست دادم وفریادکشیدم. واقعا این آهنگ حال بدم را بدتر کرد. دلم از گرسنگی بهم می پیچید ولی اصلا میلی به غذا نداشتم. حالم بد بود و پیش خودم فکر کردم  راحیل وقتی حالش بد است، چطورخودش راتسکین می دهد. دلم دیوانه وار اورا می خواست. گوشی را برداشتم و به اسمش زل زدم، برایش نوشتم: "راحیل، من حالم بده. به جز تو نمی تونم به کس دیگه ای فکر کنم. اگه مشکلت فقط عقایده، باشه، همونجوری میشم که تو میگی. ما همه مسلمونیم، حالا تو مسائل جزیی با هم اختلاف داریم، اونم هر چی تو بگی. حال بَدم، فقط با یه توجه تو خوب میشه.کمکم کن." می دانستم جوابم را نمیدهد ولی بازهم امیدوارانه به گوشیم خیره بودم. احساس کردم بغض، پایش را‌محکم‌ روی گلویم گذاشته وخیلی بی رحمانه فشار می دهد و من چقدر سرسختانه تن به این مبارزه داده ام. صدای پیام گوشی‌ که آمد قلبم وتپشهایش هم به کمک بغضم آمدندوجنگ نابرابری را آغازکردند. بادیدن اسم راحیل روی  گوشی‌، برای چند لحظه بی حرکت ماندم باورم نمیشد پیامم را جواب داده باشد. حتما دوباره نوشته پیام ندهید. مایوسانه پیام را باز کردم. نوشته بود: –درمان هر حال بدی فقط خداست. بارها و بارها پیامش را خواندم. به این فکر کردم که از کِی پیش خدا نرفته ام. شاید از وقتی پدرم فوت شده بود. آن موقع ها آنقدر حالم بد بود که مدام از خدا می خواستم صبرم بدهد. بلند شدم وضو گرفتم و از کشو یک سجاده پیدا کردم و سرسجاده نشستم. از خدا خجالت می کشیدم، خیلی وقت بود که اصلا از یاد برده بودمش. سرم را روی مُهرگذاشتم و باتمام وجودصدایش کردم...خدایا من بد کردم، بد بودم... ولی به لطف تو امید دارم... خدایا ناامیدم نکن...خدایا معجزه کن...خدایا مرا ببخش...آنقدر این جمله ی آخر را تکرار کردم که بالاخره مغلوب این جنگ شدم واشکهایم که غنیمت این جنگ بود را تقدیم قلبم کردم. با صدای بلند خدارا صدا می کردم... چقدر خوب بود که در خانه تنها بودم و می توانستم فریاد بزنم. همانجا کنار سجاده دراز کشیدم و چشم هایم را بستم. حس خوبی داشتم، حس سبکی و آرامش... نفس عمیقی کشیدم و گوشی را برداشتم تا از او تشکر کنم. دلم می خواست قربان صدقه‌اش بروم و اعتراف کنم که چقدر دوستش دارم. ولی فقط برایش نوشتم: – ممنون. چون می دانستم اوخوشش نمی آید از یک نامحرم این حرف هارابشنود. همان لحظه از فکرم گذشت، پس درست است که هر دختری خودش تعیین می کندکه جنس مخالفش چگونه با او برخوردکند. واقعا این دخترها چه قدرتی دارند. احساس گرسنگی امانم را بریده بود، احساس کردم دیگر می توانم غذا بخورم، حالم بهتر شده بود. سراغ غذایی که مامان پخته بود رفتم و شروع به خوردن کردم. ناخودآگاه این سوال به ذهنم خطور کرد که چرا وقتی آهنگ را گوش کردم حالم بدتر شد، ولی وقتی با خدا حرف زدم با اینکه گریه هم کردم حالم بهتر شد و سبک شدم؟ یاد اولین روزی افتادم که راحیل زیر باران مانده بودو من با اصرار سوارش کردم، گفت: هر موزیکی را نباید گوش کرد. حتی در خواب هم نمی دیدم که یک روز عاشق دختری با تیپ و اعتقادات راحیل بشوم. ولی الان آنقدر شیفته‌اش هستم که حاضرم هر کاری بکنم تا بدستش بیاورم. ((نویسنده:لیلا فتحی پور🌝)) با اندکی ویرایش ✅ 💙 💍💙 💙💍💙💍 💍💙💍💙💍💙 💙💍💙💍💙💍💙

³پارت تقدیم نگاهتون🌷

✨✨✨✨✨✨✨ ⊰᯽⊱┈──╌❊╌─⊰᯽⊱ #قسمت_هفتاد_و_ششم #داستان_قصه‌_دلبری بعد از این همه مدت به تلگرام وصل شدم.. وای خدای من! چقدر پیام فرستاده بود! یکی یکی خواندم: «بار اول که دیدمت چنان بی مقدمه زیبا بودی که چند روز بعد یادم افتاد باید عاشقت میشدم!» « جنگ چیز خوبی نیست ، مگر اینکه تو مرا با خود به غنیمت ببری» «شق القمری ، معجزه ای ، تکه ماه / لاحول ولاقوة الابالله» «خندیدی و بر گونه توچال افتاد / از چاله درآم دلم افتاده به چاه» «دوستت دارم ، بگو این بار باور کردی!» «عشق در قاموس من نان شب واجب تر است!» « دریای شورانگیز چشمانت چه زیباست / آنجا که باید دل به دریا زد همین جاست» « تونیم دیگر من نیستی ، تمام منی!» «تنها این را میدانم که دوست داشتنت ، لحظه لحظهٔ زندگی ام را می سازد و عشقت ذره ذره ذرهٔ وجودم را!» «مرا ببخش و با لبخندت بهم بفهمان که بخشیده ای مرا، که من هرگز طاقت گریه ات را ندارم!» بهش فحش دادم!!! قبل از رفتن ، خیالم را راحت کرده بود . گفت : « قبلش که نمیتونستم از تو دل بکنم ، چه برسه به حالا که امیرحسینم هست ، اصلا نمی شه!» مطمئن بودم این آدم قرار نیست به مرگ طبیعی بمیرد . خیلی تکرار می کرد : « اگه شهید نشی میمیری!» ولی نه به این زودی غبطه خوردم آخرین پیام هایش فرق می کرد . نمیدانم به خاطر ایام محرم بود یا چیز دیگری: «هیئت سیار دارم ، روضه های گوشی ام ...» « این تناقض شیرین ترین مرثیه است ، سر ترین آقای دنیا را خدا بی سر گذاشت» ⊰᯽⊱┈──╌❊╌──┈⊰᯽⊱ ✨✨✨✨✨✨✨

✨✨✨✨✨✨✨ ⊰᯽⊱┈──╌❊╌─⊰᯽⊱ #قسمت_هفتاد_و_هفتم #داستان_قصه‌_دلبری هیچ وقت به قولش وفا نکرد! نمیدانم دست خودش بود یا نه . می گفت : « 45 روزه برمی گردم!» اما سر 57 روز یا 63 روزه برمی گشت بار آخر بهش گفتم : « تا رکورد صد روز رو نشکنی ، ظاهرا قرار نیست برگردی!» گفت : « نه ، مطمئن باش زیرصد نگهش میدارم!» این یکی را زیر قولش نزد . روز نودونهم برگشت .. ولی چه برگشتنی..! همان طور که قول داده بود ، یکشنبه برگشت . اجازه ندادند بیاورمش خانه! وعده دوساعت دیدار شد نیم ساعت! روی پایم بند نبودم برای دیدنش از طرفی نمیدانستم قرار است با چه بدنی روبه رو شوم می گفتند : « برای اینکه از زخمش خون نیاد ، بدن رو فیریز کردن اگه گرم بشه ، شروع میکنه به خونریزی و دوباره باید پیکر رو آب بکشن! » ظاهرا چند ساعتی طول کشیده بود تا«پیکر را برگردانند عقب.. گفتند : « بیا معراج! » حاج آقا قول داده بود باهم تنها باشیم ، از طرفی نگران بود حالم بد شود .. گفتم : « مگه قرار نبود تنها باشیم ؟ شما نگران نباشین ، من حالم خوبه!» خیالم راحت شد ، سر به بدن داشت .. آرزویش بود مثل اربابش بی سر شهید شود پیشانی اش مثل یخ بود .. به به! زینت ارباب شدی! خرج ارباب شدی! نوش جونت! حقت بود! اول از همه ابروهایش را مرتب کردم .. دوست داشت خوشش می آمد .. وقتی ابروهایش را نوازش می کردم ، خوابش می برد .. ⊰᯽⊱┈──╌❊╌──┈⊰᯽⊱ ✨✨✨✨✨✨✨

✨✨✨✨✨✨✨ ⊰᯽⊱┈──╌❊╌─⊰᯽⊱ #قسمت_هفتاد_و_هشتم #داستان_قصه‌_دلبری دست کشیدم داخل موهایش همان موهایی که تازه کاشته بود! همان موهایی که وقتی با امیرحسین بازی می کرد ، می خندید : « نکش! میدونی بابت هر تار اینا پونصد هزار تومن پول دادم!» یک سال هم نشد.. مشمای دور بدن را باز کرده بودند.. بازتر کردم . دوست داشتم با همان لباس رزم ببینمش .. کفن شده بود . از من پرسیدند : « کربلا ومکه که رفتید ، لباس آخرت نخریدید ؟ » گفتم : « اتفاقأ من چند بار گفتم ، ولی قبول نکرد!» می گفت : « من که شهید می شم ، شهید هم که نه غسل داره نه کفن!» ناراحت بودم که چرا با لباس رزم دفنش نکردند می خواستم بدنش را خوب ببینم! سالم سالم بود ، فقط بالای گوشش یک تیر خورده بود.. وقتش رسیده بود .. همه کارهایی را که دوست داشت ، انجام دادم . همان وصیت هایی که هنگام بازی هایمان می گفت .. راحت کنارش زانوزدم ، امیرحسین را نشاندم روی سینه اش درست همان طور که خودش می خواست . بچه دست انداخت به ریش های بلندش : « یا زینب ، چیزی جز زیبایی نمی بینم! » گفته بود : « اگه جنازه ای بود و من رو دیدی ، اول از همه بگونوش جونت!» بلند بلند می گفتم : « نوش جونت! نوش جونت!» می بوسیدمش ، می بوسیدمش ، می بوسیدمش .. این نیم ساعت را فقط بوسیدمش . بهش گفتم : « بی بی زینب علیهاالسلام هم بدن امام را وقتی از میان نیزه ها پیدا کرد ، در اولین لحظه بوسیدش ... سلام منو به ارباب برسون! » به شانه هایش دست کشیدم .. شانه های همیشه گرمش ، سرد سرد شده بود . چشمش باز شد! حاج آقا که آمد ، فکر کرد دستم خورده یا وقت بوسیدن و دولا راست شدن باز شده ... آن قدر غرق بوسیدنش بودم که متوجه چشم بازکردنش نشدم .. حاج آقا دست کشید روی چشمش ، اما کامل بسته نشد..! آمدند که « باید تابوت رو ببریم داخل حسینیه!» نمی توانستم دل بکنم . بعد از 99 روز دوری ، نیم ساعت که چیزی نبود باز دوباره گفتند : « پیکر باید فریز بشه! » داشتم دیوانه میشدم هی که می گفتند فریز ، فریز ، فریز ... بلند شدن از بالای سر شهید ، قوت زانو می خواست که نداشتم! حریف نشدم تابوت را بردند داخل حسینیه که رفقا و حاج خانم با او وداع کنند.. زیر لب گفتم : یا زینب ، باز خداروشکر که جنازه رومیبرن نه من رو! بعد از معراج ، تا خاکسپاری فقط تابوتش را دیدم . موقع تشييع خیلی سریع حرکت می کردند . پشت تابوتش که راه می رفتم ، زمزمه می کردم : « ای کاروان آهسته ران ، آرام جانم می رود!» این تک مصراع را تکرار می کردم و نمی توانستم به پای جمعیت برسم.. ⊰᯽⊱┈──╌❊╌──┈⊰᯽⊱ ✨✨✨✨✨✨✨

³پارت تقدیم نگاهتون🌷

...●میتونم ازت بپرسم چرا ناامید شدی و کم آوردی؟!👩🏻‍🦯 •چرا به هرکسی امیدواری غیر از خدا و یا چرا اصلا دیگ امیدوار نیستی؟🤧 🔹خدا همون خدای یوسف هست که اون رو از چاه به عزیزی مصر رسوند🪐 🔹همون خدای حضرت موسی هست که دریا رو از وسط نصف کرد🌊 •اوممم یه سوال؛ اگ خدا بخواد نمیتونه کمکت کنه⁉️🤷🏻‍♀️ ○حواست هست که خدا بهت گفته🕊: ...○از رحمت خدا ناامید نشوید🌱 سوره زمر ، آیه۵۳ ●نظرم اینه بجای اینکه بشینی گریه کنی یا با آدمایی صحبت کنی که ممکنه یروز تنهات بزارن و یا بهت ضربه بزنن، برو پیش کسی که هواتو داره🙂🖐🏻 حتما میخواد با این سختی امتحانت کنه که بیشتر بری سمتش که امید میده یه وقت ناامیدی نیاد سراغت🖐🏻🙂 پس دلت رو آزاد بزار و یک جای خلوت و آروم بشین و با خدا دردودل کن🕊 ○مگه میشه کمکت نکنه⁉️ یادت باشه که اون بالاسری یکی از اسم هاش،خدای دل شکسته هاست🙂🕊 یجا بشین و از ته دلت بگو خدایا کمکم کن و سعی کن خودت رو پیش خدا عزیز کنی👀 هر خواسته ای داری بهش بگو چون به صلاحت باشه بهت میده🦋 مطمئن باش کمکت میکنه🖐🏻😌 امتحانش کن؛ضرر نداره🤷🏻‍♀️ ●انتشار‌ یادت نره رفیق🕊

فرقی‌نمی‌کند شلمچه،‌حلب،‌موصل،‌قدس‌‌ يا‌کوچه‌پس‌‌کوچه‌های‌شھرمان! بسيجی‌سھمش‌‌دويدن‌‌پا‌به‌‌پای‌انقلاب‌‌است🇮🇷!' ‌"@Sarbazeharamm"  _کَِاَِنَِالَِ ̨ڪــمۭــٻۧــڸ

دلتنگِ‌ڪربلایۍ؟! حق‌دارۍ؛ اصلاًخداونددل‌روآفرید، ڪه‌تنگِ‌ ڪربلا باشه♥️

دل که مشتـاق باشد هواۍ محبوب میکنـد؛..♥️ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

ٻسمـِ‌ࢪَبِ‌النّۅرِو‌الذی‌خَلق‌اڶمَہـد؎.... #اعمال.قبل.از.خواب 😴 ‼ ✅حضرت‌رسول‌اڪرم‌فرمودند‌هر‌شب‌پیش‌از ‌خواب↯ ¹قرآن‌را‌ختمـ ڪنید «³بار‌سورھ‌توحید» ²پبامبران‌را‌شفیع‌خود‌گࢪدانید «¹بار=اللھم‌صل‌علۍ‌محمد‌وآل‌محمد‌ و‌عجل‌فرجھم،اللھم‌صل‌علۍ‌جمیع‌ الـانبیاء‌و‌المرسلین» ³مومنین‌‌را‌از‌خود‌راضۍ‌ڪنید «¹‌بار=اللھم‌اغفر‌للمومنین‌و‌المومنات» ⁴یڪ‌حج‌و‌یڪ‌عمرھ‌بہ‌جا‌آورید «¹‌بار=سبحان‌اللہ‌والحمدللہ‌ولـا‌الہ‌الـاالله‌ والله‌اڪبر» ⁵اقامہ‌هزار‌رڪعت‌نماز «³‌بار=یَفْعَل‌ُالله‌ُما‌یَشاء‌ُبِقُدْرَتِہِ،وَیَحْڪُم‌ُ ما‌یُرید‌ُبِعِزَّتِہِ» آیا‌حیف‌نیست‌هرشب‌بہ‌این‌سادگۍ‌از‌چنین خیر پربرکتی محروم شویم؟(:" ⊱ #اعمال_شب_رفاقت ⊱ #اللَّھُـمَ‌‌‌‌عجِّـلْ‌لِوَلیِڪَ‌ألْـفَـرَج

بـِسمِ‌رَبِ‌خـورشید💛🌤!‌‌‌ｼ سَلآم‌وعَرضِ‌اِرآدَات👀🖐🏼!•• #السَلام‌عَلیڪ‌یـآصآحِب‌اَلزَمـآن•🌻🌙•

#ذِکـر‌روز‌‌جُمعـہ..‌👀✋🏻•• «اللّھُم‌صَل‌عَلۍ‌مُحمد‌وَ‌آل‌مُحمد🔗📓» ‹خدایـٰا‌درود‌فِرسـت‌بَر‌محمد‌و‌خاندان‌او🖤› ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ـ ـ ـ ـ ــــــــــ✾ــــــــــ ـ ـ ـ ـ

یه‌سلامم‌بدیم‌خدمت‌آقاجانمون؛ اَلسَلام‌ُعَلَیك‌یاصاحِب‌اَلعَصروَالزَمان..(: 💚 السَّلامُ‌علیک‌یابقیَّةَ‌اللّٰہ یااباصالحَ‌المَهدی‌یاخلیفةَالرَّحمن ویاشریکَ‌القرآن ایُّهاالاِمامَ‌الاِنسُ‌والجّانّ‌سیِّدی ومَولایالاَمان‌الاَمان . . . 🌱